Share this page:  
 

Multilingual Scriptures

(Compare books in 2 different language versions of your choice)

Comparison Search:

Select Language version and font:
You can only select max. of two versions.
Book:
Chapter:
Verse:
---------
From: To:

Free Search:

Select Language version and font:
Enter search text:

Multilingual Scriptures Home » Greek Modern Bible » Nehemiah

Greek Modern Bible
Chapter # Verse # Verse Detail
11[] Λογοι Νεεμια υιου του Αχαλια. Και εν τω μηνι Χισλευ, εν τω εικοστω ετει, οτε ημην εν Σουσοις τη βασιλευουση,
12ο Ανανι, εις εκ των αδελφων μου, ηλθεν, αυτος και τινες εκ του Ιουδα, και ηρωτησα αυτους περι των διασωθεντων Ιουδαιων, οιτινες εναπελειφθησαν εκ της αιχμαλωσιας, και περι Ιερουσαλημ.
13Και ειπον προς εμε, Οι υπολοιποι, οι εναπολειφθεντες εκ της αιχμαλωσιας εκει εν τη επαρχια, ειναι εν θλιψει μεγαλη, και ονειδισμω· και το τειχος της Ιερουσαλημ καθηρεθη, και αι πυλαι αυτης κατεκαυθησαν εν πυρι.
14Και οτε ηκουσα τους λογους τουτους, εκαθησα και εκλαυσα και επενθησα ημερας και ενηστευον, και προσηυχομην ενωπιον του Θεου του ουρανου,
15[] και ειπα, Δεομαι, Κυριε, Θεε του ουρανου, ο μεγας και φοβερος Θεος, ο φυλαττων την διαθηκην και το ελεος προς τους αγαπωντας αυτον και τηρουντας τας εντολας αυτου,
16ας ηναι τωρα το ους σου προσεκτικον και οι οφθαλμοι σου ανεωγμενοι, δια να ακουσης την προσευχην του δουλου σου, την οποιαν ηδη προσευχομαι ενωπιον σου ημεραν και νυκτα υπερ των υιων Ισραηλ των δουλων σου, και εξομολογουμαι τα αμαρτηματα των υιων Ισραηλ, τα οποια ημαρτησαμεν εις σε· και εγω και ο οικος του πατρος μου ημαρτησαμεν.
17Ολως διεφθαρημεν ενωπιον σου, και δεν εφυλαξαμεν τας εντολας και τα διαταγματα και τας κρισεις, τας οποιας προσεταξας εις τον δουλον σου τον Μωυσην.
18Ενθυμηθητι, δεομαι, τον λογον, τον οποιον προσεταξας εις τον δουλον σου τον Μωυσην, λεγων, Εαν γεινητε παραβαται, εγω θελω σας διασκορπισει μεταξυ των εθνων·
19αλλ' εαν επιστρεψητε προς εμε και φυλαξητε τας εντολας μου και εκτελητε αυτας, και αν ηναι απο σας απερριμμενοι εως των εσχατων του ουρανου, και εκειθεν θελω συναξει αυτους και θελω φερει αυτους εις τον τοπον, τον οποιον εξελεξα δια να κατοικισω το ονομα μου εκει.
110Ουτοι δε ειναι δουλοι σου και λαος σου, τους οποιους ελυτρωσας δια της δυναμεως σου της μεγαλης και δια της χειρος σου της κραταιας.
111Δεομαι, Κυριε, ας ηναι ηδη το ους σου προσεκτικον εις την προσευχην του δουλου σου και εις την προσευχην των δουλων σου, των θελοντων να φοβωνται το ονομα σου· και ευοδωσον, δεομαι, τον δουλον σου την ημεραν ταυτην, και χαρισον εις αυτον ελεος ενωπιον του ανδρος τουτου. Διοτι εγω ημην οινοχοος του βασιλεως.
21[] Και εν τω μηνι Νισαν, εν τω εικοστω ετει Αρταξερξου του βασιλεως, ητο οινος εμπροσθεν αυτου· και λαβων τον οινον, εδωκα εις τον βασιλεα. Ποτε δε δεν ειχον σκυθρωπασει ενωπιον αυτου.
22Οθεν ο βασιλευς ειπε προς εμε, Δια τι το προσωπον σου ειναι σκυθρωπον, ενω συ αρρωστος δεν εισαι; τουτο δεν ειναι ειμη λυπη καρδιας. Τοτε εφοβηθην πολυ σφοδρα.
23Και ειπα προς τον βασιλεα, Ζητω ο βασιλευς εις τον αιωνα· δια τι το προσωπον μου να μη ηναι σκυθρωπον, ενω η πολις, ο τοπος των ταφων των πατερων μου, κειται ηρημωμενος, και αι πυλαι αυτης κατηναλωμεναι υπο του πυρος;
24Τοτε ο βασιλευς ειπε προς εμε, Περι τινος καμνεις συ αιτησιν; Και προσηυχηθην εις τον Θεον του ουρανου.
25Και ειπα προς τον βασιλεα, Εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα, και εαν ο δουλος σου ευρηκε χαριν ενωπιον σου, να με πεμψης εις τον Ιουδαν, εις την πολιν των ταφων των πατερων μου, και να ανοικοδομησω αυτην.
26Και ειπεν ο βασιλευς προς εμε, καθημενης πλησιον αυτου της βασιλισσης, Ποσον μακρα θελει εισθαι η πορεια σου; και ποτε θελεις επιστρεψει; Και ευηρεστηθη ο βασιλευς και με επεμψε· και εδωκα εις αυτον προθεσμιαν.
27Και ειπα προς τον βασιλεα, Εαν ηναι αρεστον εις τον βασιλεα, ας μοι δοθωσιν επιστολαι προς τους περαν του ποταμου επαρχους, δια να με συμπαραπεμψωσιν, εωσου ελθω εις τον Ιουδαν·
28και επιστολη προς τον Ασαφ τον φυλακα του βασιλικου δασους, δια να μοι δωση ξυλα να κατασκευασω τας πυλας του φρουριου του ναου και το τειχος της πολεως και τον οικον, εις τον οποιον θελω εισελθει. Και εχαρισεν ο βασιλευς εις εμε παντα, κατα την επ' εμε αγαθην χειρα του Θεου μου.
29[] Ηλθον λοιπον προς τους περαν του ποταμου επαρχους και εδωκα εις αυτους τας επιστολας του βασιλεως. Ειχε δε αποστειλει ο βασιλευς αρχηγους δυναμεως και ιππεις μετ' εμου.
210Οτε δε Σαναβαλλατ ο Ορωνιτης και Τωβιας ο δουλος, ο Αμμωνιτης, ηκουσαν, ελυπηθησαν καθ' υπερβολην οτι ηλθεν ανθρωπος να ζητηση το καλον των υιων Ισραηλ.
211Και ηλθον εις Ιερουσαλημ και ημην εκει τρεις ημερας.
212Και εσηκωθην την νυκτα, εγω και ολιγοι τινες μετ' εμου· και δεν εφανερωσα εις ουδενα τι ειχε βαλει ο Θεος μου εν τη καρδια μου να καμω εις την Ιερουσαλημ· και αλλο κτηνος δεν ητο μετ' εμου, ειμη το κτηνος επι του οποιου εκαθημην.
213Και εξηλθον την νυκτα δια της πυλης της φαραγγος, και ηλθον απεναντι της πηγης του δρακοντος και προς την θυραν της κοπριας, και παρετηρουν τα τειχη της Ιερουσαλημ, τα οποια ησαν κατακεκρημνισμενα, και τας πυλας αυτης κατηναλωμενας υπο του πυρος.
214Επειτα διεβην εις την πυλην της πηγης και εις την βασιλικην κολυμβηθραν· και δεν ητο τοπος δια να περαση το κτηνος το υποκατω μου.
215Και ανεβην την νυκτα δια του χειμαρρου· και αφου παρετηρησα το τειχος, εστραφην και εισηλθον δια της πυλης της φαραγγος και επεστρεψα.
216Οι δε προεστωτες δεν ηξευρον που υπηγα και τι εκαμον· ουδε ειχον φανερωσει ετι τουτο ουτε εις τους Ιουδαιους, ουτε εις τους ιερεις, ουτε εις τους προκριτους, ουτε εις τους προεστωτας, ουτε εις τους λοιπους τους εργαζομενους το εργον.
217Και ειπα προς αυτους, Σεις βλεπετε την δυστυχιαν εις την οποιαν ειμεθα, πως η Ιερουσαλημ κειται ηρημωμενη και αι πυλαι αυτης ειναι κατηναλωμεναι υπο του πυρος· ελθετε και ας ανοικοδομησωμεν το τειχος της Ιερουσαλημ, δια να μη ημεθα πλεον ονειδος.
218Και απηγγειλα προς αυτους περι της επ' εμε αγαθης χειρος του Θεου μου, και ετι τους λογους του βασιλεως, τους οποιους ειπε προς εμε. Οι δε ειπον, Ας σηκωθωμεν και ας οικοδομησωμεν. Ουτως ενισχυσαν τας χειρας αυτων προς το αγαθον.
219Αλλ' οτε ηκουσαν ο Σαναβαλλατ ο Ορωνιτης και Τωβιας ο δουλος, ο Αμμωνιτης, και ο Γησεμ ο Αραψ, περιεγελασαν ημας και περιεφρονησαν ημας, λεγοντες, Τι ειναι το πραγμα τουτο το οποιον καμνετε; θελετε να επαναστατησητε κατα του βασιλεως;
220Και εγω απεκριθην προς αυτους και ειπα προς αυτους, Ο Θεος του ουρανου, αυτος θελει ευοδωσει ημας· δια τουτο ημεις οι δουλοι αυτου θελομεν σηκωθη και οικοδομησει· σεις ομως δεν εχετε μεριδα ουδε δικαιωμα ουδε μνημοσυνον εν Ιερουσαλημ.
31[] Τοτε εσηκωθη Ελιασειβ ο ιερευς ο μεγας, και οι αδελφοι αυτου οι ιερεις, και ωκοδομησαν την πυλην την προβατικην· ουτοι ηγιασαν αυτην και εστησαν τας θυρας αυτης· και ηγιασαν αυτην εως του πυργου Μεα, εως του πυργου Ανανεηλ.
32Και εις τα πλαγια αυτου ωκοδομησαν οι ανδρες της Ιεριχω. Και εις τα πλαγια αυτων ωκοδομησε Ζακχουρ ο υιος του Ιμρι.
33Την θυραν δε την ιχθυικην ωκοδομησαν οι υιοι του Ασσεναα, οιτινες εσανιδωσαν αυτην και εστησαν τας θυρας αυτης, τα κλειθρα αυτης και τους μοχλους αυτης.
34Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασε Μερημωθ ο υιος του Ουρια, υιου του Ακκως. Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασε Μεσουλλαμ ο υιος του Βαραχιου, υιου του Μεσηζαβεηλ. Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασε Σαδωκ ο υιος του Βαανα.
35Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασαν οι Θεκωιται πλην οι προκριτοι αυτων δεν υπεβαλον τον τραχηλον αυτων εις το εργον του Κυριου αυτων.
36Και την πυλην την παλαιαν επεσκευασεν Ιωδαε ο υιος του Φασεα, και Μεσουλλαμ ο υιος του Βεσωδια· ουτοι εσανιδωσαν αυτην και εστησαν τας θυρας αυτης και τα κλειθρα αυτης και τους μοχλους αυτης.
37Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασε Μελαθιας ο Γαβαωνιτης και Ιαδων ο Μερωνοθιτης, ανδρες της Γαβαων και της Μισπα, υπο τον θρονον του επαρχου των εντευθεν του ποταμου.
