Share this page:  
 

Multilingual Scriptures

(Compare books in 2 different language versions of your choice)

Comparison Search:

Select Language version and font:
You can only select max. of two versions.
Book:
Chapter:
Verse:
---------
From: To:

Free Search:

Select Language version and font:
Enter search text:

Multilingual Scriptures Home » Turkish Bible » Hosea

Turkish Bible
Chapter # Verse # Verse Detail
11Uzziya, Yotam, Ahaz ve Hizkiyanın Yahudada ve Yehoaş oğlu Yarovamın İsrailde krallık ettiği dönemde RABbin Beeri oğlu Hoşeaya bildirdiği sözler.
12RAB Hoşea aracılığıyla konuşmaya başladığında ona şöyle dedi: ‹‹Git, kötü bir kadınla evlen, ondan zina çocukların olsun. Çünkü ülke halkı benden ayrılarak adice zina ediyor.››
13Böylece Hoşea gidip Divlayimin kızı Gomerle evlendi. Kadın hamile kalıp kendisine bir oğul doğurdu.
14RAB Hoşeaya, ‹‹Çocuğun adını Yizreel koy›› dedi, ‹‹Çünkü çok geçmeden Yizreelde dökülen kanın öcünü Yehu soyundan alacağım. İsrail krallığının sonunu getireceğim.
15Ve o gün Yizreel Vadisinde İsrailin yayını kıracağım.›› anlamına gelir.
16Gomer yine hamile kaldı ve bir kız doğurdu. RAB Hoşeaya, ‹‹Adını Lo-Ruhama koy›› dedi, ‹‹Çünkü artık İsrail soyuna acımayacağım, onları bağışlamayacağım.
17Ancak Yahuda soyuna merhamet edeceğim. Ben kurtaracağım onları, ama yay, kılıç, savaş, at ve atlılar aracılığıyla değil, kendi aracılığımla.››
18Gomer Lo-Ruhamayı sütten kesince yine hamile kaldı ve bir oğul doğurdu.
19RAB Hoşeaya, ‹‹Adını Lo-Ammi koy›› dedi, ‹‹Çünkü siz benim halkım değilsiniz, ben de sizin Tanrınız değilim.
110‹‹Yine de İsraillilerin sayısı denizin kumu gibi sayılamaz, ölçülemez olacak. Kendilerine, ‹Siz halkım değilsiniz› denilen yerde, ‹Yaşayan Tanrının çocuklarısınız› denecek.
111Yahuda ve İsrail halkları yeniden birleşecek. Başlarına tek önder atayacaklar. Ülkeden çıkacaklar. Çünkü Yizreel günü büyük bir gün olacak.
21‹‹Kardeşlerinizi ‹Halkım›, kızkardeşlerinizi ‹Merhamete ermişler› diye çağırın.››
22‹‹Azarlayın annenizi, azarlayın,
Çünkü o benim karım değil artık,
Ben de onun kocası değilim.
Yüzünden akan fahişeliği,
Koynundan zinaları atsın.
23Yoksa onu çırılçıplak soyacak,
Anneden doğma edeceğim,
Çöle, çorak toprağa çevirecek,
Susuzluktan öldüreceğim.
24Acımayacağım çocuklarına,
Çünkü onlar zina çocuklarıdır.
25Anneleri zina etti,
Onlara gebe kaldı, rezillik etti.
‹Oynaşlarımın ardından gideceğim› dedi,
‹Ekmeğimi, suyumu, yapağımı, ketenimi, zeytinyağımı, içkimi onlar veriyor.›
26İşte bu yüzden onun yoluna dikenli çit çekeceğim,
Yolunu bulamasın diye
Önüne duvar öreceğim.
27Oynaşlarının ardına düşecek,
Ama onlara erişemeyecek,
Onları arayacak,
Ama bulamayacak.
O zaman, ‹İlk kocama döneyim› diyecek,
‹Çünkü o zamanki halim şimdikinden iyiydi!›
28Ama kendisine tahıl, yeni şarap, zeytinyağı verenin,
Baal için harcadığı altınla gümüşü bol bol sağlayanın
Ben olduğumu bilmedi.
29Bu yüzden zamanında tahılımı,
Mevsiminde yeni şarabımı geri alacağım;
Çıplak bedenini örten yapağımı, ketenimi çekip alacağım.
