Multilingual Scriptures

Multilingual Scriptures Home » Albanian Bible » 1 Samuel

Albanian Bible
Chapter #	Verse #	Verse Detail
1	1	Ishte nj� njeri nga Ramathaim-Tsofini, nga zona malore e Efraimit, q� quhej Elkanah; ishte bir i Jerohamit, bir i Elihut, bir i Tohut dhe bir i Efraimitit Tsuf.
1	2	Ai kishte dy gra: e para quhej Ana dhe tjetra Penina. Penina kishte f�mij�, kurse Ana nuk kishte.
1	3	�do vit ky njeri nisej nga qyteti i tij p�r t� adhuruar dhe p�r t`i ofruar flijime Zotit t� usht�rive n� Shiloh, ku gjendeshin dy bijt� e Efraimit, Hofni dhe Finehasi, prift�rinj t� Zotit.
1	4	Kur i vinte dita Elkanahut t� ofronte flijimin, ai kishte zakon t`u jepte pjes�n q� u takonte gruas s� tij Penina dhe pjes�t gjith� bijve dhe bijave t� tij;
1	5	por An�s i jepte nj� pjes� t� dyfisht�, sepse e donte An�n, megjith�se Zoti ia kishte mbyllur barkun.
1	6	Por shemra e saj e ngacmonte vazhdimisht p�r ta z�m�ruar, sepse Zoti ia kishte mbyllur barkun.
1	7	K�shtu ndodhte �do vit; sa her� q� Ana ngjitej n� sht�pin� e Zotit, Penina e ngacmonte; prandaj ajo qante dhe nuk hante m�.
1	8	At�her� burri i saj Elkanahu i tha: "Ana, pse qan? Pse nuk ha? Pse �sht� trishtuar zemra jote? A nuk jam un� p�r ty m� i mir� se dhjet� f�mij�?".
1	9	Pasi h�ngr�n dhe pin� n� Shiloh, Ana u ngrit. Prifti Eli ishte ulur mbi ndenj�sen q� ndodhet n� hyrje t� tabernakullit t� Zotit.
1	10	N� trishtimin e shpirtit t� saj i lutej Zotit duke qar� me d�nes�.
1	11	Pastaj lidhi nj� kusht, duke th�n�: "O Zot i ushtrive, n� se v�rtet� interesohesh p�r fatkeq�sin� q� i ka r�n� sh�rb�tores sate, n� se ti m� mban mend mua dhe nuk e harron sh�rb�toren t�nde, por d�shiron t`i jap�sh sh�rb�tores sate nj� f�mij� mashkull, un� do t`ja jap Zotit p�r t� gjitha dit�t e jet�s s� tij dhe brisku nuk ka p�r t� kaluar mbi kok�n e tij".
1	12	Nd�rsa ajo e zgjaste lutjen e saj p�rpara Zotit, Eli shikonte me kujdes goj�n e saj.
1	13	Ana fliste n� zem�r t� saj; vet�m buz�t i l�viznin, por z�ri saj nuk d�gjohej; pik�risht p�r k�t� Eli mendonte q� ishte e dehur.
1	14	K�shtu Eli i tha: "Deri kur do t� jesh e dehur? T� dalt� pija!".
1	15	Por Ana u p�rgjegj dhe tha: "Jo, imzot, un� jam nj� grua e vrar� n� frym dhe nuk kam pir� as ver�, as pije t� tjera deh�se, por isha duke hapur zemr�n time para Zotit.
1	16	Mos mendo se sh�rb�torja jote �sht� nj� grua e �oroditur, sepse ka q�n� dh�mbja dhe hidh�rimi i pamas� q� m� shtyn� t� flas deri tani".
1	17	At�her� Eli iu p�rgjegj: "Shko n� paqe dhe Per�ndia i Izraelit t� dh�nt� at� q� i k�rkove".
1	18	Ajo u p�rgjegj: "Sh�rb�torja jote past� gjetur hirin n� syt� e tu". K�shtu gruaja iku n� rrug�n e saj, nisi t� ushqehet dhe pamja e saj nuk ishte m� e trishtuar.
1	19	Ata u ngrit�n her�t n� m�ngjes dhe ran� p�rmbys p�rpara Zotit; pastaj u nis�n dhe u kthyen n� sht�pin� e tyre n� Ramah. Elkanahu njohu An�n, bashk�shorten e tij, dhe Zoti u kujtua p�r t�.
1	20	N� koh�n e caktuar, Ana mbeti me barr� dhe lindi nj� djal� t� cilit ia vun� emrin Samuel, duke th�n�: "Sepse ia k�rkova Zotit".
1	21	At�her� burri i saj Elkanahu u ngjit me gjith� familjen e tij p�r t`i ofruar Zotit flijimin vjetor dhe p�r t� plot�suar kushtin e lidhur.
1	22	Por Ana nuk u ngjit, sepse i tha burrit t� saj: "Un� nuk do t� ngjitem deri sa f�mija t� jet� zvjerdhur; at�her� do ta �oj me q�llim q� ta paraqes para Zotit dhe t� mbetet pran� tij p�r gjithnj�".
1	23	Burri i saj, Elkanahu, iu p�rgjegj: "B�j si t� t� duket m� mir�; q�ndro deri sa t� t� jet� zvjerdhur, mjaft q� Zoti ta mbaj� fjal�n!". K�shtu gruaja mbeti n� sht�pi dhe i dha gji birit t� saj deri sa ky u zvordh.
1	24	Mbasi e zvordhi e mori me vete, bashk� me tri dema t� vegj�l, nj� ef� mielli dhe nj� calik ver�; dhe i �oi n� sht�pin� e Zotit n� Shiloh. Djali ishte akoma shum� i vog�l.
1	25	Pastaj ata flijuan nj� dem dhe ia �uan djalin Elit.
1	26	Ana i tha: "Imzot! Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� jeton shpirti yt, o imzot, un� jam ajo grua q� rrinte k�tu, af�r teje, dhe i lutej Zotit.
1	27	Jam lutur p�r t� pasur k�t� djal�, dhe Zoti m� dha at� q� i kisha k�rkuar.
1	28	Prandaj edhe un� ia fal Zotit; deri sa t� rroj�, ai do t`i kushtohet Zotit". Dhe aty ran� p�rmbys para Zotit.
2	1	At�her� Ana u lut dhe tha: "Zemra ime ngaz�llohet n� Zotin, forca ime ngrihet tek i Zoti; goja ime hapet kund�r armiqve t� mi, sepse g�zohem nga shp�timi yt.
2	2	Nuk ka asnj� t� shenjt� si Zoti, sepse nuk ka asnj� tjet�r v�� teje, nuk ka asnj� shk�mb si Per�ndia yn�.
2	3	Mos vazhdoni t� flisni me aq mburrje; t� mos dalin fjal� arrogante nga goja juaj, sepse Zoti �sht� Per�ndia i njohjes dhe ai i peshon veprimet.
2	4	Dhe harqet e t� fuqishm�ve thyhen, nd�rsa t� dob�tit jan� pajisur me forc�.
2	5	Ata q� ishin t� ngopur shkojn� si pun�tor� ditor� p�r nj� cop� buk�, nd�rsa ata q� ishin t� uritur nuk vuajn� m� nga uria. Madje edhe ajo q� ishte shterp�, ka pjell� shtat� her�, nd�rsa ajo q� ka shum� f�mij� �sht� dob�suar.
2	6	Zoti t� b�n t� vdes�sh dhe t� b�n t� jetosh; t� zbret n� Sheol dhe t� ngjit q� andej.
2	7	Zoti t� varf�ron dhe t� pasuron, ai t� posht�ron dhe ai t� lart�son.