38Εις τα πλαγια αυτου επεσκευασεν Οχιηλ ο υιος του Αραχιου, εκ των χρυσοχοων. Και εις τα πλαγια αυτου επεσκευασεν Ανανιας, ο εκ των μυρεψων· και αφηκαν την Ιερουσαλημ εως του τειχους του πλατεος.
39Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασε Ρεφαια ο υιος του Ωρ, ο αρχων του ημισεος της περιχωρου της Ιερουσαλημ.
310Και εις τα πλαγια αυτων επεσκευασεν Ιεδαιας ο υιος του Αρουμαφ, και απεναντι της οικιας αυτου. Και εις τα πλαγια αυτου επεσκευασε Χαττους ο υιος του Ασαβνια.
311Μαλχιας ο υιος του Χαρημ, και Ασσουβ ο υιος του Φααθ-μωαβ, επεσκευασαν το αλλο τμημα και τον πυργον των φουρνων.
312Και εις τα πλαγια αυτου επεσκευασε Σαλλουμ ο υιος του Αλλωης, ο αρχων του ημισεος της περιχωρου της Ιερουσαλημ, αυτος και αι θυγατερες αυτου.
313την πυλην της φαραγγος επεσκευασεν ο Ανουν και οι κατοικοι της Ζανωα· ουτοι ωκοδομησαν αυτην και εστησαν τας θυρας αυτης, τα κλειθρα αυτης και τους μοχλους αυτης και χιλιας πηχας εις το τειχος εως της πυλης της κοπριας.
314Την πυλην δε της κοπριας επεσκευασε Μαλχιας ο υιος του Ρηχαβ, ο αρχων της περιχωρου της Βαιθ-ακκερεμ· ουτος ωκοδομησεν αυτην και εστησε τας θυρας αυτης, τα κλειθρα αυτης και τους μοχλους αυτης.
315Την πυλην δε της πηγης επεσκευασε Σαλλουν ο υιος του Χολ-οζε, ο αρχων της περιχωρου της Μισπα· ουτος ωκοδομησεν αυτην και εσανιδωσεν αυτην και εστησε τας θυρας αυτης, τα κλειθρα αυτης και τους μοχλους αυτης, και το τειχος της κολυμβηθρας του Σιλωαμ πλησιον του κηπου του βασιλεως, και εως των βαθμιδων των καταβαινουσων, απο της πολεως Δαβιδ.
316Κατοπιν αυτου επεσκευασε Νεεμιας ο υιος του Αζβουκ, ο αρχων του ημισεος της περιχωρου της Βαιθ-σουρ, εως απεναντι των ταφων του Δαβιδ και εως της κατασκευασθεισης κολυμβηθρας και εως του οικου των ισχυρων.
317Κατοπιν αυτου επεσκευασαν οι Λευιται, Ρεουμ ο υιος του Βανι. Εις τα πλαγια αυτου επεσκευασεν Ασαβιας, ο αρχων του ημισεος της περιχωρου της Κεειλα, δια το μερος αυτου.
318Κατοπιν αυτου επεσκευασαν οι αδελφοι αυτων, Βαβαι ο υιος του Ηναδαδ, ο αρχων του αλλου ημισεος της περιχωρου της Κεειλα.
319Και εις τα πλαγια αυτου επεσκευασεν Εσερ ο υιος του Ιησου, ο αρχων της Μισπα, αλλο τμημα απεναντι της αναβασεως προς την οπλοθηκην της γωνιας.
320Κατοπιν αυτου Βαρουχ ο υιος του Ζαββαι επεσκευασε μετα ζηλου το αλλο τμημα, απο της γωνιας εως της θυρας του οικου Ελιασειβ του ιερεως του μεγαλου.
321Κατοπιν αυτου επεσκευασε Μερημωθ ο υιος του Ουριου, υιου του Ακκως, αλλο τμημα, απο της θυρας του οικου του Ελιασειβ εως του τελους του οικου του Ελιασειβ.
322Και κατοπιν αυτου επεσκευασαν οι ιερεις, οι κατοικοι της περιχωρου.
323Κατοπιν αυτων επεσκευασαν ο Βενιαμιν και ο Ασαουβ απεναντι του οικου αυτων. Κατοπιν αυτων επεσκευασεν Αζαριας ο υιος του Μαασιου, υιου του Ανανιου, πλησιον του οικου αυτου.
324Κατοπιν αυτου επεσκευασε Βιννουι ο υιος του Ηναδαδ αλλο τμημα, απο του οικου του Αζαριου εως της καμπης, εως μαλιστα της γωνιας.
325Φαλαλ ο υιος του Ουζαι επεσκευασεν απεναντι της καμπης και του πυργου του εξεχοντος απο του υψηλου οικου του βασιλεως, του πλησιον της αυλης της φυλακης. Κατοπιν αυτου Φεδαιας ο υιος του Φαρως.
326Οι δε Νεθινειμ κατωκουν εν Οφηλ, και επεσκευασαν εως απεναντι της πυλης των υδατων προς ανατολας και του πυργου του εξεχοντος.
327Κατοπιν αυτων οι Θεκωιται επεσκευασαν αλλο τμημα, απεναντι του μεγαλου πυργου του εξεχοντος και εως του τειχους του Οφηλ.
328Επανωθεν της πυλης των ιππων επεσκευασαν οι ιερεις, εκαστος απεναντι της οικιας αυτου.
329Κατοπιν αυτων επεσκευασε Σαδωκ ο υιος του Ιμμηρ, απεναντι της οικιας αυτου. Και κατοπιν αυτου επεσκευασε Σεμαιας ο υιος του Σεχανιου, ο φυλαξ της ανατολικης πυλης.
330Κατοπιν αυτου επεσκευασεν Ανανιας ο υιος του Σελεμια, και Ανουν ο εκτος υιος του Σαλαφ, αλλο τμημα. Κατοπιν αυτου επεσκευασε Μεσουλλαμ ο υιος του Βαραχιου απεναντι του οικηματος αυτου.
331Κατοπιν αυτου επεσκευασε Μαλχιας, υιος χρυσοχοου, εως της οικιας των Νεθινειμ και των μεταπρατων, απεναντι της πυλης Μιφκαδ, και εως της αναβασεως της γωνιας.
332Και μεταξυ της αναβασεως της γωνιας εως της προβατικης πυλης, επεσκευασαν οι χρυσοχοοι και οι μεταπραται.
41[] Οτε δε ηκουσεν ο Σαναβαλλατ οτι ημεις οικοδομουμεν το τειχος, ωργισθη και ηγανακτησε πολυ και περιεγελασε τους Ιουδαιους.
42Και ελαλησεν ενωπιον των αδελφων αυτου και του στρατευματος της Σαμαρειας και ειπε, Τι καμνουσιν οι αθλιοι ουτοι Ιουδαιοι; θελουσιν αφησει αυτους; θελουσι θυσιασει; θελουσι τελειωσει εν μια ημερα; θελουσιν αναζωοποιησει εκ των σωρων του χωματος τους λιθους, και τουτους κεκαυμενους;
43Πλησιον δε αυτου ητο Τωβιας ο Αμμωνιτης· και ειπε, Και αν κτισωσιν, αλωπηξ αναβαινουσα θελει καθαιρεσει το λιθινον αυτων τειχος.
44Ακουσον, Θεε ημων· διοτι μυκτηριζομεθα· και στρεψον τον ονειδισμον αυτων κατα της κεφαλης αυτων και καμε αυτους να γεινωσι λαφυρον εν γη αιχμαλωσιας·
45και μη καλυψης την ανομιαν αυτων, και η αμαρτια αυτων ας μη εξαλειφθη απ' εμπροσθεν σου· διοτι προεφεραν ονειδισμους κατα των οικοδομουντων.
46Ουτως ανωκοδομησαμεν το τειχος· και απαν το τειχος συνεδεθη, εως του ημισεος αυτου· διοτι ο λαος ειχε καρδιαν εις το εργαζεσθαι.
47[] Αλλ' οτε Σαναβαλλατ και Τωβιας και οι Αραβες και οι Αμμωνιται και οι Αζωτιοι ηκουσαν οτι τα τειχη της Ιερουσαλημ επισκευαζονται, και οτι τα χαλασματα ηρχισαν να φραττωνται, ωργισθησαν σφοδρα·
48και συνωμοσαν παντες ομου να ελθωσι να πολεμησωσιν εναντιον της Ιερουσαλημ, και να καμωσιν εις αυτην βλαβην.
49Και ημεις προσηυχηθημεν εις τον Θεον ημων και εστησαμεν φυλακας εναντιον αυτων ημεραν και νυκτα, φοβουμενοι απ' αυτων.
410Και ειπεν ο Ιουδας, Η δυναμις των εργατων ητονησε, και το χωμα ειναι πολυ, και ημεις δεν δυναμεθα να οικοδομωμεν το τειχος.
411Οι δε εχθροι ημων ειπον, Δεν θελουσι μαθει ουδε θελουσιν ιδει, εωσου ελθωμεν εις το μεσον αυτων και φονευσωμεν αυτους, και καταπαυσωμεν το εργον.
412Και ελθοντες οι Ιουδαιοι, οι κατοικουντες πλησιον αυτων, ειπον προς ημας δεκακις, Προσεχετε απο παντων των τοπων, δια των οποιων επιστρεφετε προς ημας.
413Οθεν εστησα εις τους χαμηλοτερους τοπους οπισθεν του τειχους και εις τους υψηλοτερους τοπους, εστησα τον λαον κατα συγγενειας, με τας ρομφαιας αυτων, με τας λογχας αυτων και με τα τοξα αυτων.
414Και ειδον και εσηκωθην και ειπα προς τους προκριτους και προς τους προεστωτας και προς το επιλοιπον του λαου, Μη φοβηθητε απ' αυτων· ενθυμεισθε τον Κυριον, τον μεγαν και φοβερον, και πολεμησατε υπερ των αδελφων σας, των υιων σας και των θυγατερων σας, των γυναικων σας και των οικων σας.
415Και οτε οι εχθροι ημων ηκουσαν οτι το πραγμα εγνωσθη εις ημας, και διεσκεδασεν ο Θεος την βουλην αυτων, επεστρεψαμεν παντες ημεις εις το τειχος, εκαστος εις το εργον αυτου.
416[] Και απ' εκεινης της ημερας το ημισυ των δουλων μου ειργαζοντο το εργον, και το ημισυ αυτων εκρατουν τας λογχας, τους θυρεους και τα τοξα, τεθωρακισμενοι και οι αρχοντες ησαν οπισω παντος του οικου Ιουδα.
417Οι οικοδομουντες το τειχος και οι αχθοφορουντες και οι φορτιζοντες, εκαστος δια της μιας χειρος αυτου εδουλευεν εις το εργον και δια της αλλης εκρατει το οπλον.
418Οι δε οικοδομοι, εκαστος ειχε την ρομφαιαν αυτου περιεζωσμενην εις την οσφυν αυτου και ωκοδομει ο δε σαλπιζων εν τη σαλπιγγι ητο πλησιον μου.
419Και ειπα προς τους προκριτους και προς τους προεστωτας και προς το επιλοιπον του λαου, το εργον ειναι μεγα και πλατυ· ημεις δε ειμεθα διακεχωρισμενοι επι το τειχος, ο εις μακραν του αλλου·
420εις οντινα λοιπον τοπον ακουσητε την φωνην της σαλπιγγος, εκει δραμετε προς ημας· ο Θεος ημων θελει πολεμησει υπερ ημων.
421Ουτως ειργαζομεθα το εργον· και το ημισυ αυτων εκρατει τας λογχας, απ' αρχης της αυγης εως της ανατολης των αστρων.