210Evet, oynaşlarının önünde ayıbını ortaya çıkaracağım,
Kimse elimden kurtaramayacak onu.
211Bütün sevincine, bayramlarına,
Yeni Ay törenlerine, Şabat günlerine,
Dinsel bayramlarının tümüne son vereceğim.
212Viran edeceğim asmalarını, incir ağaçlarını,
Hani, ‹Bunlar oynaşlarımın bana verdiği ücrettir› dediği;
Çalılığa çevireceğim onları,
Yem olacaklar yabanıl hayvanlara.
213Cezalandıracağım onu,
Baallara buhur yaktığı günler için;
Halkalarla, takılarla süslenmiş,
Oynaşlarının ardınca gitmiş,
Beni unutmuştu››
Diyor RAB.
214‹‹İşte bu yüzden onu ikna edip çöle götürecek,
Onunla dostça konuşacağım.
215Kendisine orada bağlar vereceğim,
Akorfç Vadisini ona umut kapısı yapacağım.
Gençlik günlerinde olduğu gibi,
Mısırdan çıktığı günlerde olduğu gibi,
Ezgiler söyleyecek.
216Ve o gün gelecek›› diyor RAB,
‹‹Bana, ‹Kocam› diyeceksin;
Artık, ‹Efendim› demeyeceksin. var. Baal hem bir ilahın adı hem de ‹‹Koca››, ‹‹Efendi›› anlamlarına gelir.
217Ağzından Baalların adını sileceğim,
Adları bir daha anılmayacak.
218Kırdaki hayvanlarla, gökteki kuşlarla,
Toprakta yaşayan canlılarla,
Halkım için o gün antlaşma yapacağım;
Ülkeden yayı, kılıcı, savaşı kaldıracağım,
Güvenlik içinde yatıracağım onları.
219Seni sonsuza dek kendime eş alacağım,
Doğruluk, adalet, sevgi, merhamet temelinde
Seninle evleneceğim.
220Sadakatle seninle evleneceğim,
RABbi tanıyacaksın.
221‹‹Ve o gün yanıt vereceğim›› diyor RAB,
‹‹Göklere yanıt vereceğim;
Onlar da yere yanıt verecek;
222Yerse, tahıla, yeni şaraba,
Zeytinyağına yanıt verecek,
Onlar da Yizreele yanıt verecekler.
223Onu ülkede kendim için ekeceğim,
Merhamete ermemiş olana acıyacağım,
Halkım olmayana, ‹Halkımsın› diyeceğim;
Onlar da bana, ‹Tanrım› diyecekler.››
31RAB bana şöyle dedi: ‹‹İsraillilerin başka ilahlara yönelmelerine, üzüm pestillerine gönül vermelerine karşın, RAB onları nasıl seviyorsa, sen de git, o kadını sev, başkasınca sevilmiş, zina etmiş olsa bile.››
32Böylece onu on beş şekel gümüş, bir homer bir letek arpa karşılığında satın aldım kendime.
33Ona, ‹‹Uzun süre benimle yaşayacaksın›› dedim, ‹‹Zina etmeyecek, başka bir erkekle dostluk kurmayacaksın. Ben de sana öyle davranacağım.››
34Çünkü İsrailliler uzun süre kral, önder, kurban, dikili taş, efod, aile putu olmadan yaşayacak.
35Sonra dönüp Tanrıları RAB'bi, kralları Davut'u arayacaklar. Son günlerde korkarak RAB'be ve O'nun iyiliğine yönelecekler.
41Ey İsrailliler, dinleyin RABbin sözünü,
Çünkü RABbin davası var bu ülkede yaşayanlarla;
‹‹Yok olmuş sevgi, sadakat, Tanrı bilgisi.
42Lanet, yalan, adam öldürme, hırsızlık,
Zina almış her şeyin yerini.
Zorbalık ediyorlar,
Kan üstüne kan döküyorlar.
43Bu yüzden ülke yas tutuyor,
Tükeniyor orada yaşayan herkes,
Kırdaki hayvanlar, gökteki kuşlar
Denizdeki balıklar...
44‹‹Ancak kimse kimseyle çekişmesin,
Kimse kimseyi suçlamasın,
Çünkü halkın kâhinle çekişenlere benziyor.
