Multilingual Scriptures Home » Latin Vulgate NT » Ezekiel
| Latin Vulgate NT | ||
| Chapter # | Verse # | Verse Detail |
| 1 | 1 | et factum est in tricesimo anno in quarto mense in quinta mensis cum essem in medio captivorum iuxta fluvium Chobar aperti sunt caeli et vidi visiones Dei |
| 1 | 2 | in quinta mensis ipse est annus quintus transmigrationis regis Ioachin |
| 1 | 3 | factum est verbum Domini ad Hiezecihel filium Buzi sacerdotem in terra Chaldeorum secus flumen Chobar et facta est super eum ibi manus Domini |
| 1 | 4 | et vidi et ecce ventus turbinis veniebat ab aquilone et nubes magna et ignis involvens et splendor in circuitu eius et de medio eius quasi species electri id est de medio ignis |
| 1 | 5 | et ex medio eorum similitudo quattuor animalium et hic aspectus eorum similitudo hominis in eis |
| 1 | 6 | et quattuor facies uni et quattuor pinnae uni |
| 1 | 7 | et pedes eorum pedes recti et planta pedis eorum quasi planta pedis vituli et scintillae quasi aspectus aeris candentis |
| 1 | 8 | et manus hominis sub pinnis eorum in quattuor partibus et facies et pinnas per quattuor partes habebant |
| 1 | 9 | iunctaeque erant pinnae eorum alterius ad alterum non revertebantur cum incederent sed unumquodque ante faciem suam gradiebatur |
| 1 | 10 | similitudo autem vultus eorum facies hominis et facies leonis a dextris ipsorum quattuor facies autem bovis a sinistris ipsorum quattuor et facies aquilae ipsorum quattuor |
| 1 | 11 | et facies eorum et pinnae eorum extentae desuper duae pinnae singulorum iungebantur et duae tegebant corpora eorum |
| 1 | 12 | et unumquodque coram facie sua ambulabat ubi erat impetus spiritus illuc gradiebantur nec revertebantur cum ambularent |
| 1 | 13 | et similitudo animalium aspectus eorum quasi carbonum ignis ardentium et quasi aspectus lampadarum haec erat visio discurrens in medio animalium splendor ignis et de igne fulgor egrediens |
| 1 | 14 | et animalia ibant et revertebantur in similitudinem fulguris coruscantis |
| 1 | 15 | cumque aspicerem animalia apparuit rota una super terram iuxta animalia habens quattuor facies |
| 1 | 16 | et aspectus rotarum et opus earum quasi visio maris et una similitudo ipsarum quattuor et aspectus earum et opera quasi sit rota in medio rotae |
| 1 | 17 | per quattuor partes earum euntes ibant et non revertebantur cum ambularent |
| 1 | 18 | statura quoque erat rotis et altitudo et horribilis aspectus et totum corpus plenum oculis in circuitu ipsarum quattuor |
| 1 | 19 | cumque ambularent animalia ambulabant pariter et rotae iuxta ea et cum elevarentur animalia de terra elevabantur simul et rotae |
| 1 | 20 | quocumque ibat spiritus illuc eunte spiritu et rotae pariter levabantur sequentes eum spiritus enim vitae erat in rotis |
| 1 | 21 | cum euntibus ibant et cum stantibus stabant et cum elevatis a terra pariter elevabantur et rotae sequentes ea quia spiritus vitae erat in rotis |
| 1 | 22 | et similitudo super caput animalium firmamenti quasi aspectus cristalli horribilis et extenti super capita eorum desuper |
| 1 | 23 | sub firmamento autem pinnae eorum rectae alterius ad alterum unumquodque duabus alis velabat corpus suum et alterum similiter velabatur |
| 1 | 24 | et audiebam sonum alarum quasi sonum aquarum multarum quasi sonum sublimis Dei cum ambularent quasi sonus erat multitudinis ut sonus castrorum cumque starent dimittebantur pinnae eorum |
| 1 | 25 | nam cum fieret vox supra firmamentum quod erat super caput eorum stabant et submittebant alas suas |
| 1 | 26 | et super firmamentum quod erat inminens capiti eorum quasi aspectus lapidis sapphyri similitudo throni et super similitudinem throni similitudo quasi aspectus hominis desuper |
| 1 | 27 | et vidi quasi speciem electri velut aspectum ignis intrinsecus eius per circuitum a lumbis eius et desuper et a lumbis eius usque deorsum vidi quasi speciem ignis splendentis in circuitu |
| 1 | 28 | velut aspectum arcus cum fuerit in nube in die pluviae hic erat aspectus splendoris per gyrum |
| 2 | 1 | haec visio similitudinis gloriae Domini et vidi et cecidi in faciem meam et audivi vocem loquentis et dixit ad me fili hominis sta supra pedes tuos et loquar tecum |
| 2 | 2 | et ingressus est in me spiritus postquam locutus est mihi et statuit me supra pedes meos et audivi loquentem ad me |
| 2 | 3 | et dicentem fili hominis mitto ego te ad filios Israhel ad gentes apostatrices quae recesserunt a me patres eorum praevaricati sunt pactum meum usque ad diem hanc |
| 2 | 4 | et filii dura facie et indomabili corde sunt ad quos ego mitto te et dices ad eos haec dicit Dominus Deus |
| 2 | 5 | si forte vel ipsi audiant et si forte quiescant quoniam domus exasperans est et scient quia propheta fuerit in medio eorum |
| 2 | 6 | tu ergo fili hominis ne timeas eos neque sermones eorum metuas quoniam increduli et subversores sunt tecum et cum scorpionibus habitas verba eorum ne timeas et vultus eorum ne formides quia domus exasperans est |
| 2 | 7 | loqueris ergo verba mea ad eos si forte audiant et quiescant quoniam inritatores sunt |
| 2 | 8 | tu autem fili hominis audi quaecumque loquor ad te et noli esse exasperans sicut domus exasperatrix est aperi os tuum et comede quaecumque ego do tibi |
| 2 | 9 | et vidi et ecce manus missa ad me in qua erat involutus liber et expandit illum coram me qui erat scriptus intus et foris et scriptae erant in eo lamentationes et carmen et vae |
| 3 | 1 | et dixit ad me fili hominis quodcumque inveneris comede comede volumen istud et vadens loquere ad filios Israhel |
| 3 | 2 | et aperui os meum et cibavit me volumine illo |
| 3 | 3 | et dixit ad me fili hominis venter tuus comedet et viscera tua conplebuntur volumine isto quod ego do tibi et comedi illud et factum est in ore meo sicut mel dulce |
| 3 | 4 | et dixit ad me fili hominis vade ad domum Israhel et loqueris verba mea ad eos |
| 3 | 5 | non enim ad populum profundi sermonis et ignotae linguae tu mitteris ad domum Israhel |
| 3 | 6 | neque ad populos multos profundi sermonis et ignotae linguae quorum non possis audire sermones et si ad illos mittereris ipsi audirent te |
| 3 | 7 | domus autem Israhel nolent audire te quia nolunt audire me omnis quippe domus Israhel adtrita fronte est et duro corde |
| 3 | 8 | ecce dedi faciem tuam valentiorem faciebus eorum et frontem tuam duriorem frontibus eorum |
| 3 | 9 | ut adamantem et ut silicem dedi faciem tuam ne timeas eos neque metuas a facie eorum quia domus exasperans est |
| 3 | 10 | et dixit ad me fili hominis omnes sermones meos quos loquor ad te adsume in corde tuo et auribus tuis audi |
| 3 | 11 | et vade ingredere ad transmigrationem ad filios populi tui et loqueris ad eos et dices eis haec dicit Dominus Deus si forte audiant et quiescant |
| 3 | 12 | et adsumpsit me spiritus et audivi post me vocem commotionis magnae benedicta gloria Domini de loco suo |
| 3 | 13 | et vocem alarum animalium percutientium alteram ad alteram et vocem rotarum sequentium animalia et vocem commotionis magnae |
| 3 | 14 | spiritus quoque levavit me et adsumpsit me et abii amarus in indignatione spiritus mei manus enim Domini erat mecum confortans me |
| 3 | 15 | et veni ad transmigrationem acervum novarum frugum ad eos qui habitabant iuxta flumen Chobar et sedi ubi illi sedebant et mansi ibi septem diebus maerens in medio eorum |
| 3 | 16 | cum autem pertransissent septem dies factum est verbum Domini ad me dicens |
| 3 | 17 | fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel et audies de ore meo verbum et adnuntiabis eis ex me |
| 3 | 18 | si dicente me ad impium morte morieris non adnuntiaveris ei neque locutus fueris ut avertatur a via sua impia et vivat ipse impius in iniquitate sua morietur sanguinem autem eius de manu tua requiram |
| 3 | 19 | si autem tu adnuntiaveris impio et ille non fuerit conversus ab impietate sua et via sua impia ipse quidem in iniquitate sua morietur tu autem animam tuam liberasti |
| 3 | 20 | sed et si conversus iustus a iustitia sua fecerit iniquitatem ponam offendiculum coram eo ipse morietur quia non adnuntiasti ei in peccato suo morietur et non erunt in memoria iustitiae eius quas fecit sanguinem vero eius de manu tua requiram |
| 3 | 21 | si autem tu adnuntiaveris iusto ut non peccet iustus et ille non peccaverit vivens vivet quia adnuntiasti ei et tu animam tuam liberasti |
| 3 | 22 | et facta est super me manus Domini et dixit ad me surgens egredere in campum et ibi loquar tecum |
| 3 | 23 | et surgens egressus sum in campum et ecce ibi gloria Domini stabat quasi gloria quam vidi iuxta fluvium Chobar et cecidi in faciem meam |
| 3 | 24 | et ingressus est in me spiritus et statuit me super pedes meos et locutus est mihi et dixit ad me ingredere et includere in medio domus tuae |
| 3 | 25 | et tu fili hominis ecce data sunt super te vincula et ligabunt te in eis et non egredieris in medio eorum |
| 3 | 26 | et linguam tuam adherescere faciam palato tuo et eris mutus nec quasi vir obiurgans quia domus exasperans est |
| 3 | 27 | cum autem locutus fuero tibi aperiam os tuum et dices ad eos haec dicit Dominus Deus qui audit audiat et qui quiescit quiescat quia domus exasperans est |
| 4 | 1 | et tu fili hominis sume tibi laterem et pones eum coram te et describes in eo civitatem Hierusalem |
| 4 | 2 | et ordinabis adversus eam obsidionem et aedificabis munitiones et conportabis aggerem et dabis contra eam castra et pones arietes in gyro |
| 4 | 3 | et tu sume tibi sartaginem ferream et pones eam murum ferreum inter te et inter civitatem et obfirmabis faciem tuam ad eam et erit in obsidionem et circumdabis eam signum est domui Israhel |
| 4 | 4 | et tu dormies super latus tuum sinistrum et pones iniquitates domus Israhel super eo numero dierum quibus dormies super illud et adsumes iniquitatem eorum |
| 4 | 5 | ego autem dedi tibi annos iniquitatis eorum numero dierum trecentos et nonaginta dies et portabis iniquitatem domus Israhel |
| 4 | 6 | et cum conpleveris haec dormies super latus tuum dextrum secundo et adsumes iniquitatem domus Iuda quadraginta diebus diem pro anno diem inquam pro anno dedi tibi |
| 4 | 7 | et ad obsidionem Hierusalem convertes faciem tuam et brachium tuum erit exertum et prophetabis adversus eam |
| 4 | 8 | ecce circumdedi te vinculis et non te convertes a latere tuo in latus aliud donec conpleas dies obsidionis tuae |
| 4 | 9 | et tu sume tibi frumentum et hordeum et fabam et lentem et milium et viciam et mittes ea in vas unum et facies tibi panes numero dierum quibus dormies super latus tuum trecentis et nonaginta diebus comedes illud |
| 4 | 10 | cibus autem tuus quo vesceris erit in pondere viginti stateres in die a tempore usque ad tempus comedes illud |
| 4 | 11 | et aquam in mensura bibes sextam partem hin a tempore usque ad tempus bibes illud |
| 4 | 12 | et quasi subcinericium hordiacium comedes illud et stercore quod egredietur de homine operies illud in oculis eorum |
| 4 | 13 | et dixit Dominus sic comedent filii Israhel panem suum pollutum inter gentes ad quas eiciam eos |
| 4 | 14 | et dixi ha ha ha Domine Deus ecce anima mea non est polluta et morticinum et laceratum a bestiis non comedi ab infantia mea usque nunc et non est ingressa os meum omnis caro inmunda |
| 4 | 15 | et dixit ad me ecce dedi tibi fimum boum pro stercoribus humanis et facies panem tuum in eo |
| 4 | 16 | et dixit ad me fili hominis ecce ego conteram baculum panis in Hierusalem et comedent panem in pondere et in sollicitudine et aquam in mensura et in angustia bibent |
| 4 | 17 | ut deficientibus pane et aqua corruat unusquisque ad fratrem suum et contabescant in iniquitatibus suis |
| 5 | 1 | et tu fili hominis sume tibi gladium acutum radentem pilos adsumes eum et duces per caput tuum et per barbam tuam et adsumes tibi stateram ponderis et divides eos |
| 5 | 2 | tertiam partem igni conbures in medio civitatis iuxta conpletionem dierum obsidionis et adsumens tertiam partem concides gladio in circuitu eius tertiam vero aliam disperges in ventum et gladium nudabo post eos |
| 5 | 3 | et sumes inde parvum numerum et ligabis eos in summitate pallii tui |
| 5 | 4 | et ex eis rursum tolles et proicies in medio ignis et conbures eos igni ex eo egredietur ignis in omnem domum Israhel |
| 5 | 5 | haec dicit Dominus Deus ista est Hierusalem in medio gentium posui eam et in circuitu eius terras |
| 5 | 6 | et contempsit iudicia mea ut plus esset impia quam gentes et praecepta mea ultra quam terrae quae in circuitu eius sunt iudicia enim mea proiecerunt et in praeceptis meis non ambulaverunt |
| 5 | 7 | idcirco haec dicit Dominus Deus quia superastis gentes quae in circuitu vestro sunt in praeceptis meis non ambulastis et iudicia mea non fecistis et iuxta iudicia gentium quae in circuitu vestro sunt non estis operati |
| 5 | 8 | ideo haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te et ipse ego faciam in medio tui iudicia in oculis gentium |
| 5 | 9 | et faciam in te quae non feci et quibus similia ultra non faciam propter omnes abominationes tuas |
| 5 | 10 | ideo patres comedent filios in medio tui et filii comedent patres suos et faciam in te iudicia et ventilabo universas reliquias tuas in omnem ventum |
| 5 | 11 | idcirco vivo ego dicit Dominus Deus nisi pro eo quod sanctum meum violasti in omnibus offensionibus tuis et in omnibus abominationibus tuis ego quoque confringam et non parcet oculus meus et non miserebor |
| 5 | 12 | tertia tui pars peste morietur et fame consumetur in medio tui et tertia tui pars gladio cadet in circuitu tuo tertiam vero partem tuam in omnem ventum dispergam et gladium evaginabo post eos |
| 5 | 13 | et conpleam furorem meum et requiescere faciam indignationem meam in eis et consolabor et scient quia ego Dominus locutus sum in zelo meo cum implevero indignationem meam in eis |
| 5 | 14 | et dabo te in desertum et in obprobrium in gentibus quae in circuitu tuo sunt in conspectu omnis praetereuntis |
| 5 | 15 | et eris obprobrium et blasphemia exemplum et stupor in gentibus quae in circuitu tuo sunt cum fecero in te iudicia in furore et in indignatione et in increpationibus irae |
| 5 | 16 | ego Dominus locutus sum quando misero sagittas famis pessimas in eos quae erunt mortiferae et quas mittam ut disperdam vos et famem congregabo super vos et conteram vobis baculum panis |
| 5 | 17 | et inmittam in vos famem et bestias pessimas usque ad internicionem et pestilentia et sanguis transibunt per te et gladium inducam super te ego Dominus locutus sum |
| 6 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 6 | 2 | fili hominis pone faciem tuam ad montes Israhel et prophetabis ad eos |
| 6 | 3 | et dices montes Israhel audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus montibus et collibus rupibus et vallibus ecce ego inducam super vos gladium et disperdam excelsa vestra |
| 6 | 4 | et demoliar aras vestras et confringentur simulacra vestra et deiciam interfectos vestros ante idola vestra |
| 6 | 5 | et dabo cadavera filiorum Israhel ante faciem simulacrorum vestrorum et dispergam ossa vestra circum aras vestras |
| 6 | 6 | in omnibus habitationibus vestris urbes desertae erunt et excelsa demolientur et dissipabuntur et interibunt arae vestrae et confringentur et cessabunt idola vestra et conterentur delubra vestra et delebuntur opera vestra |
| 6 | 7 | et cadet interfectus in medio vestri et scietis quoniam ego Dominus |
| 6 | 8 | et relinquam in vobis eos qui fugerint gladium in gentibus cum dispersero vos in terris |
| 6 | 9 | et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus ad quas captivi ducti sunt quia contrivi cor eorum fornicans et recedens a me et oculos eorum fornicantes post idola sua et displicebunt sibimet super malis quae fecerunt in universis abominationibus suis |
| 6 | 10 | et scient quia ego Dominus non frustra locutus sum ut facerem eis malum hoc |
| 6 | 11 | haec dicit Dominus Deus percute manu tua et adlide pedem tuum et dic eheu ad omnes abominationes malorum domus Israhel qui gladio fame peste ruituri sunt |
| 6 | 12 | qui longe est peste morietur qui autem prope gladio corruet et qui relictus fuerit et obsessus fame morietur et conpleam indignationem meam in eis |
| 6 | 13 | et scietis quia ego Dominus cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum vestrorum in circuitu ararum vestrarum in omni colle excelso in cunctis summitatibus montium et subtus omne lignum nemorosum et subtus universam quercum frondosam locum ubi accenderunt tura redolentia universis idolis suis |
| 6 | 14 | et extendam manum meam super eos et faciam terram desolatam et destitutam a deserto Deblatha in omnibus habitationibus eorum et scient quia ego Dominus |
| 7 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 7 | 2 | et tu fili hominis haec dicit Dominus Deus terrae Israhel finis venit finis super quattuor plagas terrae |
| 7 | 3 | nunc finis super te et emittam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et ponam contra te omnes abominationes tuas |
| 7 | 4 | et non parcet oculus meus super te et non miserebor sed vias tuas ponam super te et abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego Dominus |
| 7 | 5 | haec dicit Dominus Deus adflictio una adflictio ecce venit |
| 7 | 6 | finis venit venit finis evigilavit adversum te ecce venit |
| 7 | 7 | venit contractio super te qui habitas in terra venit tempus prope est dies occisionis et non gloriae montium |
| 7 | 8 | nunc de propinquo effundam iram meam super te et conpleam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et inponam tibi omnia scelera tua |
| 7 | 9 | et non parcet oculus meus neque miserebor sed vias tuas inponam tibi et abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego sum Dominus percutiens |
| 7 | 10 | ecce dies ecce venit egressa est contractio floruit virga germinavit superbia |
| 7 | 11 | iniquitas surrexit in virga impietatis non ex eis et non ex populo neque ex sonitu eorum et non erit requies in eis |
| 7 | 12 | venit tempus adpropinquavit dies qui emit non laetetur et qui vendit non lugeat quia ira super omnem populum eius |
| 7 | 13 | quia qui vendit ad id quod vendidit non revertetur et adhuc in viventibus vita eorum visio enim ad omnem multitudinem eius non regredietur et vir in iniquitate vitae suae non confortabitur |
| 7 | 14 | canite tuba praeparentur omnes et non est qui vadat ad proelium ira enim mea super universum populum eius |
| 7 | 15 | gladius foris pestis et fames intrinsecus qui in agro est gladio morietur et qui in civitate pestilentia et fame devorabuntur |
| 7 | 16 | et salvabuntur qui fugerint ex eis et erunt in montibus quasi columbae convallium omnes trepidi unusquisque in iniquitate sua |
| 7 | 17 | omnes manus dissolventur et omnia genua fluent aquis |
| 7 | 18 | et accingent se ciliciis et operiet eos formido et in omni facie confusio et in universis capitibus eorum calvitium |
| 7 | 19 | argentum eorum foris proicietur et aurum eorum in sterquilinium erit argentum eorum et aurum eorum non valebit liberare eos in die furoris Domini animam suam non saturabunt et ventres eorum non implebuntur quia scandalum iniquitatis eorum factum est |
| 7 | 20 | et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt et imagines abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo propter hoc dedi eis illud in inmunditiam |
| 7 | 21 | et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum et impiis terrae in praedam et contaminabunt illud |
| 7 | 22 | et avertam faciem meam ab eis et violabunt arcanum meum et introibunt in illud emissarii et contaminabunt illud |
| 7 | 23 | fac conclusionem quoniam terra plena est iudicio sanguinum et civitas plena iniquitate |
| 7 | 24 | et adducam pessimos de gentibus et possidebunt domos eorum et quiescere faciam superbiam potentium et possidebunt sanctuaria eorum |
| 7 | 25 | angustia superveniente requirent pacem et non erit |
| 7 | 26 | conturbatio super conturbationem veniet et auditus super auditum et quaerent visionem de propheta et lex peribit a sacerdote et consilium a senioribus |
| 7 | 27 | rex lugebit et princeps induetur maerore et manus populi terrae conturbabuntur secundum viam eorum faciam eis et secundum iudicia eorum iudicabo eos et scient quia ego Dominus |
| 8 | 1 | et factum est in anno sexto in sexto mense in quinta mensis ego sedebam in domo mea et senes Iuda sedebant coram me et cecidit super me ibi manus Domini Dei |
| 8 | 2 | et vidi et ecce similitudo quasi aspectus ignis ab aspectu lumborum eius et deorsum ignis et a lumbis eius et sursum quasi aspectus splendoris ut visio electri |
| 8 | 3 | et emissa similitudo manus adprehendit me in cincinno capitis mei et elevavit me spiritus inter terram et caelum et adduxit in Hierusalem in visione Dei iuxta ostium interius quod respiciebat aquilonem ubi erat statutum idolum zeli ad provocandam aemulationem |
| 8 | 4 | et ecce ibi gloria Dei Israhel secundum visionem quam videram in campo |
| 8 | 5 | et dixit ad me fili hominis leva oculos tuos ad viam aquilonis et levavi oculos meos ad viam aquilonis et ecce ab aquilone portae altaris idolum zeli in ipso introitu |
| 8 | 6 | et dixit ad me fili hominis putasne vides tu quid isti faciant abominationes magnas quas domus Israhel facit hic ut procul recedam a sanctuario meo et adhuc conversus videbis abominationes maiores |
| 8 | 7 | et introduxit me ad ostium atrii et vidi et ecce foramen unum in pariete |
| 8 | 8 | et dixit ad me fili hominis fode parietem et cum perfodissem parietem apparuit ostium unum |
| 8 | 9 | et dixit ad me ingredere et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic |
| 8 | 10 | et ingressus vidi et ecce omnis similitudo reptilium et animalium abominatio et universa idola domus Israhel depicta erant in pariete in circuitu per totum |
| 8 | 11 | et septuaginta viri de senioribus domus Israhel et Hiezonias filius Saphan stabat in medio eorum stantium ante picturas et unusquisque habebat turibulum in manu sua et vapor nebulae de ture consurgebat |
| 8 | 12 | et dixit ad me certe vides fili hominis quae seniores domus Israhel faciunt in tenebris unusquisque in abscondito cubiculi sui dicunt enim non videt Dominus nos dereliquit Dominus terram |
| 8 | 13 | et dixit ad me adhuc conversus videbis abominationes maiores quas isti faciunt |
| 8 | 14 | et introduxit me per ostium portae domus Domini quod respiciebat ad aquilonem et ecce ibi mulieres sedebant plangentes Adonidem |
| 8 | 15 | et dixit ad me certe vidisti fili hominis adhuc conversus videbis abominationes maiores his |
| 8 | 16 | et introduxit me in atrium domus Domini interius et ecce in ostio templi Domini inter vestibulum et altare quasi viginti quinque viri dorsa habentes contra templum Domini et facies ad orientem et adorabant ad ortum solis |
| 8 | 17 | et dixit ad me certe vidisti fili hominis numquid leve est hoc domui Iuda ut facerent abominationes istas quas fecerunt hic quia replentes terram iniquitate conversi sunt ad inritandum me et ecce adplicant ramum ad nares suas |
| 8 | 18 | ergo et ego faciam in furore non parcet oculus meus nec miserebor et cum clamaverint ad aures meas voce magna non exaudiam eos |
| 9 | 1 | et clamavit in auribus meis voce magna dicens adpropinquaverunt visitationes urbis et unusquisque vas interfectionis habet in manu sua |