422Και κατα τον αυτον καιρον ειπα προς τον λαον, Εκαστος μετα του δουλου αυτου ας διανυκτερευη εν τω μεσω της Ιερουσαλημ, και ας ηναι την νυκτα φυλακες εις ημας, και ας εργαζωνται την ημεραν.
423Και ουτε εγω, ουτε οι αδελφοι μου, ουτε οι δουλοι μου, ουτε οι ανδρες της προφυλαξεως οι ακολουθουντες με, ουδεις εξ ημων εξεδυετο τα ιματια αυτου· μονον δια να λουηται εξεδυετο εκαστος.
51[] Ητο δε μεγαλη κραυγη του λαου και των γυναικων αυτων κατα των αδελφων αυτων των Ιουδαιων.
52Διοτι ησαν τινες λεγοντες, Ημεις, οι υιοι ημων και αι θυγατερες ημων, ειμεθα πολλοι· οθεν ας λαβωμεν σιτον, δια να φαγωμεν και να ζησωμεν.
53Και ησαν τινες λεγοντες, Ημεις βαλλομεν ενεχυρον τους αγρους ημων, τους αμπελωνας ημων και τας οικιας ημων, δια να λαβωμεν σιτον εξ αιτιας της πεινης.
54Ησαν ετι τινες λεγοντες, Ημεις εδανεισθημεν αργυρια δια τους φορους του βασιλεως επι τους αγρους και επι τους αμπελωνας ημων·
55τωρα δε η σαρξ ημων ειναι ως η σαρξ των αδελφων ημων, τα τεκνα ημων ως τα τεκνα αυτων· και ιδου, ημεις καθυποβαλλομεν εις δουλειαν τους υιους ημων και τας θυγατερας ημων δια να ηναι δουλοι, και τινες εκ των θυγατερων ημων εφερθησαν ηδη εις δουλειαν· και δεν ειναι ουδεν εις την εξουσιαν ημων, διοτι αλλοι εχουσι τους αγρους και τους αμπελωνας ημων.
56[] Και ηγανακτησα σφοδρα, ακουσας την κραυγην αυτων και τους λογους τουτους.
57Και εσκεφθην κατ' εμαυτον, και επεπληξα τους προκριτους και τους προεστωτας και ειπα προς αυτους, Σεις φορολογειτε εκαστος τον αδελφον αυτου. Και συνεκαλεσα κατ' αυτων συναξιν μεγαλην.
58Και ειπα προς αυτους, Ημεις κατα την δυναμιν ημων εξηγορασαμεν τους αδελφους ημων Ιουδαιους, τους πωληθεντας εις τα εθνη· και σεις αυτοι θελετε πωλησει τους αδελφους σας; η θελουσι πωληθη εις ημας; Εκεινοι δε εσιωπων και δεν ευρηκαν αποκρισιν.
59Και ειπα, Δεν ειναι καλον το πραγμα το οποιον σεις καμνετε· δεν πρεπει να περιπατητε εν τω φοβω του Θεου ημων, δια να μη ονειδιζωσιν ημας τα εθνη, οι εχθροι ημων;
510και εγω ετι και οι αδελφοι μου και οι δουλοι μου εδανεισαμεν εις αυτους χρηματα και σιτον· ας αφησωμεν, παρακαλω, την απαιτησιν ταυτην·
511επιστρεψατε λοιπον εις αυτους, ταυτην την ημεραν, τους αγρους αυτων, τους αμπελωνας αυτων, τους ελαιωνας αυτων και τους οικους αυτων και το εκατοστον του αργυριου και του σιτου, του οινου και του ελαιου, το οποιον απαιτειτε παρ' αυτων.
512Τοτε ειπον, Θελομεν αποδωσει ταυτα και δεν θελομεν ζητησει ουδεν παρ' αυτων· ουτω θελομεν καμει, καθως συ λεγεις. Τοτε εκαλεσα τους ιερεις και ωρκισα αυτους, οτι θελουσι καμει κατα τον λογον τουτον.
513Εξετιναξα ετι τον κολπον μου, λεγων, Ουτω να εκτιναξη ο Θεος παντα ανθρωπον απο του οικου αυτου και απο του κοπου αυτου, οστις δεν εκτελεση τον λογον τουτον, και ουτω να ηναι εκτετιναγμενος και κενος. Και ειπον πασα η συναξις, Αμην, και εδοξασαν τον Κυριον. Και εκαμεν ο λαος κατα τον λογον τουτον.
514[] Αφ' ης δε ημερας προσεταχθην να ημαι κυβερνητης αυτων εν τη γη Ιουδα, απο του εικοστου ετους εως του τριακοστου δευτερου ετους Αρταξερξου του βασιλεως, δωδεκα ετη, εγω και οι αδελφοι μου δεν εφαγομεν τον αρτον του κυβερνητου.
515Οι προτεροι ομως κυβερνηται, οι προ εμου, κατεβαρυνον τον λαον, και ελαμβανον παρ' αυτων αρτον και οινον, εκτος τεσσαρακοντα σικλων αργυριου· ετι και οι δουλοι αυτων εξουσιαζον τον λαον· αλλ' εγω δεν εκαμνον ουτω, φοβουμενος τον Θεον.
516Και μαλιστα ενισχυθην εις το εργον τουτου του τειχους, και αγρον δεν ηγορασαμεν· και παντες οι δουλοι μου ησαν συνηγμενοι εκει εις το εργον.
517Ησαν ετι εις την τραπεζαν μου εκατον πεντηκοντα ανδρες εκ των Ιουδαιων και των προεστωτων, και οι ερχομενοι προς ημας εκ των εθνων των περιξ ημων.
518Το δε καθ' ημεραν ετοιμαζομενον δι' εμε ητο εις βους και εξ εκλεκτα προβατα· και πτηνα ητοιμαζοντο δι' εμε, και απαξ εις δεκα ημερας αφθονια απο παντος ειδους οινου· και ομως δεν εζητησα τον αρτον του κυβερνητου· διοτι η δουλεια ητο βαρεια επι τουτον τον λαον.
519Μνησθητι μου, Θεε μου, επ' αγαθω, κατα παντα οσα εγω εκαμον υπερ του λαου τουτου.
61[] Καθως δε ηκουσαν ο Σαναβαλλατ και ο Τωβιας και ο Γησεμ ο Αραψ και οι λοιποι εκ των εχθρων ημων, οτι εγω ωκοδομησα το τειχος και δεν εμεινε πλεον χαλασμα εις αυτο, αν και μεχρις εκεινου του καιρου θυρας δεν εστησα επι των πυλων,
62ο Σαναβαλλατ και ο Γησεμ απεστειλαν προς εμε, λεγοντες, Ελθετε, και ας συναχθωμεν ομου εις τινα εκ των κωμων εν τη πεδιαδι Ωνω. Εβουλευοντο δε να καμωσιν εις εμε κακον.
63Και απεστειλα μηνυτας προς αυτους, λεγων, Εργον μεγα καμνω και δεν δυναμαι να καταβω· δια τι να παυση το εργον, οταν εγω αφησας αυτο καταβω προς εσας;
64Και απεστειλαν προς εμε τετρακις κατα τον τροπον τουτον· και εγω απεκριθην προς αυτους κατα τον αυτον τροπον.
65Τοτε ο Σαναβαλλατ απεστειλε προς εμε τον δουλον αυτου κατα τον αυτον τροπον, πεμπτην φοραν, με ανοικτην επιστολην εις την χειρα αυτου·
66εν η ητο γεγραμμενον, Ηκουσθη μεταξυ των εθνων, και ο Γασμου λεγει, οτι συ και οι Ιουδαιοι βουλευεσθε να επαναστατησητε· δια τουτο συ οικοδομεις το τειχος, δια να γεινης βασιλευς αυτων, κατα τους λογους τουτους·
67ετι διωρισας προφητας, να κηρυττωσι περι σου εν Ιερουσαλημ, λεγοντες, Ειναι βασιλευς εν Ιουδα· και τωρα θελει απαγγελθη προς τον βασιλεα κατα τους λογους τουτους· ελθε λοιπον τωρα, και ας συμβουλευθωμεν ομου.
68Τοτε απεστειλα προς αυτον, λεγων, Δεν ειναι τοιαυτα πραγματα καθως συ λεγεις, αλλα συ πλαττεις αυτα εκ της καρδιας σου.
69Διοτι παντες ουτοι εφοβεριζον ημας, λεγοντες, Θελουσιν εξασθενησει αι χειρες αυτων απο του εργου, και δεν θελει εκτελεσθη. Τωρα λοιπον, Θεε, κραταιωσον τας χειρας μου.
610[] Και εγω υπηγα εις την οικιαν του Σεμαια, υιου του Δαλαια, υιου του Μεεταβεηλ, οστις ητο κεκλεισμενος· και ειπεν, Ας συνελθωμεν ομου εις τον οικον του Θεου, εντος του ναου, και ας κλεισωμεν τας θυρας του ναου· διοτι αυτοι ερχονται να σε φονευσωσι· ναι, την νυκτα ερχονται να σε φονευσωσιν.
611Αλλ' εγω απεκριθην, Ανθρωπος οποιος εγω ηθελον φυγει; και τις, οποιος εγω, ηθελεν εισελθει εις τον ναον δια να σωση την ζωην αυτου; δεν θελω εισελθει.
612Και ιδου, εγνωρισα οτι ο Θεος δεν απεστειλεν αυτον να προφερη την προφητειαν ταυτην εναντιον μου· αλλ' οτι ο Τωβιας και ο Σαναβαλλατ εμισθωσαν αυτον.
613Δια τουτο ητο μεμισθωμενος, δια να φοβηθω και να καμω ουτω και να αμαρτησω, και να εχωσιν αφορμην να κακολογησωσι, δια να με ονειδισωσι.
614Μνησθητι, Θεε μου, του Τωβια και του Σαναβαλλατ κατα τα εργα αυτων ταυτα, και ετι της προφητισσης Νωαδιας και των λοιπων προφητων, οιτινες με εφοβεριζον.
615[] Ουτω συνετελεσθη το τειχος κατα την εικοστην πεμπτην του μηνος Ελουλ, εν πεντηκοντα δυο ημεραις.
616Και οτε ηκουσαν παντες οι εχθροι ημων, τοτε εφοβηθησαν παντα τα εθνη τα περιξ ημων, και εταπεινωθησαν σφοδρα εις τους οφθαλμους εαυτων· διοτι εγνωρισαν οτι παρα του Θεου ημων εγεινε το εργον τουτο.
617Προσετι εν ταις ημεραις εκειναις οι προκριτοι του Ιουδα επεμπον συνεχως τας επιστολας αυτων προς τον Τωβιαν, και αι του Τωβια ηρχοντο προς αυτους.
618Διοτι ησαν εν τω Ιουδα πολλοι ωρκισμενοι εις αυτον, επειδη ητο γαμβρος του Σεχανια, υιου του Αραχ· και Ιωαναν ο υιος αυτου ειχε λαβει την θυγατερα του Μεσουλλαμ, υιου του Βαραχιου.
619Μαλιστα διηγουντο ενωπιον μου τας αγαθοεργιας αυτου, και ανεφερον προς αυτον τους λογους μου. Και ο Τωβιας εστελλεν επιστολας δια να με φοβεριζη.
71[] Αφου δε το τειχος εκτισθη, και εστησα τας θυρας, και διωρισθησαν οι πυλωροι και οι ψαλτωδοι και οι Λευιται,
72προσεταξα περι της Ιερουσαλημ τον αδελφον μου Ανανι και τον Ανανιαν τον αρχοντα του φρουριου· διοτι ητο ως ανθρωπος πιστος και φοβουμενος τον Θεον, υπερ πολλους.