45Sen gündüz tökezleyeceksin,
Peygamber de gece seninle birlikte,
Yok edeceğim anneni.
46‹‹Yok oldu halkım bilgisizlikten,
Sen bilgiyi reddettiğin için,
Ben de seni reddedeceğim,
Bana kâhinlik etmeyesin diye.
Sen Tanrının yasasını unuttuğun için,
Ben de senin çocuklarını unutacağım.
47Kâhinler çoğaldıkça
Daha çok günah işlediler bana karşı,
Onların onurunu utanca çevireceğim. Süryanice ve bazı eski İbrani din bilginlerine göre ‹‹Onurumu utanca çevirecekler››.
48Halkımın günahlarıylafı besleniyorlar,
Onların suç işlemesini istiyorlar. ‹‹Günah sunusu›› anlamına gelir (bkz. Lev.6:25-30).
49Halkın başına gelenler kâhinlerin başına da gelecek,
Tuttukları yol yüzünden cezalandıracağım onları,
Yaptıklarının karşılığını vereceğim.
410Yiyecekler, ama doymayacaklar,
Zina edecekler, ama çoğalmayacaklar.
Çünkü RABbi dinlemekten vazgeçtiler.
411‹‹Zina, yeni ve eski şarap insanın aklını başından alır.
412Halkım tahta puta danışıyor,
Değneğinden yanıt alıyor.
Çünkü zina ruhu onları saptırdı,
Kendi Tanrılarından ayrılarak zina ettiler.
413Dağ başlarında kurban kesiyor,
Tepelerde meşe, aselbent, yabanıl fıstık ağaçları altında buhur yakıyorlar,
Gölgeleri güzel olduğu için.
Bu yüzden kızlarınız fahişelik ediyor,
Gelinleriniz zina.
414Fahişelik ettiklerinde kızlarınızı,
Zina ettiklerinde gelinlerinizi cezalandırmayacağım.
Çünkü erkekleriniz fahişelerle oynaşıyor,
Putların tapınağında fuhuş yapanlarla kurban kesiyorlar.
Anlayışsız halk mahvolacak.
415‹‹Ey İsrail, sen zina etsen de,
Yahuda suç işlemese bari. ‹‹Gilgala gitmeyin,
Beytavene çıkmayın.
‹Yaşayan RABbin hakkı için› diye ant içmeyin. tapınma merkezleriydi.
416Çünkü İsrail inatçı bir inek gibi inat etti,
Şimdi RAB nasıl güder onları otlakta kuzu gibi?
417Efrayim putlarına sarıldı,
Bırak onu!
418İçkileri tükendi,
Hâlâ zina ediyorlar;
Önderleri rezilliğe gönül verdi.
419Rüzgar onları kanatlarına sardı,
Kurbanları yüzünden utanacaklar.
51‹‹Ey kâhinler, işitin bunu!
Ey İsrailliler, dikkatle dinleyin!
Kulak verin, ey saraydakiler!
Bu yargı size uygulanacak.
Çünkü siz Mispada bir tuzak,
Tavor Dağına serilmiş bir ağ oldunuz.
52Başkaldıranlar azıttıkça azıttı,
Ama ben hepsini yola getireceğim.
53Efrayimi tanırım,
İsrailde de benim için gizli bir şey yok.
Çünkü daha yeni zina ettin, ey Efrayim,
Kirlenmiş İsrail.
54Yaptıkları işler Tanrılarına dönmeye izin vermiyor,
Çünkü zina ruhu var içlerinde,
RABbi tanımıyorlar.
55İsrailin gururu kendine karşı tanıklık ediyor;
Suç içinde tökezliyor İsraille Efrayim,
Yahuda da birlikte.
56Davarlarıyla, sığırlarıyla RABbi aramaya gidecekler,
Ama bulamayacaklar.
Çünkü RAB onlardan uzaklaştı.
57RABbe ihanet ettiler,
Evlilik dışı çocuk yaptılar;
Şimdi yiyip bitirecek Yeni Ay törenleri,
Hem onları hem de tarlalarını.
58‹‹Givada boru, Ramada borazan çalın,
Beytavende savaş çağrısı yapın;
Düşman peşinizde, ey Benyaminliler!