| 9 | 2 | et ecce sex viri veniebant de via portae superioris quae respicit ad aquilonem et uniuscuiusque vas interitus in manu eius vir quoque unus in medio eorum vestitus lineis et atramentarium scriptoris ad renes eius et ingressi sunt et steterunt iuxta altare aereum |
| 9 | 3 | et gloria Domini Israhel adsumpta est de cherub quae erat super eum ad limen domus et vocavit virum qui indutus erat lineis et atramentarium scriptoris habebat in lumbis suis |
| 9 | 4 | et dixit Dominus ad eum transi per mediam civitatem in medio Hierusalem et signa thau super frontes virorum gementium et dolentium super cunctis abominationibus quae fiunt in medio eius |
| 9 | 5 | et illis dixit audiente me transite per civitatem sequentes eum et percutite non parcat oculus vester neque misereamini |
| 9 | 6 | senem adulescentulum et virginem parvulum et mulieres interficite usque ad internicionem omnem autem super quem videritis thau ne occidatis et a sanctuario meo incipite coeperunt ergo a viris senioribus qui erant ante faciem domus |
| 9 | 7 | et dixit ad eos contaminate domum et implete atria interfectis egredimini et egressi sunt et percutiebant eos qui erant in civitate |
| 9 | 8 | et caede conpleta remansi ego ruique super faciem meam et clamans aio heu heu heu Domine Deus ergone disperdes omnes reliquias Israhel effundens furorem tuum super Hierusalem |
| 9 | 9 | et dixit ad me iniquitas domus Israhel et Iuda magna est nimis valde et repleta est terra sanguinibus et civitas repleta est aversione dixerunt enim dereliquit Dominus terram et Dominus non videt |
| 9 | 10 | igitur et meus non parcet oculus neque miserebor viam eorum super caput eorum reddam |
| 9 | 11 | et ecce vir qui indutus erat lineis qui habebat atramentarium in dorso suo respondit verbum dicens feci sicut praecepisti mihi |
| 10 | 1 | et vidi et ecce in firmamento quod erat super caput cherubin quasi lapis sapphyrus quasi species similitudinis solii apparuit super ea |
| 10 | 2 | et dixit ad virum qui indutus erat lineis et ait ingredere in medio rotarum quae sunt subtus cherub et imple manum tuam prunis ignis quae sunt inter cherubin et effunde super civitatem ingressusque est in conspectu meo |
| 10 | 3 | cherubin autem stabant a dextris domus cum ingrederetur vir et nubes implevit atrium interius |
| 10 | 4 | et elevata est gloria Domini desuper cherub ad limen domus et repleta est domus nube et atrium repletum est splendore gloriae Domini |
| 10 | 5 | et sonitus alarum cherubin audiebatur usque ad atrium exterius quasi vox Dei omnipotentis loquentis |
| 10 | 6 | cumque praecepisset viro qui indutus erat lineis dicens sume ignem de medio rotarum quae sunt inter cherubin ingressus ille stetit iuxta rotam |
| 10 | 7 | et extendit cherub manum de medio cherubin ad ignem qui erat inter cherubin et sumpsit et dedit in manus eius qui indutus erat lineis qui accipiens egressus est |
| 10 | 8 | et apparuit in cherubin similitudo manus hominis subtus pinnas eorum |
| 10 | 9 | et vidi et ecce quattuor rotae iuxta cherubin rota una iuxta cherub unum et rota alia iuxta cherub unum species autem erat rotarum quasi visio lapidis chrysoliti |
| 10 | 10 | et aspectus earum similitudo una quattuor quasi sit rota in medio rotae |
| 10 | 11 | cumque ambularent in quattuor partes gradiebantur non revertebantur ambulantes sed ad locum ad quem ire declinabat quae prima erat sequebantur et ceterae nec convertebantur |
| 10 | 12 | et omne corpus earum et colla et manus et pinnae et circuli plena erant oculis in circuitu quattuor rotarum |
| 10 | 13 | et rotas istas vocavit volubiles audiente me |
| 10 | 14 | quattuor autem facies habebat unum facies una facies cherub et facies secunda facies hominis et in tertio facies leonis et in quarto facies aquilae |
| 10 | 15 | et elevata sunt cherubin ipsum est animal quod videram iuxta flumen Chobar |
| 10 | 16 | cumque ambularent cherubin ibant pariter et rotae iuxta ea et cum levarent cherubin alas suas ut exaltarentur de terra non residebant rotae sed et ipsae iuxta erant |
| 10 | 17 | stantibus illis stabant et cum elevatis elevabantur spiritus enim vitae erat in eis |
| 10 | 18 | et egressa est gloria Domini a limine templi et stetit super cherubin |
| 10 | 19 | et elevantia cherubin alas suas exaltata sunt a terra coram me et illis egredientibus rotae quoque subsecutae sunt et stetit in introitu portae domus Domini orientalis et gloria Dei Israhel erat super ea |
| 10 | 20 | ipsum est animal quod vidi subter Deum Israhel iuxta fluvium Chobar et intellexi quia cherubin essent |
| 10 | 21 | quattuor per quattuor vultus uni et quattuor alae uni et similitudo manus hominis sub alis eorum |
| 10 | 22 | et similitudo vultuum eorum ipsi vultus quos videram iuxta fluvium Chobar et intuitus eorum et impetus singulorum ante faciem suam ingredi |
| 11 | 1 | et elevavit me spiritus et introduxit me ad portam domus Domini orientalem quae respicit solis ortum et ecce in introitu portae viginti quinque viri et vidi in medio eorum Hiezoniam filium Azur et Pheltiam filium Banaiae principes populi |
| 11 | 2 | dixitque ad me fili hominis hii viri qui cogitant iniquitatem et tractant consilium pessimum in urbe ista |
| 11 | 3 | dicentes nonne dudum aedificatae sunt domus haec est lebes nos autem carnes |
| 11 | 4 | idcirco vaticinare de eis vaticinare fili hominis |
| 11 | 5 | et inruit in me spiritus Domini et dixit ad me loquere haec dicit Dominus sic locuti estis domus Israhel et cogitationes cordis vestri ego novi |
| 11 | 6 | plurimos occidistis in urbe hac et implestis vias eius interfectis |
| 11 | 7 | propterea haec dicit Dominus Deus interfecti vestri quos posuistis in medio eius hii sunt carnes et haec est lebes et educam vos de medio eius |
| 11 | 8 | gladium metuistis et gladium inducam super vos ait Dominus Deus |
| 11 | 9 | et eiciam vos de medio eius daboque vos in manu hostium et faciam in vobis iudicia |
| 11 | 10 | gladio cadetis in finibus Israhel iudicabo vos et scietis quia ego Dominus |
| 11 | 11 | haec non erit vobis in lebetem et vos non eritis in medio eius in carnes in finibus Israhel iudicabo vos |
| 11 | 12 | et scietis quia ego Dominus qui in praeceptis meis non ambulastis et iudicia mea non fecistis sed iuxta iudicia gentium quae in circuitu vestro sunt estis operati |
| 11 | 13 | et factum est cum prophetarem Pheltias filius Banaiae mortuus est et cecidi in faciem meam clamans voce magna et dixi heu heu heu Domine Deus consummationem tu facis reliquiarum Israhel |
| 11 | 14 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 11 | 15 | fili hominis fratres tui fratres tui viri propinqui tui et omnis domus Israhel universi quibus dixerunt habitatores Hierusalem longe recedite a Domino nobis data est terra in possessionem |
| 11 | 16 | propterea haec dicit Dominus Deus quia longe feci eos in gentibus et quia dispersi eos in terris ero eis in sanctificationem modicam in terris ad quas venerunt |
| 11 | 17 | propterea loquere haec dicit Dominus Deus congregabo vos de populis et adunabo de terris in quibus dispersi estis daboque vobis humum Israhel |
| 11 | 18 | et ingredientur illuc et auferent omnes offensiones cunctasque abominationes eius de illa |
| 11 | 19 | et dabo eis cor unum et spiritum novum tribuam in visceribus eorum et auferam cor lapideum de carne eorum et dabo eis cor carneum |
| 11 | 20 | ut in praeceptis meis ambulent et iudicia mea custodiant faciantque ea et sint mihi in populum et ego sim eis in Deum |
| 11 | 21 | quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat horum viam in capite suo ponam dicit Dominus Deus |
| 11 | 22 | et elevaverunt cherubin alas suas et rotae cum eis et gloria Dei Israhel erat super ea |
| 11 | 23 | et ascendit gloria Domini de medio civitatis stetitque super montem qui est ad orientem urbis |
| 11 | 24 | et spiritus levavit me adduxitque in Chaldeam ad transmigrationem in visione in spiritu Dei et sublata est a me visio quam videram |
| 11 | 25 | et locutus sum ad transmigrationem omnia verba Domini quae ostenderat mihi |
| 12 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 12 | 2 | fili hominis in medio domus exasperantis tu habitas qui oculos habent ad videndum et non vident et aures ad audiendum et non audiunt quia domus exasperans est |
| 12 | 3 | tu ergo fili hominis fac tibi vasa transmigrationis et transmigrabis per diem coram eis transmigrabis autem de loco tuo ad locum alterum in conspectu eorum si forte aspiciant quia domus exasperans est |
| 12 | 4 | et efferes foras vasa tua quasi vasa transmigrantis per diem in conspectu eorum tu autem egredieris vespere coram eis sicut egreditur migrans |
| 12 | 5 | ante oculos eorum perfodi tibi parietem et egredieris per eum |
| 12 | 6 | in conspectu eorum in umeris portaberis in caligine effereris faciem tuam velabis et non videbis terram quia portentum dedi te domui Israhel |
| 12 | 7 | feci ergo sicut praeceperat mihi vasa mea protuli quasi vasa transmigrantis per diem et vespere perfodi mihi parietem manu in caligine egressus sum et in umeris portatus in conspectu eorum |
| 12 | 8 | et factus est sermo Domini ad me mane dicens |
| 12 | 9 | fili hominis numquid non dixerunt ad te domus Israhel domus exasperans quid tu facis |
| 12 | 10 | dic ad eos haec dicit Dominus Deus super ducem onus istud qui est in Hierusalem et super omnem domum Israhel quae est in medio eorum |
| 12 | 11 | dic ego portentum vestrum quomodo feci sic fiet illis in transmigrationem et captivitatem ibunt |
| 12 | 12 | et dux qui est in medio eorum in umeris portabitur in caligine egredietur parietem perfodient ut educant eum facies eius operietur ut non videat oculo terram |
| 12 | 13 | et extendam rete meum super illum et capietur in sagena mea et adducam eum in Babylonem in terram Chaldeorum et ipsam non videbit ibique morietur |
| 12 | 14 | et omnes qui circa eum sunt praesidium eius et agmina eius dispergam in omnem ventum et gladium evaginabo post eos |
| 12 | 15 | et scient quia ego Dominus quando dispersero illos in gentibus et disseminavero eos in terris |
| 12 | 16 | et relinquam ex eis viros paucos a gladio et fame et pestilentia ut narrent omnia scelera eorum in gentibus ad quas ingredientur et scient quia ego Dominus |
| 12 | 17 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 12 | 18 | fili hominis panem tuum in conturbatione comede sed et aquam tuam in festinatione et maerore bibe |
| 12 | 19 | et dices ad populum terrae haec dicit Dominus Deus ad eos qui habitant in Hierusalem in terra Israhel panem suum in sollicitudine comedent et aquam suam in desolatione bibent ut desoletur terra a multitudine sua propter iniquitatem omnium qui habitant in ea |
| 12 | 20 | et civitates quae nunc habitantur desolatae erunt terraque deserta et scietis quia ego Dominus |
| 12 | 21 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 12 | 22 | fili hominis quod est proverbium istud vobis in terra Israhel dicentium in longum differentur dies et peribit omnis visio |
| 12 | 23 | ideo dic ad eos haec dicit Dominus Deus quiescere faciam proverbium istud neque vulgo dicetur ultra in Israhel et loquere ad eos quod adpropinquaverint dies et sermo omnis visionis |
| 12 | 24 | non enim erit ultra omnis visio cassa neque divinatio ambigua in medio filiorum Israhel |
| 12 | 25 | quia ego Dominus loquar quodcumque locutus fuero verbum et fiet non prolongabitur amplius sed in diebus vestris domus exasperans loquar verbum et faciam illud dicit Dominus Deus |
| 12 | 26 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 12 | 27 | fili hominis ecce domus Israhel dicentium visio quam hic videt in dies multos et in tempora longa iste prophetat |
| 12 | 28 | propterea dic ad eos haec dicit Dominus Deus non prolongabitur ultra omnis sermo meus verbum quod locutus fuero conplebitur dicit Dominus Deus |
| 13 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 13 | 2 | fili hominis vaticinare ad prophetas Israhel qui prophetant et dices prophetantibus de corde suo audite verbum Domini |
| 13 | 3 | haec dicit Dominus Deus vae prophetis insipientibus qui sequuntur spiritum suum et nihil vident |
| 13 | 4 | quasi vulpes in desertis prophetae tui Israhel erant |
| 13 | 5 | non ascendistis ex adverso neque opposuistis murum pro domo Israhel ut staretis in proelio in die Domini |
| 13 | 6 | vident vana et divinant mendacium dicentes ait Dominus cum Dominus non miserit eos et perseveraverunt confirmare sermonem |
| 13 | 7 | numquid non visionem cassam vidistis et divinationem mendacem locuti estis et dicitis ait Dominus cum ego non sim locutus |
| 13 | 8 | propterea haec dicit Dominus Deus quia locuti estis vana et vidistis mendacium ideo ecce ego ad vos ait Dominus Deus |
| 13 | 9 | et erit manus mea super prophetas qui vident vana et divinant mendacium in concilio populi mei non erunt et in scriptura domus Israhel non scribentur nec in terra Israhel ingredientur et scietis quia ego Dominus Deus |
| 13 | 10 | eo quod deceperint populum meum dicentes pax et non est pax et ipse aedificabat parietem illi autem liniebant eum luto absque paleis |
| 13 | 11 | dic ad eos qui liniunt absque temperatura quod casurus sit erit enim imber inundans et dabo lapides praegrandes desuper inruentes et ventum procellae dissipantem |
| 13 | 12 | siquidem ecce cecidit paries numquid non dicetur vobis ubi est litura quam levistis |
| 13 | 13 | propterea haec dicit Dominus Deus et erumpere faciam spiritum tempestatum in indignatione mea et imber inundans in furore meo erit et lapides grandes in ira in consummationem |
| 13 | 14 | et destruam parietem quem levistis absque temperamento et adaequabo eum terrae et revelabitur fundamentum eius et cadet et consumetur in medio eius et scietis quia ego sum Dominus |
| 13 | 15 | et conplebo indignationem meam in parietem et in his qui linunt eum absque temperamento dicamque vobis non est paries et non sunt qui linunt eum |
| 13 | 16 | prophetae Israhel qui prophetant ad Hierusalem et vident ei visionem pacis et non est pax ait Dominus Deus |
| 13 | 17 | et tu fili hominis pone faciem tuam contra filias populi tui quae prophetant de corde suo et vaticinare super eas |
| 13 | 18 | et dic haec ait Dominus Deus vae quae consuunt pulvillos sub omni cubito manus et faciunt cervicalia sub capite universae aetatis ad capiendas animas cum caperent animas populi mei vivificabant animas eorum |
| 13 | 19 | et violabant me ad populum meum propter pugillum hordei et fragmen panis ut interficerent animas quae non moriuntur et vivificarent animas quae non vivunt mentientes populo meo credenti mendaciis |
| 13 | 20 | propter hoc haec dicit Dominus Deus ecce ego ad pulvillos vestros quibus vos capitis animas volantes et disrumpam eos de brachiis vestris et dimittam animas quas vos capitis animas ad volandum |
| 13 | 21 | et disrumpam cervicalia vestra et liberabo populum meum de manu vestra neque erunt ultra in manibus vestris ad praedandum et scietis quia ego Dominus |
| 13 | 22 | pro eo quod maerere fecistis cor iusti mendaciter quem ego non contristavi et confortastis manus impii ut non reverteretur a via sua mala et viveret |
| 13 | 23 | propterea vana non videbitis et divinationes non divinabitis amplius et eruam populum meum de manu vestra et scietis quoniam ego Dominus |
| 14 | 1 | et venerunt ad me viri seniorum Israhel et sederunt coram me |
| 14 | 2 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 14 | 3 | fili hominis viri isti posuerunt inmunditias suas in cordibus suis et scandalum iniquitatis suae statuerunt contra faciem suam numquid interrogatus respondebo eis |
| 14 | 4 | propter hoc loquere eis et dices ad eos haec dicit Dominus Deus homo homo de domo Israhel qui posuerit inmunditias suas in corde suo et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam interrogans per eum me ego Dominus respondebo ei in multitudine inmunditiarum suarum |
| 14 | 5 | ut capiatur domus Israhel in corde suo quo recesserunt a me in cunctis idolis suis |
| 14 | 6 | propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus convertimini et recedite ab idolis vestris et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras |
| 14 | 7 | quia homo homo de domo Israhel et de proselytis quicumque advena fuerit in Israhel si alienatus fuerit a me et posuerit idola sua in corde suo et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam ut interroget per eum me ego Dominus respondebo ei per me |
| 14 | 8 | et ponam faciem meam super hominem illum et faciam eum in exemplum et in proverbium et disperdam eum de medio populi mei et scietis quia ego Dominus |
| 14 | 9 | et propheta cum erraverit et locutus fuerit verbum ego Dominus decepi prophetam illum et extendam manum meam super eum et delebo eum de medio populi mei Israhel |
| 14 | 10 | et portabunt iniquitatem suam iuxta iniquitatem interrogantis sic iniquitas prophetae erit |
| 14 | 11 | ut non erret ultra domus Israhel a me neque polluatur in universis praevaricationibus suis sed sit mihi in populum et ego sim eis in Deum ait Dominus exercituum |
| 14 | 12 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 14 | 13 | fili hominis terra cum peccaverit mihi ut praevaricetur praevaricans extendam manum meam super eam et conteram virgam panis eius et inmittam in eam famem et interficiam de ea hominem et iumentum |
| 14 | 14 | et si fuerint tres viri isti in medio eius Noe Danihel et Iob ipsi iustitia sua liberabunt animas suas ait Dominus exercituum |
| 14 | 15 | quod si et bestias pessimas induxero super terram ut vastem eam et fuerit invia eo quod non sit pertransiens propter bestias |
| 14 | 16 | tres viri isti qui fuerint in ea vivo ego dicit Dominus Deus quia nec filios nec filias liberabunt sed ipsi soli liberabuntur terra autem desolabitur |
| 14 | 17 | vel si gladium induxero super terram illam et dixero gladio transi per terram et interfecero de ea hominem et iumentum |
| 14 | 18 | et tres viri isti fuerint in medio eius vivo ego dicit Dominus Deus non liberabunt filios neque filias sed ipsi soli liberabuntur |
| 14 | 19 | si autem et pestilentiam inmisero super terram illam et effudero indignationem meam super eam in sanguine ut auferam ex ea hominem et iumentum |
| 14 | 20 | et Noe et Danihel et Iob fuerint in medio eius vivo ego dicit Dominus Deus quia filium et filiam non liberabunt sed ipsi iustitia sua liberabunt animas suas |
| 14 | 21 | quoniam haec dicit Dominus Deus quod si et quattuor iudicia mea pessima gladium et famem et bestias malas et pestilentiam misero in Hierusalem ut interficiam de ea hominem et pecus |
| 14 | 22 | tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias ecce ipsi egredientur ad vos et videbitis viam eorum et adinventiones eorum et consolabimini super malo quod induxi in Hierusalem in omnibus quae inportavi super eam |
| 14 | 23 | et consolabuntur vos cum videritis viam eorum et adinventiones eorum et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia quae feci in ea ait Dominus Deus |
| 15 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 15 | 2 | fili hominis quid fiet ligno vitis ex omnibus lignis nemorum quae sunt inter ligna silvarum |
| 15 | 3 | numquid tolletur de ea lignum ut fiat opus aut fabricabitur de ea paxillus ut dependeat in eo quodcumque vas |
| 15 | 4 | ecce igni datum est in escam utramque partem eius consumpsit ignis et medietas eius redacta est in favillam numquid utile erit ad opus |
| 15 | 5 | etiam cum esset integrum non erat aptum ad opus quanto magis cum ignis illud devoraverit et conbuserit nihil ex eo fiet operis |
| 15 | 6 | propterea haec dicit Dominus Deus quomodo lignum vitis inter ligna silvarum quod dedi igni ad devorandum sic tradidi habitatores Hierusalem |
| 15 | 7 | et ponam faciem meam in eos de igne egredientur et ignis consumet eos et scietis quia ego Dominus cum posuero faciem meam in eos |
| 15 | 8 | et dedero terram inviam et desolatam eo quod praevaricatores extiterint dicit Dominus Deus |
| 16 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 16 | 2 | fili hominis notas fac Hierusalem abominationes suas |
| 16 | 3 | et dices haec dicit Dominus Deus Hierusalem radix tua et generatio tua de terra chananea pater tuus Amorreus et mater tua Cetthea |
| 16 | 4 | et quando nata es in die ortus tui non est praecisus umbilicus tuus et in aqua non es lota in salutem nec sale salita nec involuta pannis |
| 16 | 5 | non pepercit super te oculus ut facerem tibi unum de his miseratus tui sed proiecta es super faciem terrae in abiectione animae tuae in die qua nata es |
| 16 | 6 | transiens autem per te vidi te conculcari in sanguine tuo et dixi tibi cum esses in sanguine tuo vive dixi inquam tibi in sanguine tuo vive |
| 16 | 7 | multiplicatam quasi germen agri dedi te et multiplicata es et grandis effecta et ingressa es et pervenisti ad mundum muliebrem ubera tua intumuerunt et pilus tuus germinavit et eras nuda et confusionis plena |
| 16 | 8 | et transivi per te et vidi te et ecce tempus tuum tempus amantium et expandi amictum meum super te et operui ignominiam tuam et iuravi tibi et ingressus sum pactum tecum ait Dominus Deus et facta es mihi |
| 16 | 9 | et lavi te aqua et emundavi sanguinem tuum ex te et unxi te oleo |
| 16 | 10 | et vestivi te discoloribus et calciavi te ianthino et cinxi te bysso et indui te subtilibus |
| 16 | 11 | et ornavi te ornamento et dedi armillas in manibus tuis et torquem circa collum tuum |
| 16 | 12 | et dedi inaurem super os tuum et circulos auribus tuis et coronam decoris in capite tuo |
| 16 | 13 | et ornata es auro et argento et vestita es bysso et polymito et multicoloribus similam et mel et oleum comedisti et decora facta es vehementer nimis et profecisti in regnum |
| 16 | 14 | et egressum est nomen tuum in gentes propter speciem tuam quia perfecta eras in decore meo quem posueram super te dicit Dominus Deus |
| 16 | 15 | et habens fiduciam in pulchritudine tua fornicata es in nomine tuo et exposuisti fornicationem tuam omni transeunti ut eius fieres |
| 16 | 16 | et sumens de vestimentis meis fecisti tibi excelsa hinc inde consuta et fornicata es super eis sicut non est factum neque futurum est |
| 16 | 17 | et tulisti vasa decoris tui de auro meo et argento meo quae dedi tibi et fecisti tibi imagines masculinas et fornicata es in eis |
| 16 | 18 | et sumpsisti vestimenta tua multicoloria et vestita es eis et oleum meum et thymiama meum posuisti coram eis |
| 16 | 19 | et panem meum quem dedi tibi similam et oleum et mel quibus enutrivi te posuisti in conspectu eorum in odorem suavitatis et factum est ait Dominus Deus |
| 16 | 20 | et tulisti filios tuos et filias tuas quas generasti mihi et immolasti eis ad devorandum numquid parva est fornicatio tua |
| 16 | 21 | immolantis filios meos et dedisti illos consecrans eis |
| 16 | 22 | et post omnes abominationes tuas et fornicationes non es recordata dierum adulescentiae tuae quando eras nuda et confusione plena conculcata in sanguine tuo |
| 16 | 23 | et accidit post omnem malitiam tuam vae vae tibi ait Dominus Deus |
| 16 | 24 | et aedificasti tibi lupanar et fecisti tibi prostibulum in cunctis plateis |
| 16 | 25 | ad omne caput viae aedificasti signum prostitutionis tuae et abominabilem fecisti decorem tuum et divisisti pedes tuos omni transeunti et multiplicasti fornicationes tuas |