73Και ειπα προς αυτους, Ας μη ανοιγωνται αι πυλαι της Ιερουσαλημ εωσου θερμανη ο ηλιος· και εκεινων ετι παροντων, να κλειωνται αι θυραι και να ασφαλιζωνται και φυλακαι να διοριζωνται εκ των κατοικων της Ιερουσαλημ, εκαστος εν τη φυλακη αυτου και εκαστος απεναντι της οικιας αυτου.
74Και η πολις ητο ευρυχωρος και μεγαλη, ο δε λαος ολιγος εν αυτη, και οικιαι δεν ησαν ωκοδομημεναι.
75[] Και εβαλεν ο Θεος μου εν τη καρδια μου να συναξω τους προκριτους και τους προεστωτας και τον λαον, δια να αριθμηθωσι κατα γενεαλογιαν. Και ευρηκα βιβλιον της γενεαλογιας εκεινων, οιτινες ανεβησαν κατ' αρχας και ευρηκα γεγραμμενον εν αυτω.
76Ουτοι ειναι οι ανθρωποι της επαρχιας, οι αναβαντες εκ της αιχμαλωσιας, εκ των μετοικισθεντων, τους οποιους μετωκισε Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς της Βαβυλωνος, και επιστρεψαντες εις Ιερουσαλημ και εις την Ιουδαιαν, εκαστος εις την πολιν αυτου·
77οι ελθοντες μετα Ζοροβαβελ, Ιησου, Νεεμια, Αζαρια, Ρααμια, Νααμανι, Μαροδοχαιου, Βιλσαν, Μισπερεθ, Βιγουαι, Νεουμ, Βαανα. Αριθμος των ανδρων του λαου Ισραηλ·
78υιοι Φαρως, δισχιλιοι εκατον εβδομηκοντα δυο.
79Υιοι Σεφατια, τριακοσιοι εβδομηκοντα δυο.
710Υιοι Αραχ, εξακοσιοι πεντηκοντα δυο.
711Υιοι Φααθ-μωαβ, εκ των υιων Ιησου και Ιωαβ, δισχιλιοι και οκτακοσιοι δεκαοκτω.
712Υιοι Ελαμ, χιλιοι διακοσιοι πεντηκοντα τεσσαρες.
713Υιοι Ζατθου, οκτακοσιοι τεσσαρακοντα πεντε.
714Υιοι Ζακχαι, επτακοσιοι εξηκοντα.
715Υιοι Βιννουι, εξακοσιοι τεσσαρακοντα οκτω.
716Υιοι Βηβαι, εξακοσιοι εικοσιοκτω.
717Υιοι Αζγαδ, δισχιλιοι τριακοσιοι εικοσιδυο.
718Υιοι Αδωνικαμ, εξακοσιοι εξηκοντα επτα.
719Υιοι Βιγουαι, δισχιλιοι εξηκοντα επτα.
720Υιοι Αδιν, εξακοσιοι πεντηκοντα πεντε.
721Υιοι Ατηρ εκ του Εζεκιου, ενενηκοντα οκτω.
722Υιοι Ασουμ, τριακοσιοι εικοσιοκτω.
723Υιοι Βησαι, τριακοσιοι εικοσιτεσσαρες.
724Υιοι Αριφ, εκατον δωδεκα.
725Υιοι Γαβαων, ενενηκοντα πεντε.
726Ανδρες Βηθλεεμ και Νετωφα, εκατον ογδοηκοντα οκτω.
727Ανδρες Αναθωθ, εκατον εικοσιοκτω.
728Ανδρες Βαιθ-ασμαβεθ, τεσσαρακοντα δυο.
729Ανδρες Κιριαθ-ιαρειμ, Χεφειρα, και Βηρωθ, επτακοσιοι τεσσαρακοντα τρεις.
730Ανδρες Ραμα και Γαβαα, εξακοσιοι εικοσι και εις.
731Ανδρες Μιχμας, εκατον εικοσιδυο.
732Ανδρες Βαιθηλ, και Γαι, εκατον εικοσιτρεις.
733Ανδρες της αλλης Νεβω, πεντηκοντα δυο.
734Υιοι του αλλου Ελαμ, χιλιοι διακοσιοι πεντηκοντα τεσσαρες.
735Υιοι Χαρημ, τριακοσιοι εικοσι.
736Υιοι Ιεριχω, τριακοσιοι τεσσαρακοντα πεντε.
737Υιοι Λωδ, Αδιδ, και Ωνω, επτακοσιοι εικοσι και εις.
738Υιοι Σεναα, τρισχιλιοι εννεακοσιοι τριακοντα.
739Οι ιερεις· υιοι Ιεδαια, εκ του οικου Ιησου, εννεακοσιοι εβδομηκοντα τρεις.
740Υιοι Ιμμηρ, χιλιοι πεντηκοντα δυο.
741Υιοι Πασχωρ, χιλιοι διακοσιοι τεσσαρακοντα επτα.
742Υιοι Χαρημ, χιλιοι δεκαεπτα.
743Οι Λευιται· υιοι Ιησου εκ του Καδμιηλ, εκ των υιων Ωδαυια, εβδομηκοντα τεσσαρες.
744Οι ψαλτωδοι· υιοι Ασαφ, εκατον τεσσαρακοντα οκτω.
745Οι πυλωροι· υιοι Σαλλουμ, υιοι Ατηρ, υιοι Ταλμων, υιοι Ακκουβ, υιοι Ατιτα, υιοι Σωβαι, εκατον τριακοντα οκτω.
746Οι Νεθινειμ· υιοι Σιχα, υιοι Ασουφα, υιοι Ταββαωθ,
747υιοι Κηρως, υιοι Σιαα, υιοι Φαδων,
748υιοι Λεβανα, υιοι Αγαβα, υιοι Σαλμαι,
749υιοι Αναν, υιοι Γιδδηλ, υιοι Γααρ,
750υιοι Ρεαια, υιοι Ρεσιν, υιοι Νεκωδα,
751υιοι Γαζαμ, υιοι Ουζα, υιοι Φασεα,
752υιοι Βησαι, υιοι Μεουνειμ, υιοι Ναφουσεσειμ,
753υιοι Βακβουκ, υιοι Ακουφα, υιοι Αρουρ,
754υιοι Βασλιθ, υιοι Μειδα, υιοι Αρσα,
755υιοι Βαρκως, υιοι Σισαρα, υιοι Θαμα,
756υιοι Νεσια, υιοι Ατιφα.
757Οι υιοι των δουλων του Σολομωντος· υιοι Σωται, υιοι Σωφερεθ, υιοι Φερειδα,
758υιοι Ιααλα, υιοι Δαρκων, υιοι Γιδδηλ,
759υιοι Σεφατια, υιοι Αττιλ, υιοι Φοχερεθ απο Σεβαιμ, υιοι Αμων.
760Παντες οι Νεθινειμ, και οι υιοι των δουλων του Σολομωντος, ησαν τριακοσιοι ενενηκοντα δυο.
761Ουτοι δε ησαν οι αναβαντες απο Θελ-μελαχ, Θελ-αρησα, Χερουβ, Αδδων, και Ιμμηρ· δεν ηδυναντο ομως να δειξωσι τον οικον της πατριας αυτων και το σπερμα αυτων, αν ησαν εκ του Ισραηλ·
762Υιοι Δαλαια, υιοι Τωβια, υιοι Νεκωδα, εξακοσιοι τεσσαρακοντα δυο.
763Και εκ των ιερεων· υιοι Αβαια, υιοι Ακκως, υιοι Βαρζελλαι, οστις ελαβε γυναικα εκ των θυγατερων Βαρζελλαι του Γαλααδιτου και ωνομασθη κατα το ονομα αυτων.
764Ουτοι εζητησαν την καταγραφην αυτων μεταξυ των απαριθμηθεντων κατα γενεαλογιαν, και δεν ευρεθη· οθεν εξεβληθησαν απο της ιερατειας.
765Και ειπε προς αυτους ο Θιρσαθα, να μη φαγωσιν απο των αγιωτατων πραγματων, εωσου αναστηθη ιερευς μετα Ουριμ και Θουμμιμ.
766Πασα η συναξις ομου ησαν τεσσαρακοντα δυο χιλιαδες τριακοσιοι εξηκοντα,
767εκτος των δουλων αυτων και των θεραπαινιδων αυτων, οιτινες ησαν επτακισχιλιοι τριακοσιοι τριακοντα επτα· και πλην τουτων διακοσιοι τεσσαρακοντα πεντε ψαλτωδοι και ψαλτριαι.
768Οι ιπποι αυτων, επτακοσιοι τριακοντα εξ· αι ημιονοι αυτων, διακοσιαι τεσσαρακοντα πεντε·
769αι καμηλοι, τετρακοσιαι τριακοντα πεντε· αι ονοι, εξακισχιλιαι επτακοσιαι εικοσι.
770Και τινες εκ των αρχηγων των πατριων εδωκαν δια το εργον. Ο Θιρσαθα εδωκεν εις το θησαυροφυλακιον χιλιας δραχμας χρυσιου, πεντηκοντα φιαλας, πεντακοσιους τριακοντα ιερατικους χιτωνας.
771Και τινες εκ των αρχηγων των πατριων εδωκαν εις το θησαυροφυλακιον του εργου εικοσι χιλιαδας δραχμας χρυσιου και δυο χιλιαδας διακοσιας μνας αργυριου.
772Και το δοθεν απο του επιλοιπου λαου ητο εικοσι χιλιαδες δραχμαι χρυσιου, και δισχιλιαι μναι αργυριου, και εξηκοντα επτα ιερατικοι χιτωνες.
773Ουτως οι ιερεις και οι Λευιται και οι πυλωροι και οι ψαλτωδοι και μερος εκ του λαου και οι Νεθινειμ και πας ο Ισραηλ, κατωκησαν εν ταις πολεσιν αυτων. Και οτε εφθασεν ο εβδομος μην, οι υιοι Ισραηλ ησαν εν ταις πολεσιν αυτων.
81[] Συνηχθη δε πας ο λαος, ως εις ανθρωπος, εις την πλατειαν την εμπροσθεν της πυλης των υδατων· και ειπον προς Εσδραν τον γραμματεα, να φερη το βιβλιον του νομου του Μωυσεως, τον οποιον ο Κυριος προσεταξεν εις τον Ισραηλ.
82Και την πρωτην ημεραν του εβδομου μηνος εφερεν Εσδρας ο ιερευς τον νομον εμπροσθεν της συναξεως ανδρων τε και γυναικων και παντων των δυναμενων να εννοωσιν ακουοντες.
83Και ανεγνωσεν εν αυτω, εν τη πλατεια τη εμπροσθεν της πυλης των υδατων, απο της αυγης μεχρι της μεσημβριας, ενωπιον των ανδρων και των γυναικων και των δυναμενων να εννοωσι· και τα ωτα παντος του λαου προσειχον εις το βιβλιον του νομου.
84Ιστατο δε Εσδρας ο γραμματευς επι βηματος ξυλινου, το οποιον εκαμον επιτηδες· και πλησιον αυτου ιστατο Ματταθιας και Σεμα και Αναιας και Ουριας και Χελκιας και Μαασιας, εκ δεξιων αυτου· εξ αριστερων δε αυτου Φεδαιας και Μισαηλ και Μαλχιας και Ασουμ και Ασβαδανα, Ζαχαριας και Μεσουλλαμ.
85Και ηνοιξεν ο Εσδρας το βιβλιον ενωπιον παντος του λαου· διοτι ητο υπερανω παντος του λαου· και οτε ηνοιξεν αυτο, πας ο λαος ηγερθη.