59Azar günü Efrayim yıkıma uğrayacak,
Kararımı bildiriyorum İsrail oymaklarına.
510Yahuda önderleri sınır taşlarının yerini değiştirenlere benziyor,
Gazabımı su gibi dökeceğim üzerlerine.
511Baskı gördü Efrayim,
Ezildi yargı önünde,
Çünkü bile bile boş şeylerin ardına düştü.
512Ben Efrayimlilere karşı güve,
Yahuda halkına karşı küf gibi olacağım.
513‹‹Efrayim hastalığını,
Yahuda yarasını görünce,
Efrayim Asura gitti,
Büyük kraldan yardım istedi.
Ama o size şifa veremez,
Yaranızı iyileştiremez.
514Çünkü ben Efrayime bir aslan,
Yahuda halkına genç bir aslan gibi saldıracağım.
Ben parçalayacağım onları,
Alıp götüreceğim, kurtaran çıkmayacak.
515Sonra gidip yerime döneceğim,
Onlar suçlarını kabul edinceye,
Yüzümü arayıncaya dek orada kalacağım.
Sıkıntıya düşünce gayretle beni arayacaklar.››
61‹‹Gelin, RABbe dönelim.
Bizi O parçaladı,
O iyileştirecek.
Bizi O yaraladı,
Yaramızı O saracak.
62İki gün sonra bizi diriltecek,
Üçüncü gün ayağa kaldıracak,
Huzurunda yaşayalım diye.
63RABbi tanıyalım,
RABbi tanımaya gayret edelim.
O tan gibi şaşmadan doğacak,
Yağmur gibi, toprağı sulayan
Son yağmur gibi bize gelecektir.››
64Tanrı şöyle diyor:
‹‹Ey Efrayim, ne yapayım sana?
Ey Yahuda, sana ne yapayım?
Sevginiz sabah sisine benziyor,
Erkenden uçup giden çiy gibi.
65Bu yüzden sizi peygamberler aracılığıyla lime lime doğradım,
Ağzımdan çıkan sözlerle öldürdüm;
Yargılarım şimşek gibi ışıldıyor.
66Çünkü ben kurbandan değil, bağlılıktan hoşlanırım,
Yakmalık sunulardan çok beni tanımanızı isterim.
67Oysa onlar Adam Kentinde
Antlaşmaya uymadılar,
Orada bana ihanet ettiler. Kenti gibi›› anlamlarına da gelebilir.
68Gilat kötülük yapanların kentidir,
Kan izleriyle doludur.
69Haydut çeteleri nasıl pusuya yatarsa,
Kâhinler takımı da öyle;
Şekem yolunda adam öldürüyor,
Rezillik yapıyorlar.
610İsrail halkında korkunç bir şey gördüm.
Efrayim zinaya kapılmış,
Kirlenmiş İsrail.
611‹‹Ey Yahuda, senin için de bir hasat günü saptandı. ‹‹Ne zaman halkımın durumunu düzeltmek,
71İsraile şifa vermek istesem,
Efrayimin suçları,
Samiriyenin kötülükleri ortaya çıkıyor.
Çünkü hile yapıyorlar,
Evlere hırsız giriyor,
Dışarda haydut çeteleri soygun yapıyor.
72Ne var ki, düşünmüyorlar,
Kötülüklerini unutmadığımı.
Günahları kuşatıyor onları,
Gözümün önündeler.
73‹‹Kralı kötülükleriyle,
Önderleri yalanlarıyla sevindiriyorlar.
74Hepsi zinaya düşkün,
Yoğrulan hamur ekşiyinceye dek
Fırıncının ateşini karıştırmaya gerek duymadığı fırın gibi kızgınlar.
75Kralımızın şenlik gününde,
Önderler şarabın ateşinden hastalandılar,
Kral da alaycılarla elele verdi.
76Fırın gibidir yürekleri,
Dolap çevirerek ona yaklaşırlar.
İçin için yanar öfkeleri
Gece boyunca.
Alevli ateş gibi parlar
Sabah olunca.
77Hepsi fırın gibi kızgındır,
Yutar yöneticilerini.
Bütün kralları düştü,
Kimse yardıma çağırmıyor beni.
78‹‹Efrayim öteki halklarla karışıyor,
Çevrilmemiş pideye döndü.