2	8	Ai e ngre t� mjerin nga pluhuri dhe e heq t� varf�rin nga plehrat, n� m�nyr� q� t� ulet me princat dhe t� trash�gojn� nj� fron lavdie; sepse shtyllat e dheut i p�rkasin Zotit, dhe mbi to ai ka mb�shtetur bot�n.
2	9	Ai ruan rrug�n q� b�jn� shenjtor�t e tij, por t� pafet� do t� vdesin n� err�sir�, sepse njeriu nuk do t� mbizot�roj� me an� t� forc�s.
2	10	Kund�rshtar�t e Zotit do t� cop�tohen; ai do t� gj�moj� kund�r tyre nga qielli. Zoti do t� gjykoj� popujt deri n� skajet e tok�s, do t`i jap� forc� mbretit t� tij dhe do ta lartoj� forc�n e t� vajosurit t� tij".
2	11	Pastaj Elkanahu u kthye n� sht�pin� e tij n� Ramah, dhe f�mija qendroi q� t`i sh�rbej� Zotit n� prani t� priftit Eli.
2	12	Bijt� e Elit ishin njer�z t� k�qij; nuk e njihnin Zotin.
2	13	Dhe ja si silleshin k�ta prift�rinj me popullin; kur dikush ofronte nj� flijim, sh�rb�tori i priftit vinte, kur mishi ziente, me nj� pirun me tri maja n� dor�,
2	14	dhe e fuste n� tenxhere, n� kazan apo n� kusi, dhe t�r� at� q� piruni i madh t�rhiqte sip�r prifti e mbante p�r vete. K�shtu vepronin me t�r� Izraelit�t q� shkonin n� Shiloh.
2	15	Edhe para se t� digjnin dhjamin, sh�rb�tori i priftit vinte dhe i thoshte atij q� b�nte flijimin: "M� jep mish p�r ta pjekur p�r priftin, sepse ai nuk do t� pranoj� prej teje mish t� pjekur, por mish t� gjall�".
2	16	Dhe n� qoft� se njeriu i thoshte: "M� par� t� tymoset dhjami, pastaj t� marr�sh sa t� duash", ai p�rgjigjej: "Jo, duhet t� ma jap�sh tani; p�rndryshe do ta marr me forc�".
2	17	Prandaj m�kati i dy t� rinjve ishte shum� i madh p�rpara Zotit, sepse ata p�r�monin ofertat q� i b�heshin Zotit.
2	18	Por Samueli kryente sh�rbimin para Zotit, megjith�se akoma f�mij�, dhe ishte mb�shtjell� me nj� efod prej liri.
2	19	E �ma i p�rgatiste nj� veshje t� vog�l dhe ia �onte �do vit kur ngjitej me burrin e saj p�r t� ofruar flijimin vjetor.
2	20	At�her� Eli bekonte Elkanahun dhe bashk�shorten e tij, duke th�n�: "Zoti t� dh�nt� f�mij� t� tjer� nga kjo grua, me k�rkes�n q� ajo i ka b�r� Zotit!". Pastaj ata ktheheshin n� sht�pin� e tyre.
2	21	K�shtu Zoti vizitoi An�n, dhe kjo mbeti me barr� dhe lindi tre djem dhe dy vajza. Nd�rkaq djali Samuel po rritej pran� Zotit.
2	22	Por Eli ishte shum� plak dhe d�gjoi t� gjitha ato q� bijt� e tij i b�nin gjith� Izraelit dhe si ata binin n� shtrat me grat� q� kryenin sh�rbimin n� hyrje t� �adr�s s� mbledhjes;
2	23	dhe u tha atyre: "Pse b�ni gj�ra t� tilla? Sepse d�gjoj nga t�r� populli p�r veprimet tuaja t� k�qija.
2	24	Mos, bijt� e mi, sepse z�rat q� d�gjoj p�r ju nuk jan� aspak t� mira; ju e shtyni popullin e Zotit t� m�katoj�.
2	25	N� rast se nj� njeri m�katon kund�r nj� njeriu tjet�r, Per�ndia e gjykon, por n� rast se nj� njeri m�katon kund�r Zotit, kush do t� nd�rhyj� p�r t�?". Por ata nuk e d�gjuan z�rin e atit t� tyre, sepse Zoti d�shironte t� vdisnin.
2	26	Nd�rkaq f�mija Samuel po rritej n� shtat dhe n� mir�dashjen e Zotit dhe t� njer�zve.
2	27	Nj� njeri i Per�ndis� erdhi tek Eli dhe i tha: "K�shtu flet Zoti: A nuk u shfaqa n� sht�pin� e atit t�nd, kur n� Egjipt ata ishin skllev�r t� sht�pis� s� Faraonit?
2	28	Nuk e kam zgjedhur un� midis gjith� fiseve t� Izraelit, q� t� jet� prifti im, t� ngjitet te altari im, t� djeg� temjanin dhe t� vesh� efodin para meje? Dhe a nuk kam qen� un� ai q� i dha sht�pis� s� atit t�nd t�r� flijimet e djegura t� bijve t� Izraelit t� b�ra me zjarr?
2	29	Pse pra i p�r�moni flijimet dhe blatimet e mia q� kam urdh�ruar t� b�hen n� banes�n time, dhe pse nderoni m� tep�r f�mij�t tuaj se mua, duke u trashur me pjes�n m� t� mir� t� blatimeve t� Izraelit, t� popullit tim?
2	30	Prandaj k�shtu thot� Zoti, Per�ndia i Izraelit: Un� kisha shpallur q� sht�pia jote dhe sht�pia e atit t�nd do t� kishin ecur gjithnj� para meje, por tani Zoti thot�: Qoft� larg meje kjo gj�; sepse un� nderoj ata q� m� nderojn�, por ata q� m� p�r�mojn� do t� p�r�mohen gjithashtu nga ana ime.
2	31	Ja, po vijn� dit�t kur un� do t� shkat�rroj forc�n t�nde dhe forc�n e sht�pis� s� atit t�nd n� m�nyr� q� t� mos ket� m� asnj� plak n� sht�pin� t�nde.
2	32	Dhe ke p�r t� par� mjerimin e banes�s sime, ndon�se dhe Per�ndia i ka b�r� aq t� mira Izraelit, nuk do t� ket� kurr� m� asnj� plak n� sht�pin� t�nde.
2	33	Por ai nga t� tut� q� nuk kam p�r t� hequr nga altari im do t� konsumoj� syt� e tu dhe do ta mbush� me trishtim zemr�n t�nde; dhe t�r� pasardh�sit e sht�pis� sate do t� vdesin n� lulen e rinis�.
2	34	Do t� t� sh�rbej� si shenj� ajo q� ka p�r t`u ndodhur dy bijve t� tu, Hofnit dhe Finehasit; q� t� dy do t� vdesin n� t� nj�jt�n dit�.
2	35	Por un� do t� zgjedh p�r vete nj� prift besnik, q� ka p�r t� vepruar simbas asaj q� ndjej n� zemr�n dhe n� shpirtin tim; un� do t`i nd�rtoj nj� sht�pi t� qendrueshme, dhe ai ka p�r t� ecur gjithmon� para t� vajosurit tim.
2	36	Dhe kushdo q� ka p�r t� mbetur n� sht�pin� t�nde do t� vij� t� p�rulet para tij p�r nj� monedh� argjendi dhe nj� cop� buke, dhe do t� thot�: "M� prano, t� lutem, n� nj� nga detyrat prift�rore, q� t� mund t� ha nj� cop� buk�"".