86Και ηυλογησεν ο Εσδρας τον Κυριον, τον Θεον τον μεγαν. Και πας ο λαος απεκριθη, Αμην, Αμην, υψονοντες τας χειρας αυτων· και κυψαντες, προσεκυνησαν τον Κυριον με τα προσωπα επι την γην.
87Ιησους δε και Βανι και Σερεβιας, Ιαμειν, Ακκουβ, Σαββεθαι, Ωδιας, Μαασιας, Κελιτα, Αζαριας, Ιωζαβαδ, Αναν, Φελαιας και οι Λευιται εξηγουν τον νομον εις τον λαον· και ο λαος ιστατο εν τω τοπω αυτου.
88Και ανεγνωσαν εν τω βιβλιω του νομου του Θεου ευκρινως, και εδωκαν την εννοιαν και εξηγησαν τα αναγινωσκομενα.
89[] Και ο Νεεμιας, ουτος ειναι ο Θιρσαθα, και Εσδρας ο ιερευς ο γραμματευς, και οι Λευιται οι εξηγουντες εις τον λαον, ειπον προς παντα τον λαον, Η ημερα αυτη ειναι αγια εις Κυριον τον Θεον σας· μη πενθειτε μηδε κλαιετε. Διοτι πας ο λαος εκλαιεν, ως ηκουσαν τους λογους του νομου.
810Και ειπε προς αυτους, Υπαγετε, φαγετε παχεα και πιετε γλυκασματα, και αποστειλατε μεριδας προς τους μη εχοντας μηδεν ητοιμασμενον· διοτι η ημερα ειναι αγια εις τον Κυριον ημων· και μη λυπεισθε· διοτι η χαρα του Κυριου ειναι η ισχυς σας.
811Και κατεσιγασαν οι Λευιται παντα τον λαον, λεγοντες, Ησυχαζετε· διοτι η ημερα ειναι αγια· και μη λυπεισθε.
812Και απηλθε πας ο λαος, δια να φαγωσι και να πιωσι και να αποστειλωσι μεριδας και να καμωσιν ευφροσυνην μεγαλην, διοτι ενοησαν τους λογους τους οποιους εφανερωσαν εις αυτους.
813[] Και την δευτεραν ημεραν συνηχθησαν οι αρχοντες των πατριων παντος του λαου, οι ιερεις και οι Λευιται, προς Εσδραν τον γραμματεα, δια να διδαχθωσι τους λογους του νομου.
814Και ευρηκαν γεγραμμενον εν τω νομω, τον οποιον προσεταξεν ο Κυριος δια του Μωυσεως, να κατοικησωσιν οι υιοι Ισραηλ εν σκηναις εν τη εορτη του εβδομου μηνος·
815και να δημοσιευσωσι και να διακηρυξωσιν εις πασας τας πολεις αυτων και εις την Ιερουσαλημ, λεγοντες, Εξελθετε εις το ορος και φερετε κλαδους ελαιας και κλαδους αγριελαιας και κλαδους μυρσινης και κλαδους φοινικων και κλαδους δασυφυλλων δενδρων, δια να καμητε σκηνας, κατα το γεγραμμενον.
816Και εξελθων ο λαος εφερε, και εκαμον εις εαυτους σκηνας, εκαστος επι του δωματος αυτου, και εν ταις αυλαις αυτων και εν ταις αυλαις του οικου του Θεου και εν τη πλατεια της πυλης των υδατων και εν τη πλατεια της πυλης του Εφραιμ.
817Και πασα η συναξις των επιστρεψαντων απο της αιχμαλωσιας εκαμον σκηνας, και εκαθησαν εν ταις σκηναις· διοτι απο των ημερων Ιησου υιου του Ναυη μεχρι εκεινης της ημερας, οι υιοι Ισραηλ δεν ειχον καμει ουτω. Και εγεινεν ευφροσυνη μεγαλη σφοδρα.
818Και καθ' εκαστην ημεραν, απο της πρωτης ημερας μεχρι της τελευταιας ημερας, ανεγινωσκεν εν τω βιβλιω του νομου του Θεου. Και εκαμον εορτην επτα ημερας· την δε ογδοην ημεραν πανδημον συναξιν, κατα το διατεταγμενον.
91[] Και εν τη εικοστη τεταρτη ημερα τουτου του μηνος συνηχθησαν οι υιοι Ισραηλ με νηστειαν και με σακκους και με χωμα εφ' εαυτους.
92Και εχωρισθη το σπερμα του Ισραηλ απο παντων των ξενων· και σταθεντες εξωμολογηθησαν τας αμαρτιας αυτων και τας ανομιας των πατερων αυτων.
93Και σταθεντες εν τω τοπω αυτων, ανεγνωσαν εν τω βιβλιω του νομου Κυριου του Θεου αυτων, εν τεταρτον της ημερας· και εν τεταρτον, εξωμολογουντο και προσεκυνουν Κυριον τον Θεον αυτων.
94[] Τοτε εσηκωθη επι το βημα των Λευιτων Ιησους και Βανι, Καδμιηλ, Σεβανιας, Βουννι, Σερεβιας, Βανι και Χανανι, και ανεβοησαν μετα φωνης μεγαλης προς Κυριον τον Θεον αυτων.
95Και οι Λευιται, Ιησους και Καδμιηλ, Βανι, Ασαβνιας, Σερεβιας, Ωδιας, Σεβανιας και Πεθαια, ειπον, Σηκωθητε, ευλογησατε Κυριον τον Θεον υμων απο του αιωνος εως του αιωνος· και ας ηναι, Θεε, ευλογημενον το ενδοξον σου ονομα, το υπερτερον πασης ευλογιας και αινεσεως.
96Συ αυτος εισαι Κυριος μονος· συ εποιησας τον ουρανον, τους ουρανους των ουρανων, και πασαν την στρατιαν αυτων, την γην και παντα τα επ' αυτης, τας θαλασσας και παντα τα εν αυταις, και συ ζωοποιεις παντα ταυτα· και σε προσκυνουσιν αι στρατιαι των ουρανων.
97Συ εισαι Κυριος ο Θεος, οστις εξελεξας τον Αβραμ και εξηγαγες αυτον απο της Ουρ των Χαλδαιων, και εδωκας εις αυτον το ονομα Αβρααμ·
98και ευρηκας την καρδιαν αυτου πιστην ενωπιον σου, και εκαμες προς αυτον διαθηκην, οτι θελεις δωσει την γην των Χαναναιων, των Χετταιων, των Αμορραιων και των Φερεζαιων και των Ιεβουσαιων και των Γεργεσαιων, οτι θελεις δωσει αυτην εις το σπερμα αυτου· και εξετελεσας τους λογους σου· διοτι δικαιος εισαι συ.
99Και ειδες την θλιψιν των πατερων ημων εν Αιγυπτω, και ηκουσας την κραυγην αυτων επι την Ερυθραν θαλασσαν·
910και εδειξας σημεια και τερατα επι τον Φαραω και επι παντας τους δουλους αυτου και επι παντα τον λαον της γης αυτου· επειδη εγνωρισας οτι υπερηφανευθησαν εναντιον αυτων. Και εκαμες εις σεαυτον ονομα, ως την ημεραν ταυτην.
911Και διεσχισας την θαλασσαν ενωπιον αυτων, και διεβησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης· τους δε καταδιωκοντας αυτους ερριψας εις τα βαθη, ως λιθον εις υδατα ισχυρα·
912και ωδηγησας αυτους την ημεραν δια στυλου νεφελης, την δε νυκτα δια στυλου πυρος, δια να φωτιζης εις αυτους την οδον δι' ης εμελλον να διελθωσι.
913Και κατεβης επι το ορος Σινα, και ελαλησας μετ' αυτων εξ ουρανου, και εδωκας εις αυτους ευθειας κρισεις και αληθινους νομους, διαταγματα και εντολας αγαθας·
914και το αγιον σου σαββατον εκαμες γνωστον εις αυτους, και προσεταξας εις αυτους εντολας και διαταγματα και νομους, δια χειρος Μωυσεως του δουλου σου.
915Και αρτον εξ ουρανου εδωκας εις αυτους εις την πειναν αυτων, και υδωρ εκ πετρας εξηγαγες εις αυτους εις την διψαν αυτων· και ειπας προς αυτους να εισελθωσι δια να κληρονομησωσι την γην, περι ης υψωσας την χειρα σου οτι θελεις δωσει αυτην εις αυτους.
916Εκεινοι δε και οι πατερες ημων υπερηφανευθησαν και εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων και δεν υπηκουσαν εις τας εντολας σου·
917και ηρνηθησαν να υπακουσωσι και δεν ενεθυμηθησαν τα θαυμασια σου τα οποια εκαμες εις αυτους· αλλ' εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων, και εν τη αποστασια αυτων διωρισαν αρχηγον δια να επιστρεψωσιν εις την δουλειαν αυτων. Αλλα συ εισαι Θεος συγχωρητικος, ελεημων και οικτιρμων, μακροθυμος και πολυελεος, και δεν εγκατελιπες αυτους.
918Μαλιστα, οτε εκαμον εις εαυτους χωνευτον μοσχον και ειπον, Ουτος ειναι ο Θεος σου οστις σε ανηγαγεν εξ Αιγυπτου, και επραξαν μεγαλους παροργισμους·
919συ ομως, εν τοις οικτιρμοις σου τοις μεγαλοις, δεν εγκατελιπες αυτους εν τη ερημω· ο στυλος της νεφελης δεν εξεκλινεν απ' αυτων την ημεραν, δια να οδηγη αυτους εν τη οδω, ουδε ο στυλος του πυρος την νυκτα, δια να φωτιζη εις αυτους και την οδον δι' ης εμελλον να διελθωσι.
920Και εδωκας εις αυτους το αγαθον σου πνευμα, δια να συνετιζη αυτους· και δεν εστερησας το μαννα σου απο του στοματος αυτων, και υδωρ εδωκας εις αυτους εις την διψαν αυτων.
921Και τεσσαρακοντα ετη εθρεψας αυτους εν τη ερημω· δεν ελειψεν εις αυτους ουδεν· τα ιματια αυτων δεν επαλαιωθησαν και οι ποδες αυτων δεν επρησθησαν.
922Και εδωκας εις αυτους βασιλεια και λαους, και διεμερισας εις αυτους δια μεριδας· και εκληρονομησαν την γην του Σηων και την γην του βασιλεως της Εσεβων και την γην του Ωγ βασιλεως της Βασαν.
923Και τους υιους αυτων επληθυνας ως τα αστρα του ουρανου· και εφερες αυτους εις την γην, εις την οποιαν ειπας προς τους πατερας αυτων να εισελθωσι, δια να κληρονομησωσιν αυτην.
924Και εισηλθον οι υιοι αυτων και εκληρονομησαν την γην· και υπεταξας εμπροσθεν αυτων τους κατοικους της γης, τους Χαναναιους, και παρεδωκας αυτους εις τας χειρας αυτων, και τους βασιλεις αυτων και τους λαους της γης, δια να καμωσιν εις αυτους κατα την θελησιν αυτων.
925Και εκυριευσαν πολεις ισχυρας και γην παχειαν, και εκληρονομησαν οικους πληρεις παντων των αγαθων, φρεατα ωρυγμενα, αμπελωνας και ελαιωνας και δενδρα καρπιμα εν αφθονια· και εφαγον και εχορτασθησαν και επαχυνθησαν και ενετρυφησαν, εν τη μεγαλη σου αγαθοτητι.
926Και ηπειθησαν και επανεστατησαν εναντιον σου, και ερριψαν τον νομον σου οπισω των νωτων αυτων, και τους προφητας σου εφονευσαν, οιτινες διεμαρτυροντο εναντιον αυτων δια να επιστρεψωσιν αυτους προς σε, και επραξαν μεγαλους παροργισμους.