79Gücünü yabancılar yedi,
Farkında değil;
Saçlarına ak düştü,
Farkında değil.
710İsrailin gururu kendine karşı tanıklık ediyor;
Bütün bunlara karşın
Yine de dönmüyorlar ben, Tanrıları RABbe,
Aramıyorlar beni.
711‹‹Efrayim bön, akılsız bir güvercin gibi,
Ya Mısırı yardıma çağırıyor,
Ya Asura gidiyor.
712Gittiklerinde ağımı üzerlerine atacak,
Gökte uçan kuşlar gibi onları yere indireceğim.
Topluluklarına bildirildiği gibi,
Onları yola getireceğim.
713Vay onların haline,
Çünkü benden uzaklaştılar!
Felaket gelecek başlarına,
Çünkü başkaldırdılar bana!
Ben onları kurtarmak istiyorum,
Onlarsa iftira ediyor bana.
714Yürekten yakarmıyorlar,
Uluyorlar yataklarının üzerinde.
Tahıl ve yeni şarap için kendilerini yaralıyor,
Bana sırt çeviriyorlar.
715Ben onları eğittim, bileklerine güç verdim,
Onlarsa bana düzen kuruyor.
716Dönüyorlar,
Ama Yüce Olan'a değil;
Kusurlu yay gibiler.
Arsız dilleri yüzünden
Önderleri kılıçtan geçirilecek.
Mısır'da gülünç duruma düşecekler bu yüzden.››
81‹‹Boru çalmaya hazırlan!
Düşman kartal gibi dolaşıyor evimin üzerinde;
Çünkü İsrail antlaşmaya uymadı,
Yasama karşı çıktılar.
82‹Ey Tanrımız,
Biz İsrailliler seni tanıyoruz!›
Diye bana yakarıyorlar.
83İyi olanı reddettiler,
Düşman kovalayacak onları.
84Krallar atadılar bana sormadan,
Önderler seçtiler benden habersiz.
Altın ve gümüşleriyle yıkımlarına yol açan putlar yaptılar.
85Ey Samiriye, atın buzağı putunuzu,
Öfkem alevleniyor size karşı!
Hiç mi temiz olamayacaksınız?
86Çünkü bu İsrailin işidir.
O buzağıyı bir usta yaptı,
Tanrı değildir o.
Samiriyenin buzağı putu parçalanacak.
87Çünkü rüzgar eken kasırga biçer.
Baş vermeyen buğday un vermez.
Verse bile yabancılar yutacak onu.
88‹‹Yutuldu İsrail,
Şimdi uluslar arasında kimsenin beğenmediği bir kap gibi.
89Tek başına dolaşan yaban eşeği gibi Asura gittiler,
Efrayim ücretli oynaşlar tuttu.
810Uluslar arasında oynaşlar tutsalar da,
Şimdi onları bir araya toplayacağım.
Çünkü azalmaya başladılar güçlü kralın baskısı altında.
811‹‹Efrayim günah sunusu sunmak için çok sunak yaptı,
Bunlar günah işlemelerine neden oldu.
812Yasamdaki pek çok şeyi onlar için yazdım,
Ne var ki garipsediler bunları.
813Bana sundukları kurbanlara gelince,
Kurban kesiyor, eti kendileri yiyorlar;
Oysa RAB bunu yapanlardan hoşlanmaz.
Şimdi anımsayacak suçlarını,
Günahları için onları cezalandıracak;
Geri dönecekler Mısıra.
814Çünkü İsrail Yaratıcısı'nı unuttu,
Saraylar yaptı;
Yahuda'ysa birçok kenti surlarla çevirdi,
Ama ateş göndereceğim kentlerinin üstüne,
Yiyip bitirsin kalelerini.››
91Ey İsrail, öteki halklar gibi sevinme, coşma!
Çünkü kendi Tanrına vefasızlık ederek zina ettin,
Harman yerlerinin tümünde zina kazancına gönül verdin.
92Ama harman yeri, şarap teknesi halkı doyurmayacak,
Yeni şarap umutları boşa çıkacak.
93RABbin diyarında kalmayacaklar,
Mısıra dönecek Efrayim,
Asurda kirli sayılan şeyleri yiyecekler.
94RABbe şarap sunuları dökmeyecekler,
Onu hoşnut etmeyecek kurbanları.
