Multilingual Scriptures Home » Turkish Bible » Nahum
| Turkish Bible | ||
| Chapter # | Verse # | Verse Detail |
| 1 | 1 | Ninova ile ilgili bildiri, Elkoşlu Nahumun görümünü anlatan kitaptır. |
| 1 | 2 | RAB kıskanç, öç alıcı bir Tanrıdır. Öç alır ve gazapla doludur. Hasımlarından öç alır, Düşmanlarına karşı öfkesi süreklidir. |
| 1 | 3 | RAB tez öfkelenmez ve çok güçlüdür. Suçlunun suçunu asla yanına koymaz. Geçtiği yerde kasırgalar, fırtınalar kopar. Onun ayaklarının tozudur bulutlar. |
| 1 | 4 | Bir buyrukla kurutur denizi, Kurutur bütün ırmakları. Solar Başanın, Karmel Dağının yeşillikleri Ve Lübnanın çiçekleri. |
| 1 | 5 | Dağlar RABbin önünde titrer, Erir tepeler. Yer sarsılır önünde. Dünya ve üzerinde yaşayanların tümü titrer. |
| 1 | 6 | Onun gazabına kim karşı durabilir, Kim dayanabilir kızgın öfkesine? Ateş gibi dökülür öfkesi, Kayaları paramparça eder. |
| 1 | 7 | RAB iyidir, Sığınaktır sıkıntı anında. Korur kendisine sığınanları. |
| 1 | 8 | Ama Ninovayı azgın sellerle yok edecek, Düşmanlarını karanlığa sürecek. |
| 1 | 9 | RABbe karşı neler tasarlarsanız, Hepsini yok edecek. İkinci kez kimse karşı koyamayacak. |
| 1 | 10 | Birbirine dolaşmış dikenler gibi, Kuru anız gibi, Yanıp biteceksiniz, ey ayyaşlar. |
| 1 | 11 | Ey Ninova, RABbe karşı kötülük tasarlayan, Şer öğütleyen kişi senden çıktı. |
| 1 | 12 | RAB diyor ki, ‹‹Asurlular güçlü ve çok olsalar bile, yok olup gidecekler. Ey halkım, seni sıkıntıya soktuysam da, bir daha sokmayacağım. |
| 1 | 13 | Şimdi boyunduruğunu parçalayıp üzerindeki bağları koparacağım.›› |
| 1 | 14 | RAB, ‹‹Artık soyunu sürdürecek torunların olmasın›› Diye buyurdu, ey Ninova. ‹‹Tanrılarının tapınağındaki oyma ve dökme putları yok edeceğim›› diyor. ‹‹Mezarını hazırlayacağım. Çünkü sen aşağılıksın.›› |
| 1 | 15 | İşte, müjde getirenin ayakları dağları aşıp geliyor, Size esenlik haberini getiriyor. Ey Yahudalılar, bayramlarınızı kutlayın, Adak sözünüzü yerine getirin. O kötü ulusun istilasına uğramayacaksınız bir daha. Çünkü o büsbütün yok edildi. |
| 2 | 1 | Saldırı altındasın, ey Ninova, surlarını koru, Yolu gözle, belini doğrult, topla bütün gücünü. |
| 2 | 2 | Çünkü RAB Yakupun soyunu İsrailin eski görkemine kavuşturacak; Düşmanları onları perişan edip asmalarını harap etmiş olsa bile. |
| 2 | 3 | Askerlerinin kalkanları kıpkızıl, Yiğitler allar kuşanmış. Savaş arabalarının demirleri hazırlık günü nasıl da parıldıyor! Çam mızraklar sallanıyor havada. |
| 2 | 4 | Sokaklardan fırtına gibi geçiyor savaş arabaları, Meydanlardan koşuşuyorlar her yöne, Şimşek gibi seğirtiyorlar. Görünüşleri meşalelerden farksız. |
| 2 | 5 | Ninova Kralı topluyor seçkin askerlerini, Ama sendeliyorlar yolda. Saldıranlar kent surlarına doğru seğirtiyor, Siperler kuruluyor. |
| 2 | 6 | Irmakların kapıları açıldı Ve yerle bir oldu saray. |
| 2 | 7 | Tanrının dediği oldu, soyup götürdüler kenti. Güvercinler gibi inliyor kadın köleler, Göğüslerini döverek. |
| 2 | 8 | Kaçıp gidiyor Ninova halkı, Boşalan bir havuzun suyu gibi, ‹‹Durun, durun!›› diye bağırıyorlar, Ama geri dönüp bakan yok. |
| 2 | 9 | Yağmalayın altınını, gümüşünü, Yok servetinin sonu. Her tür değerli eşyayla dolup taşıyor. |