927Δια τουτο παρεδωκας αυτους εις την χειρα των θλιβοντων αυτους, και κατεθλιψαν αυτους· και εν τω καιρω της θλιψεως αυτων ανεβοησαν προς σε, και συ εισηκουσας εξ ουρανου· και κατα τους πολλους οικτιρμους σου εδωκας σωτηρας εις αυτους, και εσωσαν αυτους εκ της χειρος των θλιβοντων αυτους.
928Αλλ' αφου ανεπαυθησαν, εστραφησαν εις το να πραττωσι πονηρα ενωπιον σου· οθεν εγκατελιπες αυτους εις την χειρα των εχθρων αυτων, και εξουσιασαν αυτους· οτε ομως επεστρεψαν και ανεβοησαν προς σε, συ εισηκουσας εξ ουρανου· και πολλακις ηλευθερωσας αυτους κατα τους οικτιρμους σου.
929Και διεμαρτυρηθης εναντιον αυτων, δια να επιστρεψης αυτους εις τον νομον σου· πλην αυτοι υπερηφανευθησαν και δεν υπηκουσαν εις τας εντολας σου, αλλ' ημαρτησαν εις τας κρισεις σου, τας οποιας εαν τις εκτελη, θελει ζησει δι' αυτων· και εδωκαν νωτον απειθη και εσκληρυναν τον τραχηλον αυτων και δεν ηκουσαν.
930Και ομως ετη πολλα παρεκτεινας επ' αυτους, και διεμαρτυρηθης εναντιον αυτων δια του πνευματος σου δια των προφητων σου· αλλα δεν εδωκαν ακροασιν· δια τουτο παρεδωκας αυτους εις την χειρα των λαων των τοπων.
931Πλην δια τους πολλους οικτιρμους σου δεν συνετελεσας αυτους, ουδε εγκατελιπες αυτους· διοτι Θεος οικτιρμων και ελεημων εισαι.
932Τωρα λοιπον, Θεε ημων, ο μεγας, ο ισχυρος και φοβερος Θεος, ο φυλαττων την διαθηκην και το ελεος, ας μη λογισθη μικρα ενωπιον σου πασα η θλιψις ητις ευρηκεν ημας, τους βασιλεις ημων, τους αρχοντας ημων και τους ιερεις ημων και τους προφητας ημων και τους πατερας ημων και παντα τον λαον σου, απο των ημερων των βασιλεων της Ασσυριας μεχρι της ημερας ταυτης.
933Δικαιος βεβαιως εισαι εις παντα τα επελθοντα εφ' ημας· διοτι συ μεν αληθειαν εκαμες, ημεις δε ησεβησαμεν.
934Και οι βασιλεις ημων, οι αρχοντες ημων, οι ιερεις ημων και οι πατερες ημων, δεν εφυλαξαν τον νομον σου και δεν εδωκαν προσοχην εις τας εντολας σου και εις τα μαρτυρια σου, με τα οποια διεμαρτυρηθης εναντιον αυτων.
935Διοτι αυτοι, εν τη βασιλεια αυτων και εν τη μεγαλη σου αγαθωσυνη την οποιαν εδωκας εις αυτους, και εν τη γη τη πλατεια και παχεια, την οποιαν εδωκας ενωπιον αυτων, δεν σε εδουλευσαν ουδε εστραφησαν απο των πονηρων εργων αυτων.
936Ιδου, δουλοι ειμεθα την ημεραν ταυτην· και εν τη γη, την οποιαν εδωκας εις τους πατερας ημων, δια να τρωγωσι τον καρπον αυτης και τα αγαθα αυτης, ιδου, δουλοι ειμεθα επ' αυτης·
937και αυτη διδει πολλην αφθονιαν εις τους βασιλεις, τους οποιους επεβαλες εφ' ημας δια τας αμαρτιας ημων· και κατεξουσιαζουσιν επι των σωματων ημων και επι των κτηνων ημων κατα την αρεσκειαν αυτων· και ειμεθα εν θλιψει μεγαλη.
938Οθεν δια παντα ταυτα ημεις καμνομεν διαθηκην πιστην και γραφομεν αυτην· και επισφραγιζουσιν αυτην οι αρχοντες ημων, οι Λευιται ημων και οι ιερεις ημων.
101[] Οι δε επισφραγισαντες ησαν Νεεμιας ο Θιρσαθα ο υιος του Αχαλια, και Σεδεκιας,
102Σεραιας, Αζαριας, Ιερεμιας,
103Πασχωρ, Αμαριας, Μαλχιας,
104Χαττους, Σεβανιας, Μαλλουχ,
105Χαρημ, Μερημωθ, Οβαδιας,
106Δανιηλ, Γιννεθων, Βαρουχ,
107Μεσσουλλαμ, Αβια, Μειαμειν,
108Μααζιας, Βιλγαι, Σεμαιας· ουτοι ησαν οι ιερεις.
109Και οι Λευιται Ιησους ο υιος του Αζανια, Βιννουι εκ των υιων Ηναδαδ, Καδμιηλ·
1010και οι αδελφοι αυτων, Σεβανιας, Ωδιας, Κελιτα, Φελαιας, Αναν,
1011Μιχα, Ρεωβ, Ασαβιας,
1012Ζακχουρ, Σερεβιας, Σεβανιας,
1013Ωδιας, Βανι, Βενινου.
1014Οι αρχοντες του λαου· Φαρως, Φααθ-μωαβ, Ελαμ, Ζατθου, Βανι,
1015Βουννι, Αζγαδ, Βηβαι,
1016Αδωνιας, Βιγουαι, Αδιν,
1017Ατηρ, Εζεκιας, Αζουρ,
1018Ωδιας, Ασουμ, Βησαι,
1019Αριφ, Αναθωθ, Νεβαι,
1020Μαγφιας, Μεσουλλαμ, Εζειρ,
1021Μεσηζαβεηλ, Σαδωκ, Ιαδδουα,
1022Φελατιας, Αναν, Αναιας,
1023Ωσηε, Ανανιας, Ασσουβ,
1024Αλλωης, Φιλεα, Σωβηκ,
1025Ρεουμ, Ασαβνα, Μαασιας,
1026και Αχια, Αναν, Γαναν,
1027Μαλλουχ, Χαρημ, Βαανα.
1028Και το υπολοιπον του λαου, οι ιερεις, οι Λευιται, οι πυλωροι, οι ψαλτωδοι, οι Νεθινειμ, και παντες οι αποχωρισθεντες απο των λαων των τοπων προς τον νομον του Θεου, αι γυναικες αυτων, οι υιοι αυτων και αι θυγατερες αυτων, πας εννοων και εχων συνεσιν,
1029ηνωθησαν μετα των αδελφων αυτων, των προκριτων αυτων, και εισηλθον εις καταραν και εις ορκον, να περιπατωσιν εις τον νομον του Θεου, τον δοθεντα δια χειρος Μωυσεως του δουλου του Θεου, και να φυλαττωσι και να εκτελωσι πασας τας εντολας του Κυριου, του Κυριου ημων, και τας κρισεις αυτου και τα διαταγματα αυτου·
1030και οτι δεν θελομεν δωσει τας θυγατερας ημων εις τους λαους της γης, και τας θυγατερας αυτων δεν θελομεν λαβει εις τους υιους ημων·
1031και, εαν οι λαοι της γης φερωσιν αγορασιμα η οποιασδηποτε τροφας να πωλησωσιν εν τη ημερα του σαββατου, οτι δεν θελομεν λαβει ταυτα παρ' αυτων εν σαββατω και εν ημερα αγια· και οτι θελομεν αφησει το εβδομον ετος και την απαιτησιν παντος χρεους.
1032[] Διεταξαμεν ετι εις εαυτους να επιφορτισθωμεν να διδωμεν κατ' ετος εν τριτον του σικλου δια την υπηρεσιαν του οικου του Θεου ημων,
1033δια τους αρτους της προθεσεως και δια την παντοτεινην εξ αλφιτων προσφοραν, και δια την παντοτεινην ολοκαυτωσιν των σαββατων, των νεομηνιων, δια τας επισημους εορτας και δια τα αγια πραγματα και δια τας περι αμαρτιας προσφορας, δια να καμνωμεν εξιλεωσιν υπερ του Ισραηλ, και δια παν το εργον του οικου του Θεου ημων.
1034Και ερριψαμεν κληρους μεταξυ των ιερεων των Λευιτων και του λαου περι της προσφορας των ξυλων, δια να φερωσιν αυτα εις τον οικον του Θεου ημων, κατα τους οικους των πατριων ημων, εν ωρισμενοις καιροις κατ' ετος, δια να καιωσιν επι του θυσιαστηριου Κυριου του Θεου ημων, κατα το γεγραμμενον εν τω νομω·
1035και δια να φερωμεν τα πρωτογεννηματα της γης ημων και τα πρωτογεννηματα των καρπων παντος δενδρου, κατ' ετος, προς τον οικον του Κυριου·
1036και τα πρωτοτοκα των υιων ημων και των κτηνων ημων, κατα το γεγραμμενον εν τω νομω, και τα πρωτοτοκα των βοων ημων και των ποιμνιων ημων, να φερωμεν αυτα εις τον οικον του Θεου ημων, προς τους ιερεις τους λειτουργουντας εν τω οικω του Θεου ημων·
1037και να φερωμεν τας απαρχας του φυραματος ημων και τας προσφορας ημων και τους καρπους παντος δενδρου, οινου και ελαιου, προς τους ιερεις, εις τα οικηματα του οικου του Θεου ημων· και τα δεκατα της γης ημων προς τους Λευιτας, και αυτοι οι Λευιται να λαμβανωσι τα δεκατα εν πασαις ταις πολεσι της γεωργιας ημων.
1038Και ο ιερευς ο υιος του Ααρων θελει εισθαι μετα των Λευιτων, οταν οι Λευιται λαμβανωσι τα δεκατα· και οι Λευιται θελουσιν αναφερει το δεκατον των δεκατων εις τον οικον του Θεου ημων, εις τα οικηματα του οικου του θησαυρου.
1039Διοτι οι υιοι Ισραηλ και οι υιοι Λευι θελουσι φερει τας προσφορας του σιτου, του οινου και του ελαιου εις τα οικηματα, οπου ειναι τα σκευη του αγιαστηριου, και οι ιερεις οι λειτουργουντες και οι πυλωροι και οι ψαλτωδοι· και δεν θελομεν εγκαταλειψει τον οικον του Θεου ημων.
111[] Και κατωκησαν οι αρχοντες του λαου εν Ιερουσαλημ· και το υπολοιπον του λαου ερριψαν κληρους, δια να φερωσιν ενα εκ των δεκα να κατοικηση εν Ιερουσαλημ τη αγια πολει, τα δε εννεα μερη εν ταις αλλαις πολεσι.
112Και ηυλογησεν ο λαος παντας τους ανθρωπους, οσοι προσεφεραν αυτοπροαιρετως εαυτους να κατοικησωσιν εν Ιερουσαλημ.
113Ουτοι δε ειναι οι αρχοντες της επαρχιας οι κατοικησαντες εν Ιερουσαλημ· εν δε ταις πολεσι του Ιουδα κατωκησαν εκαστος εν τη ιδιοκτησια αυτου, εν ταις πολεσιν αυτων, ο Ισραηλ, οι ιερεις και οι Λευιται και οι Νεθινειμ και οι υιοι των δουλων του Σολομωντος.