Kurbanları yas yemeğine dönecek,
Kirli sayılacak onları yiyenlerin hepsi.
Yalnız kendi karınlarını doyuracak yiyecekleri,
RABbin Tapınağına girmeyecek.
95Ne yapacaksınız dinsel bayramlarda,
RABbin bayram gününde?
96Yıkımdan kaçsalar bile,
Mısır bir araya toplayacak onları,
Mof gömecek.
Değerli gümüş eşyalarını yabanıl otlar saracak,
Diken bitecek çadırlarında.
97Onların ceza günleri geldi,
Hesap günleri çattı.
Bunu bilsin İsrail!
Suçunuzun çokluğundan,
Düşmanlığınızın büyüklüğü yüzünden,
Peygamber aptal, ruhsal insan deli sayıldı.
98Peygamber Tanrımın yanısıra Efrayime gözcülük eder,
Ama tuzak kurulmuş bütün yollarına,
Düşmanlık var Tanrının Tapınağında.
99Alabildiğine yozlaştılar,
Givada olduğu gibi.
Tanrı suçlarını anımsayacak,
Günahlarının cezasını verecek.
910‹‹İsrail çölde
Bir salkım üzüm gibi geldi bana,
Atalarıysa incir ağacının ilk ürünü gibi.
Ama Baal-Peora geldiklerinde
Utanç dolu puta adadılar kendilerini,
Sevdikleri şey kadar iğrenç oldular.
911Efrayimin görkemi bir kuş gibi uçup gidecek,
Ne doğum ne gebelik olacak, kimse gebe kalmayacak.
912Çocuklarını büyütseler bile,
Çocuklarından edeceğim onları,
Kimse kalmayıncaya dek;
Evet, vay başlarına,
Onları terk ettiğimde!
913Efrayimi, Sur Kenti gibi,
Güzel bir yere kurulmuş gördüm.
Ama Efrayim çocuklarını celladın önüne götürecek.››
914Ya RAB, ver onlara ne vereceksen!
Düşük yapan rahimler, sütsüz memeler ver.
915‹‹Gilgaldaki kötülükleri yüzünden,
Nefret ettim orada onlardan.
İşledikleri günahlardan ötürü,
Onları evimden kovacağım.
Artık sevmeyeceğim onları,
Bütün önderleri asidir.
916Vuruldu Efrayim,
Kökleri kurudu,
Meyve vermeyecekler artık.
Çocuk doğursalar bile,
Rahimlerinin değerli meyvelerini öldüreceğim.››
917Reddedecek Tanrım onları,
Çünkü O'nu dinlemediler,
Uluslar arasında dolaşıp duracaklar.
101İsrail serpilen bir asmaya benzer,
Meyvesini veriyor.
Meyvesi arttıkça,
Sunakları da arttı.
Ülkesi zenginleştikçe,
Onu güzel dikili taşlarla donattı.
102İçleri yalan doldu,
Şimdi suçlarının cezasını taşımalılar.
RAB sunaklarını yıkacak,
Dikili taşlarını yok edecek.
103O zaman, ‹‹Kralsız kaldık›› diyecekler,
‹‹Çünkü RABden korkmadık.
Kralımız olsa bile,
Ne yapabilirdi bize?››
104Antlaşma yaparken,
Boş sözler veriyor, yalan yere ant içiyorlar,
Bu yüzden davalar, sürülmüş tarladaki zehirli ot gibi boy veriyor.
105Samiriyede yaşayanlar
Beytavendeki inek putu yüzünden korkuya kapılacak.
Halkı onun ardından yas tutacak,
Onun görkemiyle coşan putperest kâhinler
Oradan sürgün edildiği için dövünecek.
106Put armağan olarak büyük krala, Asura götürülecek.
Efrayim rezil olacak,
İsrail aldığı öğütten utanacak.
107Samiriye, Kralıyla birlikte
Su üstündeki çubuk gibi akıp gidecek.
108İsrailin günahı olan Avendeki puta tapılan yerler yok olacak,
Sunaklarını dikenler, devedikenleri saracak.
O zaman dağlara, ‹‹Bizi örtün!››,
Tepelere, ‹‹Üzerimize düşün!›› diyecekler.
109‹‹Ey İsrail, Givada geçirdiğin günlerden beri
Günah işledin.