| 16 | 26 | et fornicata es cum filiis Aegypti vicinis tuis magnarum carnium et multiplicasti fornicationem tuam ad inritandum me |
| 16 | 27 | ecce ego extendi manum meam super te et auferam ius tuum et dabo te in animam odientium te filiarum Palestinarum quae erubescunt in via tua scelerata |
| 16 | 28 | et fornicata es in filiis Assyriorum eo quod necdum fueris expleta et postquam fornicata es nec sic es satiata |
| 16 | 29 | et multiplicasti fornicationem tuam in terra Chanaan cum Chaldeis et nec sic satiata es |
| 16 | 30 | in quo mundabo cor tuum ait Dominus Deus cum facias omnia haec opera mulieris meretricis et procacis |
| 16 | 31 | quia fabricasti lupanar tuum in capite omnis viae et excelsum tuum fecisti in omni platea nec facta es quasi meretrix fastidio augens pretium |
| 16 | 32 | sed quasi mulier adultera quae super virum suum inducit alienos |
| 16 | 33 | omnibus meretricibus dantur mercedes tu autem dedisti mercedes cunctis amatoribus tuis et donabas eis ut intrarent ad te undique ad fornicandum tecum |
| 16 | 34 | factumque in te est contra consuetudinem mulierum in fornicationibus tuis et post te non erit fornicatio in eo enim quod dedisti mercedes et mercedes non accepisti factum est in te contrarium |
| 16 | 35 | propterea meretrix audi verbum Domini |
| 16 | 36 | haec dicit Dominus Deus quia effusum est aes tuum et revelata est ignominia tua in fornicationibus tuis super amatores tuos et super idola abominationum tuarum in sanguine filiorum tuorum quos dedisti eis |
| 16 | 37 | ecce ego congregabo omnes amatores tuos quibus commixta es et omnes quos dilexisti cum universis quos oderas et congregabo eos super te undique et nudabo ignominiam tuam coram eis et videbunt omnem turpitudinem tuam |
| 16 | 38 | et iudicabo te iudiciis adulterarum et effundentium sanguinem et dabo te in sanguinem furoris et zeli |
| 16 | 39 | et dabo te in manus eorum et destruent lupanar tuum et demolientur prostibulum tuum et denudabunt te vestimentis tuis et auferent vasa decoris tui et derelinquent te nudam plenamque ignominia |
| 16 | 40 | et adducent super te multitudinem et lapidabunt te lapidibus et trucidabunt te gladiis suis |
| 16 | 41 | et conburent domos tuas igni et facient in te iudicia in oculis mulierum plurimarum et desines fornicari et mercedes ultra non dabis |
| 16 | 42 | et requiescet indignatio mea in te et auferetur zelus meus a te et quiescam nec irascar amplius |
| 16 | 43 | eo quod non fueris recordata dierum adulescentiae tuae et provocasti me in omnibus his quapropter et ego vias tuas in capite tuo dedi ait Dominus Deus et non feci iuxta scelera tua in omnibus abominationibus tuis |
| 16 | 44 | ecce omnis qui dicit vulgo proverbium in te adsumet illud dicens sicut mater ita et filia eius |
| 16 | 45 | filia matris tuae es tu quae proiecit virum suum et filios suos et soror sororum tuarum tu quae proiecerunt viros suos et filios suos mater vestra Cetthea et pater vester Amorreus |
| 16 | 46 | et soror tua maior Samaria ipsa et filiae eius quae habitat ad sinistram tuam soror autem tua minor te quae habitat a dextris tuis Sodoma et filiae eius |
| 16 | 47 | sed nec in viis earum ambulasti neque secundum scelera earum fecisti pauxillum minus paene sceleratiora fecisti illis in omnibus viis tuis |
| 16 | 48 | vivo ego dicit Dominus Deus quia non fecit Sodoma soror tua ipsa et filiae eius sicut fecisti tu et filiae tuae |
| 16 | 49 | ecce haec fuit iniquitas Sodomae sororis tuae superbia saturitas panis et abundantia et otium ipsius et filiarum eius et manum egeno et pauperi non porrigebant |
| 16 | 50 | et elevatae sunt et fecerunt abominationes coram me et abstuli eas sicut vidisti |
| 16 | 51 | et Samaria dimidium peccatorum tuorum non peccavit sed vicisti eas sceleribus tuis et iustificasti sorores tuas in omnibus abominationibus tuis quas operata es |
| 16 | 52 | ergo et tu porta confusionem tuam quae vicisti sorores tuas peccatis tuis sceleratius agens ab eis iustificatae sunt enim a te ergo et tu confundere et porta ignominiam tuam quae iustificasti sorores tuas |
| 16 | 53 | et convertam restituens eas conversione Sodomorum cum filiabus suis et conversione Samariae et filiarum eius et convertam reversionem tuam in medio earum |
| 16 | 54 | ut portes ignominiam tuam et confundaris in omnibus quae fecisti consolans eas |
| 16 | 55 | et soror tua Sodoma et filiae eius revertentur ad antiquitatem suam et Samaria et filiae eius revertentur ad antiquitatem suam et tu et filiae tuae revertimini ad antiquitatem vestram |
| 16 | 56 | non fuit autem Sodoma soror tua audita in ore tuo in die superbiae tuae |
| 16 | 57 | antequam revelaretur malitia tua sicut hoc tempore in obprobrium filiarum Syriae et cunctarum in circuitu tuo filiarum Palestinarum quae ambiunt te per gyrum |
| 16 | 58 | scelus tuum et ignominiam tuam tu portasti ait Dominus Deus |
| 16 | 59 | quia haec dicit Dominus Deus et faciam tibi sicut dispexisti iuramentum ut irritum faceres pactum |
| 16 | 60 | et recordabor ego pacti mei tecum in diebus adulescentiae tuae et suscitabo tibi pactum sempiternum |
| 16 | 61 | et recordaberis viarum tuarum et confunderis cum receperis sorores tuas te maiores cum minoribus tuis et dabo eas tibi in filias sed non ex pacto tuo |
| 16 | 62 | et suscitabo ego pactum meum tecum et scies quia ego Dominus |
| 16 | 63 | ut recorderis et confundaris et non sit tibi ultra aperire os prae confusione tua cum placatus fuero tibi in omnibus quae fecisti ait Dominus Deus |
| 17 | 1 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 17 | 2 | fili hominis propone enigma et narra parabolam ad domum Israhel |
| 17 | 3 | et dices haec dicit Dominus Deus aquila grandis magnarum alarum longo membrorum ductu plena plumis et varietate venit ad Libanum et tulit medullam cedri |
| 17 | 4 | summitatem frondium eius avellit et transportavit eam in terram Chanaan in urbem negotiatorum posuit illam |
| 17 | 5 | et tulit de semente terrae et posuit illud in terra pro semine ut firmaret radicem super aquas multas in superficie posuit illud |
| 17 | 6 | cumque germinasset crevit in vineam latiorem humili statura respicientibus ramis eius ad eam et radices eius sub illa erunt facta est ergo vinea et fructificavit in palmites et emisit propagines |
| 17 | 7 | et facta est aquila altera grandis magnis alis multisque plumis et ecce vinea ista quasi mittens radices suas ad eam palmites suos extendit ad illam ut inrigaret eam de areolis germinis sui |
| 17 | 8 | in terra bona super aquas multas plantata est ut faciat frondes et portet fructum et sit in vineam grandem |
| 17 | 9 | dic haec dicit Dominus Deus ergone prosperabitur nonne radices eius evellet et fructum eius distringet et siccabit omnes palmites germinis eius et arescet et non in brachio grandi neque in populo multo ut evelleret eam radicitus |
| 17 | 10 | ecce plantata est ergone prosperabitur nonne cum tetigerit eam ventus urens siccabitur et in areis germinis sui arescet |
| 17 | 11 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 17 | 12 | dic ad domum exasperantem nescitis quid ista significent dic ecce venit rex Babylonis Hierusalem et adsumet regem et principes eius et adducet eos ad semet ipsum in Babylonem |
| 17 | 13 | et tollet de semine regni ferietque cum eo foedus et accipiet ab eo iusiurandum sed et fortes terrae tollet |
| 17 | 14 | ut sit regnum humile et non elevetur sed custodiat pactum eius et servet illud |
| 17 | 15 | qui recedens ab eo misit nuntios ad Aegyptum ut daret sibi equos et populum multum numquid prosperabitur vel consequetur salutem qui fecit haec et qui dissolvit pactum numquid effugiet |
| 17 | 16 | vivo ego dicit Dominus Deus quoniam in loco regis qui constituit eum regem cuius fecit irritum iuramentum et solvit pactum quod habebat cum eo in medio Babylonis morietur |
| 17 | 17 | et non in exercitu grandi neque in populo multo faciet contra eum Pharao proelium in iactu aggeris et in extructione vallorum ut interficiat animas multas |
| 17 | 18 | spreverat enim iuramentum ut solveret foedus et ecce dedit manum suam et cum omnia haec fecerit non effugiet |
| 17 | 19 | propterea haec dicit Dominus Deus vivo ego quoniam iuramentum quod sprevit et foedus quod praevaricatus est ponam in caput eius |
| 17 | 20 | et expandam super eum rete meum et conprehendetur sagena mea et adducam eum in Babylonem et iudicabo illum ibi in praevaricatione qua despexit me |
| 17 | 21 | et omnes profugi eius cum universo agmine gladio cadent residui autem in omnem ventum dispergentur et scietis quia ego Dominus locutus sum |
| 17 | 22 | haec dicit Dominus Deus et sumam ego de medulla cedri sublimis et ponam de vertice ramorum eius tenerum distringam et plantabo super montem excelsum et eminentem |
| 17 | 23 | in monte sublimi Israhel plantabo illud et erumpet in germen et faciet fructum et erit in cedrum magnam et habitabunt sub eo omnes volucres universum volatile sub umbra frondium eius nidificabit |
| 17 | 24 | et scient omnia ligna regionis quia ego Dominus humiliavi lignum sublime et exaltavi lignum humile et siccavi lignum viride et frondere feci lignum aridum ego Dominus locutus sum et feci |
| 18 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 18 | 2 | quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Israhel dicentes patres comederunt uvam acerbam et dentes filiorum obstupescunt |
| 18 | 3 | vivo ego dicit Dominus Deus si erit vobis ultra parabola haec in proverbium in Israhel |
| 18 | 4 | ecce omnes animae meae sunt ut anima patris ita et anima filii mea est anima quae peccaverit ipsa morietur |
| 18 | 5 | et vir si fuerit iustus et fecerit iudicium et iustitiam |
| 18 | 6 | in montibus non comederit et oculos suos non levaverit ad idola domus Israhel et uxorem proximi sui non violaverit et ad mulierem menstruatam non accesserit |
| 18 | 7 | et hominem non contristaverit pignus debitori reddiderit per vim nihil rapuerit panem suum esurienti dederit et nudum operuerit vestimento |
| 18 | 8 | ad usuram non commodaverit et amplius non acceperit ab iniquitate averterit manum suam iudicium verum fecerit inter virum et virum |
| 18 | 9 | in praeceptis meis ambulaverit et iudicia mea custodierit ut faciat veritatem hic iustus est vita vivet ait Dominus Deus |
| 18 | 10 | quod si genuerit filium latronem effundentem sanguinem et fecerit unum de istis |
| 18 | 11 | et haec quidem omnia non facientem sed in montibus comedentem et uxorem proximi sui polluentem |
| 18 | 12 | egenum et pauperem contristantem rapientem rapinas pignus non reddentem et ad idola levantem oculos suos abominationem facientem |
| 18 | 13 | ad usuram dantem et amplius accipientem numquid vivet non vivet cum universa detestanda haec fecerit morte morietur sanguis eius in ipso erit |
| 18 | 14 | quod si genuerit filium qui videns omnia peccata patris sui quae fecit timuerit et non fecerit simile eis |
| 18 | 15 | super montes non comederit et oculos suos non levaverit ad idola domus Israhel et uxorem proximi sui non violaverit |
| 18 | 16 | et virum non contristaverit pignus non retinuerit et rapinam non rapuerit panem suum esurienti dederit et nudum operuerit vestimento |
| 18 | 17 | a pauperis iniuria averterit manum suam usuram et superabundantiam non acceperit iudicia mea fecerit in praeceptis meis ambulaverit hic non morietur in iniquitate patris sui sed vita vivet |
| 18 | 18 | pater eius quia calumniatus est et vim fecit fratri et malum operatus est in medio populi sui ecce mortuus est in iniquitate sua |
| 18 | 19 | et dicitis quare non portavit filius iniquitatem patris videlicet quia filius iudicium et iustitiam operatus est omnia praecepta mea custodivit et fecit illa vita vivet |
| 18 | 20 | anima quae peccaverit ipsa morietur filius non portabit iniquitatem patris et pater non portabit iniquitatem filii iustitia iusti super eum erit et impietas impii erit super eum |
| 18 | 21 | si autem impius egerit paenitentiam ab omnibus peccatis suis quae operatus est et custodierit universa praecepta mea et fecerit iudicium et iustitiam vita vivet non morietur |
| 18 | 22 | omnium iniquitatum eius quas operatus est non recordabor in iustitia sua quam operatus est vivet |
| 18 | 23 | numquid voluntatis meae est mors impii dicit Dominus Deus et non ut convertatur a viis suis et vivat |
| 18 | 24 | si autem averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem secundum omnes abominationes quas operari solet impius numquid vivet omnes iustitiae eius quas fecerat non recordabuntur in praevaricatione qua praevaricatus est et in peccato suo quod peccavit in ipsis morietur |
| 18 | 25 | et dixistis non est aequa via Domini audite domus Israhel numquid via mea non est aequa et non magis viae vestrae pravae sunt |
| 18 | 26 | cum enim averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem morietur in eis in iniustitia quam operatus est morietur |
| 18 | 27 | et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est et fecerit iudicium et iustitiam ipse animam suam vivificabit |
| 18 | 28 | considerans enim et avertens se ab omnibus iniquitatibus suis quas operatus est vita vivet et non morietur |
| 18 | 29 | et dicunt filii Israhel non est aequa via Domini numquid viae meae non sunt aequae domus Israhel et non magis viae vestrae pravae |
| 18 | 30 | idcirco unumquemque iuxta vias suas iudicabo domus Israhel ait Dominus Deus convertimini et agite paenitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris et non erit vobis in ruinam iniquitas |
| 18 | 31 | proicite a vobis omnes praevaricationes vestras in quibus praevaricati estis et facite vobis cor novum et spiritum novum et quare moriemini domus Israhel |
| 18 | 32 | quia nolo mortem morientis dicit Dominus Deus revertimini et vivite |
| 19 | 1 | et tu adsume planctum super principes Israhel |
| 19 | 2 | et dices quare mater tua leaena inter leones cubavit in medio leunculorum enutrivit catulos suos |
| 19 | 3 | et eduxit unum de leunculis suis leo factus est et didicit capere praedam hominemque comedere |
| 19 | 4 | et audierunt de eo gentes et non absque vulneribus suis ceperunt eum et adduxerunt eum in catenis in terram Aegypti |
| 19 | 5 | quae cum vidisset quoniam infirmata est et periit expectatio eius tulit unum de leunculis suis leonem constituit eum |
| 19 | 6 | qui incedebat inter leones et factus est leo didicit praedam capere et homines devorare |
| 19 | 7 | didicit viduas facere et civitates eorum in desertum adducere et desolata est terra et plenitudo eius a voce rugitus illius |
| 19 | 8 | et convenerunt adversum eum gentes undique de provinciis et expanderunt super eum rete suum in vulneribus earum captus est |
| 19 | 9 | et miserunt eum in caveam in catenis adduxerunt eum ad regem Babylonis miseruntque eum in carcerem ne audiretur vox eius ultra super montes Israhel |
| 19 | 10 | mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata fructus eius et frondes eius creverunt ex aquis multis |
| 19 | 11 | et factae sunt ei virgae solidae in sceptra dominantium et exaltata est statura eius inter frondes et vidit altitudinem suam in multitudine palmitum suorum |
| 19 | 12 | et evulsa est in ira in terramque proiecta et ventus urens siccavit fructum eius marcuerunt et arefactae sunt virgae roboris eius ignis comedit eam |
| 19 | 13 | et nunc transplantata est in desertum in terra invia et sitienti |
| 19 | 14 | et egressus est ignis de virga ramorum eius qui fructum eius comedit et non fuit in ea virga fortis sceptrum dominantium planctus est et erit in planctum |
| 20 | 1 | et factum est in anno septimo in quinto mense in decima mensis venerunt viri de senioribus Israhel ut interrogarent Dominum et sederunt coram me |
| 20 | 2 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 20 | 3 | fili hominis loquere senioribus Israhel et dices ad eos haec dicit Dominus Deus num ad interrogandum me vos venistis vivo ego quia non respondebo vobis ait Dominus Deus |
| 20 | 4 | si iudicas eos si iudicas fili hominis abominationes patrum eorum ostende eis |
| 20 | 5 | et dices ad eos haec dicit Dominus Deus in die qua elegi Israhel et levavi manum meam pro stirpe domus Iacob et apparui eis in terra Aegypti et levavi manum meam pro eis dicens ego Dominus Deus vester |
| 20 | 6 | in die illa levavi manum meam pro eis ut educerem eos de terra Aegypti in terram quam provideram eis fluentem lacte et melle quae est egregia inter omnes terras |
| 20 | 7 | et dixi ad eos unusquisque offensiones oculorum suorum abiciat et in idolis Aegypti nolite pollui ego Dominus Deus vester |
| 20 | 8 | et inritaverunt me nolueruntque audire unusquisque abominationes oculorum suorum non proiecit nec idola Aegypti reliquerunt et dixi ut effunderem indignationem meam super eos et implerem iram meam in eis in medio terrae Aegypti |
| 20 | 9 | et feci propter nomen meum ut non violaretur coram gentibus in quarum medio erant et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Aegypti |
| 20 | 10 | eieci ergo eos de terra Aegypti et eduxi in desertum |
| 20 | 11 | et dedi eis praecepta mea et iudicia mea ostendi eis quae faciat homo et vivat in eis |
| 20 | 12 | insuper et sabbata mea dedi eis ut esset signum inter me et eos et scirent quia ego Dominus sanctificans eos |
| 20 | 13 | et inritaverunt me domus Israhel in deserto in praeceptis meis non ambulaverunt et iudicia mea proiecerunt quae faciens homo vivet in eis et sabbata mea violaverunt vehementer dixi ergo ut effunderem furorem meum super eos in deserto et consumerem eos |
| 20 | 14 | et feci propter nomen meum ne violaretur coram gentibus de quibus eieci eos in conspectu earum |
| 20 | 15 | ego igitur levavi manum meam super eos in deserto ne inducerem eos in terram quam dedi eis fluentem lacte et melle praecipuam terrarum omnium |
| 20 | 16 | quia iudicia mea proiecerunt et in praeceptis meis non ambulaverunt et sabbata mea violaverunt post idola enim cor eorum gradiebatur |
| 20 | 17 | et pepercit oculus meus super eos ut non interficerem eos nec consumpsi eos in deserto |
| 20 | 18 | dixi autem ad filios eorum in solitudine in praeceptis patrum vestrorum nolite incedere nec iudicia eorum custodiatis nec in idolis eorum polluamini |
| 20 | 19 | ego Dominus Deus vester in praeceptis meis ambulate et iudicia mea custodite et facite ea |
| 20 | 20 | et sabbata mea sanctificate ut sit signum inter me et vos et sciatur quia ego Dominus Deus vester |
| 20 | 21 | et exacerbaverunt me filii in praeceptis meis non ambulaverunt et iudicia mea non custodierunt ut facerent ea quae cum fecerit homo vivet in eis et sabbata mea violaverunt et comminatus sum ut effunderem furorem meum super eos et implerem iram meam in eis in deserto |
| 20 | 22 | averti autem manum meam et feci propter nomen meum ut non violaretur coram gentibus de quibus eieci eos in oculis earum |
| 20 | 23 | iterum levavi manum meam in eos in solitudine ut dispergerem illos in nationes et ventilarem in terras |
| 20 | 24 | eo quod iudicia mea non fecissent et praecepta mea reprobassent et sabbata mea violassent et post idola patrum suorum fuissent oculi eorum |
| 20 | 25 | ergo et ego dedi eis praecepta non bona et iudicia in quibus non vivent |
| 20 | 26 | et pollui eos in muneribus suis cum offerrent omne quod aperit vulvam propter delicta sua et scient quia ego Dominus |
| 20 | 27 | quam ob rem loquere ad domum Israhel fili hominis et dices ad eos haec dicit Dominus Deus adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri cum sprevissent me contemnentes |
| 20 | 28 | et induxissem eos in terram super quam levavi manum meam ut darem eis viderunt omnem collem excelsum et omne lignum nemorosum et immolaverunt ibi victimas suas et dederunt ibi inritationem oblationis suae et posuerunt ibi odorem suavitatis suae et libaverunt libationes suas |
| 20 | 29 | et dixi ad eos quid est excelsum ad quod vos ingredimini et vocatum est nomen eius Excelsum usque ad hanc diem |
| 20 | 30 | propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus certe in via patrum vestrorum vos polluimini et post offendicula eorum vos fornicamini |
| 20 | 31 | et in oblatione donorum vestrorum cum transducitis filios vestros per ignem vos polluimini in omnibus idolis vestris usque hodie et ego respondebo vobis domus Israhel vivo ego dicit Dominus Deus quia non respondebo vobis |
| 20 | 32 | neque cogitatio mentis vestrae fiet dicentium erimus sicut gentes et sicut cognationes terrae ut colamus ligna et lapides |
| 20 | 33 | vivo ego dicit Dominus Deus quoniam in manu forti et brachio extento et in furore effuso regnabo super vos |
| 20 | 34 | et educam vos de populis et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis in manu valida et brachio extento et in furore effuso regnabo super vos |
| 20 | 35 | et adducam vos in desertum populorum et iudicabor vobiscum ibi facie ad faciem |
| 20 | 36 | sicut iudicio contendi adversum patres vestros in deserto terrae Aegypti sic iudicabo vos dicit Dominus Deus |
| 20 | 37 | et subiciam vos sceptro meo et inducam vos in vinculis foederis |
| 20 | 38 | et eligam de vobis transgressores et impios et de terra incolatus eorum educam eos et terram Israhel non ingredientur et scietis quia ego Dominus |
| 20 | 39 | et vos domus Israhel haec dicit Dominus Deus singuli post idola vestra ambulate et servite eis quod si et in hoc non audieritis me et nomen meum sanctum pollueritis ultra in muneribus vestris et in idolis vestris |
| 20 | 40 | in monte sancto meo in monte excelso Israhel ait Dominus Deus ibi serviet mihi omnis domus Israhel omnes inquam in terra in qua placebunt mihi et ibi quaeram primitias vestras et initium decimarum vestrarum in omnibus sanctificationibus vestris |
| 20 | 41 | in odorem suavitatis suscipiam vos cum eduxero vos de populis et congregavero vos de terris in quas dispersi estis et sanctificabor in vobis in oculis nationum |
| 20 | 42 | et scietis quia ego Dominus cum induxero vos ad terram Israhel in terram pro qua levavi manum meam ut darem eam patribus vestris |
| 20 | 43 | et recordabimini ibi viarum vestrarum et omnium scelerum vestrorum quibus polluti estis in eis et displicebitis vobis in conspectu vestro in omnibus malitiis vestris quas fecistis |
| 20 | 44 | et scietis quia ego Dominus cum benefecero vobis propter nomen meum non secundum vias vestras malas neque secundum scelera vestra pessima domus Israhel ait Dominus Deus |
| 20 | 45 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 20 | 46 | fili hominis pone faciem tuam contra viam austri et stilla ad africum et propheta ad saltum agri meridiani |
| 20 | 47 | et dices saltui meridiano audi verbum Domini haec dicit Dominus Deus ecce ego succendam in te ignem et conburam in te omne lignum viride et omne lignum aridum non extinguetur flamma succensionis et conburetur in ea omnis facies ab austro usque ad aquilonem |
| 20 | 48 | et videbit universa caro quia ego Dominus succendi eam nec extinguetur |
| 20 | 49 | et dixi ha ha ha Domine Deus ipsi dicunt de me numquid non per parabolas loquitur iste |
| 21 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 21 | 2 | fili hominis pone faciem tuam ad Hierusalem et stilla ad sanctuaria et propheta contra humum Israhel |
| 21 | 3 | et dices terrae Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te et eiciam gladium meum de vagina sua et occidam in te iustum et impium |