3	1	Samueli i ri i sh�rbente Zotit n� prani t� Eliut. Fjala e Zotit ishte e rrall� n� ato dit�, dhe nuk kishte ndonj� zbules� t� gjer�.
3	2	N� at� koh� Eli rrinte shtrir� n� vendin e tij t� zakonsh�m (tani shikimi i tij kishte filluar t� err�sohej dhe ai nuk mund t� shikonte).
3	3	Llampa e Per�ndis nuk ishte shuar akoma dhe Samueli ishte shtrir� n� tabernakullin e Zotit, ku gjendej edhe arka e Per�ndis�.
3	4	At�her� Zoti thirri Samuelin q� u p�rgjegj: "Ja ku jam!".
3	5	Pastaj vrapoi tek Eli dhe i tha: "Ja ku jam, se ti m� thirre". Ai u p�rgjegj: "Un� nuk t� kam thirrur, shko t� flesh". K�shtu ai vajti t� fler�.
3	6	Zoti e thirri p�rs�ri Samuelin. Dhe Samueli u ngrit, shkoi tek Eli dhe i tha: "Ja ku jam, se ti m� thirre". Por ai u p�rgjegj: "Biri im, un� nuk t� kam thirrur; shko t� flesh".
3	7	(Por Samueli nuk e njihte akoma Zotin, dhe fjala e tij nuk i ishte shfaqur akoma).
3	8	Zoti e thirri p�rs�ri p�r t� tret�n her� Samuelin. K�shtu ai u ngrit, shkoi tek Eli dhe i tha: "Ja ku jam, se ti m� thirre". At�her� Eli kuptoi q� Zoti e th�rriste t� riun.
3	9	Prandaj Eli i tha Samuelit: "Shko e bjer dhe, n� qoft� se t� th�rret prap�, do t� thuash: "Fol�, o Zot, sepse sh�rb�tori yt t� d�gjon"". K�shtu Samueli vajti t� shtrihet n� vendin e tij.
3	10	Pastaj Zoti erdhi, u vendos aty af�r dhe thirri si her�t e tjera: "Samuel, Samuel!". Samueli u p�rgjegj: "Fol�, sepse sh�rb�tori yt t� d�gjon".
3	11	At�her� Zoti i tha Samuelit: "Ja, jam duke b�r� n� Izrael nj� gj� q� do t� shungulloj� vesh�t e kujtdo q� ka p�r ta d�gjuar.
3	12	At� dit� un� do t� kryej kund�r Eliut t� gjitha ato q� thash� lidhur me sht�pin� e tij, nga fillimi deri n� fund.
3	13	Po i deklaroj q� jam b�r� gati t� nd�shkoj sht�pin� e tij p�r gjithnj�, p�r shkak t� paudh�sis� q� e karakterizon, sepse bijt� e tij jan� b�r� t� neveritsh�m dhe ai nuk i ka frenuar.
3	14	Prandaj un� i betohem sht�pis� s� Elit q� paudh�sia e sht�pis� s� Elit nuk do t� shlyhet kurr� me flijime dhe me blatime".
3	15	Samueli mbeti i shtrir� deri n� m�ngjes, pastaj hapi dyert e sht�pis� s� Zotit. Ai kishte frik� t`i tregonte Elit vegimin e tij.
3	16	Por Eli thirri Samuelin, duke th�n�: "Samuel, biri im!". Ai u p�rgjegj: "Ja ku jam".
3	17	Ai tha: "�far� t� tha? T� lutem, mos m� fshih asgj�. Per�ndia veproft� ashtu me ty, madje edhe m� keq, n� rast se ti m� fsheh di�ka nga t� gjitha ato q� t� tha".
3	18	Samueli ia tregoi at�her� t� gjitha, pa i fshehur asgj�. Dhe Eli tha: "Ai �sht� Zoti; le t� b�j� at� q� i p�lqen atij".
3	19	Nd�rkaq Samueli rritej; dhe Zoti ishte me t� dhe nuk la t� shkonin kot asnj� nga fjal�t e tij.
3	20	T�r� Izraeli, nga Dani deri tek Beer-Sheba, m�soi q� Samueli ishte b�r� profet i Zotit.
3	21	Zoti vazhdonte t`i shfaqej n� Shiloh, sepse n� Shiloh Zoti i shfaqej Samuelit me an� t� fjal�s s� vet.
4	1	Fjala e Samuelit i drejtohej t�r� Izraelit. Izraeli doli t� luftoj� kund�r Filistejve dhe ngriti kampin e tij pran� Eben-Ezerit, nd�rsa Filistejt� u vendos�n pran� Afekut.
4	2	Pastaj Filistejt� u rendit�n p�r betej� kund�r Izraelit; filloi nj� betej� e madhe, por Izraeli u mund nga Filistejt�, t� cil�t vran� n� fush�n e betej�s rreth kat�r mij� veta.
4	3	Kur populli u kthye n� kamp, pleqt� e Izraelit than�: "Pse Zoti na mundi sot p�rpara Filistejve? T� shkojm� t� marrim n� Shiloh ark�n e bes�lidhjes s� Zotit, n� m�nyr� q� t� ndodhet n� mes nesh dhe t� na shp�toj� nga duart e armiqve tan�!".
4	4	K�shtu populli d�rgoi n� Shiloh njer�z q� t� merrnin q� andej ark�n e bes�lidhjes s� Zotit t� usht�rive, q� ul�t midis kerubin�ve; dhe dy bijt�r e Elit, Hofni dhe Finehasi, ishin aty me ark�n e bes�lidhjes s� Per�ndis�.
4	5	Kur arka e bes�lidhjes s� Zotit hyri n� kamp, i gjith� Izraeli shp�rtheu n� nj� britm� g�zimi aq t� fuqishme sa vet� toka e drodh.
4	6	Filistejt�, duke d�gjuar bu�im�n e asaj britme, than�: "�far� kuptimi ka bu�ima e k�saj britme t� madhe n� kampin e Hebrenjve?". Pastaj m�suan q� arka e Zotit kishte arritur n� kamp.
4	7	K�shtu Filistejt� u tremb�n, sepse thonin: "Per�ndia erdhi n� kamp". Dhe thirr�n: "Mjer� ne! Nj� gj� e till� nuk ka ndodhur kurr� m� par�.
4	8	Mjer� ne! Kush do t� na shp�toj� nga duart e k�tyre per�ndive t� fuqishme? K�to jan� per�ndit� q� i godit�n Egjiptasit me lloj lloj plag�sh n� shkret�tir�.
4	9	Q�ndroni t� fort� dhe silluni si burra, o Filistej, q� t� mos b�heni skllev�r t� Hebrenjve, ashtu si ata qen� skllev�rit tuaj. Silluni si burra dhe luftoni!".
4	10	K�shtu Filistejt� luftuan dhe Izraeli u mund; dhe gjithkush vrapoi te �adra e vet. Masakra qe me t� v�rtet� e madhe; Izraeli humbi tridhjet� mij� k�mb�sor�.
4	11	Edhe arka e Per�ndis� u morr dhe dy djemt� e Elit, Hofni dhe Finehasi, vdiq�n.
4	12	Nj� njeri i Beniaminit vrapoi nga fusha e betej�s dhe arriti po at� dit� n� Shiloh, me rroba t� grisura dhe kok�n t� mbuluar me dhe.
4	13	Kur arriti, ja, Eli ishte ulur mbi ndenj�sen e tij n� an� t� rrug�s, duke shikuar, sepse zemra e tij dridhej p�r ark�n e Per�ndis�. Sapo ai njeri hyri n� qytet dhe njoftoi p�r at� q� kishte ndodhur, nj� britm� u ngrit nga t�r� qyteti.