Orada direndiniz bana.
Kötülere karşı açılan savaş
Givada size erişemez mi?
1010İstediğim zaman onları cezalandıracağım,
Çifte günahlarına bağlandıkları zaman,
Uluslar toplanacak onlara karşı.
1011Efrayim eğitilmiş ineğe benzer,
Buğday dövmeyi sever.
Ama ben boyunduruk takacağım onun güzel boynuna.
Koşum vuracağım Efrayimin sırtına,
Yahuda çift sürecek,
Yakup tırmık çekecek.
1012Doğruluk ekin kendiniz için,
Sevgi meyveleri biçin.
Nadasa bıraktığınız toprağı işleyin;
Çünkü RABbe yönelme zamanıdır,
Gelip üzerinize doğruluk yağdırıncaya dek.
1013Ama siz kötülük ektiniz,
Fesat biçtiniz,
Yalanın meyvesini yediniz.
Çünkü kendi yolunuza,
Yiğitlerinizin çokluğuna güvendiniz.
1014Bu yüzden halkınızın arasında savaş uğultusu çıkacak,
Yıkılacak bütün surlarınız,
Şalmanın savaşta Beytarveli yıktığı gibi.
Anneler çocuklarıyla birlikte yere çalınıp parçalandı.
1015Ey Beytel, sana da aynısı yapılacak,
Kötülüğünün büyüklüğü yüzünden.
Tan ağarırken İsrail Kralı büsbütün yok olacak.
111‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili,
Oğlumu Mısırdan çağırdım.
112Peygamberler İsraili çağırdıkça,
İsrail uzaklaştı onlardan.
Kurban kestiler Baallara,
Buhur yaktılar putlara.
113Efrayime yürümeyi ben öğrettim,
Kollarıma aldım onları.
Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.
114Onları insancıl iplerle,
Sevgi bağlarıyla kendime çektim;
Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,
Eğilip yiyeceklerini verdim.
115‹‹Mısıra dönmeyecekler,
Asur kral olacak başlarına,
Çünkü bana dönmek istemediler.
116Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,
Kapı sürgülerini yok edecek,
Tüketecek onları düzenleri yüzünden.
117Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.
Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,
Asla yüceltmeyeceğim onları.
118‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?
Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?
Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?
Seni nasıl Sevoyime çeviririm?
Yüreğim değişti içimde,
Alevlendi acıma duygularım.
119Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,
Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.
Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,
Kutsal Olanım aranızda,
Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.
1110Aslan gibi kükreyen
RABbin ardınca yürüyecekler;
O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.
1111Mısırdan kuşlar gibi,
Asurdan güvercinler gibi
Titreyerek gelecekler.
Evlerine oturtacağım onları››
Diyor RAB.
1112Efrayim yalanla,
İsrail halkı hileyle çevremi sardı.
Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,
Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.
121Efrayim rüzgarı güdüyor,
Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;
Yalanı, zorbalığı artıyor.
Asurla antlaşma yapıyor,
Mısıra zeytinyağı gönderiyor.
122RABbin davası var Yahudayla,
Yakup soyunu izlediği yola göre cezalandıracak,
Yaptıklarının karşılığını verecek.
123Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu,
Büyüyünce Tanrıyla güreşti.
124Melekle güreşip yendi,
Ağladı, kutsanmak istedi.
Tanrıyı Beytelde buldu,
RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu,
O RAB diye anılır.
126Bu yüzden Tanrına dön sen,
Sevgiye, adalete sarıl,
Sürekli Tanrını bekle.
127Efrayim tüccardır,
Hileli terazi kullanır,
Aldatmayı sever.
128‹‹Çok zengin oldum›› diye böbürlenir,
‹‹Varlığa kavuştum,
Çok emek çektim,
Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.››
129‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Bayram günlerindeki gibi,
Seni yine çadırlarda oturtacağım.
1210Peygamberlere de söyledim,
Çok görümler sağladım,
Onlar aracılığıyla örnekler verdim.››
1211Kötülük mü var Gilatta?
Gerçekten değersiz bir halk!
Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar,
Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor.
1212Yakup Arama kaçtı,
İsrail bir karı için kul oldu,
Koyun güttü.
1213RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı,
Yine bir peygamber korudu onları.
1214Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi.