| 21 | 4 | pro eo autem quod occidi in te iustum et impium idcirco egredietur gladius meus de vagina sua ad omnem carnem ab austro ad aquilonem |
| 21 | 5 | ut sciat omnis caro quia ego Dominus eduxi gladium meum de vagina sua inrevocabilem |
| 21 | 6 | et tu fili hominis ingemesce in contritione lumborum et in amaritudinibus ingemesce coram eis |
| 21 | 7 | cumque dixerint ad te quare tu gemis dices pro auditu quia venit et tabescet omne cor et dissolventur universae manus et infirmabitur omnis spiritus et per cuncta genua fluent aquae ecce venit et fiet ait Dominus Deus |
| 21 | 8 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 21 | 9 | fili hominis propheta et dices haec dicit Dominus Deus loquere gladius gladius exacutus est et limatus |
| 21 | 10 | ut caedat victimas exacutus est ut splendeat limatus est qui moves sceptrum filii mei succidisti omne lignum |
| 21 | 11 | et dedi eum ad levigandum ut teneatur manu iste exacutus est gladius et iste limatus ut sit in manu interficientis |
| 21 | 12 | clama et ulula fili hominis quia hic factus est in populo meo hic in cunctis ducibus Israhel qui fugerant gladio traditi sunt cum populo meo idcirco plaude super femur |
| 21 | 13 | quia probatus est et hoc cum sceptrum subverterit et non erit dicit Dominus Deus |
| 21 | 14 | tu ergo fili hominis propheta et percute manu ad manum et duplicetur gladius ac triplicetur gladius interfectorum hic est gladius occisionis magnae qui obstupescere eos facit |
| 21 | 15 | et corde tabescere et multiplicat ruinas in omnibus portis eorum dedi conturbationem gladii acuti et limati ad fulgendum amicti ad caedem |
| 21 | 16 | exacuere vade ad dextram sive ad sinistram quocumque faciei tuae est appetitus |
| 21 | 17 | quin et ego plaudam manu ad manum et implebo indignationem meam ego Dominus locutus sum |
| 21 | 18 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 21 | 19 | et tu fili hominis pone tibi duas vias ut veniat gladius regis Babylonis de terra una egredientur ambo et manu capiet coniecturam in capite viae civitatis coniciet |
| 21 | 20 | viam pones ut veniat gladius ad Rabbath filiorum Ammon et ad Iudam in Hierusalem munitissimam |
| 21 | 21 | stetit enim rex Babylonis in bivio in capite duarum viarum divinationem quaerens commiscens sagittas interrogavit idola exta consuluit |
| 21 | 22 | ad dextram eius facta est divinatio super Hierusalem ut ponat arietes ut aperiat os in caede ut elevet vocem in ululatu ut ponat arietes contra portas ut conportet aggerem ut aedificet munitiones |
| 21 | 23 | eritque quasi consulens frustra oraculum in oculis eorum et sabbatorum otium imitans ipse autem recordabitur iniquitatis ad capiendum |
| 21 | 24 | idcirco haec dicit Dominus Deus pro eo quod recordati estis iniquitatis vestrae et revelastis praevaricationes vestras et apparuerunt peccata vestra in omnibus cogitationibus vestris pro eo inquam quod recordati estis manu capiemini |
| 21 | 25 | tu autem profane impie dux Israhel cuius venit dies in tempore iniquitatis praefinita |
| 21 | 26 | haec dicit Dominus Deus aufer cidarim tolle coronam nonne haec est quae humilem sublevavit et sublimem humiliavit |
| 21 | 27 | iniquitatem iniquitatem iniquitatem ponam eam et hoc nunc factum est donec veniret cuius est iudicium et tradam ei |
| 21 | 28 | et tu fili hominis propheta et dic haec dicit Dominus Deus ad filios Ammon et ad obprobrium eorum et dices mucro mucro evaginate ad occidendum limate ut interficias et fulgeas |
| 21 | 29 | cum tibi viderentur vana et divinarentur mendacia ut dareris super colla vulneratorum impiorum quorum venit dies in tempore iniquitatis praefinita |
| 21 | 30 | revertere ad vaginam tuam in loco in quo creatus es in terra nativitatis tuae iudicabo te |
| 21 | 31 | et effundam super te indignationem meam in igne furoris mei sufflabo in te daboque te in manus hominum insipientium et fabricantium interitum |
| 21 | 32 | igni eris cibus sanguis tuus erit in medio terrae oblivioni traderis quia ego Dominus locutus sum |
| 22 | 1 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 22 | 2 | et tu fili hominis num iudicas num iudicas civitatem sanguinum |
| 22 | 3 | et ostendes ei omnes abominationes suas et dices haec dicit Dominus Deus civitas effundens sanguinem in medio sui ut veniat tempus eius et quae fecit idola contra semet ipsam ut pollueretur |
| 22 | 4 | in sanguine tuo qui a te effusus est deliquisti et in idolis tuis quae fecisti polluta es et adpropinquare fecisti dies tuos et adduxisti tempus annorum tuorum propterea dedi te obprobrium gentibus et inrisionem universis terris |
| 22 | 5 | quae iuxta sunt et quae procul a te triumphabunt de te sordida nobilis grandis interitu |
| 22 | 6 | ecce principes Israhel singuli in brachio suo fuerunt in te ad effundendum sanguinem |
| 22 | 7 | patrem et matrem contumeliis adfecerunt in te advenam calumniati sunt in medio tui pupillum et viduam contristaverunt apud te |
| 22 | 8 | sanctuaria mea sprevistis et sabbata mea polluistis |
| 22 | 9 | viri detractores fuerunt in te ad effundendum sanguinem et super montes comederunt in te scelus operati sunt in medio tui |
| 22 | 10 | verecundiora patris discoperuerunt in te inmunditiam menstruatae humiliaverunt in te |
| 22 | 11 | et unusquisque in uxorem proximi sui operatus est abominationem et socer nurum suam polluit nefarie frater sororem suam filiam patris sui oppressit in te |
| 22 | 12 | munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem usuram et superabundantiam accepisti et avare proximos tuos calumniabaris meique oblita es ait Dominus Deus |
| 22 | 13 | ecce conplosi manus meas super avaritiam tuam quam fecisti et super sanguinem qui effusus est in medio tui |
| 22 | 14 | numquid sustinebit cor tuum aut praevalebunt manus tuae in diebus quos ego faciam tibi ego Dominus locutus sum et faciam |
| 22 | 15 | et dispergam te in nationes et ventilabo te in terras et deficere faciam inmunditiam tuam a te |
| 22 | 16 | et possidebo te in conspectu gentium et scies quia ego Dominus |
| 22 | 17 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 22 | 18 | fili hominis versa est mihi domus Israhel in scoriam omnes isti aes et stagnum et ferrum et plumbum in medio fornacis scoria argenti facti sunt |
| 22 | 19 | propterea haec dicit Dominus Deus eo quod versi estis omnes in scoriam propterea ecce ego congregabo vos in medium Hierusalem |
| 22 | 20 | congregatione argenti et aeris et ferri et stagni et plumbi in medium fornacis ut succendam in eam ignem ad conflandum sic congregabo in furore meo et in ira mea et requiescam et conflabo vos |
| 22 | 21 | et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei et conflabimini in medio eius |
| 22 | 22 | ut conflatur argentum in medio fornacis sic eritis in medio eius et scietis quia ego Dominus effuderim indignationem meam super vos |
| 22 | 23 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 22 | 24 | fili hominis dic ei tu es terra inmunda et non conpluta in die furoris |
| 22 | 25 | coniuratio prophetarum in medio eius sicut leo rugiens capiensque praedam animam devoraverunt opes et pretium acceperunt viduas eius multiplicaverunt in medio illius |
| 22 | 26 | sacerdotes eius contempserunt legem meam et polluerunt sanctuaria mea inter sanctum et profanum non habuere distantiam et inter pollutum et mundum non intellexerunt et a sabbatis meis averterunt oculos suos et coinquinabar in medio eorum |
| 22 | 27 | principes eius in medio illius quasi lupi rapientes praedam ad effundendum sanguinem et perdendas animas et avare sectanda lucra |
| 22 | 28 | prophetae autem eius liniebant eos absque temperamento videntes vana et divinantes eis mendacium dicentes haec dicit Dominus Deus cum Dominus non sit locutus |
| 22 | 29 | populi terrae calumniabantur calumniam et rapiebant violenter egenum et pauperem adfligebant et advenam opprimebant calumnia absque iudicio |
| 22 | 30 | et quaesivi de eis virum qui interponeret sepem et staret oppositus contra me pro terra ne dissiparem eam et non inveni |
| 22 | 31 | et effudi super eos indignationem meam in igne irae meae consumpsi eos viam eorum in caput eorum reddidi ait Dominus Deus |
| 23 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 23 | 2 | fili hominis duae mulieres filiae matris unius fuerunt |
| 23 | 3 | et fornicatae sunt in Aegypto in adulescentia sua fornicatae sunt ibi subacta sunt ubera earum et fractae sunt mammae pubertatis earum |
| 23 | 4 | nomina autem earum Oolla maior et Ooliba soror eius et habui eas et pepererunt filios et filias porro earum nomina Samaria Oolla et Hierusalem Ooliba |
| 23 | 5 | fornicata est igitur Oolla super me et insanivit in amatores suos in Assyrios propinquantes |
| 23 | 6 | vestitos hyacintho principes et magistratus iuvenes cupidinis universos equites ascensores equorum |
| 23 | 7 | et dedit fornicationes suas super eos electos filios Assyriorum universos et in omnibus in quos insanivit in inmunditiis eorum polluta est |
| 23 | 8 | insuper et fornicationes suas quas habuerat in Aegypto non reliquit nam et illi dormierant cum ea in adulescentia eius et illi confregerant ubera pubertatis eius et effuderant fornicationem suam super eam |
| 23 | 9 | propterea tradidi eam in manu amatorum suorum in manus filiorum Assur super quorum insanivit libidinem |
| 23 | 10 | ipsi discoperuerunt ignominiam eius filios et filias illius tulerunt et ipsam occiderunt gladio et factae sunt famosae mulieres et iudicia perpetrarunt in ea |
| 23 | 11 | quod cum vidisset soror eius Ooliba plus quam illa insanivit libidine et fornicationem suam super fornicationem sororis suae |
| 23 | 12 | ad filios Assyriorum praebuit inpudenter ducibus et magistratibus ad se venientibus indutis veste varia equitibus qui vectabantur equis et adulescentibus forma cunctis egregia |
| 23 | 13 | et vidi quod polluta esset via una ambarum |
| 23 | 14 | et auxit fornicationes suas cumque vidisset viros depictos in pariete imagines Chaldeorum expressas coloribus |
| 23 | 15 | et accinctos balteis renes et tiaras tinctas in capitibus eorum formam ducum omnium similitudinem filiorum Babylonis terraeque Chaldeorum in qua orti sunt |
| 23 | 16 | et insanivit super eos concupiscentia oculorum suorum et misit nuntios ad eos in Chaldeam |
| 23 | 17 | cumque venissent ad eam filii Babylonis ad cubile mammarum polluerunt eam stupris suis et polluta est ab eis et saturata est anima eius ab illis |
| 23 | 18 | denudavit quoque fornicationes suas et discoperuit ignominiam suam et recessit anima mea ab ea sicut recesserat anima mea a sorore eius |
| 23 | 19 | multiplicavit enim fornicationes suas recordans dies adulescentiae suae quibus fornicata est in terra Aegypti |
| 23 | 20 | et insanivit libidine super concubitu eorum quorum carnes sunt ut carnes asinorum et sicut fluxus equorum fluxus eorum |
| 23 | 21 | et visitasti scelus adulescentiae tuae quando subacta sunt in Aegypto ubera tua et confractae mammae pubertatis tuae |
| 23 | 22 | propterea Ooliba haec dicit Dominus Deus ecce ego suscitabo omnes amatores tuos contra te de quibus satiata est anima tua et congregabo eos adversum te in circuitu |
| 23 | 23 | filios Babylonis et universos Chaldeos nobiles tyrannosque et principes omnes filios Assyriorum iuvenes forma egregia duces et magistratus universos principes principum et nominatos ascensores equorum |
| 23 | 24 | et venient super te instructi curru et rota multitudo populorum lorica et clypeo et galea armabuntur contra te undique et dabo coram eis iudicium et iudicabunt te iudiciis suis |
| 23 | 25 | et ponam zelum meum in te quem exercent tecum in furore nasum tuum et aures tuas praecident et quae remanserint gladio concident ipsi filios tuos et filias tuas capient et novissimum tuum devorabitur igni |
| 23 | 26 | et denudabunt te vestimentis tuis et tollent vasa gloriae tuae |
| 23 | 27 | et requiescere faciam scelus tuum de te et fornicationem tuam de terra Aegypti nec levabis oculos tuos ad eos et Aegypti non recordaberis amplius |
| 23 | 28 | quia haec dicit Dominus Deus ecce ego tradam te in manu eorum quos odisti in manu de quibus satiata est anima tua |
| 23 | 29 | et agent tecum in odio et tollent omnes labores tuos et dimittent te nudam et ignominia plenam revelabitur ignominia fornicationum tuarum scelus tuum et fornicationes tuae |
| 23 | 30 | fecerunt haec tibi quia fornicata es post gentes inter quas polluta es in idolis eorum |
| 23 | 31 | in via sororis tuae ambulasti et dabo calicem eius in manu tua |
| 23 | 32 | haec dicit Dominus Deus calicem sororis tuae bibes profundum et latum eris in derisum et in subsannationem quae es capacissima |
| 23 | 33 | ebrietate et dolore repleberis calice maeroris et tristitiae calice sororis tuae Samariae |
| 23 | 34 | et bibes illum et epotabis usque ad feces et fragmenta eius devorabis et ubera tua lacerabis quia ego locutus sum ait Dominus Deus |
| 23 | 35 | propterea haec dicit Dominus Deus quia oblita es mei et proiecisti me post corpus tuum tu quoque porta scelus tuum et fornicationes tuas |
| 23 | 36 | et ait Dominus ad me dicens fili hominis numquid iudicas Oollam et Oolibam et adnuntias eis scelera earum |
| 23 | 37 | quia adulterae sunt et sanguis in manibus earum et cum idolis suis fornicatae sunt insuper et filios suos quos genuerunt mihi obtulerunt eis ad devorandum |
| 23 | 38 | sed et hoc fecerunt mihi polluerunt sanctuarium meum in die illa et sabbata mea profanaverunt |
| 23 | 39 | cumque immolarent filios suos idolis suis et ingrederentur sanctuarium meum in die illa ut polluerent illud etiam haec fecerunt in medio domus meae |
| 23 | 40 | miserunt ad viros venientes de longe ad quos nuntium miserant itaque ecce venerunt quibus te lavisti et circumlevisti stibio oculos tuos et ornata es mundo muliebri |
| 23 | 41 | sedisti in lecto pulcherrimo et mensa ordinata est ante te thymiama meum et unguentum meum posuisti super eam |
| 23 | 42 | et vox multitudinis exultantis erat in ea et in viris qui de multitudine hominum adducebantur et veniebant de deserto posuerunt armillas in manibus eorum et coronas speciosas in capitibus eorum |
| 23 | 43 | et dixi ei quae adtrita est in adulteriis nunc fornicabitur in fornicatione sua etiam haec |
| 23 | 44 | et ingressi sunt ad eam quasi ad mulierem meretricem sic ingrediebantur ad Oollam et ad Oolibam mulieres nefarias |
| 23 | 45 | viri ergo iusti sunt hii iudicabunt eas iudicio adulterarum et iudicio effundentium sanguinem quia adulterae sunt et sanguis in manibus earum |
| 23 | 46 | haec enim dicit Dominus Deus adduc ad eas multitudinem et trade eas in tumultum et in rapinam |
| 23 | 47 | et lapidentur lapidibus populorum et confodiantur gladiis eorum filios et filias earum interficient et domos earum igne succendent |
| 23 | 48 | et auferam scelus de terra et discent omnes mulieres ne faciant secundum scelus earum |
| 23 | 49 | et dabunt scelus vestrum super vos et peccata idolorum vestrorum portabitis et scietis quia ego Dominus Deus |
| 24 | 1 | et factum est verbum Domini ad me in anno nono in mense decimo decima mensis dicens |
| 24 | 2 | fili hominis scribe tibi nomen diei huius in qua confirmatus est rex Babylonis adversum Hierusalem hodie |
| 24 | 3 | et dices per proverbium ad domum inritatricem parabolam et loqueris ad eos haec dicit Dominus Deus pone ollam pone inquam et mitte in ea aquam |
| 24 | 4 | congere frusta eius in ea omnem partem bonam femur et armum electa et ossibus plena |
| 24 | 5 | pinguissimum pecus adsume conpone quoque struices ossuum sub ea efferbuit coctio eius et discocta sunt ossa illius in medio eius |
| 24 | 6 | propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum ollae cuius rubigo in ea est et rubigo eius non exivit de ea per partes et per partes suas eice eam non cecidit super eam sors |
| 24 | 7 | sanguis enim eius in medio eius est super limpidissimam petram effudit illum non effudit illum super terram ut possit operiri pulvere |
| 24 | 8 | ut superducerem indignationem meam et vindicta ulciscerer dedi sanguinem eius super petram limpidissimam ne operiretur |
| 24 | 9 | propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum cuius ego grandem faciam pyram |
| 24 | 10 | congere ossa quae igne succendam consumentur carnes et concoquetur universa conpositio et ossa tabescent |
| 24 | 11 | pone quoque eam super prunas vacuam ut incalescat et liquefiat aes eius et confletur in medio eius inquinamentum eius et consumatur rubigo eius |
| 24 | 12 | multo labore sudatum est et non exibit de ea nimia rubigo eius neque per ignem |
| 24 | 13 | inmunditia tua execrabilis quia mundare te volui et non es mundata a sordibus tuis sed nec mundaberis prius donec quiescere faciam indignationem meam in te |
| 24 | 14 | ego Dominus locutus sum venit et faciam non transeam nec parcam nec placabor iuxta vias tuas et iuxta adinventiones tuas iudicavi te dicit Dominus |
| 24 | 15 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 24 | 16 | fili hominis ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga et non planges neque plorabis neque fluent lacrimae tuae |
| 24 | 17 | ingemesce tacens mortuorum luctum non facies corona tua circumligata sit tibi et calciamenta tua erunt in pedibus tuis nec amictu ora velabis nec cibos lugentium comedes |
| 24 | 18 | locutus sum ergo ad populum mane et mortua est uxor mea vesperi fecique mane sicut praeceperat mihi |
| 24 | 19 | et dixit ad me populus quare non indicas nobis quid ista significent quae tu facis |
| 24 | 20 | et dixi ad eos sermo Domini factus est ad me dicens |
| 24 | 21 | loquere domui Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego polluam sanctuarium meum superbiam imperii vestri et desiderabile oculorum vestrorum et super quo pavet anima vestra et filii vestri et filiae quas reliquistis gladio cadent |
| 24 | 22 | et facietis sicut feci ora amictu non velabitis et cibos lugentium non comedetis |
| 24 | 23 | coronas habebitis in capitibus vestris et calciamenta in pedibus non plangetis neque flebitis sed tabescetis in iniquitatibus vestris et unusquisque gemet ad fratrem suum |
| 24 | 24 | eritque Hiezecihel vobis in portentum iuxta omnia quae fecit facietis cum venerit istud et scietis quia ego Dominus Deus |
| 24 | 25 | et tu fili hominis ecce in die quo tollam ab eis fortitudinem eorum et gaudium dignitatis et desiderium oculorum eorum super quo requiescunt animae eorum filios et filias eorum |
| 24 | 26 | in die illa cum venerit fugiens ad te ut adnuntiet tibi |
| 24 | 27 | in die inquam illa aperietur os tuum cum eo qui fugit et loqueris et non silebis ultra erisque eis in portentum et scietis quia ego Dominus |
| 25 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 25 | 2 | fili hominis pone faciem tuam contra filios Ammon et prophetabis de eis |
| 25 | 3 | et dices filiis Ammon audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus pro eo quod dixisti euge euge super sanctuarium meum quia pollutum est et super terram Israhel quoniam desolata est et super domum Iuda quoniam ducti sunt in captivitatem |
| 25 | 4 | idcirco ego tradam te filiis orientalibus in hereditatem et conlocabunt caulas suas in te et ponent in te tentoria sua ipsi comedent fruges tuas et ipsi bibent lac tuum |
| 25 | 5 | daboque Rabbath in habitaculum camelorum et filios Ammon in cubile pecorum et scietis quia ego Dominus |
| 25 | 6 | quia haec dicit Dominus Deus pro eo quod plausisti manu et percussisti pede et gavisa es ex toto affectu super terram Israhel |
| 25 | 7 | idcirco ecce ego extendam manum meam super te et tradam te in direptionem gentium et interficiam te de populis et perdam de terris et conteram et scies quia ego Dominus |
| 25 | 8 | haec dicit Dominus Deus pro eo quod dixerunt Moab et Seir ecce sicut omnes gentes domus Iuda |
| 25 | 9 | idcirco ecce ego aperiam umerum Moab de civitatibus de civitatibus inquam eius et de finibus eius inclitas terrae Bethiesimoth et Beelmeon et Cariathaim |
| 25 | 10 | filiis orientis cum filiis Ammon et dabo eam in hereditatem ut non sit memoria ultra filiorum Ammon in gentibus |
| 25 | 11 | et in Moab faciam iudicia et scient quia ego Dominus |
| 25 | 12 | haec dicit Dominus Deus pro eo quod fecit Idumea ultionem ut se vindicaret de filiis Iuda peccavitque delinquens et vindictam expetivit de eis |
| 25 | 13 | idcirco haec dicit Dominus Deus extendam manum meam super Idumeam et auferam de ea hominem et iumentum et faciam eam desertum ab austro et qui sunt in Daedan gladio cadent |
| 25 | 14 | et dabo ultionem meam super Idumeam per manum populi mei Israhel et facient in Edom iuxta iram meam et furorem meum et scient vindictam meam dicit Dominus Deus |
| 25 | 15 | haec dicit Dominus Deus pro eo quod fecerunt Palestini in vindictam et ulti se sunt toto animo interficientes et implentes inimicitias veteres |
| 25 | 16 | propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego extendam manum meam super Palestinos et interficiam interfectores et perdam reliquias maritimae regionis |
| 25 | 17 | faciamque in eis ultiones magnas arguens in furore et scient quia ego Dominus cum dedero vindictam meam super eos |
| 26 | 1 | et factum est in undecimo anno prima mensis factus est sermo Domini ad me dicens |
| 26 | 2 | fili hominis pro eo quod dixit Tyrus de Hierusalem euge confractae sunt portae populorum conversa est ad me implebor deserta est |
| 26 | 3 | propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego super te Tyre et ascendere faciam ad te gentes multas sicut ascendit mare fluctuans |
| 26 | 4 | et dissipabunt muros Tyri et destruent turres eius et radam pulverem eius de ea et dabo eam in limpidissimam petram |
| 26 | 5 | siccatio sagenarum erit in medio maris quia ego locutus sum ait Dominus Deus et erit in direptionem gentibus |
| 26 | 6 | filiae quoque eius quae sunt in agro gladio interficientur et scient quia ego Dominus |
| 26 | 7 | quia haec dicit Dominus Deus ecce ego adducam ad Tyrum Nabuchodonosor regem Babylonis ab aquilone regem regum cum equis et curribus et equitibus et coetu populoque magno |
| 26 | 8 | filias tuas quae sunt in agro gladio interficiet et circumdabit te munitionibus et conportabit aggerem in gyro et levabit contra te clypeum |
| 26 | 9 | et vineas et arietes temperabit in muros tuos et turres tuas destruet in armatura sua |
| 26 | 10 | inundatione equorum eius operiet te pulvis eorum a sonitu equitum et rotarum et curruum movebuntur muri tui dum ingressus fuerit portas tuas quasi per introitus urbis dissipatae |
| 26 | 11 | ungulis equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas populum tuum gladio caedet et statuae tuae nobiles in terram corruent |
| 26 | 12 | vastabunt opes tuas diripient negotiationes tuas et destruent muros tuos et domos tuas praeclaras subvertent et lapides tuos et ligna tua et pulverem tuum in medio aquarum ponent |
| 26 | 13 | et quiescere faciam multitudinem canticorum tuorum et sonitus cithararum tuarum non audietur amplius |
| 26 | 14 | et dabo te in limpidissimam petram siccatio sagenarum eris nec aedificaberis ultra quia ego locutus sum dicit Dominus Deus |
| 26 | 15 | haec dicit Dominus Deus Tyro numquid non a sonitu ruinae tuae et gemitu interfectorum tuorum cum occisi fuerint in medio tui commovebuntur insulae |