4	14	Kur d�gjoi zhurm�n e britmave, Eli tha: "�`kuptim ka zhurma e k�saj rr�muje?". Pastaj ai njeri erdhi me t� shpejt� p�r t`i treguar Elit at� q� kishte ndodhur.
4	15	Eli ishte n�nt�dhjet� e tet� vje�; shikimi i tij qe err�suar aq sa q� ai nuk shikonte m�.
4	16	Njeriu i tha Elit: "Jam ai q� ka ardhur nga fusha e betej�s. Sot kam ikur me vrap nga fusha e betej�s". Eli tha: "Si vajt�n pun�t, biri im?".
4	17	At�her� lajm�tari u p�rgjegj dhe tha: "Iezraeli ia mbathi p�rpara Filistejve dhe u b� nj� masak�r e madhe n� popull; edhe dy djemt� e tu, Hofni dhe Finehasi, vdiq�n, dhe arka e Per�ndis� u morr".
4	18	Sa u zu n� goj� arka e Per�ndis�, Eli ra nga ndenj�sja prapa, p�rbri der�s, theu qaf�n dhe vdiq, sepse ishte plak dhe i r�nduar. Qe gjyqtar i Izraelit dyzet vjet me radh�.
4	19	E reja e tij, gruaja e Finehasit, ishte me barr� dhe n� prag t� lindjes; kur d�gjoi lajmin q� arka e Per�ndis� ishte kapur dhe vjehrri i saj dhe i shoqi kishin vdekur, u k�rrus dhe lindi, sepse e zun� dhimbjet.
4	20	N� �astin kur ishte duke vdekur, grat� q� kujdeseshin p�r t� i than�: "Mos u tremb, sepse ke lindur nj� djal�". Por ajo nuk u p�rgjegj dhe nuk u kushtoi v�m�ndje fjal�ve t� tyre,
4	21	por ia vuri emrin Ikabod f�mij�s, duke th�n�: "Lavdia u largua nga Izraeli", sepse arka e Per�ndis� ishte marr p�r shkak t� vjehrrit t� saj dhe t� burrit t� saj.
4	22	Ajo tha: "Lavdia �sht� larguar nga Izraeli, sepse arka e Per�ndis� �sht� marr".
5	1	At�her� Filistejt� e mor�n ark�n e Per�ndis� dhe e mbart�n nga Eben-Ezeriu n� Ashdod;
5	2	pastaj Filistejt� e mor�n ark�n e Per�ndis�, e �uan n� tempullin e Dagonit dhe e vendos�n pran� Dagonit.
5	3	T� nes�rmen banor�t e Ashdodit u ngrit�n her�t, por Dagoni qe rr�zuar me fytyr� p�r tok� p�rpara ark�s s� Zotit. K�shtu e mor�n Dagonin dhe e vun� p�rs�ri n� vendin e tij.
5	4	T� nes�rmen u ngrit�n her�t, dhe ja Dagoni qe rr�zuar p�rs�ri me fytyr�n p�r tok� p�rpara ark�s s� Zotit, kurse koka e Dagonit dhe t� dy p�ll�mb�t e duarve t� tij u gjet�n t� prera mbi prag; nga Dagoni kishte mbetur vet�m trungu.
5	5	Prandaj, deri dit�n e sotme, prift�rinjt� e Dagonit dhe t�r� ata q� hyjn� n� tempullin e Dagonit nuk v�n� k�mb� mbi pragun e Dagonit n� Ashdod.
5	6	Pastaj dora e Zotit r�ndoi mbi banor�t e Ashdodit dhe i shkretoi, i goditi me hemoroide Ashdodin dhe territorin e tij.
5	7	Kur banor�t e Ashdodit pan� q� pun�t shkonin n� at� m�nyr�, ata than�: "Arka e Per�ndis� t� Izraelit nuk duhet t� mbetet n� mes nesh, sepse dora e tij ka qen� e r�nd� me ne dhe me Dagonin, per�ndin� ton�".
5	8	K�shtu ata mblodh�n pran� tyre t�r� princat e Filistejve dhe than�: "�far� duhet t� b�jm� me ark�n e Per�ndis� t� Izraelit?". Princat u p�rgjegj�n: "T� mbartet arka e Per�ndis� t� Izraelit n� Gatha".
5	9	K�shtu arka e Per�ndis� t� Izraelit u mbart aty. Por mbas transportimit t� saj, dora e Zotit u kthye kund�r atij qyteti, duke i shkaktuar nj� lemeri t� madhe; dhe Zoti i goditi njer�zit e qytetit, t� m�dhenj e t� vegj�l, me nj� epidemi hemoroidesh.
5	10	At�her� ark�n e Per�ndis� e d�rguan n� Ekron. Por, sapo arka e Per�ndis� arriti n� Ekron, banor�t e Ekronit protestuan duke th�n�: "Kan� sjell� ark�n e Per�ndis� t� Izraelit te ne, q� t� vdesim ne dhe populli yn�!".
5	11	K�shtu mblodh�n t�r� pincat e Filistejve dhe u than�: "Largojeni ark�n e Per�ndis� t� Izraelit; ajo t� kthehet n� vendin e saj, q� t� mos shkaktoj� vdekjen ton� dhe t� popullit ton�!". N� fakt ishte p�rhapur nj� lemeri vdekjeprur�se n� t� gjith� qytetin, sepse dora e Per�ndis� r�ndonte shum� mbi t�.
5	12	Ata q� nuk vdisnin prekeshin nga hemoroidet, dhe britmat e qytetit ngjiteshin deri n� qiell.
6	1	Arka e Zotit mbeti shtat� muaj n� vendin e Filistejve.
6	2	Pastaj Filistejt� mblodh�n prift�rinjt� dhe shortar�t dhe than�: "�`duhet t� b�jm� me ark�n e Zotit? Na trego m�nyr�n q� duhet t� p�rdorim p�r ta kthyer p�rs�ri n� vendin e saj".
6	3	At�her� ata u p�rgjegj�n: "N� qoft� se e ktheni ark�n e Per�ndis� s� Izraelit, mos e ktheni bosh, por d�rgoni me t� t� pakt�n nj� ofert� zhd�mtimi; at�her� do t� sh�roheni dhe do t� m�soni pse dora e tij nuk ju ndahej".
6	4	Ata pyet�n: "�far� oferte zhd�mtimi do t`i d�rgojm� neve?". Ata u p�rgjegj�n: "Pes� hemorroide ari dhe pes� minj ari simbas numrit t� princave t� Filistejve, sepse e nj�jta plag� ka goditur ju dhe princat tuaj.
6	5	B�ni, pra, disa figura t� hemorroideve dhe t� minjve tuaj q� shkat�rrojn� vendin, dhe i thurrni lavdi Per�ndis� s� Izraelit; ndofta ai do ta zbus� dor�n e tij mbi ju, mbi per�ndit� tuaj dhe mbi vendin tuaj.
6	6	Pse, vall�, e ngurt�soni zemr�n tuaj ashtu si Egjiptasit dhe Faraoni ngurt�suan zemr�n e tyre? Kur kreu gj�ra t� fuqishme midis tyre, nuk i lan� t� shkojn�, dhe k�shtu ata mund�n t� shkojn�?
6	7	B�ni, pra, nj� qerre t� re, pastaj merrni dy lop� qum�shtore mbi t� cilat nuk �sht� v�n� kurr� zgjedha dhe i mbrihni lop�t n� qerre, por i �oni vi�at e tyre n� stall� larg tyre.
6	8	Pastaj merrni ark�n e Zotit dhe vendoseni mbi qerre; dhe punimet prej ari q� i �oni Zotit si ofert� zhd�mtimi i vini n� nj� shport� pran� saj.