Rab döktükleri kanın hesabını soracak,
Aşağılamalarının karşılığını verecek.
131Efrayim konuştuğunda herkes titrerdi,
Yücelmişti İsrailde.
Ama Baala taparak suç işleyince öldü.
132Şimdi günah üstüne günah işliyorlar,
Gümüşlerinden dökme putlar,
Akıllıca tasarlanmış putlar yapıyorlar,
Hepsi de usta işi.
Bu insanlar hakkında,
‹‹İnsan kurban edenler
Buzağıları öpüyor!›› diye konuşuluyor.
133Bu yüzden sabah sisine,
Erken uçup giden çiye,
Harman yerinden savrulan saman çöpüne,
Bacadan tüten dumana dönecekler.
134‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim,
Benden başka tanrı tanımayacaksın,
Çünkü başka kurtarıcı yoktur.
135Ben sana çölde,
Kurak topraklarda göz kulak oldum.
136Otlaklara sahip olunca doydular,
Doyunca gurura kapıldılar;
Bu yüzden unuttular beni.
137Ben de onlara karşı bir aslan gibi olacağım,
Bir pars gibi yol kenarında pusuya yatacağım.
138Yavrularından edilmiş dişi ayı gibi
Karşılarına çıkacak,
Yüreklerinin zarını yırtacağım,
Dişi aslan gibi onları oracıkta yiyip bitireceğim,
Yabanıl bir hayvan parçalayacak onları.
139‹‹Ey İsrail, bana, yardımcına karşı çıkman
Yıkıma uğratıyor seni.
1310Nerede seni bütün kentlerinde
Kurtaracak kralın?
Yöneticilerin nerede?
Hani, onlar için:
‹Bana bir kral ve önderler ver!› demiştin.
1311Öfkelendiğimde bir kral verdim sana,
Gazaba gelince alıp götürdüm onu.
1312Efrayimin suçu birikmiş,
Günahı kayda geçmiş.
1313Doğum sancıları çeken kadının akılsız oğludur o,
Çünkü zamanı geldiğinde,
Açık rahimden çıkmıyor.
1314‹‹Onları fidyeyle kurtaracağım
Ölüler diyarının elinden,
Ölümden fidyeyle kurtaracağım.
Felaketin nerede, ey ölüm?
Yıkıcılığın nerede, ey ölüler diyarı?
Hiç pişmanlık duymayacağım.
1315‹‹Kardeşleri arasında serpilip gelişse de,
Doğu rüzgarı, çölden esen RABbin soluğu üzerine gelecek,
Onun kaynağı kuruyacak,
Pınarı kesilecek,
Değerli eşyalarının hazinesi yağmalanacak.
1316Samiriye halkı suçunun cezasını çekecek,
Çünkü Tanrısı'na başkaldırdı.
Kılıçla yıkılacaklar,
Yere çalınıp parçalanacak yavruları,
Gebe kadınlarının karnı yarılacak.››
141Tanrın RABbe dön, ey İsrail,
Çünkü suçlarından ötürü tökezledin.
142Dualarla gidin, RABbe dönün,
Ona, ‹‹Bağışla bütün suçlarımızı›› deyin,
‹‹Lütfet, kabul et bizi,
Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.
143Asur kurtaramaz bizi,
Savaş atlarına binmeyeceğiz.
Artık ellerimizle yaptığımıza
‹Tanrımız› demeyeceğiz,
Çünkü öksüz sende merhamet bulur.››
144‹‹Onların dönekliğini düzelteceğim,
Gönülden seveceğim onları,
Çünkü onlara karşı öfkem dindi.
145Çiy gibi olacağım İsraile;
Zambak gibi çiçek açacak,
Lübnan sediri gibi kök salacaklar.
146Dallanıp budaklanacaklar,
Görkemleri zeytin ağacını,
Kokuları Lübnan sedirini andıracak.
147Yine insanlar oturacak gölgesinde;
Buğday gibi gelişecek,
Asma gibi serpilecekler;
Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar.
148Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla?
Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim.
Yeşil çam gibiyim ben,
Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.››
149Bilge kişi kavrasın bunları,
Anlayan anlasın.
Çünkü RAB'bin yolları adildir;
Bu yollarda yürür doğrular,
Ama başkaldıranlar bu yollarda sendeler.