| 2 | 10 | Yıkıldı, yerle bir oldu, viraneye döndü Ninova. Eriyor yürekler, Bükülüyor dizler, titriyor bedenler, Herkesin beti benzi soluyor. |
| 2 | 11 | Aslanların inine, Yavru aslanların beslendiği yere ne oldu? Aslanla dişisinin ve yavrularının korkusuzca gezindiği yere ne oldu? |
| 2 | 12 | Aslan, yavrularına yetecek kadarını avladı, Dişileri için avını boğazladı. Mağarasını avladıklarıyla, İnini kurbanlarıyla doldurdu. |
| 2 | 13 | Her Şeye Egemen RAB, ‹‹Sana karşıyım›› diyor, ‹‹Yakacağım savaş arabalarını, Dumanları tütecek. Genç aslanlarını kılıç yiyip tüketecek. Yeryüzünde av bırakmayacağım sana Ulaklarının sesi işitilmeyecek artık.›› |
| 3 | 1 | Elleri kanlı kentin vay haline! Yalanla, talanla dolu. Yağmalamaktan geri kalmıyor. |
| 3 | 2 | Kamçı şaklamaları, tekerlek gürültüleri, Koşan atlar, sarsılan savaş arabaları, |
| 3 | 3 | Saldıran atlılar, çakan kılıçlar, Parıldayan mızraklar, yığın yığın ölüler... Sayısız ceset. Yürürken ayaklar takılıyor ölülere. |
| 3 | 4 | Her şey o alımlı, büyücü fahişenin sınırsız ahlaksızlığından oldu. Fahişeliğiyle ulusları, büyüleriyle halkları kendine tutsak etti. |
| 3 | 5 | Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹Sana karşıyım, ey Ninova! Savuracağım eteklerini yüzüne. Uluslara çıplaklığını, Halklara ayıp yerlerini göstereceğim. |
| 3 | 6 | Seni pislikle sıvayıp rezil edeceğim. Dehşetle seyredecek herkes seni. |
| 3 | 7 | Seni kim görse kaçacak. ‹Harabeye döndü Ninova› diyecekler, ‹Kim dövünecek onun için? Nereden bulalım onu avutacak birilerini?› ›› |
| 3 | 8 | Sen No-Amondan daha mı üstünsün? O kent ki, kanallar arasındaydı, Suyla çevrelenmişti, Kalesi Nil Irmağı, surlarıysa sulardı. |
| 3 | 9 | Kûş ve Mısır onun sınırsız gücünün kaynağıydı. Pût ve Luv da yandaşlarıydı. |
| 3 | 10 | Öyleyken tutsak düştü, halkı sürüldü. Yavruları köşe başlarında paramparça edildi. Soyluları için kura çekildi, Zincire vuruldu ileri gelenleri. |
| 3 | 11 | Acıyla kendinden geçeceksin, ey Ninova, Düşmanlarından korunacak yer arayacaksın. |
| 3 | 12 | Senin kalelerin incir ağacının ilk olgunlaşan meyvesi gibidir. Bir silkeleyişte yiyenin ağzına düşecekler. |
| 3 | 13 | Askerlerine bak! Kadın gibi hepsi. Kapıların ardına kadar düşmana açık. Ateş yiyip bitirmiş kapı sürgülerini. |
| 3 | 14 | Kuşatma vakti için su biriktir kendine, Savunmanı güçlendir. Tuğla yapmak için kili çiğne, Kalıpları hazırla. |
| 3 | 15 | Orada ateş seni yiyip bitirecek, Kılıç seni kesip biçecek. Genç çekirgelerin yiyip bitirdiği ekin gibi yok olacaksın. Çekirgeler gibi, genç çekirgeler gibi çoğalmalısın. |
| 3 | 16 | Tüccarlarının sayısı gökteki yıldızlardan çok. Ama düşmanların genç çekirgeler gibi ülkeyi talan edip gidecekler. |
| 3 | 17 | Koruyucularınla görevlilerin serin günlerde duvarlara konan çekirgeler gibidir, Güneş doğunca uçup kayıplara karışan çekirge sürüsü gibi. |
| 3 | 18 | Ey Asur Kralı, yöneticilerin öldü, Uyudu sonsuza dek soyluların. Halkın dağlara dağıldı. Onları toplayacak kimse yok. |
| 3 | 19 | Uğradığın felaketten kurtuluş yok, yaraların ölümcül. Başına gelenleri duyanlar sevinçle el ovuşturuyorlar. Çünkü dinmeyen vahşetinden kim kaçabildi ki? |