6	9	Dhe rrini e shikoni, n� rast se ngjitet n�p�r rrug�n q� t� �on n� territorin e tij, n� Beth-Shemesh, �sht� Zoti q� na ka b�r� k�t� t� keqe t� madhe; ndryshe do t� t� m�sojm� q� nuk ka qen� dora e tij q� na ka goditur, por kjo ka ndodhur rast�sisht".
6	10	Ata, pra, vepruan k�shtu: mor�n dy lop� qum�shtore, i mbreh�n n� qerre dhe mbyll�n vi�at n� stall�.
6	11	Pastaj vendos�n mbi qerre ark�n e Zotit dhe shport�n me minjt� prej ari dhe figurat e hemorroideve.
6	12	At�her� lop�t u nis�n pik�risht n� drejtim t� Beth-Shemeshit, duke ndjekur gjithnj� at� rrug� dhe duke p�llitur nd�rsa po ecnin, pa u kthyer as djathtas, as majtas. Princat e Filistejve i ndoq�n deri n� kufirin e Beth-Shemeshit.
6	13	Banor�t e Beth-Shemeshit ishin duke korrur grurin n� lugin�; duke ngritur syt�, pan� ark�n dhe u g�zuan qe e pan�.
6	14	Qerrja, pasi arriti n� kampin e Jozueut n� Beth-Shemesh, u ndal aty. Aty kishte nj� gur t� madh; k�shtu ata �an� l�nd�n e drurit t� qerres dhe i ofruan lop�t si olokauste t� Zotit.
6	15	Levit�t hoq�n ark�n e Zotit dhe shport�n q� i rrinte pran� dhe n� t� cil�n gjendeshin sendet prej ari, dhe i vendos�m mbi nj� gur t� madh. Po at� dit� njer�zit e Beth-Shemeshit ofruan dhe i b�n� flijime Zotit.
6	16	Mbasi pes� princat e Filistejve pan� k�t� gj�, po at� dit� u kthyen n� Ekron.
6	17	K�to jan� hemorroidet prej ari q� Filistejt� i d�rguan Zotit si ofert� zhd�mtimi; nj� p�r Ashdodin, nj� p�r Gaz�n, nj� p�r Askalonin, nj� p�r Gathin, nj� p�r Ekronin;
6	18	dhe minjt� prej ari simbas numrit t� t� gjitha qyteteve t� Filistejve q� u p�rkisnin pes� princ�ve, nga qytetet e fortifikuara deri n� fshatrat e fush�s, deri n� gurin e madh e mbi t� cilin u vendos arka e Zotit dhe q� q�ndron deri n� dit�n e sotme n� fush�n e Jozueut, Bethshemitit.
6	19	Zoti goditi disa njer�z t� Beth-Shemeshit, sepse kishin shikuar brenda ark�s s� Zotit; ai goditi shtat�dhjet� njer�z t� popullit. Populli mbajti zi p�r ta, sepse Zoti e kishte prekur me nj� fatkeq�si t� madhe.
6	20	Njer�zit e Beth-Shemeshit than�: "Kush mund t� rezistoj� p�rpara Zotit, k�tij Per�ndie t� shenjt�? Nga kush do t� ngjitet arka, kur t� niset nga ne?".
6	21	K�shtu u d�rguan lajm�tar� banor�ve t� Kiriath-Jearimit p�r t`u th�n�: "Filistejt� e kan� kthyer ark�n e Zotit; zbrisni dhe �ojeni lart te ju".
7	1	At�her� njer�zit e Kiriath-Jearimit erdh�n, e �uan lart ark�n e Zotit dhe e vendos�n n� sht�pin� e Abinadadit n� kod�r, dhe shenjt�ruan t� birin Eleazarin q� t� ruante ark�n e Zotit.
7	2	Shum� koh� kishte kaluar nga dita q� arka ishte vendosur n� Kiriath-Jearim; kishin kaluar nj�zet vjet dhe t�r� sht�pia e Izraelit i ankohej Zotit.
7	3	At�her� Samueli i foli t�r� sht�pis� s� Izraelit, duke th�n�: "N� rast se ktheheni tek Zoti me gjith� zem�r, hiqni nga gjiri juaj per�ndit� e huaja dhe Ashtarithin dhe mbani zemr�n tuaj tek Zoti dhe
7	4	K�shtu bijt� e Izraelit hoq�n m�njan� Baal�t dhe Ashtaroth�t dhe i sh�rbyen vet�m Zotit.
7	5	Pastaj Samueli tha: "Mblidhni t�r� Izraelin n� Mitspah dhe un� do t`i lutem Zotit p�r ju".
7	6	K�shtu ata u mblodh�n n� Mitspah, mor�n uj� dhe e derdh�n p�rpara Zotit; pastaj po at� dit� agj�ruan dhe atje than�: "Kemi m�katuar kund�r Zotit". Samueli i gjykoi bijt� e Izraelit n� Mitspah.
7	7	Kur Filistejt� m�suan q� bijt� e Izraelit ishin mbledhur n� Mitspah, princat e Filistejve u nis�n kund�r Izraelit. Kur bijt� e Izraelit d�gjuan k�t� pat�n frik� nga Filistejt�.
7	8	At�her� bijt� e Izraelit i than� Samuelit: "Mos e nd�rpre klithm�n t�nde p�r neve tek Zoti, q� ai t� na shp�toj� nga duart e Filistejve".
7	9	K�shtu Samueli mori nj� qengj pir�s dhe e ofroi t�r�sisht si olokaust Zotit; Samueli i thirri Zotit p�r Izraelin dhe Zoti ia plot�soi k�rkes�n.
7	10	Nd�rsa Samueli ofronte olokaustin, Filistejt� u afruan p�r t� sulmuar Izraelin; por Zoti bubulloi me bu�im� t� madhe kund�r Filistejve dhe i ngat�rroi deri n� at� pik� sa u mund�n para Izraelit.
7	11	Njer�zit e Izraelit dol�n nga Mitspahu, i ndoq�n Filistejt� dhe i mund�n deri posht� Beth-Karit.
7	12	Ather� Samueli mori nj� gur e ngriti midis Mitspahut dhe Shenit dhe e quajti Eben-Ezer, duke th�n�: "Deri k�tu Zoti na ka ndihmuar".
7	13	K�shtu Filistejt� u posht�ruan dhe nuk u kthyen m� t� shkelin territorin e Izraelit; dhe dora e Zotit u ngrit kund�r Filistejve gjat� gjith� koh�s s� Samuelit.
7	14	Edhe qytetet q� Filistejt� i kishin marr� Izraelit iu kthyen Izraelit, nga Ekroni deri n� Gath. Izraeli �liroi territorin e tij nga duart e Filistejve. Dhe u vendos paqja midis Izraelit dhe Amorejve.
7	15	Samueli qe gjykat�s i Izraelit gjat� gjith� jet�s s� tij.
7	16	�do vit ai i binte p�rqark Bethelit, Gilgalit dhe Mitspahut dhe ushtronte funksionin e gjyqtarit t� Izraelit mbi t�r� k�to vende.
7	17	Pastaj kthehej n� Ramah, sepse aty ishte sht�pia e tij. Aty e gjykonte Izraelin dhe po aty ngriti nj� altar p�r Zotin.
8	1	Kur Samueli u plak em�roi bijt� e tij si gjyqtar� t� Izraelit.
8	2	I par�linduri i tij quhej Joel dhe i dyti Abiah; ata ushtronin funksionin e gjyqtarit n� Beer-Sheba.
8	3	Por bijt� e tij nuk ndoq�n shemb�llin e tij, u larguan nga rruga e drejt� duke siguruar fitime t� palejueshme, pranuan dhurata dhe e prishnin drejt�sin�.