| 26 | 16 | et descendent de sedibus suis omnes principes maris et auferent exuvias suas et vestimenta sua varia abicient et induentur stupore in terra sedebunt et adtoniti super repentino casu tuo admirabuntur |
| 26 | 17 | et adsumentes super te lamentum dicent tibi quomodo peristi quae habitas in mari urbs inclita quae fuisti fortis in mari cum habitatoribus tuis quos formidabant universi |
| 26 | 18 | nunc stupebunt naves in die pavoris tui et turbabuntur insulae in mari eo quod nullus egrediatur ex te |
| 26 | 19 | quia haec dicit Dominus Deus cum dedero te urbem desolatam sicut civitates quae non habitantur et adduxero super te abyssum et operuerint te aquae multae |
| 26 | 20 | et detraxero te cum his qui descendunt in lacum ad populum sempiternum et conlocavero te in terra novissima sicut solitudines veteres cum his qui deducuntur in lacum ut non habiteris porro dedero gloriam in terra viventium |
| 26 | 21 | in nihilum redigam te et non eris et requisita non invenieris ultra in sempiternum dicit Dominus Deus |
| 27 | 1 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 27 | 2 | tu ergo fili hominis adsume super Tyrum lamentum |
| 27 | 3 | et dices Tyro quae habitat in introitu maris negotiationi populorum ad insulas multas haec dicit Dominus Deus o Tyre tu dixisti perfecti decoris ego sum |
| 27 | 4 | et in corde maris sita finitimi tui qui te aedificaverunt impleverunt decorem tuum |
| 27 | 5 | abietibus de Sanir extruxerunt te cum omnibus tabulatis maris cedrum de Libano tulerunt ut facerent tibi malum |
| 27 | 6 | quercus de Basan dolaverunt in remos tuos transtra tua fecerunt tibi ex ebore indico et praetoriola de insulis Italiae |
| 27 | 7 | byssus varia de Aegypto texta est tibi in velum ut poneretur in malo hyacinthus et purpura de insulis Elisa facta sunt operimentum tuum |
| 27 | 8 | habitatores Sidonis et Aradii fuerunt remiges tui sapientes tui Tyre facti sunt gubernatores tui |
| 27 | 9 | senes Bibli et prudentes eius habuerunt nautas ad ministerium variae supellectilis tuae omnes naves maris et nautae earum fuerunt in populo negotiationis tuae |
| 27 | 10 | Persae et Lydi et Lybies erant in exercitu tuo viri bellatores tui clypeum et galeam suspenderunt in te pro ornatu tuo |
| 27 | 11 | filii Aradii cum exercitu tuo erant super muros tuos in circuitu sed et Pigmei qui erant in turribus tuis faretras suas suspenderunt in muris tuis per gyrum ipsi conpleverunt pulchritudinem tuam |
| 27 | 12 | Carthaginienses negotiatores tui a multitudine cunctarum divitiarum argento ferro stagno plumboque repleverunt nundinas tuas |
| 27 | 13 | Graecia Thubal et Mosoch ipsi institores tui mancipia et vasa aerea adduxerunt populo tuo |
| 27 | 14 | de domo Thogorma equos et equites et mulos adduxerunt ad forum tuum |
| 27 | 15 | filii Dadan negotiatores tui insulae multae negotiatio manus tuae dentes eburneos et hebeninos commutaverunt in pretio tuo |
| 27 | 16 | Syrus negotiator tuus propter multitudinem operum tuorum gemmam purpuram et scutulata et byssum et sericum et chodchod proposuerunt in mercatu tuo |
| 27 | 17 | Iuda et terra Israhel ipsi institores tui in frumento primo balsamum et mel et oleum et resinam proposuerunt in nundinis tuis |
| 27 | 18 | Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum in multitudine diversarum opum in vino pingui in lanis coloris optimi |
| 27 | 19 | Dan et Graecia et Mozel in nundinis tuis proposuerunt ferrum fabrefactum stacte et calamus in negotiatione tua |
| 27 | 20 | Dadan institores tui in tapetibus ad sedendum |
| 27 | 21 | Arabia et universi principes Cedar ipsi negotiatores manus tuae cum agnis et arietibus et hedis venerunt ad te negotiatores tui |
| 27 | 22 | venditores Saba et Reema ipsi negotiatores tui cum universis primis aromatibus et lapide pretioso et auro quod proposuerunt in mercatu tuo |
| 27 | 23 | Aran et Chenne et Eden negotiatores Saba Assur Chelmad venditores tui |
| 27 | 24 | ipsi negotiatores tui multifariam involucris hyacinthi et polymitorum gazarumque pretiosarum quae obvolutae et adstrictae erant funibus cedros quoque habebant in negotiationibus tuis |
| 27 | 25 | naves maris principes tuae in negotiatione tua et repleta es et glorificata nimis in corde maris |
| 27 | 26 | in aquis multis adduxerunt te remiges tui ventus auster contrivit te in corde maris |
| 27 | 27 | divitiae tuae et thesauri tui et multiplex instrumentum tuum nautae tui et gubernatores tui qui tenebant supellectilem tuam et populo tuo praeerant viri quoque bellatores tui qui erant in te cum universa multitudine tua quae est in medio tui cadent in corde maris in die ruinae tuae |
| 27 | 28 | a sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes |
| 27 | 29 | et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum nautae et universi gubernatores maris in terra stabunt |
| 27 | 30 | et heiulabunt super te voce magna et clamabunt amare et superiacient pulverem capitibus suis et cinere conspergentur |
| 27 | 31 | et radent super te calvitium et accingentur ciliciis et plorabunt te in amaritudine animae ploratu amarissimo |
| 27 | 32 | et adsument super te carmen lugubre et plangent te quae est ut Tyrus quae obmutuit in medio maris |
| 27 | 33 | quae in exitu negotiationum tuarum de mari implesti populos multos in multitudine divitiarum tuarum et populorum tuorum ditasti reges terrae |
| 27 | 34 | nunc contrita es a mari in profundis aquarum opes tuae et omnis multitudo tua quae erat in medio tui ceciderunt |
| 27 | 35 | universi habitatores insularum obstipuerunt super te et reges earum omnes tempestate perculsi mutaverunt vultus |
| 27 | 36 | negotiatores populorum sibilaverunt super te ad nihilum deducta es et non eris usque in perpetuum |
| 28 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 28 | 2 | fili hominis dic principi Tyri haec dicit Dominus Deus eo quod elevatum est cor tuum et dixisti Deus ego sum et in cathedra Dei sedi in corde maris cum sis homo et non Deus et dedisti cor tuum quasi cor Dei |
| 28 | 3 | ecce sapientior es tu Danihele omne secretum non est absconditum a te |
| 28 | 4 | in sapientia et prudentia tua fecisti tibi fortitudinem et adquisisti aurum et argentum in thesauris tuis |
| 28 | 5 | in multitudine sapientiae tuae et in negotiatione tua multiplicasti tibi fortitudinem et elevatum est cor tuum in robore tuo |
| 28 | 6 | propterea haec dicit Dominus Deus eo quod elevatum est cor tuum quasi cor Dei |
| 28 | 7 | idcirco ecce ego adducam super te alienos robustissimos gentium et nudabunt gladios suos super pulchritudinem sapientiae tuae et polluent decorem tuum |
| 28 | 8 | interficient et detrahent te et morieris interitu occisorum in corde maris |
| 28 | 9 | numquid dicens loqueris Deus ego sum coram interficientibus te cum sis homo et non Deus in manu occidentium te |
| 28 | 10 | morte incircumcisorum morieris in manu alienorum quia ego locutus sum ait Dominus Deus |
| 28 | 11 | et factus est sermo Domini ad me dicens fili hominis leva planctum super regem Tyri |
| 28 | 12 | et dices ei haec dicit Dominus Deus tu signaculum similitudinis plenus sapientia et perfectus decore |
| 28 | 13 | in deliciis paradisi Dei fuisti omnis lapis pretiosus operimentum tuum sardius topazius et iaspis chrysolitus et onyx et berillus sapphyrus et carbunculus et zmaragdus aurum opus decoris tui et foramina tua in die qua conditus es praeparata sunt |
| 28 | 14 | tu cherub extentus et protegens et posui te in monte sancto Dei in medio lapidum ignitorum ambulasti |
| 28 | 15 | perfectus in viis tuis a die conditionis tuae donec inventa est iniquitas in te |
| 28 | 16 | in multitudine negotiationis tuae repleta sunt interiora tua iniquitate et peccasti et eieci te de monte Dei et perdidi te o cherub protegens de medio lapidum ignitorum |
| 28 | 17 | elevatum est cor tuum in decore tuo perdidisti sapientiam tuam in decore tuo in terram proieci te ante faciem regum dedi te ut cernerent te |
| 28 | 18 | in multitudine iniquitatum tuarum et iniquitate negotiationis tuae polluisti sanctificationem tuam producam ergo ignem de medio tui qui comedat te et dabo te in cinerem super terram in conspectu omnium videntium te |
| 28 | 19 | omnes qui viderint te in gentibus obstupescent super te nihili factus es et non eris in perpetuum |
| 28 | 20 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 28 | 21 | fili hominis pone faciem tuam contra Sidonem et prophetabis de ea |
| 28 | 22 | et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Sidon et glorificabor in medio tui et scient quia ego Dominus cum fecero in ea iudicia et sanctificatus fuero in ea |
| 28 | 23 | et inmittam ei pestilentiam et sanguinem in plateis eius et corruent interfecti in medio eius gladio per circuitum et scient quia ego Dominus |
| 28 | 24 | et non erit ultra domui Israhel offendiculum amaritudinis et spina dolorem inferens undique per circuitum eorum qui adversantur eis et scient quia ego Dominus Deus |
| 28 | 25 | haec dicit Dominus Deus quando congregavero domum Israhel de populis in quibus dispersi sunt sanctificabor in eis coram gentibus et habitabunt in terra sua quam dedi servo meo Iacob |
| 28 | 26 | et habitabunt in ea securi et aedificabunt domos plantabuntque vineas et habitabunt confidenter cum fecero iudicia in omnibus qui adversantur eis per circuitum et scient quia ego Dominus Deus eorum |
| 29 | 1 | in anno decimo in decimo mense undecima mensis factum est verbum Domini ad me dicens |
| 29 | 2 | fili hominis pone faciem tuam contra Pharaonem regem Aegypti et prophetabis de eo et de Aegypto universa |
| 29 | 3 | loquere et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Pharao rex Aegypti draco magne qui cubas in medio fluminum tuorum et dicis meus est fluvius et ego feci memet ipsum |
| 29 | 4 | et ponam frenum in maxillis tuis et adglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis et extraham te de medio fluminum tuorum et universi pisces tui squamis tuis adherebunt |
| 29 | 5 | et proiciam te in desertum et omnes pisces fluminis tui super faciem terrae cades non colligeris neque congregaberis bestiis terrae et volatilibus caeli dedi te ad devorandum |
| 29 | 6 | et scient omnes habitatores Aegypti quia ego Dominus pro eo quod fuisti baculus harundineus domui Israhel |
| 29 | 7 | quando adprehenderunt te manu et confractus es et lacerasti omnem umerum eorum et innitentibus eis super te comminutus es et dissolvisti omnes renes eorum |
| 29 | 8 | propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego adducam super te gladium et interficiam de te hominem et iumentum |
| 29 | 9 | et erit terra Aegypti in desertum et solitudinem et scient quia ego Dominus eo quod dixerit fluvius meus est et ego feci |
| 29 | 10 | idcirco ecce ego ad te et ad flumina tua daboque terram Aegypti in solitudines gladio dissipatam a turre Syenes usque ad terminos Aethiopiae |
| 29 | 11 | non pertransibit eam pes hominis neque pes iumenti gradietur in ea et non habitabitur quadraginta annis |
| 29 | 12 | daboque terram Aegypti desertam in medio terrarum desertarum et civitates eius in medio urbium subversarum erunt desolatae quadraginta annis et dispergam Aegyptios in nationes et ventilabo eos in terras |
| 29 | 13 | quia haec dicit Dominus Deus post finem quadraginta annorum congregabo Aegyptum de populis in quibus dispersi fuerunt |
| 29 | 14 | et reducam captivitatem Aegypti et conlocabo eos in terra Fatures in terra nativitatis suae et erunt ibi in regnum humile |
| 29 | 15 | inter regna cetera erit humillima et non elevabitur ultra super nationes et inminuam eos ne imperent gentibus |
| 29 | 16 | neque erunt ultra domui Israhel in confidentia docentes iniquitatem ut fugiant et sequantur eos et scient quia ego Dominus Deus |
| 29 | 17 | et factum est in vicesimo et septimo anno in primo in una mensis factum est verbum Domini ad me dicens |
| 29 | 18 | fili hominis Nabuchodonosor rex Babylonis servire fecit exercitum suum servitute magna adversum Tyrum omne caput decalvatum et omnis umerus depilatus est et merces non est reddita ei neque exercitui eius de Tyro pro servitute qua servivit mihi adversum eam |
| 29 | 19 | propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego dabo Nabuchodonosor regem Babylonis in terra Aegypti et accipiet multitudinem eius et depraedabitur manubias eius et diripiet spolia eius et erit merces exercitui illius |
| 29 | 20 | et operi pro quo servivit adversum eam dedi ei terram Aegypti pro eo quod laboraverunt mihi ait Dominus Deus |
| 29 | 21 | in die illo pullulabit cornu domui Israhel et tibi dabo apertum os in medio eorum et scient quoniam ego Dominus |
| 30 | 1 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 30 | 2 | fili hominis propheta et dic haec dicit Dominus Deus ululate vae vae diei |
| 30 | 3 | quia iuxta est dies et adpropinquavit dies Domini dies nubis tempus gentium erit |
| 30 | 4 | et veniet gladius in Aegyptum et erit pavor in Aethiopia cum ceciderint vulnerati in Aegypto et ablata fuerit multitudo illius et destructa fundamenta eius |
| 30 | 5 | Aethiopia et Lybia et Lydii et omne reliquum vulgus et Chub et filii terrae foederis cum eis gladio cadent |
| 30 | 6 | haec dicit Dominus Deus et corruent fulcientes Aegyptum et destruetur superbia imperii eius a turre Syenes gladio cadent in ea ait Dominus exercituum |
| 30 | 7 | et dissipabuntur in medio terrarum desolatarum et urbes eius in medio civitatum desertarum erunt |
| 30 | 8 | et scient quoniam ego Dominus cum dedero ignem in Aegyptum et adtriti fuerint omnes auxiliatores eius |
| 30 | 9 | in die illa egredientur nuntii a facie mea in trieribus ad conterendam Aethiopiae confidentiam et erit pavor in eis in die Aegypti quia absque dubio veniet |
| 30 | 10 | haec dicit Dominus Deus et cessare faciam multitudinem Aegypti in manu Nabuchodonosor regis Babylonis |
| 30 | 11 | ipse et populus eius cum eo fortissimi gentium adducentur ad disperdendam terram et evaginabunt gladios suos super Aegyptum et implebunt terram interfectis |
| 30 | 12 | et faciam alveos fluminum aridos et tradam terram in manu pessimorum et dissipabo terram et plenitudinem eius in manu alienorum ego Dominus locutus sum |
| 30 | 13 | haec dicit Dominus Deus et disperdam simulacra et cessare faciam idola de Memphis et dux de terra Aegypti non erit amplius et dabo terrorem in terra Aegypti |
| 30 | 14 | et disperdam terram Fatures et dabo ignem in Tafnis et faciam iudicia in Alexandriam |
| 30 | 15 | et effundam indignationem meam super Pelusium robur Aegypti et interficiam multitudinem Alexandriae |
| 30 | 16 | et dabo ignem in Aegypto quasi parturiens dolebit Pelusium et Alexandria erit dissipata et in Memphis angustiae cotidianae |
| 30 | 17 | iuvenes Eliupoleos et Bubasti gladio cadent et ipsae captivae ducentur |
| 30 | 18 | et in Tafnis nigrescet dies cum contrivero ibi sceptra Aegypti et defecerit in ea superbia potentiae eius ipsam nubes operiet filiae autem eius in captivitatem ducentur |
| 30 | 19 | et faciam iudicia in Aegypto et scient quia ego Dominus |
| 30 | 20 | et factum est in undecimo anno in primo in septima mensis factum est verbum Domini ad me dicens |
| 30 | 21 | fili hominis brachium Pharao regis Aegypti confregi et ecce non est obvolutum ut restitueretur ei sanitas ut ligaretur pannis et farciretur linteolis et recepto robore posset tenere gladium |
| 30 | 22 | propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego ad Pharao regem Aegypti et comminuam brachium eius forte sed confractum et deiciam gladium de manu eius |
| 30 | 23 | et dispergam Aegyptum in gentibus et ventilabo eos in terris |
| 30 | 24 | et confortabo brachia regis Babylonis daboque gladium meum in manu eius et confringam brachia Pharaonis et gement gemitibus interfecti coram facie eius |
| 30 | 25 | et confortabo brachia regis Babylonis et brachia Pharaonis concident et scient quia ego Dominus cum dedero gladium meum in manu regis Babylonis et extenderit eum super terram Aegypti |
| 30 | 26 | et dispergam Aegyptum in nationes et ventilabo eos in terris et scient quia ego Dominus |
| 31 | 1 | et factum est in undecimo anno tertio una mensis factum est verbum Domini ad me dicens |
| 31 | 2 | fili hominis dic Pharaoni regi Aegypti et populo eius cui similis factus es in magnitudine tua |
| 31 | 3 | ecce Assur quasi cedrus in Libano pulcher ramis et frondibus nemorosus excelsusque altitudine et inter condensas frondes elevatum est cacumen eius |
| 31 | 4 | aquae nutrierunt illum abyssus exaltavit eum flumina eius manabant in circuitu radicum eius et rivos suos emisit ad universa ligna regionis |
| 31 | 5 | propterea elevata est altitudo eius super omnia ligna regionis et multiplicata sunt arbusta eius et elevati sunt rami eius prae aquis multis |
| 31 | 6 | cumque extendisset umbram suam in ramis eius fecerunt nidos omnia volatilia caeli et sub frondibus eius genuerunt omnes bestiae saltuum et sub umbraculo illius habitabat coetus gentium plurimarum |
| 31 | 7 | eratque pulcherrimus in magnitudine sua et in dilatatione arbustorum suorum erat enim radix illius iuxta aquas multas |
| 31 | 8 | cedri non fuerunt altiores illo in paradiso Dei abietes non adaequaverunt summitatem eius et platani non fuerunt aequae frondibus illius omne lignum paradisi Dei non est adsimilatum illi et pulchritudini eius |
| 31 | 9 | quoniam speciosum feci eum et multis condensisque frondibus et aemulata sunt eum omnia ligna voluptatis quae erant in paradiso Dei |
| 31 | 10 | propterea haec dicit Dominus Deus pro eo quod sublimatus est in altitudine et dedit summitatem suam virentem atque condensam et elevatum est cor eius in altitudine sua |
| 31 | 11 | tradidi eum in manu fortissimi gentium faciens faciet ei iuxta impietatem eius eieci eum |
| 31 | 12 | et succident illum alieni et crudelissimi nationum et proicient eum super montes et in cunctis convallibus corruent rami eius et confringentur arbusta eius in universis rupibus terrae et recedent de umbraculo eius omnes populi terrae et relinquent eum |
| 31 | 13 | in ruina eius habitaverunt omnia volatilia caeli et in ramis eius fuerunt universae bestiae regionis |
| 31 | 14 | quam ob rem non elevabuntur in altitudine sua omnia ligna aquarum neque ponent sublimitatem suam inter nemorosa atque frondosa nec stabunt in sublimitate eorum omnia quae inrigantur aquis quia omnes traditi sunt in mortem ad terram ultimam in medio filiorum hominum ad eos qui descendunt in lacum |
| 31 | 15 | haec dicit Dominus Deus in die quando descendit ad inferos indixi luctum operui eum abysso et prohibui flumina eius et coercui aquas multas contristatus est super eum Libanus et omnia ligna agri concussa sunt |
| 31 | 16 | a sonitu ruinae eius commovi gentes cum deducerem eum ad infernum cum his qui descendebant in lacum et consolata sunt in terra infima omnia ligna voluptatis egregia atque praeclara in Libano universa quae inrigabantur aquis |
| 31 | 17 | nam et ipsi cum ea descendent ad infernum ad interfectos gladio et brachium uniuscuiusque sedebit sub umbraculo eius in medio nationum |
| 31 | 18 | cui adsimilatus es o inclite atque sublimis inter ligna voluptatis ecce deductus es cum lignis voluptatis ad terram ultimam in medio incircumcisorum dormies cum his qui interfecti sunt gladio ipse est Pharao et omnis multitudo eius dicit Dominus Deus |
| 32 | 1 | et factum est duodecimo anno in mense duodecimo in una mensis factum est verbum Domini ad me dicens |
| 32 | 2 | fili hominis adsume lamentum super Pharao regem Aegypti et dices ad eum leoni gentium adsimilatus es et draconi qui est in mari et ventilabas cornu in fluminibus tuis et conturbabas aquas pedibus tuis et conculcabas flumina eorum |
| 32 | 3 | propterea haec dicit Dominus Deus expandam super te rete meum in multitudine populorum multorum et extrahent te in sagena mea |
| 32 | 4 | et proiciam te in terram super faciem agri abiciam te et habitare faciam super te omnia volatilia caeli et saturabo de te bestias universae terrae |
| 32 | 5 | et dabo carnes tuas super montes et implebo colles tuos sanie tua |
| 32 | 6 | et inrigabo terram pedore sanguinis tui super montes et valles implebuntur ex te |
| 32 | 7 | et operiam cum extinctus fueris caelos et nigrescere faciam stellas eius solem nube tegam et luna non dabit lumen suum |
| 32 | 8 | omnia luminaria caeli maerere faciam super te et dabo tenebras super terram tuam dicit Dominus Deus |
| 32 | 9 | et inritabo cor populorum multorum cum induxero contritionem tuam in gentibus super terras quas nescis |
| 32 | 10 | et stupescere faciam super te populos multos et reges eorum horrore nimio formidabunt super te cum volare coeperit gladius meus super facies eorum et obstupescent repente singuli pro anima sua in die ruinae suae |
| 32 | 11 | quia haec dicit Dominus Deus gladius regis Babylonis veniet tibi |
| 32 | 12 | in gladiis fortium deiciam multitudinem tuam inexpugnabiles gentes omnes heae et vastabunt superbiam Aegypti et dissipabitur multitudo eius |
| 32 | 13 | et perdam omnia iumenta eius quae erant super aquas plurimas et non conturbabit eas pes hominis ultra neque ungula iumentorum turbabit eas |
| 32 | 14 | tunc purissimas reddam aquas eorum et flumina eorum quasi oleum adducam ait Dominus Deus |
| 32 | 15 | cum dedero terram Aegypti desolatam deseretur autem terra a plenitudine sua quando percussero omnes habitatores eius et scient quia ego Dominus |
| 32 | 16 | planctus est et plangent eum filiae gentium plangent eum super Aegypto et super multitudine eius plangent eum ait Dominus Deus |
| 32 | 17 | et factum est in duodecimo anno in quintadecima mensis factum est verbum Domini ad me dicens |
| 32 | 18 | fili hominis cane lugubre super multitudine Aegypti et detrahe eam ipsam et filias gentium robustarum ad terram ultimam cum his qui descendunt in lacum |
| 32 | 19 | quo pulchrior es descende et dormi cum incircumcisis |
| 32 | 20 | in medio interfectorum gladio cadent gladius datus est adtraxerunt eam et omnes populos eius |
| 32 | 21 | loquentur ei potentissimi robustorum de medio inferni qui cum auxiliatoribus eius descenderunt et dormierunt incircumcisi interfecti gladio |
| 32 | 22 | ibi Assur et omnis multitudo eius in circuitu illius sepulchra eius omnes interfecti et qui ceciderunt gladio |
| 32 | 23 | quorum data sunt sepulchra in novissimis laci et facta est multitudo eius per gyrum sepulchri eius universi interfecti cadentesque gladio qui dederant quondam formidinem in terra viventium |
| 32 | 24 | ibi Aelam et omnis multitudo eius per gyrum sepulchri sui omnes hii interfecti ruentesque gladio qui descenderunt incircumcisi ad terram ultimam qui posuerunt terrorem suum in terra viventium et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum |
| 32 | 25 | in medio interfectorum posuerunt cubile eius in universis populis eius in circuitu eius sepulchrum illius omnes hii incircumcisi interfectique gladio dederant enim terrorem in terra viventium et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum in medio interfectorum positi sunt |
| 32 | 26 | ibi Mosoch et Thubal et omnis multitudo eius in circuitu illius sepulchra eius omnes hii incircumcisi interfectique et cadentes gladio quia dederunt formidinem suam in terra viventium |
| 32 | 27 | et non dormient cum fortibus cadentibusque et incircumcisis qui descenderunt ad infernum cum armis suis et posuerunt gladios suos sub capitibus suis et fuerunt iniquitates eorum in ossibus eorum quia terror fortium facti sunt in terra viventium |