114Και εν Ιερουσαλημ κατωκησαν τινες εκ των υιων Ιουδα και εκ των υιων Βενιαμιν· εκ των υιων Ιουδα, Αθαιας ο υιος του Οζια, υιου Ζαχαρια, υιου Αμαρια, υιου Σεφατια, υιου Μααλελεηλ, εκ των υιων Φαρες·
115και Μαασιας ο υιος του Βαρουχ, υιου Χολ-οζε, υιου Αζαια, υιου Αδαια, υιου Ιωιαριβ, υιου Ζαχαρια, υιου του Σηλωνι·
116παντες οι υιοι Φαρες οι κατοικησαντες εν Ιερουσαλημ ησαν τετρακοσιοι εξηκοντα οκτω ανδρες δυναμεως.
117Οι δε υιοι Βενιαμιν ειναι ουτοι· Σαλλου ο υιος του Μεσουλλαμ, υιου Ιωαδ, υιου Φεδαια, υιου Κωλαια, υιου Μαασια, υιου Ιθιηλ, υιου Ιεσαια·
118και μετ' αυτων, Γαββαει, Σαλλαι, εννεακοσιοι εικοσιοκτω·
119και Ιωηλ ο υιος του Ζιχρι ητο εφορος αυτων· ο δε Ιουδας, ο υιος του Σενουα, δευτερος επι την πολιν·
1110Εκ των ιερεων, Ιεδαιας ο υιος του Ιωιαριβ, Ιαχειν,
1111Σεραιας ο υιος του Χελκια, υιου Μεσσουλλαμ, υιου Σαδωκ, υιου Μεραιωθ, υιου Αχιτωβ, ο αρχων του οικου του Θεου.
1112Και οι αδελφοι αυτων οι ποιουντες το εργον του οικου ησαν οκτακοσιοι εικοσιδυο· και Αδαιας ο υιος του Ιεροαμ, υιου Φελαλια, υιου Αμσι, υιου Ζαχαρια, υιου Πασχωρ, υιου Μαλχια,
1113και οι αδελφοι αυτου, αρχοντες πατριων, διακοσιοι τεσσαρακοντα δυο· και Αμασσαι ο υιος του Αζαρεηλ, υιου Ααζαι, υιου Μεσιλλεμωθ, υιου Ιμμηρ,
1114και οι αδελφοι αυτων, ανδρες δυνατοι εν ισχυι, εκατον εικοσιοκτω· εφορος δε αυτων ητο Ζαβδιηλ, υιος του Γεδωλειμ.
1115Και εκ των Λευιτων, Σεμαιας ο υιος του Ασσουβ, υιου Αζρικαμ, υιου Ασαβια, υιου Βουννι·
1116και Σαββεθαι και Ιωζαβαδ, εκ των αρχοντων των Λευιτων, ησαν επι των εξωτερικων εργων του οικου του Θεου.
1117Και Ματθανιας ο υιος του Μιχα, υιου Ζαβδι, υιου Ασαφ, ητο ο εξαρχων της υμνωδιας εν τη προσευχη· και Βακβουκιας ο δευτερος μεταξυ των αδελφων αυτου, και Αβδα ο υιος του Σαμμουα, υιου Ταλαλ, υιου Ιεδουθουν.
1118Παντες οι Λευιται εν τη αγια πολει ησαν διακοσιοι ογδοηκοντα τεσσαρες.
1119Οι δε πυλωροι, Ακκουβ, Ταλμων, και οι αδελφοι αυτων οι φυλαττοντες εν ταις πυλαις, ησαν εκατον εβδομηκοντα δυο.
1120[] Και το υπολοιπον του Ισραηλ, οι ιερεις και Λευιται, ησαν εν πασαις ταις πολεσιν Ιουδα, εκαστος εν τη κληρονομια αυτου.
1121Οι δε Νεθινειμ κατωκησαν εν Οφηλ· και ο Σιχα και ο Γισπα ησαν επι των Νεθινειμ.
1122Και ο εφορος των Λευιτων εν Ιερουσαλημ ητο Οζι, ο υιος του Βανι, υιου Ασαβια, υιου Ματθανια, υιου Μιχα. Εκ των υιων του Ασαφ, οι ψαλτωδοι ησαν επι του εργου του οικου του Θεου.
1123Διοτι ητο προσταγη του βασιλεως περι αυτων, και διατεταγμενον μεριδιον δια τους ψαλτωδους κατα πασαν ημεραν.
1124Και Πεθαια ο υιος του Μεσηζαβεηλ, εκ των υιων του Ζερα υιου του Ιουδα, ητο επιτροπος του βασιλεως εν παση υποθεσει περι του λαου.
1125Περι δε των χωριων, μετα των αγρων αυτων, τινες εκ των υιων Ιουδα κατωκησαν εν Κιριαθ-αρβα και ταις κωμαις αυτης, και εν Δαιβων και ταις κωμαις αυτης, και εν Ιεκαβσεηλ και τοις χωριοις αυτης,
1126και εν Ιησουα και εν Μωλαδα και εν Βαιθ-φελετ,
1127και εν Ασαρ-σουαλ και εν Βηρ-σαβεε και ταις κωμαις αυτης,
1128και εν Σικλαγ και εν Μεκονα και εν ταις κωμαις αυτης,
1129και εν Εν-ριμμων και εν Σαρεα και εν Ιαρμουθ,
1130Ζανωα, Οδολλαμ και τοις χωριοις αυτων, Λαχεις και τοις αγροις αυτης, Αζηκα και ταις κωμαις αυτης. Και κατωκησαν απο Βηρ-σαβεε εως της φαραγγος Εννομ.
1131Και οι υιοι Βενιαμιν κατωκησαν απο Γεβα εν Μιχμας και Αιια και Βαιθηλ και ταις κωμαις αυτης,
1132εν Αναθωθ, Νωβ, Ανανια,
1133Ασωρ, Ραμα, Γιτθαιμ,
1134Αδιδ, Σεβωειμ, Νεβαλλατ,
1135Λωδ, και Ωνω, τη φαραγγι των τεκτονων.
1136Και εκ των Λευιτων κατωκησαν διαιρεσεις εν Ιουδα και Βενιαμιν.
121[] Ουτοι δε ησαν οι ιερεις και οι Λευιται, οι αναβαντες μετα του Ζοροβαβελ υιου του Σαλαθιηλ, και του Ιησου· Σεραιας, Ιερεμιας, Εσδρας,
122Αμαριας, Μαλλουχ, Χαττους,
123Σεχανιας, Ρεουμ, Μερημωθ,
124Ιδδω, Γιννεθω, Αβια,
125Μιαμειν, Μααδιας, Βιλγα,
126Σεμαιας και Ιωιαριβ, Ιεδαιας,
127Σαλλου, Αμωκ, Χελχιας, Ιεδαιας. Ουτοι ησαν οι αρχηγοι των ιερεων και των αδελφων αυτων εν ταις ημεραις Ιησου.
128Οι δε Λευιται, Ιησους, Βιννουι, Καδμιηλ, Σερεβιας, Ιουδας και Ματθανιας, ο επι των υμνων, αυτος και οι αδελφοι αυτου.
129Ο δε Βακβουκιας και ο Ουννι, οι αδελφοι αυτων, ησαν απεναντι αυτων δια τας φυλακας.
1210Και ο Ιησους εγεννησε τον Ιωακειμ, Ιωακειμ δε εγεννησε τον Ελιασειβ, Ελιασειβ δε εγεννησε τον Ιωαδα,
1211Ιωαδα δε εγεννησε τον Ιωναθαν· Ιωναθαν δε εγεννησε τον Ιαδδουα.
1212Και εν ταις ημεραις του Ιωακειμ, ιερεις, αρχοντες πατριων, ησαν του Σεραια, ο Μεραιας· του Ιερεμια, ο Ανανιας·
1213του Εσδρα, ο Μεσουλλαμ· του Αμαρια, ο Ιωαναν·
1214του Μελιχου, ο Ιωναθαν· του Σεβανια, ο Ιωσηφ·
1215του Χαρημ, ο Αδνα· του Μεραιωθ, ο Ελκαι·
1216του Ιδδω, ο Ζαχαριας· του Γιννεθων, ο Μεσουλλαμ·
1217του Αβια, ο Ζιχρι· του Μινιαμειν, και του Μωαδια, ο Φιλται·
1218του Βιλγα, ο Σαμμουα· του Σεμαια, ο Ιωναθαν·
1219και του Ιωιαριβ, ο Ματθεναι· του Ιεδαια, ο Οζι·
1220του Σαλλαι, ο Καλλαι· του Αμωκ, ο Εβερ·
1221του Χελκια, ο Ασαβιας· του Ιεδαια, ο Ναθαναηλ.
1222Οι Λευιται εν ταις ημεραις του Ελιασειβ, Ιωαδα και Ιωαναν και Ιαδδουα, ησαν καταγεγραμμενοι αρχοντες πατριων· και οι ιερεις, επι της βασιλειας Δαρειου του Περσου.
1223Οι υιοι του Λευι, αρχοντες των πατριων, ησαν καταγεγραμμενοι εν τω βιβλιω των Χρονικων, μαλιστα εως των ημερων του Ιωαναν υιου του Ελιασειβ.
1224Και οι αρχοντες των Λευιτων, Ασαβιας, Σερεβιας, και Ιησους ο υιος του Καδμιηλ, και οι αδελφοι αυτων απεναντι αυτων, δια να αινωσι και να υμνωσι κατα την προσταγην Δαβιδ του ανθρωπου του Θεου, φυλακη απεναντι φυλακης.
1225Ο Ματθανιας και Βακβουκιας, Οβαδια, Μεσουλλαμ, Ταλμων, Ακκουβ, ησαν πυλωροι φυλαττοντες την φυλακην εν τοις ταμειοις των πυλων.
1226Ουτοι ησαν εν ταις ημεραις του Ιωακειμ, υιου Ιησου, υιου Ιωσεδεχ, και εν ταις ημεραις Νεεμια του κυβερνητου και του ιερεως Εσδρα του γραμματεως.
1227[] Και εν τοις εγκαινιοις του τειχους της Ιερουσαλημ, εζητησαν τους Λευιτας απο παντων των τοπων αυτων δια να φερωσιν αυτους εις Ιερουσαλημ, να καμωσι τα εγκαινια μετ' ευφροσυνης, υμνουντες και ψαλλοντες εν κυμβαλοις, ψαλτηριοις και εν κιθαραις.
1228Και συνηχθησαν οι υιοι των ψαλτωδων και απο της περιχωρου κυκλοθεν της Ιερουσαλημ και απο των χωριων Νετωφαθι·
1229και απο του οικου Γιλγαλ και απο των αγρων Γεβα και Αζμαβεθ· διοτι οι ψαλτωδοι ωκοδομησαν χωρια εις εαυτους κυκλω της Ιερουσαλημ.
1230Και εκαθαρισθησαν οι ιερεις και οι Λευιται, και εκαθαρισαν τον λαον και τας πυλας και το τειχος.
1231Τοτε ανεβιβασα τους αρχοντας του Ιουδα επι το τειχος και εστησα δυο μεγαλους χορους αινουντων· ο μεν επορευετο επι τα δεξια, επι του τειχους προς την πυλην της κοπριας·
1232και κατοπιν αυτων επορευοντο ο Ωσαιας και το ημισυ των αρχοντων του Ιουδα,
1233και ο Αζαριας, ο Εσδρας και ο Μεσουλλαμ,
1234ο Ιουδας και ο Βενιαμιν και ο Σεμαιας και ο Ιερεμιας·
1235και εκ των υιων των ιερεων μετα σαλπιγγων, ο Ζαχαριας ο υιος του Ιωναθαν, υιου του Σεμαια, υιου του Ματθανια, υιου του Μιχαια, υιου του Ζακχουρ, υιου του Ασαφ·
1236και οι αδελφοι αυτου, Σεμαιας, και Αζαρεηλ, Μιλαλαι, Γιλαλαι, Μααι, Ναθαναηλ, και Ιουδας, Ανανι, μετα μουσικων οργανων Δαβιδ του ανθρωπου του Θεου, και Εσδρας ο γραμματευς εμπροσθεν αυτων.