8	4	At�her� t�r� pleqt� e Izraelit u mblodh�n, erdh�n te Samueli n� Ramah,
8	5	dhe i than�: "Ja, ti tani je plakur dhe bijt� e tu nuk ndjekin gjurm�t e tua; prandaj cakto mbi ne nj� mbret q� t� na qeveris� ashtu si� ndodh n� t� gjitha kombet".
8	6	Por kjo nuk i p�lqeu Samuelit, sepse ata kishin th�n�: "Na jep nj� mbret q� t� na qeveris�". Prandaj Samueli iu lut Zotit.
8	7	Dhe Zoti i tha Samuelit: "D�gjo z�rin e popullit p�r t� gjitha ato q� t� thot�, sepse ata nuk t� kan� hedhur posht� ty, por kan� hedhur posht� mua, me q�llim q� un� t� mos mbret�roj mbi ta.
8	8	Sillen me ty, ashty si� kan� b�r� gjithnj� nga dita q� i nxora nga Egjipti e deri m� sot: m� kan� braktisur p�r t`u sh�rbyer per�ndive t� tjera.
8	9	Tani, pra, d�gjo k�rkes�n e tyre, por lajm�roi solemnisht dhe shpallju t� drejtat e mbretit q� do t� sundoj� mbi ta".
8	10	K�shtu Samueli i tregoi t�r� fjal�t e Zotit drejtuar popullit q� i k�rkonte nj� mbret.
8	11	Dhe tha: "K�to do t� jen� t� drejtat e mbretit q� do t� mbret�roj� mbi ju. Ai do t`i marr� bijt� tuaj dhe do t`i caktoj� n� qerret e tij, me q�llim q� t� b�hen kalor�s t� tij dhe t� vrapojn� p�rpara qerreve;
8	12	p�r t`i b�r� ata kapidan� t� mij�sh�ve dhe t� pes�dhjet�sh�ve, p�r t`i v�n� ata t`i l�rojn� arat, t`i korrin t� lashtat, t`i prodhojn� arm� lufte dhe vegla p�r qerret e tij.
8	13	Do t� marr� bijat tuaja p�r t`i b�r� parfumiere, gjellb�r�se dhe furrtare.
8	14	Do t� marr� arat tuaja, vreshtat dhe ullishtet tuaja; m� t� mirat q� keni, p�r t`ua dh�n� eunuk�ve dhe sh�rb�tor�ve t� tij.
8	15	Do t� marr� t� dhjet�n e far�rave dhe t� vreshtave tuaja p�r t`ua dh�n� eunuk�ve dhe sh�rb�tor�ve t� tij.
8	16	Do t� marr� sh�rb�tor�t, sh�rb�toret, t� rinjt� tuaj m� t� mir� dhe gomar�t q� keni p�r t`i p�rdorur n� punimet e tij.
8	17	Do t� marr� edhe t� dhjet�n e kopeve tuaja, dhe ju do t� jeni skllev�rit e tij.
8	18	At� dit� ju do t� ul�rini p�r shkak t� mbretit q� keni p�r vete, por Zoti nuk do t`ju p�rgjigjet".
8	19	Me gjithat� populli nuk deshi t`i d�gjoj� fjal�t e Samuelit dhe tha: "Jo, do t� kemi nj� mbret mbi ne.
8	20	K�shtu do t� jemi edhe ne si gjith� kombet; mbreti yn� do t� na qeveris�, do t� na dal� n� krye dhe do t� luftoj� n� betejat tona".
8	21	Samueli i d�gjoi t�r� fjal�t e popullit dhe ia tregoi Zotit.
8	22	Zoti i tha Samuelit: "D�gjoje k�rkes�n e tyre dhe cakto nj� mbret mbi ta". At�her� Samueli u tha njer�zve t� Izraelit: "Secili t� kthehet n� qytetin e tij".
9	1	Kishte nj� njeri t� Beniaminit, q� quhej Kish, ishte bir i Abielit, bir i Tserorit, bir i Bekorathit, bir i Afiahut, bir i nj� Beniaminiti, nj� njeri i fort� dhe trim.
9	2	Ai kishte nj� djal� t� quajtur Saul, i ri dhe i bukur, nd�r bijt� e Izraelit nuk kishte asnj� m� t� bukur se ai; q� nga supet e lart, ai ua kalonte, p�r shtat, gjith� njer�zve t� tjer�.
9	3	Gomar�t e Kishit, atit t� Saulit, kishin humbur; Kishi i tha t� birit, Saulit: "merr me vete nj� nga sh�rb�tor�t, �ohu dhe shko t� k�rkosh gomar�t".
9	4	K�shtu ai kaloi n�p�r krahin�n malore t� Efraimit dhe p�rshkoi vendin e Shalishas, pa i gjetur; pastaj kaloi n�p�r vendin e Shaalimit, por nuk ishin as aty; p�rshkuan pastaj vendin e Beniaminit�ve, por nuk i gjet�n as aty.
9	5	Kur arrit�n n� vendin e Tsufit, Sauli i tha sh�rb�torit t� tij q� ishte me t�: "�ohu, t� kthehemi, q� t� mos ndodh� q� im at� t� heq� mendjen nga gomaret dhe t� filloj� t� shqet�sohet p�r ne".
9	6	Sh�b�tori i tha: "Ja, n� k�t� qytet jeton nj� njeri i Per�ndis�, q� e nderojn� shum�; t�r� ato q� ai thot�, realizohen pa tjet�r. Tani le t� shkojm� atje; ndofta do t� na tregoj� rrug�n q� duhet t� ndjekim".
9	7	Sauli i tha sh�rb�torit t� tij: "Por ja, n� qoft� se shkojm�, �far� t`i �ojm� njeriut t� Per�ndis�? Sepse buka e thas�ve tan� ka mbaruar dhe nuk kemi asnj� dhurat� p�r t`i �uar njeriut t� Per�ndis�. �far� kemi me vete?".
9	8	Dhe sh�rb�tori iu p�rgjegj Saulit, duke th�n�: "Ja, un� kam n� dor� nj� �erek sikli prej argjendi; do t`ia jap njeriut t� Per�ndis� dhe ai do t� na tregoj� rrug�n q� duhet t� ndjekim".
9	9	(N� t� kaluar�n n� Izrael, kur dikush shkonte p�r t`u k�shilluar me Per�ndin�, thoshte: "�ohu t� shkojm� te shikuesi", sepse profeti i sot�m n� t� kaluar�n quhej shikues).
9	10	At�her� Sauli i tha sh�rb�torit t� tij: "Mir� e the. �ohu t� shkojm�!". Dhe u drejtuan nga qyteti ku gjendej njeriu i Per�ndis�.
9	11	Nd�rsa merrnin t� p�rpjet�n q� t� �on n� qytet, takuan rrug�s dy vajza q� kishin dal� p�r t� mbushur uj� dhe i pyet�n ato: "K�tu �sht� shikuesi?".
9	12	Ato u p�rgjigj�n duke th�n�: "Po, ja ku �sht� pak p�rpara jush, nxitoni. Sot erdhi n� qytet, sepse sot populli duhet t� b�j� nj� flijim n� vendin e lart�.
9	13	Sa t� hyni n� qytet, do ta gjeni me siguri para se t� ngjitet n� vendin e lart� p�r t� ngr�n�. Populli nuk do t� haj� deri sa ai t� mb�rrij�, sepse ai ka p�r t� bekuar flijimin; pastaj t� ftuarit do t� fillojn� t� han�. Prandaj ngjituni lart, sepse tani do ta gjeni".