| 32 | 28 | et tu ergo in medio incircumcisorum contereris et dormies cum interfectis gladio |
| 32 | 29 | ibi Idumea et reges eius omnes duces eius qui dati sunt cum exercitu suo cum interfectis gladio et qui cum incircumcisis dormierunt et cum his qui descenderunt in lacum |
| 32 | 30 | ibi principes aquilonis omnes et universi venatores qui deducti sunt cum interfectis paventes et in sua fortitudine confusi qui dormierunt incircumcisi cum interfectis gladio et portaverunt confusionem suam cum his qui descendunt in lacum |
| 32 | 31 | vidit eos Pharao et consolatus est super universa multitudine sua quae interfecta est gladio Pharao et omnis exercitus eius ait Dominus Deus |
| 32 | 32 | quia dedi terrorem meum in terra viventium et dormivit in medio incircumcisorum cum interfectis gladio Pharao et omnis multitudo eius ait Dominus Deus |
| 33 | 1 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 33 | 2 | fili hominis loquere ad filios populi tui et dices ad eos terra cum induxero super eam gladium et tulerit populus terrae virum unum de novissimis suis et constituerit eum super se speculatorem |
| 33 | 3 | et ille viderit gladium venientem super terram et cecinerit bucina et adnuntiaverit populo |
| 33 | 4 | audiens autem quisquis ille est sonum bucinae non se observaverit veneritque gladius et tulerit eum sanguis ipsius super caput eius erit |
| 33 | 5 | sonum bucinae audivit et non se observavit sanguis eius in ipso erit si autem custodierit animam suam salvavit |
| 33 | 6 | quod si speculator viderit gladium venientem et non insonuerit bucina et populus non se custodierit veneritque gladius et tulerit de eis animam ille quidem in iniquitate sua captus est sanguinem autem eius de manu speculatoris requiram |
| 33 | 7 | et tu fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel audiens ergo ex ore meo sermonem adnuntiabis eis ex me |
| 33 | 8 | si me dicente ad impium impie morte morieris non fueris locutus ut se custodiat impius a via sua ipse impius in iniquitate sua morietur sanguinem autem eius de manu tua requiram |
| 33 | 9 | si autem adnuntiante te ad impium ut a viis suis convertatur non fuerit conversus a via sua ipse in iniquitate sua morietur porro tu animam tuam liberasti |
| 33 | 10 | tu ergo fili hominis dic ad domum Israhel sic locuti estis dicentes iniquitates nostrae et peccata nostra super nos sunt et in ipsis nos tabescimus quomodo ergo vivere poterimus |
| 33 | 11 | dic ad eos vivo ego dicit Dominus Deus nolo mortem impii sed ut revertatur impius a via sua et vivat convertimini a viis vestris pessimis et quare moriemini domus Israhel |
| 33 | 12 | tu itaque fili hominis dic ad filios populi tui iustitia iusti non liberabit eum in quacumque die peccaverit et impietas impii non nocebit ei in quacumque die conversus fuerit ab impietate sua et iustus non poterit vivere in iustitia sua in quacumque die peccaverit |
| 33 | 13 | etiam si dixero iusto quod vita vivat et confisus in iustitia sua fecerit iniquitatem omnes iustitiae eius oblivioni tradentur et in iniquitate sua quam operatus est in ipsa morietur |
| 33 | 14 | sin autem dixero impio morte morieris et egerit paenitentiam a peccato suo feceritque iudicium et iustitiam |
| 33 | 15 | pignus restituerit ille impius rapinamque reddiderit in mandatis vitae ambulaverit nec fecerit quicquam iniustum vita vivet et non morietur |
| 33 | 16 | omnia peccata eius quae peccavit non inputabuntur ei iudicium et iustitiam fecit vita vivet |
| 33 | 17 | et dixerunt filii populi tui non est aequi ponderis via Domini et ipsorum via iniusta est |
| 33 | 18 | cum enim recesserit iustus a iustitia sua feceritque iniquitatem morietur in eis |
| 33 | 19 | et cum recesserit impius ab impietate sua feceritque iudicium et iustitiam vivet in eis |
| 33 | 20 | et dicitis non est recta via Domini unumquemque iuxta vias suas iudicabo de vobis domus Israhel |
| 33 | 21 | et factum est in duodecimo anno in duodecimo mense in quinta mensis transmigrationis nostrae venit ad me qui fugerat de Hierusalem dicens vastata est civitas |
| 33 | 22 | manus autem Domini facta fuerat ad me vespere antequam veniret qui fugerat aperuitque os meum donec veniret ad me mane et aperto ore meo non silui amplius |
| 33 | 23 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 33 | 24 | fili hominis qui habitant in ruinosis his super humum Israhel loquentes aiunt unus erat Abraham et hereditate possedit terram nos autem multi nobis data est terra in possessionem |
| 33 | 25 | idcirco dices ad eos haec dicit Dominus Deus qui in sanguine comeditis et oculos vestros levatis ad inmunditias vestras et sanguinem funditis numquid terram hereditate possidebitis |
| 33 | 26 | stetistis in gladiis vestris fecistis abominationes et unusquisque uxorem proximi sui polluit et terram hereditate possidebitis |
| 33 | 27 | haec dices ad eos sic dicit Dominus Deus vivo ego quia qui in ruinosis habitant gladio cadent et qui in agro est bestiis tradetur ad devorandum qui autem in praesidiis et in speluncis sunt peste morientur |
| 33 | 28 | et dabo terram in solitudinem et desertum et deficiet superba fortitudo eius et desolabuntur montes Israhel eo quod nullus sit qui per eos transeat |
| 33 | 29 | et scient quia ego Dominus cum dedero terram desolatam et desertam propter universas abominationes suas quas operati sunt |
| 33 | 30 | et tu fili hominis filii populi tui qui loquuntur de te iuxta muros et in ostiis domorum et dicunt unus ad alterum vir ad proximum suum loquentes venite et audiamus qui sit sermo egrediens a Domino |
| 33 | 31 | et veniunt ad te quasi si ingrediatur populus et sedent coram te populus meus et audiunt sermones tuos et non faciunt eos quia in canticum oris sui vertunt illos et avaritiam suam sequitur cor eorum |
| 33 | 32 | et es eis quasi carmen musicum quod suavi dulcique sono canitur et audient verba tua et non facient ea |
| 33 | 33 | et cum venerit quod praedictum est ecce enim venit tunc scient quod prophetes fuerit inter eos |
| 34 | 1 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 34 | 2 | fili hominis propheta de pastoribus Israhel propheta et dices pastoribus haec dicit Dominus Deus vae pastoribus Israhel qui pascebant semet ipsos nonne greges pascuntur a pastoribus |
| 34 | 3 | lac comedebatis et lanis operiebamini et quod crassum erat occidebatis gregem autem meum non pascebatis |
| 34 | 4 | quod infirmum fuit non consolidastis et quod aegrotum non sanastis quod fractum est non alligastis et quod abiectum est non reduxistis quod perierat non quaesistis sed cum austeritate imperabatis eis et cum potentia |
| 34 | 5 | et dispersae sunt oves meae eo quod non esset pastor et factae sunt in devorationem omnium bestiarum agri et dispersae sunt |
| 34 | 6 | erraverunt greges mei in cunctis montibus et in universo colle excelso et super omnem faciem terrae dispersi sunt greges mei et non erat qui requireret non erat inquam qui requireret |
| 34 | 7 | propterea pastores audite verbum Domini |
| 34 | 8 | vivo ego dicit Dominus Deus quia pro eo quod facti sunt greges mei in rapinam et oves meae in devorationem omnium bestiarum agri eo quod non esset pastor neque enim quaesierunt pastores gregem meum sed pascebant pastores semet ipsos et greges meos non pascebant |
| 34 | 9 | propterea pastores audite verbum Domini |
| 34 | 10 | haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse super pastores requiram gregem meum de manu eorum et cessare eos faciam ut ultra non pascant gregem nec pascant amplius pastores semet ipsos et liberabo gregem meum de ore eorum et non erunt ultra eis in escam |
| 34 | 11 | quia haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse requiram oves meas et visitabo eas |
| 34 | 12 | sicut visitat pastor gregem suum in die quando fuerit in medio ovium suarum dissipatarum sic visitabo oves meas et liberabo eas de omnibus locis quo dispersae fuerant in die nubis et caliginis |
| 34 | 13 | et educam eas de populis et congregabo eas de terris et inducam eas in terram suam et pascam eas in montibus Israhel in rivis et in cunctis sedibus terrae |
| 34 | 14 | in pascuis uberrimis pascam eas et in montibus excelsis Israhel erunt pascuae eorum ibi requiescent in herbis virentibus et in pascuis pinguibus pascentur super montes Israhel |
| 34 | 15 | ego pascam oves meas et ego eas accubare faciam dicit Dominus Deus |
| 34 | 16 | quod perierat requiram et quod abiectum erat reducam et quod confractum fuerat alligabo et quod infirmum erat consolidabo et quod pingue et forte custodiam et pascam illas in iudicio |
| 34 | 17 | vos autem greges mei haec dicit Dominus Deus ecce ego iudico inter pecus et pecus arietum et hircorum |
| 34 | 18 | nonne satis vobis erat pascuam bonam depasci insuper et reliquias pascuarum vestrarum conculcastis pedibus vestris et cum purissimam aquam biberetis reliquam pedibus vestris turbabatis |
| 34 | 19 | et oves meae his quae conculcata pedibus vestris fuerant pascebantur et quae pedes vestri turbaverant haec bibebant |
| 34 | 20 | propterea haec dicit Dominus Deus ad eos ecce ego ipse iudico inter pecus pingue et macilentum |
| 34 | 21 | pro eo quod lateribus et umeris inpingebatis et cornibus vestris ventilabatis omnia infirma pecora donec dispergerentur foras |
| 34 | 22 | salvabo gregem meum et non erit ultra in rapinam et iudicabo inter pecus et pecus |
| 34 | 23 | et suscitabo super ea pastorem unum qui pascat ea servum meum David ipse pascet ea et ipse erit eis in pastorem |
| 34 | 24 | ego autem Dominus ero eis in Deum et servus meus David princeps in medio eorum ego Dominus locutus sum |
| 34 | 25 | et faciam cum eis pactum pacis et cessare faciam bestias pessimas de terra et qui habitant in deserto securi dormient in saltibus |
| 34 | 26 | et ponam eos in circuitu collis mei benedictionem et deducam imbrem in tempore suo pluviae benedictionis erunt |
| 34 | 27 | et dabit lignum agri fructum suum et terra dabit germen suum et erunt in terra sua absque timore et scient quia ego Dominus cum contrivero catenas iugi eorum et eruero eos de manu imperantium sibi |
| 34 | 28 | et non erunt ultra in rapinam gentibus neque bestiae terrae devorabunt eos sed habitabunt confidenter absque ullo terrore |
| 34 | 29 | et suscitabo eis germen nominatum et non erunt ultra inminuti fame in terra neque portabunt amplius obprobria gentium |
| 34 | 30 | et scient quia ego Dominus Deus eorum cum eis et ipsi populus meus domus Israhel ait Dominus Deus |
| 34 | 31 | vos autem greges mei greges pascuae meae homines estis et ego Dominus Deus vester dicit Dominus Deus |
| 35 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 35 | 2 | fili hominis pone faciem tuam adversum montem Seir et prophetabis de eo et dices illi |
| 35 | 3 | haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te mons Seir et extendam manum meam super te et dabo te desolatum atque desertum |
| 35 | 4 | urbes tuas demoliar et tu desertus eris et scies quia ego Dominus |
| 35 | 5 | eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israhel in manus gladii in tempore adflictionis eorum in tempore iniquitatis extremae |
| 35 | 6 | propterea vivo ego dicit Dominus Deus quoniam sanguini tradam te et sanguis te persequetur et cum sanguinem oderis sanguis persequetur te |
| 35 | 7 | et dabo montem Seir desolatum et desertum et auferam de eo euntem et redeuntem |
| 35 | 8 | et implebo montes eius occisorum suorum in collibus tuis et in vallibus tuis atque in torrentibus interfecti gladio cadent |
| 35 | 9 | in solitudines sempiternas tradam te et civitates tuae non habitabuntur et scietis quoniam ego Dominus |
| 35 | 10 | eo quod dixeris duae gentes et duae terrae meae erunt et hereditate possidebo eas cum Dominus esset ibi |
| 35 | 11 | propterea vivo ego dicit Dominus Deus quia faciam iuxta iram tuam et secundum zelum tuum quem fecisti odio habens eos et notus efficiar per eos cum te iudicavero |
| 35 | 12 | et scies quia ego Dominus audivi universa obprobria tua quae locutus es de montibus Israhel dicens deserti nobis dati sunt ad devorandum |
| 35 | 13 | et insurrexistis super me ore vestro et rogastis adversum me verba vestra ego audivi |
| 35 | 14 | haec dicit Dominus Deus laetante universa terra in solitudinem te redigam |
| 35 | 15 | sicuti gavisus es super hereditatem domus Israhel eo quod fuerit dissipata sic faciam tibi dissipatus eris mons Seir et Idumea omnis et scient quia ego Dominus |
| 36 | 1 | tu autem fili hominis propheta super montes Israhel et dices montes Israhel audite verbum Domini |
| 36 | 2 | haec dicit Dominus Deus eo quod dixerit inimicus de vobis euge altitudines sempiternae in hereditatem datae sunt nobis |
| 36 | 3 | propterea vaticinare et dic haec dicit Dominus Deus pro eo quod desolati estis et conculcati per circuitum et facti in hereditatem reliquis gentibus et ascendistis super labium linguae et obprobrium populi |
| 36 | 4 | propterea montes Israhel audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus montibus et collibus torrentibus vallibusque et desertis parietinis et urbibus derelictis quae depopulatae sunt et subsannatae a reliquis gentibus per circuitum |
| 36 | 5 | propterea haec dicit Dominus Deus quoniam in igne zeli mei locutus sum de reliquis gentibus et de Idumea universa qui dederunt terram meam sibi in hereditatem cum gaudio et toto corde ex animo et eiecerunt eam ut vastarent |
| 36 | 6 | idcirco vaticinare super humum Israhel et dices montibus et collibus iugis et vallibus haec dicit Dominus Deus ecce ego in zelo meo et in furore meo locutus sum eo quod confusionem gentium sustinueritis |
| 36 | 7 | idcirco haec dicit Dominus Deus ego levavi manum meam ut gentes quae in circuitu vestro sunt ipsae confusionem suam portent |
| 36 | 8 | vos autem montes Israhel ramos vestros germinetis et fructum vestrum adferatis populo meo Israhel prope est enim ut veniat |
| 36 | 9 | quia ecce ego ad vos et convertar ad vos et arabimini et accipietis sementem |
| 36 | 10 | et multiplicabo in vobis homines omnemque domum Israhel et habitabuntur civitates et ruinosa instaurabuntur |
| 36 | 11 | et replebo vos hominibus et iumentis et multiplicabuntur et crescent et habitari vos faciam sicut a principio bonisque donabo maioribus quam habuistis ab initio et scietis quia ego Dominus |
| 36 | 12 | et adducam super vos homines populum meum Israhel et hereditate possidebunt te et eris eis in hereditatem et non addes ultra ut absque eis sis |
| 36 | 13 | haec dicit Dominus Deus pro eo quod dicunt de vobis devoratrix hominum es et suffocans gentem tuam |
| 36 | 14 | propterea homines non comedes amplius et gentem tuam non necabis ultra ait Dominus Deus |
| 36 | 15 | nec auditam faciam in te amplius confusionem gentium et obprobrium populorum nequaquam portabis et gentem tuam non amittes amplius ait Dominus Deus |
| 36 | 16 | et factum est verbum Domini ad me dicens |
| 36 | 17 | fili hominis domus Israhel habitaverunt in humo sua et polluerunt eam in viis suis et in studiis suis iuxta inmunditiam menstruatae facta est via eorum coram me |
| 36 | 18 | et effudi indignationem meam super eos pro sanguine quem fuderunt super terram et in idolis suis polluerunt eam |
| 36 | 19 | et dispersi eos in gentes et ventilati sunt in terris iuxta vias eorum et adinventiones iudicavi eos |
| 36 | 20 | et ingressi sunt ad gentes ad quas introierunt et polluerunt nomen sanctum meum cum diceretur de eis populus Domini iste est et de terra eius egressi sunt |
| 36 | 21 | et peperci nomini meo sancto quod polluerat domus Israhel in gentibus ad quas ingressi sunt |
| 36 | 22 | idcirco dices domui Israhel haec dicit Dominus Deus non propter vos ego faciam domus Israhel sed propter nomen sanctum meum quod polluistis in gentibus ad quas intrastis |
| 36 | 23 | et sanctificabo nomen meum magnum quod pollutum est inter gentes quod polluistis in medio earum ut sciant gentes quia ego Dominus ait Dominus exercituum cum sanctificatus fuero in vobis coram eis |
| 36 | 24 | tollam quippe vos de gentibus et congregabo de universis terris et adducam vos in terram vestram |
| 36 | 25 | et effundam super vos aquam mundam et mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris et ab universis idolis vestris mundabo vos |
| 36 | 26 | et dabo vobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri et auferam cor lapideum de carne vestra et dabo vobis cor carneum |
| 36 | 27 | et spiritum meum ponam in medio vestri et faciam ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis et operemini |
| 36 | 28 | et habitabitis in terra quam dedi patribus vestris et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum |
| 36 | 29 | et salvabo vos ex universis inquinamentis vestris et vocabo frumentum et multiplicabo illud et non inponam in vobis famem |
| 36 | 30 | et multiplicabo fructum ligni et genimina agri ut non portetis ultra obprobrium famis in gentibus |
| 36 | 31 | et recordabimini viarum vestrarum pessimarum studiorumque non bonorum et displicebunt vobis iniquitates vestrae et scelera vestra |
| 36 | 32 | non propter vos ego faciam ait Dominus Deus notum sit vobis confundimini et erubescite super viis vestris domus Israhel |
| 36 | 33 | haec dicit Dominus Deus in die qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibus vestris et habitari fecero urbes et instauravero ruinosa |
| 36 | 34 | et terra deserta fuerit exculta quae quondam erat desolata in oculis omnis viatoris |
| 36 | 35 | dicent terra illa inculta facta est ut hortus voluptatis et civitates desertae et destitutae atque suffossae munitae sederunt |
| 36 | 36 | et scient gentes quaecumque derelictae fuerint in circuitu vestro quia ego Dominus aedificavi dissipata plantavique inculta ego Dominus locutus sum et fecerim |
| 36 | 37 | haec dicit Dominus Deus adhuc in hoc invenient me domus Israhel ut faciam eis multiplicabo eos sicut gregem hominum |
| 36 | 38 | ut gregem sanctum ut gregem Hierusalem in sollemnitatibus eius sic erunt civitates desertae plenaeque gregibus hominum et scient quia ego Dominus |
| 37 | 1 | facta est super me manus Domini et eduxit me in spiritu Domini et dimisit me in medio campi qui erat plenus ossibus |
| 37 | 2 | et circumduxit me per ea in gyro erant autem multa valde super faciem campi siccaque vehementer |
| 37 | 3 | et dixit ad me fili hominis putasne vivent ossa ista et dixi Domine Deus tu nosti |
| 37 | 4 | et dixit ad me vaticinare de ossibus istis et dices eis ossa arida audite verbum Domini |
| 37 | 5 | haec dicit Dominus Deus ossibus his ecce ego intromittam in vos spiritum et vivetis |
| 37 | 6 | et dabo super vos nervos et succrescere faciam super vos carnes et superextendam in vobis cutem et dabo vobis spiritum et vivetis et scietis quia ego Dominus |
| 37 | 7 | et prophetavi sicut praeceperat mihi factus est autem sonitus prophetante me et ecce commotio et accesserunt ossa ad ossa unumquodque ad iuncturam suam |
| 37 | 8 | et vidi et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt et extenta est in eis cutis desuper et spiritum non habebant |
| 37 | 9 | et dixit ad me vaticinare ad spiritum vaticinare fili hominis et dices ad spiritum haec dicit Dominus Deus a quattuor ventis veni spiritus et insufla super interfectos istos et revivescant |
| 37 | 10 | et prophetavi sicut praeceperat mihi et ingressus est in ea spiritus et vixerunt steteruntque super pedes suos exercitus grandis nimis valde |
| 37 | 11 | et dixit ad me fili hominis ossa haec universa domus Israhel est ipsi dicunt aruerunt ossa nostra et periit spes nostra et abscisi sumus |
| 37 | 12 | propterea vaticinare et dices ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego aperiam tumulos vestros et educam vos de sepulchris vestris populus meus et inducam vos in terram Israhel |
| 37 | 13 | et scietis quia ego Dominus cum aperuero sepulchra vestra et eduxero vos de tumulis vestris populus meus |
| 37 | 14 | et dedero spiritum meum in vobis et vixeritis et requiescere vos faciam super humum vestram et scietis quia ego Dominus locutus sum et feci ait Dominus Deus |
| 37 | 15 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 37 | 16 | et tu fili hominis sume tibi lignum unum et scribe super illud Iudae et filiorum Israhel sociis eius et tolle lignum alterum et scribe super eum Ioseph lignum Ephraim et cunctae domui Israhel sociorumque eius |
| 37 | 17 | et adiunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum et erunt in unionem in manu tua |
| 37 | 18 | cum autem dixerint ad te filii populi tui loquentes nonne indicas nobis quid in his tibi velis |
| 37 | 19 | loqueris ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego adsumam lignum Ioseph quod est in manu Ephraim et tribus Israhel quae iunctae sunt ei et dabo eas pariter cum ligno Iuda et faciam eas in lignum unum et erunt unum in manu eius |
| 37 | 20 | erunt autem ligna super quae scripseris in manu tua in oculis eorum |
| 37 | 21 | et dices ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego adsumam filios Israhel de medio nationum ad quas abierunt et congregabo eos undique et adducam eos ad humum suam |
| 37 | 22 | et faciam eos gentem unam in terra in montibus Israhel et rex unus erit omnibus imperans et non erunt ultra duae gentes nec dividentur amplius in duo regna |
| 37 | 23 | neque polluentur ultra in idolis suis et abominationibus suis et in cunctis iniquitatibus suis et salvos eos faciam de universis sedibus suis in quibus peccaverunt et mundabo eos et erunt mihi populus et ego ero eis Deus |
| 37 | 24 | et servus meus David rex super eos et pastor unus erit omnium eorum in iudiciis meis ambulabunt et mandata mea custodient et facient ea |
| 37 | 25 | et habitabunt super terram quam dedi servo meo Iacob in qua habitaverunt patres vestri et habitabunt super eam ipsi et filii eorum et filii filiorum eorum usque in sempiternum et David servus meus princeps eorum in perpetuum |
| 37 | 26 | et percutiam illis foedus pacis pactum sempiternum erit eis et fundabo eos et multiplicabo et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum |
| 37 | 27 | et erit tabernaculum meum in eis et ero eis Deus et ipsi erunt mihi populus |
| 37 | 28 | et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israhel cum fuerit sanctificatio mea in medio eorum in perpetuum |
| 38 | 1 | et factus est sermo Domini ad me dicens |
| 38 | 2 | fili hominis pone faciem tuam contra Gog terram Magog principem capitis Mosoch et Thubal et vaticinare de eo |
| 38 | 3 | et dices ad eum haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Gog principem capitis Mosoch et Thubal |
| 38 | 4 | et circumagam te et ponam frenum in maxillis tuis et educam te et omnem exercitum tuum equos et equites vestitos loricis universos multitudinem magnam hastam et clypeum arripientium et gladium |
| 38 | 5 | Persae Aethiopes et Lybies cum eis omnes scutati et galeati |
| 38 | 6 | Gomer et universa agmina eius domus Thogorma latera aquilonis et totum robur eius populique multi tecum |
| 38 | 7 | praepara et instrue te et omnem multitudinem tuam quae coacervata est ad te et esto eis in praeceptum |
| 38 | 8 | post dies multos visitaberis in novissimo annorum venies ad terram quae reversa est a gladio congregata est de populis multis ad montes Israhel qui fuerunt deserti iugiter haec de populis educta est et habitaverunt in ea confidenter universi |