1237Και επι την πυλην της πηγης και απεναντι αυτων, ανεβησαν δια των βαθμιδων της πολεως Δαβιδ εις την αναβασιν του τειχους, επανωθεν του οικου του Δαβιδ, και εως της πυλης των υδατων προς ανατολας.
1238Ο δε αλλος χορος των αινουντων επορευετο εις το απεναντι, και εγω κατοπιν αυτων, και το ημισυ του λαου επι του τειχους, επανωθεν του πυργου των φουρνων και εως του τειχους του πλατεος.
1239Και επανωθεν της πυλης Εφραιμ και επανωθεν της παλαιας πυλης, και επανωθεν της ιχθυικης πυλης και του πυργου Ανανεηλ και του πυργου του Μεα και εως της πυλης της προβατικης· και εσταθησαν εν τη πυλη της φυλακης.
1240Και εσταθησαν οι δυο χοροι των αινουντων εν τω οικω του Θεου, και εγω και το ημισυ των προεστωτων μετ' εμου·
1241και οι ιερεις, Ελιακειμ, Μαασιας, Μινιαμειν, Μιχαιας, Ελιωηναι, Ζαχαριας και Ανανιας, μετα σαλπιγγων·
1242και Μαασιας και Σεμαιας και Ελεαζαρ και Οζι και Ιωαναν και Μαλχιας και Ελαμ και Εσερ. Και οι ψαλτωδοι υψωσαν την φωνην αυτων, μετα του Ιεζραια του επιστατου.
1243Και προσεφεραν εν εκεινη τη ημερα θυσιας μεγαλας και ευφρανθησαν· διοτι ο Θεος ευφρανεν αυτους ευφροσυνην μεγαλην. Και αι γυναικες ετι και τα παιδια ευφρανθησαν· και η ευφροσυνη της Ιερουσαλημ ηκουσθη εως μακροθεν.
1244[] Και εν τη ημερα εκεινη διωρισθησαν ανδρες επι των οικηματων δια τους θησαυρους, δια τας προσφορας, δια τας απαρχας και δια τα δεκατα, δια να συναγωσιν εν αυτοις απο των αγρων των πολεων τα νενομισμενα μεριδια δια τους ιερεις και Λευιτας· διοτι ο Ιουδας ευφρανθη εξ αιτιας των ιερεων και εξ αιτιας των Λευιτων των παρεστωτων.
1245Και οι ψαλτωδοι και οι πυλωροι εφυλαξαν την φυλακην του Θεου αυτων και την φυλακην του καθαρισμου, κατα την προσταγην του Δαβιδ και Σολομωντος του υιου αυτου.
1246Διοτι εν ταις ημεραις του Δαβιδ και του Ασαφ ησαν εξ αρχης πρωτοψαλται και ασματα αινεσεως και υμνοι προς τον Θεον.
1247Και πας ο Ισραηλ εν ταις ημεραις του Ζοροβαβελ και εν ταις ημεραις του Νεεμια εδιδον τα τεταγμενα μεριδια των ψαλτωδων και των πυλωρων, κατα πασαν ημεραν· και ηγιαζον αυτα εις τους Λευιτας, και οι Λευιται ηγιαζον εις τους υιους Ααρων.
131[] Εν τη ημερα εκεινη ανεγνωσθη εν τω βιβλιω του Μωυσεως εις τα ωτα του λαου· και ευρεθη γεγραμμενον εν αυτω, οτι οι Αμμωνιται και οι Μωαβιται δεν επρεπε να εισελθωσιν εις την συναγωγην του Θεου εως αιωνος·
132διοτι δεν προυπηντησαν τους υιους Ισραηλ μετα αρτου και μετα υδατος, αλλ' εμισθωσαν τον Βαλααμ εναντιον αυτων, δια να καταρασθη αυτους· πλην ο Θεος ημων ετρεψε την καταραν εις ευλογιαν.
133Και ως ηκουσαν τον νομον, εχωρισαν απο του Ισραηλ παντα αλλογενη.
134Προ τουτου δε Ελιασειβ ο ιερευς, οστις ειχε την επιστασιαν των οικηματων του οικου του Θεου ημων, ειχε συγγενευσει μετα του Τωβια·
135και ειχεν ετοιμασει δι' αυτον μεγα οικημα, οπου προτερον εθετον τας εξ αλφιτων προσφορας, το λιβανιον και τα σκευη και τα δεκατα του σιτου, του οινου και του ελαιου, το διατεταγμενον των Λευιτων και των ψαλτωδων και των πυλωρων και τας προσφορας των ιερεων.
136Πλην εν πασι τουτοις εγω δεν ημην εν Ιερουσαλημ· διοτι εν τω τριακοστω δευτερω ετει Αρταξερξου του βασιλεως της Βαβυλωνος ηλθον προς τον βασιλεα και μεθ' ημερας τινας εζητησα παρα του βασιλεως,
137και ηλθον εις Ιερουσαλημ και εμαθον το κακον, το οποιον ο Ελιασειβ εκαμε χαριν του Τωβια, ετοιμασας εις αυτον οικημα εν ταις αυλαις του οικου του Θεου.
138Και δυσηρεστηθην πολυ· και ερριψα εξω του οικηματος παντα τα σκευη του οικου του Τωβια.
139Και προσεταξα, και εκαθαρισαν τα οικηματα· και επανεφερα εκει τα σκευη του οικου του Θεου, τας εξ αλφιτων προσφορας και το λιβανιον.
1310[] Και εμαθον οτι τα μεριδια των Λευιτων δεν εδοθησαν εις αυτους· διοτι οι Λευιται και οι ψαλτωδοι, οι ποιουντες το εργον, εφυγον εκαστος εις τον αγρον αυτου.
1311Και επεπληξα τους προεστωτας και ειπα, Δια τι εγκατελειφθη ο οικος του Θεου; Και εσυναξα αυτους και αποκατεστησα αυτους εις την θεσιν αυτων.
1312Τοτε εφερε πας ο Ιουδας εις τας αποθηκας το δεκατον του σιτου και του οινου και του ελαιου.
1313Και κατεστησα φυλακας επι των αποθηκων, Σελεμιαν τον ιερεα και Σαδωκ τον γραμματεα και εκ των Λευιτων· τον Φεδαιαν· και πλησιον αυτων, Αναν τον υιον του Ζακχουρ, υιου του Ματθανια· διοτι ελογιζοντο πιστοι· το εργον δε αυτων ητο να διανεμωσιν εις τους αδελφους αυτων.
1314Μνησθητι μου, Θεε μου, περι τουτου, και μη εξαλειψης τα ελεη μου, τα οποια εκαμα εις τον οικον του Θεου μου και εις τας τελετας αυτου.
1315[] Εν εκειναις ταις ημεραις ειδον τινας εν Ιουδα ληνοπατουντας εν σαββατω και εισφεροντας δραγματα και επιφορτιζοντας επι ονους, και οινον, σταφυλια και συκα και παν ειδος φορτιων, τα οποια εφερον εις Ιερουσαλημ την ημεραν του σαββατου· και διεμαρτυρηθην εν τη ημερα, καθ' ην επωλουν τροφιμα.
1316Και οι Τυριοι, οι κατοικουντες εν αυτη, εφερον ιχθυας και παν ειδος ωνιων και επωλουν εν σαββατω εις τους υιους Ιουδα και εν Ιερουσαλημ.
1317Και επεπληξα τους προκριτους του Ιουδα και ειπα προς αυτους, Τι ειναι το πραγμα τουτο το κακον, το οποιον σεις καμνετε, βεβηλουντες την ημεραν του σαββατου;
1318δεν εκαμνον ουτως οι πατερες σας, και εφερεν ο Θεος ημων παντα ταυτα τα κακα εφ' ημας και επι την πολιν ταυτην; αλλα σεις επαναφερετε οργην επι τον Ισραηλ, βεβηλουντες το σαββατον.
1319Δια τουτο, οτε ηρχιζε να συσκοταζη εις τας πυλας της Ιερουσαλημ προ του σαββατου, ειπα, και εκλεισαν τας πυλας, και προσεταξα να μη ανοιχθωσιν εως μετα το σαββατον· και κατεστησα επι τας πυλας τινας εκ των υπηρετων μου, δια να μη εισελθη φορτιον την ημεραν του σαββατου.
1320Και διενυκτερευσαν οι εμποροι και οι πωληται παντος ειδους ωνιων εξω της Ιερουσαλημ απαξ και δις.
1321Τοτε διεμαρτυρηθην εναντιον αυτων και ειπα προς αυτους, Δια τι διανυκτερευετε εμπροσθεν του τειχους; εαν δευτερωσητε, θελω βαλει χειρα επανω σας. Εκτοτε δεν ηλθον εν σαββατω.
1322Και ειπα προς τους Λευιτας να καθαριζωνται και να ερχωνται να φυλαττωσι τας πυλας, δια να αγιαζωσι την ημεραν του σαββατου. Μνησθητι μου, Θεε μου, και περι τουτου, και ελεησον με κατα το πληθος του ελεους σου.
1323[] Προσετι εν ταις ημεραις εκειναις ειδον τους Ιουδαιους τους λαβοντας γυναικας Αζωτιας, Αμμωνιτιδας και Μωαβιτιδας·
1324και τα τεκνα αυτων λαλουντα ημισυ Αζωτιστι, και μη εξευροντα να λαλησωσιν Ιουδαιστι αλλα κατα την γλωσσαν διαφορων λαων.
1325Και επεπληξα αυτους και κατηρασθην αυτους, και ερραβδισα τινας εξ αυτων και ετριχομαδησα αυτους, και ωρκισα αυτους εις τον Θεον, λεγων, Δεν θελετε δωσει τας θυγατερας σας εις τους υιους αυτων, και δεν θελετε λαβει εκ των θυγατερων αυτων εις τους υιους σας η εις εαυτους·
1326δεν ημαρτησεν ουτω Σολομων ο βασιλευς του Ισραηλ; καιτοι μεταξυ πολλων εθνων δεν υπηρξε βασιλευς ομοιος αυτου, οστις ητο αγαπωμενος υπο του Θεου αυτου, και εκαμεν αυτον ο Θεος βασιλεα επι παντα τον Ισραηλ· αλλ' ομως και αυτον αι ξεναι γυναικες εκαμον να αμαρτηση·
1327θελομεν λοιπον συγκατανευσει εις εσας να καμνητε απαν τουτο το μεγα κακον, να γινησθε παραβαται εναντιον εις τον Θεον ημων λαμβανοντες ξενας γυναικας;
1328Και εις εκ των υιων του Ιωαδα, υιου του Ελιασειβ του ιερεως του μεγαλου, ητο γαμβρος Σαναβαλλατ του Ορωνιτου· οθεν απεδιωξα αυτον απ' εμπροσθεν μου.
1329Μνησθητι αυτων, Θεε μου, διοτι εβεβηλωσαν την ιερατειαν και την διαθηκην της ιερατειας και των Λευιτων.
1330Και εκαθαρισα αυτους απο παντων των ξενων, και διωρισα φυλακας εκ των ιερεων και των Λευιτων, εκαστον εις τα εργα αυτου·
1331και δια την προσφοραν των ξυλων εν καιροις ωρισμενοις, και δια τας απαρχας. Μνησθητι μου, Θεε μου, επ' αγαθω.