9	14	K�shtu u ngjit�n n� qytet; nd�rsa ata hynin n� qytet, Samueli dilte n� drejtim t� tyre p�r t`u ngjitur n� vendin e lart�.
9	15	Por nj� dit� para arritjes s� Saulit, Zoti e kishte lajm�ruar Samuelin duke th�n�:
9	16	"Nes�r n� k�t� or� do t� d�rgoj nj� njeri nga vendi i Beniaminit, dhe ti do ta vajos�sh si udh�heq�s t� popullit tim t� Izraelit. Ai do ta shp�toj� popullin tim nga duart e Filistejve, sepse pash� mjerimin e popullit tim, sepse britmat e tij arrit�n deri tek un�".
9	17	Kur Samueli pa Saulin, Zoti i tha: "Ky �sht� njeriu p�r t� cilin t� fola; ai do t� mbret�roj� mbi popullin tim".
9	18	Pastaj Sauli iu afrua Samuelit n� mes t� port�s dhe i tha: "Tregom� t� lutem, ku �sht� sht�pia e shikuesit".
9	19	Samueli iu p�rgjegj Saulit dhe i tha: "Jam un� shikuesi. Ngjitu para meje n� kod�r; sot do t� hani me mua. Nes�r n� m�ngjes do t� l� t� shkosh dhe do t� t� tregoj t�r� ato q� ke n� zem�r.
9	20	P�rsa u p�rket gomar�ve t� tu q� t� kan� humbur tri dit� m� par�, mos u m�rzit se i kan� gjetur. E kujt i drejtohet gjith� d�shira e Izraelit, ve�se ty dhe t�r� sht�pis� s� atit t�nd?".
9	21	Sauli, duke u p�rgjegjur, tha: "A nuk jam un� nj� Beniaminit, nj� nga fiset m� t� vogla t� Izraelit? Dhe familja ime a nuk �sht�, vall� m� e vogla e gjith� familjeve t� fisit t� Beniaminit? Pse m� flet, pra, n� k�t� m�nyr�?".
9	22	At�her� Samueli mori Saulin dhe sh�rb�torin e tij, i futi n� sall� dhe i uli n� krye t� tryez�s t� t� ftuarve q� ishin rreth tridhjet� e pes� veta.
9	23	Pastaj Samueli i tha gjell�b�r�sit: "Sill pjes�n q� t� dhash� dhe p�r t� cil�n t� thash�: "V�re m�njan�"".
9	24	Gjell�b�r�si mori at�her� kofsh�n dhe at� q� i ngjitej asaj, dhe ia vuri p�rpara Saulit. Pastaj Samueli tha: "Ja, ajo q� u mbajt rezerv�, u vu m�njan� p�r ty; haje se �sht� ruajtur apostafat p�r ty kur ftova popullin". K�shtu at� dit� Sauli h�ngri bashk� me Samuelin.
9	25	Pastaj zbrit�n nga vendi i lart� n� qytet dhe Samueli foli me Saulin mbi tarac�.
9	26	T� nes�rmen u ngrit�n her�t, n� t� gdhir�. Samueli e thirri Saulin n� tarac�, duke i th�n�: "�ohu, dhe un� do t� l� t� shkosh". Sauli u ngrit dhe q� t� dy, ai dhe Samueli, dol�n jasht�.
9	27	Kur zbrit�n n� periferi t� qytetit, Samueli i tha Saulit: "Thuaji sh�rb�torit t� kaloj� para nesh dhe t� shkoj� p�rpara, por ti ndalu nj� �ast, n� m�nyr� q� t� kem mund�si t� t� njoftoj fjal�n e Per�ndis�".
10	1	At�her� Samueli mori nj� en� t� vog�l me vaj dhe e derdhi mbi kok�n e tij; pastaj e puthi dhe tha: "A nuk t� ka vajosur Zoti si kreu i trash�gimis� s� tij?
10	2	Sot, kur t� ik�sh nga un�, do t� gjesh dy njer�z pran� varrit t� Rakel�s n� kufirin e Beniaminit, n� Tseltsah. Ata do t� thon�: Gomaret q� shkove t� k�rkosh u gjet�n; tani yt at� nuk shqet�sohet p�r gomaret, por p�r ju, dhe thot�: "�far� duhet t� b�j p�r birin tim?".
10	3	Pastaj ti do ta kalosh at� vend dhe do t� arrish n� lisin e Taborit; aty do t� takosh tre njer�z q� shkojn� p�r t� adhuruar Per�ndin� n� Bethel: nj�ri do t� mbaj� tre keca, tjetri tri buk� dhe i treti nj� calik me ver�.
10	4	Ata do t� t� p�rsh�ndetin dhe do t� t� japin dy buk�, q� do t`i marr�sh nga duart e tyre.
10	5	Pastaj ti do t� arrish n� kodrin�n e Per�ndis�, ku gjendet garnizoni i Filistejve; dhe k�tu, duke arritur n� qytet, do t� takosh nj� grup profet�sh q� do t� zbresin nga vendi i lart�, t� paraprir� nga nj� harp�, nj� dajre, nj� fyell dhe nj� qeste, dhe q� do t� b�jn� profeci.
10	6	At�her� Fryma e Zotit do t� t� ngarkoj� t� b�sh profeci me ta, dhe do t� shnd�rrohesh n� nj� njeri tjet�r.
10	7	Kur k�to shenja do t� realizohen, b�j at� q� rasti k�rkon, sepse Per�ndia �sht� me ty.
10	8	Pastaj ti do t� zbres�sh para meje n� Gilgal: dhe ja, un� do t� zbres te ti p�r t� ofruar olokauste dhe p�r t� kryer flijime falenderimi. Ti do t� pres�sh shtat� dit� deri sa un� t� vij te ti dhe t� t� them �far� duhet t� b�sh".
10	9	Sapo ktheu kurrizin p�r t� l�n� Samuelin, Per�ndia ia nd�rroi zemr�n n� nj� tjet�r, dhe t�r� ato shenja u realizuan po at� dit�.
10	10	Sapo arrit�n atje n� kod�r, nj� grup profet�sh i doli p�rpara; at�her� ai u ngarkua nga Fryma e Per�ndis� dhe filloi t� b�j� profeci n� mes tyre.
10	11	At�her� t�r� ata q� e kishin njohur m� par�, duke par� q� profetizonte bashk� me profet�t, i thonin njer� tjetrit: "�far� i ka ndodhur birit t� Kishit? �sht� edhe Sauli midis profet�ve?".
10	12	Pastaj nj� vendas u p�rgjegj, duke th�n�: "Po kush �sht� ati i tyre?". P�r k�t� ar�sye u b� proverb th�nia: "�sht� edhe Sauli midis prefet�ve?".
10	13	Me t� mbaruar profecit�, Sauli u drejtua n� vendin e lart�.
10	14	Pastaj ungji i Saulit e pyeti at� dhe sh�rb�torin e tij: "Ku keni vajtur?". Ai u p�rgjegj: "T� k�rkojm� gomaret, por, duke par� se nuk ishin, shkuam te Samueli".
10	15	Ungji i Saulit shtoi: "M� trego, t� lutem, �far� ju tha Samueli".
10	16	K�shtu iu p�rgjegj Sauli ungjit t� tij: "Ai na siguroi q� gomaret i kishin gjetur". Por nuk tha asgj� lidhur me at� q� Samueli kishte th�n� p�r mbret�rin�.
10	17	Pastaj Samueli mblodhi popullin para Zotit n� Mitspah,
10	18	dhe u tha bijve t� Izraelit: "K�shtu thot� Zoti, Per�ndia i Izraelit: "Un� e nxora Izraelin nga Egjipti dhe ju �lirova nga duart e Egjiptasve dhe nga duart e t� gjitha mbret�rve q� ju shtypnin".