| 38 | 9 | ascendens autem quasi tempestas venies et quasi nubes ut operias terram tu et omnia agmina tua et populi multi tecum |
| 38 | 10 | haec dicit Dominus Deus in die illa ascendent sermones super cor tuum et cogitabis cogitationem pessimam |
| 38 | 11 | et dices ascendam ad terram absque muro veniam ad quiescentes habitantesque secure omnes habitant sine muro vectes et portae non sunt eis |
| 38 | 12 | ut diripias spolia et invadas praedam ut inferas manum tuam super eos qui deserti fuerant et postea restituti et super populum qui est congregatus ex gentibus qui possidere coepit et esse habitator umbilici terrae |
| 38 | 13 | Seba et Dedan et negotiatores Tharsis et omnes leones eius dicent tibi numquid ad sumenda spolia tu venis ecce ad diripiendam praedam congregasti multitudinem tuam ut tollas argentum et aurum auferas supellectilem atque substantiam et diripias manubias infinitas |
| 38 | 14 | propterea vaticinare fili hominis et dices ad Gog haec dicit Dominus Deus numquid non in die illo cum habitaverit populus meus Israhel confidenter scies |
| 38 | 15 | et venies de loco tuo a lateribus aquilonis tu et populi multi tecum ascensores equorum universi coetus magnus et exercitus vehemens |
| 38 | 16 | et ascendes super populum meum Israhel quasi nubes ut operias terram in novissimis diebus eris et adducam te super terram meam ut sciant gentes me cum sanctificatus fuero in te in oculis eorum o Gog |
| 38 | 17 | haec dicit Dominus Deus tu ergo ille es de quo locutus sum in diebus antiquis in manu servorum meorum prophetarum Israhel qui prophetaverunt in diebus illorum temporum ut adducerem te super eos |
| 38 | 18 | et erit in die illa in die adventus Gog super terram Israhel ait Dominus Deus ascendet indignatio mea in furore meo |
| 38 | 19 | et in zelo meo in igne irae meae locutus sum quia in die illa erit commotio magna super terram Israhel |
| 38 | 20 | et commovebuntur a facie mea pisces maris et volucres caeli et bestiae agri et omne reptile quod movetur super humum cunctique homines qui sunt super faciem terrae et subvertentur montes et cadent sepes et omnis murus in terra corruet |
| 38 | 21 | et convocabo adversum eum in cunctis montibus meis gladium ait Dominus Deus gladius uniuscuiusque in fratrem suum dirigetur |
| 38 | 22 | et iudicabo eum peste et sanguine et imbre vehementi et lapidibus inmensis ignem et sulphur pluam super eum et super exercitum eius et super populos multos qui sunt cum eo |
| 38 | 23 | et magnificabor et sanctificabor et notus ero in oculis gentium multarum et scient quia ego Dominus |
| 39 | 1 | tu autem fili hominis vaticinare adversum Gog et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego super te Gog principem capitis Mosoch et Thubal |
| 39 | 2 | et circumagam te et seducam te et ascendere faciam de lateribus aquilonis et adducam te super montes Israhel |
| 39 | 3 | et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua et sagittas tuas de manu dextera tua deiciam |
| 39 | 4 | super montes Israhel cades tu et omnia agmina tua et populi qui sunt tecum feris avibus omnique volatili et bestiis terrae dedi te devorandum |
| 39 | 5 | super faciem agri cades quia ego locutus sum ait Dominus Deus |
| 39 | 6 | et emittam ignem in Magog et in his qui habitant in insulis confidenter et scient quia ego Dominus |
| 39 | 7 | et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israhel et non polluam nomen sanctum meum amplius et scient gentes quia ego Dominus Sanctus Israhel |
| 39 | 8 | ecce venit et factum est ait Dominus Deus haec est dies de qua locutus sum |
| 39 | 9 | et egredientur habitatores de civitatibus Israhel et succendent et conburent arma clypeum et hastas arcum et sagittas et baculos manus et contos et succendent ea igne septem annis |
| 39 | 10 | et non portabunt ligna de regionibus neque succident de saltibus quoniam arma succendent igne et depraedabuntur eos quibus praedae fuerant et diripient vastatores suos ait Dominus Deus |
| 39 | 11 | et erit in die illa dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israhel vallem Viatorum ad orientem maris quae obstupescere facit praetereuntes et sepelient ibi Gog et omnem multitudinem eius et vocabitur vallis Multitudinis Gog |
| 39 | 12 | et sepelient eos domus Israhel ut mundent terram septem mensibus |
| 39 | 13 | sepeliet autem omnis populus terrae et erit eis nominata dies in qua glorificatus sum ait Dominus Deus |
| 39 | 14 | et viros iugiter constituent lustrantes terram qui sepeliant et requirant eos qui remanserant super faciem terrae ut emundent eam post menses autem septem quaerere incipient |
| 39 | 15 | et circumibunt peragrantes terram cumque viderint os hominis statuent iuxta illud titulum donec sepeliant illud pollinctores in valle Multitudinis Gog |
| 39 | 16 | nomen autem civitatis Amona et mundabunt terram |
| 39 | 17 | tu ergo fili hominis haec dicit Dominus Deus dic omni volucri et universis avibus cunctisque bestiis agri convenite properate concurrite undique ad victimam meam quam ego immolo vobis victimam grandem super montes Israhel ut comedatis carnes et bibatis sanguinem |
| 39 | 18 | carnes fortium comedetis et sanguinem principum terrae bibetis arietum agnorum et hircorum taurorumque altilium et pinguium omnium |
| 39 | 19 | et comedetis adipem in saturitate et bibetis sanguinem in ebrietate de victima quam ego immolabo vobis |
| 39 | 20 | et saturabimini super mensam meam de equo et de equite forti et de universis viris bellatoribus ait Dominus Deus |
| 39 | 21 | et ponam gloriam meam in gentibus et videbunt omnes gentes iudicium meum quod fecerim et manum meam quam posuerim super eos |
| 39 | 22 | et scient domus Israhel quia ego Dominus Deus eorum a die illa et deinceps |
| 39 | 23 | et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israhel eo quod reliquerint me et absconderim faciem meam ab eis et tradiderim eos in manu hostium et ceciderint in gladio universi |
| 39 | 24 | iuxta inmunditiam eorum et scelus feci eis et abscondi faciem meam ab illis |
| 39 | 25 | propterea haec dicit Dominus Deus nunc reducam captivitatem Iacob et miserebor omnis domus Israhel et adsumam zelum pro nomine sancto meo |
| 39 | 26 | et portabunt confusionem suam et omnem praevaricationem quam praevaricati sunt in me cum habitaverint in terra sua confidenter neminem formidantes |
| 39 | 27 | et reduxero eos de populis et congregavero de terris inimicorum suorum et sanctificatus fuero in eis in oculis gentium plurimarum |
| 39 | 28 | et scient quia ego Dominus Deus eorum eo quod transtulerim eos in nationes et congregavero eos super terram suam et non dereliquerim quemquam ex eis ibi |
| 39 | 29 | et non abscondam ultra faciem meam ab eis eo quod effuderim spiritum meum super omnem domum Israhel ait Dominus Deus |
| 40 | 1 | in vicesimo et quinto anno transmigrationis nostrae in exordio anni decima mensis quartodecimo anno postquam percussa est civitas in ipsa hac die facta est super me manus Domini et adduxit me illuc |
| 40 | 2 | in visionibus Dei adduxit me in terram Israhel et dimisit me super montem excelsum nimis super quem erat quasi aedificium civitatis vergentis ad austrum |
| 40 | 3 | et introduxit me illuc et ecce vir cuius erat species quasi species aeris et funiculus lineus in manu eius et calamus mensurae in manu eius stabat autem in porta |
| 40 | 4 | et locutus est ad me idem vir fili hominis vide oculis tuis et auribus tuis audi et pone cor tuum in omnia quae ego ostendam tibi quia ut ostendantur tibi adductus es huc adnuntia omnia quae tu vides domui Israhel |
| 40 | 5 | et ecce murus forinsecus in circuitu domus undique et in manu viri calamus mensurae sex cubitorum et palmo et mensus est latitudinem aedificii calamo uno altitudinem quoque calamo uno |
| 40 | 6 | et venit ad portam quae respiciebat viam orientalem et ascendit per gradus eius et mensus est limen portae calamo uno latitudinem id est limen unum calamo uno in latitudine |
| 40 | 7 | et thalamum uno calamo in longum et uno calamo in latum et inter thalamos quinque cubitos |
| 40 | 8 | et limen portae iuxta vestibulum portae intrinsecus calamo uno |
| 40 | 9 | et mensus est vestibulum portae octo cubitorum et frontem eius duobus cubitis vestibulum autem portae erat intrinsecus |
| 40 | 10 | porro thalami portae ad viam orientalem tres hinc et tres inde mensura una trium et mensura una frontium ex utraque parte |
| 40 | 11 | et mensus est latitudinem liminis portae decem cubitorum et longitudinem portae tredecim cubitorum |
| 40 | 12 | et marginem ante thalamos cubiti unius et cubitus unus finis utrimque thalami autem sex cubitorum erant hinc et inde |
| 40 | 13 | et mensus est portam a tecto thalami usque ad tectum eius latitudinem viginti et quinque cubitorum ostium contra ostium |
| 40 | 14 | et fecit frontes per sexaginta cubitos et ad frontem atrium portae undique per circuitum |
| 40 | 15 | et ante faciem portae quae pertingebat usque ad faciem vestibuli portae interioris quinquaginta cubitos |
| 40 | 16 | et fenestras obliquas in thalamis et in frontibus eorum quae erant intra portam undique per circuitum similiter autem erant et in vestibulis fenestrae per gyrum intrinsecus et ante frontes pictura palmarum |
| 40 | 17 | et eduxit me ad atrium exterius et ecce gazofilacia et pavimentum stratum lapide in atrio per circuitum triginta gazofilacia in circuitu pavimenti |
| 40 | 18 | et pavimentum in fronte portarum secundum longitudinem portarum erat inferius |
| 40 | 19 | et mensus est latitudinem a facie portae inferioris usque ad frontem atrii interioris extrinsecus centum cubitos ad orientem et ad aquilonem |
| 40 | 20 | portam quoque quae respiciebat viam aquilonis atrii exterioris mensus est tam in longitudine quam in latitudine |
| 40 | 21 | et thalamos eius tres hinc et tres inde et frontem eius et vestibulum eius secundum mensuram portae prioris quinquaginta cubitorum longitudinem eius et latitudinem viginti quinque cubitorum |
| 40 | 22 | fenestrae autem eius et vestibulum et scalpturae secundum mensuram portae quae respiciebat ad orientem et septem graduum erat ascensus eius et vestibulum ante eam |
| 40 | 23 | et porta atrii interioris contra portam aquilonis et orientalem et mensus est a porta usque ad portam centum cubitos |
| 40 | 24 | et duxit me ad viam australem et ecce porta quae respiciebat ad austrum et mensus est frontem eius et vestibulum eius iuxta mensuras superiores |
| 40 | 25 | et fenestras eius et vestibula in circuitu sicut fenestras ceteras quinquaginta cubitorum longitudine et latitudine viginti quinque cubitorum |
| 40 | 26 | et in gradibus septem ascendebatur ad eam et vestibulum ante fores eius et celatae palmae erant una hinc et altera inde in fronte eius |
| 40 | 27 | et porta atrii interioris in via australi et mensus est a porta usque ad portam in via australi centum cubitos |
| 40 | 28 | et introduxit me in atrium interius ad portam australem et mensus est portam iuxta mensuras superiores |
| 40 | 29 | thalamum eius et frontem eius et vestibulum eius hisdem mensuris et fenestras eius et vestibulorum eius in circuitu quinquaginta cubitos longitudinis et latitudinis viginti quinque cubitos |
| 40 | 30 | et vestibulum per gyrum longitudine viginti quinque cubitorum et latitudine quinque cubitorum |
| 40 | 31 | et vestibulum eius ad atrium exterius et palmas eius in fronte et octo gradus erant quibus ascendebatur per eam |
| 40 | 32 | et introduxit me in atrium interius per viam orientalem et mensus est portam secundum mensuras superiores |
| 40 | 33 | thalamum eius et frontem eius et vestibula eius sicut supra et fenestras eius et vestibuli eius in circuitu longitudine quinquaginta cubitorum et latitudine viginti quinque cubitorum |
| 40 | 34 | et vestibulum eius id est atrii exterioris et palmae celatae in fronte eius hinc et inde et in octo gradibus ascensus eius |
| 40 | 35 | et introduxit me ad portam quae respiciebat ad aquilonem et mensus est secundum mensuras superiores |
| 40 | 36 | thalamum eius frontem eius vestibulum eius et fenestras eius per circuitum longitudine quinquaginta cubitorum et latitudine viginti quinque cubitorum |
| 40 | 37 | vestibulum eius in atrium exterius et celatura palmarum in fronte illius hinc et inde et in octo gradibus ascensus eius |
| 40 | 38 | et per singula gazofilacia ostium in frontibus portarum ibi lavabunt holocaustum |
| 40 | 39 | et in vestibulo portae duae mensae hinc et duae mensae inde ut immoletur super eas holocaustum et pro peccato et pro delicto |
| 40 | 40 | et ad latus exterius quod ascendit ad ostium portae quae pergit ad aquilonem duae mensae et ad latus alterum ante vestibulum portae duae mensae |
| 40 | 41 | quattuor mensae hinc et quattuor mensae inde per latera portae octo mensae erunt super quas immolabunt |
| 40 | 42 | quattuor autem mensae ad holocaustum de lapidibus quadris extructae longitudine cubiti unius et dimidii et latitudine cubiti unius et dimidii et altitudine cubiti unius super quas ponant vasa in quibus immolatur holocaustum et victima |
| 40 | 43 | et labia earum palmi unius reflexa intrinsecus per circuitum super mensas autem carnes oblationis |
| 40 | 44 | et extra portam interiorem gazofilacia cantorum in atrio interiori quod erat in latere portae respicientis ad aquilonem et facies eorum contra viam australem una ex latere portae orientalis quae respiciebat ad viam aquilonis |
| 40 | 45 | et dixit ad me hoc est gazofilacium quod respicit viam meridianam sacerdotum qui excubant in custodiis templi |
| 40 | 46 | porro gazofilacium quod respicit ad viam aquilonis sacerdotum erit qui excubant ad ministerium altaris isti sunt filii Sadoc qui accedunt de filiis Levi ad Dominum ut ministrent ei |
| 40 | 47 | et mensus est atrium longitudine centum cubitorum et latitudine centum cubitorum per quadrum et altare ante faciem templi |
| 40 | 48 | et introduxit me in vestibulum templi et mensus est vestibulum quinque cubitis hinc et quinque cubitis inde et latitudinem portae trium cubitorum hinc et trium cubitorum inde |
| 40 | 49 | longitudinem autem vestibuli viginti cubitorum et latitudinem undecim cubitorum et octo gradibus ascendebatur ad eam et columnae erant in frontibus una hinc et altera inde |
| 41 | 1 | et introduxit me in templum et mensus est frontes sex cubitos latitudinis hinc et sex cubitos latitudinis inde latitudinem tabernaculi |
| 41 | 2 | et latitudo portae decem cubitorum erat et latera portae quinque cubitis hinc et quinque cubitis inde et mensus est longitudinem eius quadraginta cubitorum et latitudinem viginti cubitorum |
| 41 | 3 | et introgressus intrinsecus mensus est in fronte portae duos cubitos et portam sex cubitorum et latitudinem portae septem cubitorum |
| 41 | 4 | et mensus est longitudinem eius viginti cubitorum et latitudinem viginti cubitorum ante faciem templi et dixit ad me hoc est sanctum sanctorum |
| 41 | 5 | et mensus est parietem domus sex cubitorum et latitudinem lateris quattuor cubitorum undique per circuitum domus |
| 41 | 6 | latera autem latus ad latus bis triginta tria et erant eminentia quae ingrederentur per parietem domus in lateribus per circuitum ut continerent et non adtingerent parietem templi |
| 41 | 7 | et platea erat in rotundum ascendens sursum per cocleam et in cenaculum templi deferebat per gyrum idcirco latius erat templum in superioribus et sic de inferioribus ascendebatur ad superiora in medium |
| 41 | 8 | et vidi in domo altitudinem per circuitum fundata latera ad mensuram calami sex cubitorum spatio |
| 41 | 9 | et latitudinem per parietem lateris forinsecus quinque cubitorum et interior domus in lateribus domus |
| 41 | 10 | et inter gazofilacia latitudinem viginti cubitorum in circuitu domus undique |
| 41 | 11 | et ostium lateris ad orationem ostium unum ad viam aquilonis et ostium unum ad viam australem et latitudinem loci ad orationem quinque cubitorum in circuitu |
| 41 | 12 | et aedificium quod erat separatum versumque ad viam respicientem ad mare latitudinis septuaginta cubitorum paries autem aedificii quinque cubitorum latitudinis per circuitum et longitudo eius nonaginta cubitorum |
| 41 | 13 | et mensus est domus longitudinem centum cubitorum et quod separatum erat aedificium et parietes eius longitudinis centum cubitorum |
| 41 | 14 | latitudo autem ante faciem domus et eius quod erat separatum contra orientem centum cubitorum |
| 41 | 15 | et mensus est longitudinem aedificii contra faciem eius quod erat separatum ad dorsum ekthetas ex utraque parte centum cubitorum et templum interius et vestibula atrii |
| 41 | 16 | limina et fenestras obliquas et ekthetas in circuitu per tres partes contra uniuscuiusque limen stratumque ligno per gyrum in circuitu terra autem usque ad fenestras et fenestrae clausae super ostia |
| 41 | 17 | et usque ad domum interiorem et forinsecus per omnem parietem in circuitu intrinsecus et forinsecus ad mensuram |
| 41 | 18 | et fabrefacta cherubin et palmae et palma inter cherub et cherub duasque facies habebat cherub |
| 41 | 19 | faciem hominis iuxta palmam ex hac parte et faciem leonis iuxta palmam ex alia parte expressam per omnem domum in circuitu |
| 41 | 20 | de terra usque ad superiora portae cherubin et palmae celatae erant in pariete templi |
| 41 | 21 | limen quadrangulum et facies sanctuarii aspectus contra aspectum |
| 41 | 22 | altaris lignei trium cubitorum altitudo et longitudo eius duo cubitorum et anguli eius et longitudo eius et parietes eius lignei et locutus est ad me haec est mensa coram Domino |
| 41 | 23 | et duo ostia erant in templo et in sanctuario |
| 41 | 24 | et in duobus ostiis ex utraque parte bina erant ostiola quae in se invicem plicabantur bina enim ostia erant ex utraque parte ostiorum |
| 41 | 25 | et celata erant in ipsis ostiis templi cherubin et scalptura palmarum sicut in parietibus quoque expressa erat quam ob rem erant et grossiora ligna in vestibuli fronte forinsecus |
| 41 | 26 | super quae fenestrae obliquae et similitudo palmarum hinc atque inde in umerulis vestibuli secundum latera domus latitudinemque parietum |
| 42 | 1 | et eduxit me in atrium exterius per viam ducentem ad aquilonem et eduxit me in gazofilacium quod erat contra separatum aedificium et contra aedem vergentem ad aquilonem |
| 42 | 2 | in facie longitudinis centum cubitos ostii aquilonis et latitudinis quinquaginta cubitos |
| 42 | 3 | contra viginti cubitos atrii interioris et contra pavimentum stratum lapide atrii exterioris ubi erat porticus iuncta porticui triplici |
| 42 | 4 | et ante gazofilacia deambulatio decem cubitorum latitudinis ad interiora respiciens viae cubiti unius et ostia earum ad aquilonem |
| 42 | 5 | ubi erant gazofilacia in superioribus humiliora quia subportabant porticus quae ex illis eminebant de inferioribus et de mediis aedificii |
| 42 | 6 | tristega enim erant et non habebant columnas sicut erant columnae atriorum propterea eminebant de inferioribus et de mediis a terra |
| 42 | 7 | et peribolus exterior secundum gazofilacia quae erant in via atrii exterioris ante gazofilacia longitudo eius quinquaginta cubitorum |
| 42 | 8 | quia longitudo erat gazofilaciorum atrii exterioris quinquaginta cubitorum et longitudo ante faciem templi centum cubitorum |
| 42 | 9 | et erat subter gazofilacia haec introitus ab oriente ingredientium in ea de atrio exteriori |
| 42 | 10 | in latitudine periboli atrii quod erat contra viam orientalem in facie aedificii separati et erant ante aedificium gazofilacia |
| 42 | 11 | et via ante faciem eorum iuxta similitudinem gazofilaciorum quae erant in via aquilonis secundum longitudinem eorum sic et latitudo eorum et omnis introitus eorum et similitudines et ostia eorum |
| 42 | 12 | secundum ostia gazofilaciorum quae erant in via respiciente ad notum ostium in capite viae quae via erat ante vestibulum separatum per viam orientalem ingredientibus |
| 42 | 13 | et dixit ad me gazofilacia aquilonis et gazofilacia austri quae sunt ante aedificium separatum haec sunt gazofilacia sancta in quibus vescuntur sacerdotes qui adpropinquant ad Dominum in sancta sanctorum ibi ponent sancta sanctorum et oblationem pro peccato et pro delicto locus enim sanctus est |
| 42 | 14 | cum autem ingressi fuerint sacerdotes non egredientur de sanctis in atrium exterius et ibi reponent vestimenta sua in quibus ministrant quia sancta sunt vestienturque vestimentis aliis et sic procedent ad populum |
| 42 | 15 | cumque conplesset mensuras domus interioris eduxit me per viam portae quae respiciebat ad viam orientalem et mensus est eam undique per circuitum |
| 42 | 16 | mensus autem est contra ventum orientalem calamo mensurae quingentos calamos in calamo mensurae per circuitum |
| 42 | 17 | et mensus est contra ventum aquilonem quingentos calamos in calamo mensurae per gyrum |
| 42 | 18 | et ad ventum australem mensus est quingentos calamos in calamo mensurae per circuitum |
| 42 | 19 | et ad ventum occidentalem mensus est quingentos calamos in calamo mensurae |
| 42 | 20 | per quattuor ventos mensus est illud murum eius undique per circuitum longitudine quingentorum cubitorum et latitudine quingentorum cubitorum dividentem inter sanctuarium et vulgi locum |
| 43 | 1 | et duxit me ad portam quae respiciebat ad viam orientalem |
| 43 | 2 | et ecce gloria Dei Israhel ingrediebatur per viam orientalem et vox erat ei quasi vox aquarum multarum et terra splendebat a maiestate eius |
| 43 | 3 | et vidi visionem secundum speciem quam videram quando venit ut disperderet civitatem et species secundum aspectum quem videram iuxta fluvium Chobar et cecidi super faciem meam |
| 43 | 4 | et maiestas Domini ingressa est templum per viam portae quae respiciebat ad orientem |
| 43 | 5 | et levavit me spiritus et introduxit me in atrium interius et ecce repleta erat gloria Domini domus |
| 43 | 6 | et audivi loquentem ad me de domo et vir qui stabat iuxta me |
| 43 | 7 | dixit ad me fili hominis locus solii mei et locus vestigiorum pedum meorum ubi habito in medio filiorum Israhel in aeternum et non polluent ultra domus Israhel nomen sanctum meum ipsi et reges eorum in fornicationibus suis et in ruinis regum suorum et in excelsis |
| 43 | 8 | qui fabricati sunt limen suum iuxta limen meum et postes suos iuxta postes meos et murus erat inter me et eos et polluerunt nomen sanctum meum in abominationibus quas fecerunt propter quod consumpsi eos in ira mea |
| 43 | 9 | nunc ergo repellant procul fornicationem suam et ruinas regum suorum a me et habitabo in medio eorum semper |
| 43 | 10 | tu autem fili hominis ostende domui Israhel templum et confundantur ab iniquitatibus suis et metiantur fabricam |
| 43 | 11 | et erubescant ex omnibus quae fecerunt figuram domus et fabricae eius exitus et introitus et omnem descriptionem eius et universa praecepta eius cunctumque ordinem eius et omnes leges eius ostende eis et scribes in oculis eorum et custodiant omnes descriptiones eius et praecepta illius et faciant ea |
| 43 | 12 | ista est lex domus in summitate montis omnes fines eius in circuitu sanctum sanctorum est haec ergo est lex domus |
| 43 | 13 | istae autem mensurae altaris in cubito verissimo qui habebat cubitum et palmum in sinu eius erat cubitus et cubitus in latitudine et definitio usque ad labium eius in circuitu palmus unus haec quoque erat fossa altaris |
| 43 | 14 | et de sinu terrae usque ad crepidinem novissimam duo cubiti et latitudo cubiti unius et a crepidine maiori usque ad crepidinem minorem quattuor cubiti et latitudo unius cubiti |
| 43 | 15 | ipse autem arihel quattuor cubitorum et ab arihel usque sursum cornua quattuor |
| 43 | 16 | et arihel duodecim cubitorum in longitudine per duodecim cubitos latitudinis quadrangulatum aequis lateribus |
| 43 | 17 | et crepido quattuordecim cubitorum longitudinis per quattuordecim latitudinis in quattuor angulis eius et corona in circuitu eius dimidii cubitus et sinus eius unius cubiti per circuitum gradus autem eius versi ad orientem |
| 43 | 18 | et dixit ad me fili hominis haec dicit Dominus Deus hii sunt ritus altaris in quacumque die fuerit fabricatum ut offeratur super illud holocaustum et effundatur sanguis |
| 43 | 19 | et dabis sacerdotibus Levitis qui sunt de semine Sadoc qui accedunt ad me ait Dominus Deus ut offerant mihi vitulum de armento pro peccato |
| 43 | 20 | et adsumens de sanguine eius pones super quattuor cornua eius et super quattuor angulos crepidinis et super coronam in circuitu et mundabis illud et expiabis |
| 43 | 21 | et tolles vitulum qui oblatus fuerit pro peccato et conbures illum in separato loco domus extra sanctuarium |
| 43 | 22 | et in die secunda offeres hircum caprarum inmaculatum pro peccato et expiabunt altare sicut expiaverunt in vitulo |
| 43 | 23 | cumque conpleveris expians illud offeres vitulum de armento inmaculatum et arietem de grege inmaculatum |
| 43 | 24 | et offeres eos in conspectu Domini et mittent sacerdotes super eos sal et offerent eos holocaustum Domino |
| 43 | 25 | septem diebus facies hircum pro peccato cotidie et vitulum de armento et arietem de pecoribus inmaculatos offerent |
| 43 | 26 | septem diebus expiabunt altare et mundabunt illud et implebunt manum eius |
| 43 | 27 | expletis autem diebus in die octava et ultra facient sacerdotes super altare holocausta vestra et quae pro pace offerunt et placatus ero vobis ait Dominus Deus |
| 44 | 1 | et convertit me ad viam portae sanctuarii exterioris quae respiciebat ad orientem et erat clausa |
| 44 | 2 | et dixit Dominus ad me porta haec clausa erit non aperietur et vir non transiet per eam quoniam Dominus Deus Israhel ingressus est per eam eritque clausa |
| 44 | 3 | principi princeps ipse sedebit in ea ut comedat panem coram Domino per viam vestibuli portae ingredietur et per viam eius egredietur |
| 44 | 4 | et adduxit me per viam portae aquilonis in conspectu domus et vidi et ecce implevit gloria Domini domum Domini et cecidi in faciem meam |
| 44 | 5 | et dixit ad me Dominus fili hominis pone cor tuum et vide oculis tuis et auribus tuis audi omnia quae ego loquor ad te de universis caerimoniis domus Domini et de cunctis legibus eius et pones cor tuum in viis templi per omnes exitus sanctuarii |
| 44 | 6 | et dices ad exasperantem me domum Israhel haec dicit Dominus Deus sufficiant vobis omnia scelera vestra domus Israhel |
| 44 | 7 | eo quod inducitis filios alienos incircumcisos corde et incircumcisos carne ut sint in sanctuario meo et polluant domum meam et offertis panes meos adipem et sanguinem et dissolvitis pactum meum in omnibus sceleribus vestris |
| 44 | 8 | et non servastis praecepta sanctuarii mei et posuistis custodes observationum mearum in sanctuario meo vobismet ipsis |
| 44 | 9 | haec dicit Dominus Deus omnis alienigena incircumcisus corde et incircumcisus carne non ingredietur sanctuarium meum omnis filius alienus qui est in medio filiorum Israhel |
| 44 | 10 | sed et Levitae qui longe recesserunt a me in errore filiorum Israhel et erraverunt a me post idola sua et portaverunt iniquitatem suam |
| 44 | 11 | erunt in sanctuario meo aeditui et ianitores portarum domus et ministri domus ipsi mactabunt holocaustosin et victimas populi et ipsi stabunt in conspectu eorum ut ministrent eis |
| 44 | 12 | pro eo quod ministraverunt illis in conspectu idolorum suorum et facti sunt domui Israhel in offendiculum iniquitatis idcirco levavi manum meam super eos dicit Dominus Deus et portaverunt iniquitatem suam |
| 44 | 13 | et non adpropinquabunt ad me ut sacerdotio fungantur mihi neque accedent ad omne sanctuarium meum iuxta sancta sanctorum sed portabunt confusionem suam et scelera sua quae fecerunt |
| 44 | 14 | et dabo eos ianitores domus in omni ministerio eius et universis quae fiunt in ea |
| 44 | 15 | sacerdotes autem Levitae filii Sadoc qui custodierunt caerimonias sanctuarii mei cum errarent filii Israhel a me ipsi accedent ad me ut ministrent mihi et stabunt in conspectu meo ut offerant mihi adipem et sanguinem ait Dominus Deus |
| 44 | 16 | ipsi ingredientur sanctuarium meum et ipsi accedent ad mensam meam ut ministrent mihi et custodiant caerimonias meas |
| 44 | 17 | cumque ingredientur portas atrii interioris vestibus lineis induentur nec ascendet super eos quicquam laneum quando ministrant in portis atrii interioris et intrinsecus |
| 44 | 18 | vittae lineae erunt in capitibus eorum et feminalia linea erunt in lumbis eorum et non accingentur in sudore |
| 44 | 19 | cumque egredientur atrium exterius ad populum exuent se vestimenta sua in quibus ministraverunt et reponent ea in gazofilacio sanctuarii et vestient se vestimentis aliis et non sanctificabunt populum in vestibus suis |
| 44 | 20 | caput autem suum non radent neque comam nutrient sed tondentes adtondent capita sua |
| 44 | 21 | et vinum non bibet omnis sacerdos quando ingressurus est atrium interius |
| 44 | 22 | et viduam et repudiatam non accipient uxores sed virgines de semine domus Israhel sed et viduam quae fuerit vidua a sacerdote accipient |
| 44 | 23 | et populum meum docebunt quid sit inter sanctum et pollutum et inter mundum et inmundum ostendent eis |
| 44 | 24 | et cum fuerit controversia stabunt in iudiciis meis et iudicabunt leges meas et praecepta mea in omnibus sollemnitatibus meis custodient et sabbata mea sanctificabunt |
| 44 | 25 | et ad mortuum hominem non ingredientur ne polluantur nisi ad patrem et matrem et filium et filiam et fratrem et sororem quae alterum virum non habuit in quibus contaminabuntur |
| 44 | 26 | et postquam fuerit emundatus septem dies numerabuntur ei |
| 44 | 27 | et in die introitus sui in sanctuarium ad atrium interius ut ministret mihi in sanctuario offeret pro peccato suo ait Dominus Deus |
| 44 | 28 | erit autem eis hereditas ego hereditas eorum et possessionem non dabitis eis in Israhel ego enim possessio eorum |
| 44 | 29 | victimam et pro peccato et pro delicto ipsi comedent et omne votum in Israhel ipsorum erit |
| 44 | 30 | et primitiva omnium primogenitorum et omnia libamenta ex omnibus quae offeruntur sacerdotum erunt et primitiva ciborum vestrorum dabitis sacerdoti ut reponat benedictionem domui suae |
| 44 | 31 | omne morticinum et captum a bestia de avibus et de pecoribus non comedent sacerdotes |
| 45 | 1 | cumque coeperitis terram dividere sortito separate primitias Domino sanctificatum de terra longitudine viginti quinque milia et latitudine decem milia sanctificatum erit in omni termino eius per circuitum |
| 45 | 2 | et erit ex omni parte sanctificatum quingentos per quingentos quadrifariam per circuitum et quinquaginta cubitis in suburbana eius per gyrum |
| 45 | 3 | et a mensura ista mensurabis longitudinem viginti quinque milium et latitudinem decem milium et in ipso erit templum sanctumque sanctorum |
| 45 | 4 | sanctificatum de terra erit sacerdotibus ministris sanctuarii qui accedunt ad ministerium Domini et erit eis locus in domos et in sanctuarium sanctitatis |
| 45 | 5 | viginti quinque autem milia longitudinis et decem milia latitudinis erunt Levitis qui ministrant domui ipsi possidebunt viginti gazofilacia |
| 45 | 6 | et possessionem civitatis dabitis quinque milia latitudinis et longitudinis viginti quinque milia secundum separationem sanctuarii omni domui Israhel |
| 45 | 7 | principi quoque hinc et inde in separationem sanctuarii et in possessionem civitatis contra faciem separationis sanctuarii et contra faciem possessionis urbis a latere maris usque ad mare et a latere orientis usque ad orientem longitudinem autem iuxta unamquamque partium a termino occidentali usque ad terminum orientalem |
| 45 | 8 | de terra erit ei possessio in Israhel et non depopulabuntur ultra principes populum meum sed terram dabunt domui Israhel secundum tribus eorum |
| 45 | 9 | haec dicit Dominus Deus sufficiat vobis principes Israhel iniquitatem et rapinas intermittite et iudicium et iustitiam facite separate confinia vestra a populo meo ait Dominus Deus |
| 45 | 10 | statera iusta et oephi iustum et batus iustus erit vobis |
| 45 | 11 | oephi et batus aequalia et unius mensurae erunt ut capiat decimam partem chori batus et decimam partem chori oephi iuxta mensuram chori erit aequa libratio eorum |
| 45 | 12 | siclus autem viginti obolos habeat porro viginti sicli et viginti quinque sicli et quindecim sicli minam facient |
| 45 | 13 | et haec sunt primitiae quas tolletis sextam partem oephi de choro frumenti et sextam partem oephi de choro hordei |
| 45 | 14 | mensura quoque olei batus olei decima pars chori est et decem bati chorum faciunt quia decem bati implent chorum |
| 45 | 15 | et arietem unum de grege ducentorum de his quae nutriunt Israhel in sacrificium et in holocaustum et in pacifica ad expiandum pro eis ait Dominus Deus |
| 45 | 16 | omnis populus terrae tenebitur primitiis his principi in Israhel |
| 45 | 17 | et super principem erunt holocausta et sacrificium et libamina in sollemnitatibus et in kalendis et in sabbatis in universis sollemnitatibus domus Israhel ipse faciat pro peccato sacrificium et holocaustum et pacifica ad expiandum pro domo Israhel |
| 45 | 18 | haec dicit Dominus Deus in primo mense una mensis sumes vitulum de armento inmaculatum et expiabis sanctuarium |
| 45 | 19 | et tollet sacerdos de sanguine quod erit pro peccato et ponet in postibus domus et in quattuor angulis crepidinis altaris et in postibus portae atrii interioris |
| 45 | 20 | et sic facies in septima mensis pro unoquoque qui ignoravit et errore deceptus est et expiabitis pro domo |
| 45 | 21 | in primo mense quartadecima die mensis erit vobis paschae sollemnitas septem diebus azyma comedentur |
| 45 | 22 | et faciet princeps in die illa pro se et pro universo populo terrae vitulum pro peccato |
| 45 | 23 | et in septem dierum sollemnitate faciet holocaustum Domino septem vitulos et septem arietes inmaculatos cotidie septem diebus et pro peccato hircum caprarum cotidie |
| 45 | 24 | et sacrificium oephi per vitulum et oephi per arietem faciet et olei hin per singula oephi |
| 45 | 25 | septimo mense quintadecima die mensis in sollemnitate faciet sicut supra dicta sunt per septem dies tam pro peccato quam pro holocausto et in sacrificio et in oleo |
| 46 | 1 | haec dicit Dominus Deus porta atrii interioris quae respicit ad orientem erit clausa sex diebus in quibus opus fit die autem sabbati aperietur sed et in die kalendarum aperietur |
| 46 | 2 | et intrabit princeps per viam vestibuli portae de foris et stabit in limine portae et facient sacerdotes holocaustum eius et pacifica eius et adorabit super limen portae et egredietur porta autem non claudetur usque ad vesperam |
| 46 | 3 | et adorabit populus terrae ad ostium portae illius in sabbatis et in kalendis coram Domino |
| 46 | 4 | holocaustum autem hoc offeret princeps Domino in die sabbati sex agnos inmaculatos et arietem inmaculatum |
| 46 | 5 | et sacrificium oephi per arietem agnis autem sacrificium quod dederit manus eius et olei hin per singula oephi |
| 46 | 6 | in die autem kalendarum vitulum de armento inmaculatum et sex agni et arietes inmaculati erunt |
| 46 | 7 | et oephi per vitulum oephi quoque per arietem faciet sacrificium agnis autem sicut invenerit manus eius et olei hin per singula oephi |
| 46 | 8 | cumque ingressurus est princeps per viam vestibuli portae ingrediatur et per eandem viam exeat |
| 46 | 9 | et cum intrabit populus terrae in conspectu Domini in sollemnitatibus qui ingreditur per portam aquilonis ut adoret egrediatur per viam portae meridianae porro qui ingreditur per viam portae meridianae egrediatur per viam portae aquilonis non revertetur per viam portae per quam ingressus est sed e regione illius egredietur |
| 46 | 10 | princeps autem in medio eorum cum ingredientibus ingredietur et cum egredientibus egredietur |
| 46 | 11 | et in nundinis et in sollemnitatibus erit sacrificium oephi per vitulum et oephi per arietem agnis autem erit sacrificium sicut invenerit manus eius et olei hin per singula oephi |
| 46 | 12 | cum autem fecerit princeps spontaneum holocaustum aut pacifica voluntaria Domino aperietur ei porta quae respicit ad orientem et faciet holocaustum suum et pacifica sua sicut fieri solet in die sabbati et egredietur claudeturque porta postquam exierit |
| 46 | 13 | et agnum eiusdem anni inmaculatum faciet holocaustum cotidie Domino semper mane faciet illud |
| 46 | 14 | et sacrificium faciet super eo cata mane mane sextam partem oephi et de oleo tertiam partem hin ut misceatur similae sacrificium Domino legitimum iuge atque perpetuum |
| 46 | 15 | faciet agnum et sacrificium et oleum cata mane mane holocaustum sempiternum |
| 46 | 16 | haec dicit Dominus Deus si dederit princeps donum alicui de filiis suis hereditas eius filiorum suorum erit possidebunt ea hereditarie |
| 46 | 17 | si autem dederit legatum de hereditate sua uni servorum suorum erit illius usque ad annum remissionis et revertetur ad principem hereditas autem eius filiis eius erit |
| 46 | 18 | et non accipiet princeps de hereditate populi per violentiam et de possessione eorum sed de possessione sua hereditatem dabit filiis suis ut non dispergatur populus meus unusquisque a possessione sua |
| 46 | 19 | et introduxit me per ingressum qui erat ex latere portae in gazofilacia sanctuarii ad sacerdotes quae respiciebant ad aquilonem et erat ibi locus vergens ad occidentem |
| 46 | 20 | et dixit ad me iste est locus ubi coquent sacerdotes pro delicto et pro peccato ubi coquent sacrificium ut non efferant in atrio exteriori et sanctificetur populus |
| 46 | 21 | et eduxit me in atrium exterius et circumduxit me per quattuor angulos atrii et ecce atriolum erat in angulo atrii atriola singula per angulos atrii |
| 46 | 22 | in quattuor angulos atrii atriola disposita quadraginta cubitorum per longum et triginta per latum mensurae unius quattuor erant |
| 46 | 23 | et paries per circuitum ambiens quattuor atriola et culinae fabricatae erant subter porticus per gyrum |
| 46 | 24 | et dixit ad me haec est domus culinarum in qua coquent ministri domus Domini victimas populi |
| 47 | 1 | et convertit me ad portam domus et ecce aquae egrediebantur subter limen domus ad orientem facies enim domus respiciebat ad orientem aquae autem descendebant in latus templi dextrum ad meridiem altaris |
| 47 | 2 | et eduxit me per viam portae aquilonis et convertit me ad viam foras portam exteriorem viam quae respiciebat ad orientem et ecce aquae redundantes a latere dextro |
| 47 | 3 | cum egrederetur vir ad orientem qui habebat funiculum in manu sua et mensus est mille cubitos et transduxit me per aquam usque ad talos |
| 47 | 4 | rursumque mensus est mille et transduxit me per aquam usque ad genua |
| 47 | 5 | et mensus est mille et transduxit me per aquam usque ad renes et mensus est mille torrentem quem non potui pertransire quoniam intumuerant aquae profundae torrentis qui non potest transvadari |
| 47 | 6 | et dixit ad me certe vidisti fili hominis et duxit me et convertit ad ripam torrentis |
| 47 | 7 | cumque me convertissem ecce in ripa torrentis ligna multa nimis ex utraque parte |
| 47 | 8 | et ait ad me aquae istae quae egrediuntur ad tumulos sabuli orientalis et descendunt ad plana deserti intrabunt mare et exibunt et sanabuntur aquae |
| 47 | 9 | et omnis anima vivens quae serpit quocumque venerit torrens vivet et erunt pisces multi satis postquam venerint illuc aquae istae et sanabuntur et vivent omnia ad quae venerit torrens |
| 47 | 10 | vivent et stabunt super illa piscatores ab Engaddi usque ad Engallim siccatio sagenarum erunt plurimae species erunt piscium eius sicut pisces maris magni multitudinis nimiae |
| 47 | 11 | in litoribus autem eius et in palustribus non sanabuntur quia in salinas dabuntur |
| 47 | 12 | et super torrentem orietur in ripis eius ex utraque parte omne lignum pomiferum non defluet folium ex eo et non deficiet fructus eius per singulos menses adferet primitiva quia aquae eius de sanctuario egredientur et erunt fructus eius in cibum et folia eius ad medicinam |
| 47 | 13 | haec dicit Dominus Deus hic est terminus in quo possidebitis terram in duodecim tribubus Israhel quia Ioseph duplicem funiculum habet |
| 47 | 14 | possidebitis autem eam singuli aeque ut frater suus quam levavi manum meam ut darem patribus vestris et cadet terra haec vobis in possessionem |
| 47 | 15 | hic est autem terminus terrae ad plagam septentrionalem a mari magno via Bethalon venientibus Sadada |
| 47 | 16 | Emath Berotha Sabarim quae est inter terminum Damasci et confinium Emath domus Atticon quae est iuxta terminos Auran |
| 47 | 17 | et erit terminus a mari usque ad atrium Aenon terminus Damasci et ab aquilone ad aquilonem et terminus Emath plaga autem septentrionalis |
| 47 | 18 | porro plaga orientalis de medio Auran et de medio Damasci et de medio Galaad et de medio terrae Israhel Iordanis disterminans ad mare orientale metiemini etiam plagam orientalem |
| 47 | 19 | plaga autem australis meridiana a Thamar usque ad aquas Contradictionis Cades et torrens usque ad mare magnum et plaga ad meridiem australis |
| 47 | 20 | et plaga maris mare magnum a confinio per directum donec venias Emath haec est plaga maris |
| 47 | 21 | et dividetis terram istam vobis per tribus Israhel |
| 47 | 22 | et mittetis eam in hereditatem vobis et advenis qui accesserint ad vos qui genuerint filios in medio vestrum et erunt vobis sicut indigenae inter filios Israhel vobiscum divident possessionem in medio tribuum Israhel |
| 47 | 23 | in tribu autem quacumque fuerit advena ibi dabitis possessionem illi ait Dominus Deus |
| 48 | 1 | et haec nomina tribuum a finibus aquilonis iuxta viam Aethlon pergentibus Emath atrium Aenon terminus Damasci ad aquilonem iuxta Emath et erit ei plaga orientalis mare Dan una |
| 48 | 2 | et ad terminum Dan a plaga orientali usque ad plagam maris Aser una |
| 48 | 3 | et super terminum Aser a plaga orientali usque ad plagam maris Nepthalim una |
| 48 | 4 | et super terminum Nepthalim a plaga orientali usque ad plagam maris Manasse una |
| 48 | 5 | et super terminum Manasse a plaga orientali usque ad plagam maris Ephraim una |
| 48 | 6 | et super terminum Ephraim a plaga orientali usque ad plagam maris Ruben una |
| 48 | 7 | et super terminum Ruben a plaga orientali usque ad plagam maris Iuda una |
| 48 | 8 | et super terminum Iuda a plaga orientali usque ad plagam maris erunt primitiae quas separabitis viginti quinque milibus latitudinis et longitudinis sicuti singulae partes a plaga orientali usque ad plagam maris et erit sanctuarium in medio eius |
| 48 | 9 | primitiae quas separastis Domino longitudo viginti quinque milibus et latitudo decem milibus |
| 48 | 10 | hae autem erunt primitiae sanctuarii sacerdotum ad aquilonem viginti quinque milia et ad mare latitudinis decem milia sed et ad orientem latitudinis decem milia et ad meridiem longitudinis viginti quinque milia et erit sanctuarium Domini in medio eius |
| 48 | 11 | sacerdotibus sanctuarium erit de filiis Sadoc qui custodierunt caerimonias meas et non erraverunt cum errarent filii Israhel sicut erraverunt et Levitae |
| 48 | 12 | et erunt eis primitiae de primitiis terrae sanctum sanctorum iuxta terminum Levitarum |
| 48 | 13 | sed et Levitis similiter iuxta fines sacerdotum viginti quinque milia longitudinis et latitudinis decem milia omnis longitudo viginti et quinque milium et latitudo decem milium |
| 48 | 14 | et non venundabunt ex eo neque mutabunt nec transferentur primitiae terrae quia sanctificatae sunt Domino |
| 48 | 15 | quinque milia autem quae supersunt in latitudine per viginti quinque milia profana erunt urbis in habitaculum et in suburbana et erit civitas in medio eius |
| 48 | 16 | et heae mensurae eius ad plagam septentrionalem quingenti et quattuor milia et ad plagam meridianam quingenti et quattuor milia et ad plagam orientalem quingenti et quattuor milia et ad plagam occidentalem quingenti et quattuor milia |
| 48 | 17 | erunt autem suburbana civitatis ad aquilonem ducenti quinquaginta et in meridie ducenti quinquaginta et ad orientem ducenti quinquaginta et ad mare ducenti quinquaginta |
| 48 | 18 | quod autem reliquum fuerit in longitudine secundum primitias sanctuarii decem milia in orientem et decem milia ad occidentem erunt sicut primitiae sanctuarii et erunt fruges eius in panes his qui serviunt civitati |
| 48 | 19 | servientes autem civitati operabuntur ex omnibus tribubus Israhel |
| 48 | 20 | omnes primitiae viginti quinque milium per viginti quinque milia in quadrum separabuntur in primitias sanctuarii et possessionem civitatis |
| 48 | 21 | quod autem reliquum fuerit principis erit ex omni parte primitiarum sanctuarii et possessionis civitatis e regione viginti quinque milium primitiarum usque ad terminum orientalem sed et ad mare e regione viginti quinque milium usque ad terminum maris similiter in partibus principis erit et erunt primitiae sanctuarii et sanctuarium templi in medio eius |
| 48 | 22 | de possessione autem Levitarum et de possessione civitatis in medio partium principis erit inter terminum Iuda et inter terminum Beniamin et ad principem pertinebit |
| 48 | 23 | et reliquis tribubus a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Beniamin una |
| 48 | 24 | et contra terminum Beniamin a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Symeon una |
| 48 | 25 | et super terminum Symeonis a plaga orientali usque ad plagam occidentis Isachar una |
| 48 | 26 | et super terminum Isachar a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Zabulon una |
| 48 | 27 | et super terminum Zabulon a plaga orientali usque ad plagam maris Gad una |
| 48 | 28 | et super terminum Gad ad plagam austri in meridiem et erit finis de Thamar usque ad aquas Contradictionis Cades hereditas contra mare magnum |
| 48 | 29 | haec est terra quam mittetis in sortem tribubus Israhel et hae partitiones earum ait Dominus Deus |
| 48 | 30 | et hii egressus civitatis a plaga septentrionali quingentos et quattuor milia mensurabis |
| 48 | 31 | et portae civitatis in nominibus tribuum Israhel portae tres a septentrione porta Ruben una porta Iudae una porta Levi una |
| 48 | 32 | et ad plagam orientalem quingentos et quattuor milia et portae tres porta Ioseph una porta Beniamin una porta Dan una |
| 48 | 33 | et ad plagam meridianam quingentos et quattuor milia metieris portam Symeonis unam portam Isachar unam portam Zabulon unam |
| 48 | 34 | et ad plagam occidentalem quingenti et quattuor milia portae eorum tres porta Gad una porta Aser una porta Nepthalim una |