10	19	Por sot ju keni hedhur posht� Per�ndin� tuaj q� ju ka shp�tuar nga fatkeq�sit� dhe mundimet tuaja dhe i thoni: "Cakto nj� mbret mbi ne!". Prandaj paraqituni para Zotit sipas fiseve dhe sipas mij�sh�ve".
10	20	Pastaj Samueli afroi t�r� fiset e Izraelit, dhe u zgjodh fisi i Beniaminit.
10	21	Pas k�saj afroi fisin e Beniaminit sipas familjeve t� tij dhe u zgjodh familja e Matrit. Pastaj u zgjodh Sauli, bir i Kishit; e k�rkuan, por nuk e gjet�n.
10	22	At�her� u k�shilluan p�rs�ri me Zotin: "A ndodhet tanim� k�tu?". Zoti u p�rgjegj: "Ja ku �sht� fshehur midis bagazheve".
10	23	Vrapuan ta nxjerrin q� andej; k�shtu ai u paraqit para popullit, dhe ishte m� i lart� se gjith� njer�zit nga supi e lart.
10	24	Pastaj Samueli i tha t�r� popullit: "E shihni at� q� ka zgjedhur Zoti? Nuk ka asnj� si ai n� t�r� popullin. K�shtu t�r� populli l�shoi britma g�zimi dhe thirri: "Rroft� mbreti!".
10	25	At�her� Samueli i paraqiti popullit t� drejtat e mbret�ris� dhe i shkroi n� nj� lib�r, q� vendosi p�rpara Zotit. Pas k�saj Samueli ktheu t�r� popullin, secili shkoi n� sht�pin� e tij.
10	26	Edhe Samueli shkoi n� sht�pin� e tij n� Gibeah, dhe me t� shkuan njer�z trima, t� cil�ve Per�ndia u kish prekur zemr�n.
10	27	Por disa njer�z q� nuk vlenin asgj� than�: "Si mund t� na shp�toj� ky njeri?". K�shtu e p�r�muan dhe nuk i b�n� asnj� dhurat�. Por ai nuk tha asnj� fjal�.
11	1	Pastaj Amoniti Nahash shkoi t� ngrej� kampin kund�r Jabeshit t� Galaadit. At�her� t�r� ata t� Jabeshit i than� Nahashit: "Lidh aleanc� me ne dhe ne do t� t� sh�rbejm�".
11	2	Amoniti Nahash iu p�rgjegj k�shtu: "Un� do t� b�j aleanc� me ju me k�t� kusht: t`ju nxjerr syrin e djatht� t� gjith�ve p�r t� posht�ruar t�r� Izraelin.
11	3	Pleqt� e Jabeshit i than�: "Na jep shtat� dit� koh� q� t� d�rgojm� lajm�tar� n� t�r� territorin e Izraelit; dhe n� qoft� se nuk vjen asnjeri p�r t� na shp�tuar, do t� dor�zohemi n� duart e tua".
11	4	K�shtu lajm�tar�t arrit�n n� Gibeah t� Saulit dhe i njoftuan k�to fjal� para popullit; at�her� t�r� populli ngriti z�rin dhe qau.
11	5	Nd�rkaq Sauli po kthehej nga fshati pas qeve t� tij. Dhe Sauli tha: "�far� ka populli q� qan?". I njoftoi at�her� fjal�t e njer�zve t� Jabeshit.
11	6	Me t� d�gjuar k�to fjal�, Fryma e Per�ndis� p�rfshiu Saulin, zem�rimi i t� cilit u rrit me t� madhe.
11	7	Ai mori nj� pend� qesh, i preu qet� cop�-cop� dhe i d�rgoi n� t� gjith� territorin e Izraelit me an� t� lajm�tar�ve, duke th�n�: "K�shtu do t� trajtohen qet�, e atij q� nuk do t� ndjek� Saulin dhe Samuelin". Tmerri i Zotit zuri popullin dhe ai u ngrit si nj� njeri i vet�m.
11	8	Sauli i kaloi n� revist� n� Bezek, dhe ishin treqind mij� bij t� Izraelit dhe tridhjet� mij� burra t� Jud�s.
11	9	Pastaj u than� lajm�tar�ve q� kishin ardhur: "K�shtu do t`u thoni njer�zve t� Jabeshit nga Galaadi: "Nes�r, kur dielli t� filloj� t� ngroh�, do t� �liroheni"". Lajm�tar�t shkuan t`ua njoftojn� k�t� njer�zve t� Jabeshit, t� cil�t u g�zuan.
11	10	At�her� njer�zit e Jabeshit u than� Amonit�ve: "Nes�r do t� vim� tek ju dhe do t� b�ni �`t� doni me ne".
11	11	T� nes�rmen, Sauli e ndau popullin n� tre grupe, t� cil�t hyn� n� mes t� kampit armik para m�ngjesit dhe i grin� Amonit�t deri n� zheg t� dit�s. Ata q� shp�tuan u shp�rndan� dhe nuk mbet�n as dy veta bashk�.
11	12	Populli i tha at�her� Samuelit: "Kush ka th�n�: "A duhet t� mbret�roj� Sauli mbi ne?". Na i jepni k�ta njer�z dhe ne do t`i vrasim".
11	13	Por Sauli u p�rgjegj: "Asnjeri nuk do t� vritet n� k�t� dit�, sepse sot Zoti ka realizuar nj� �lirim t� madh n� Izrael".
11	14	Pastaj Samueli i tha popullit: "Ejani, shkojm� n� Gilgal dhe aty ta p�rt�rijm� mbret�rin�".
11	15	K�shtu t�r� populli shkoi n� Gilgal dhe aty p�rpara Zotit n� Gilgal e caktuan Saulin mbret. Aty p�rpara Zotit ofruan flijime falenderimi; dhe po aty Sauli dhe t�r� njer�zit e Izraelit u g�zuan shum�.
12	1	At�her� Samueli i tha t�r� Izraelit: "Ja, un� ju d�gjova p�r t� gjitha ato q� m� that� dhe vura nj� mbret mbi ju.
12	2	Dhe tani ja, mbreti q� do t� shkoj� para jush. Un� tashm� jam plak dhe i thinjur, dhe bijt� e mij jan� midis jush, un� kam ecur para jush qysh nga rinia ime deri m� sot.
12	3	Ja ku jam, d�shmoni kund�r meje p�rpara Zotit dhe p�rpara atij q� �sht� vajosur: Kujt i kam marr� kaun? Kujt i kam marr� gomarin? Kujt i kam ngr�n� hakun? Cilin kam shtypur? Nga duart e kujt kam pranuar ndonj� dhurat� q� m� ka z�n� syt�? Un� do t`jua kthej".
12	4	Ata iu p�rgjegj�n: "Ti nuk na ke ngr�n� hakun, nuk na ke shtypur dhe nuk ke marr� asgj� nga duart e askujt".
12	5	Ai u tha atyre: "Zoti �sht� d�shmitar kund�r jush dhe i vajosuri i tij �sht� d�shmitar n� k�t� dit�, q� nuk gjet�t asgj� n� duart e mia". Ata iu p�rgjegj�n: "Po, ai �sht� d�shmitar!".
12	6	At�her� Samueli i tha popullit: "�sht� Zoti q� i vendosi Moisiun dhe Aaronin, dhe q� i nxori et�rit tuaj nga Egjipti.
12	7	Prandaj paraqituni q� un� t� kem mund�si para Zotit t� v� n� dukje bashk� me ju veprat e drejta q� Zoti ka kryer p�r ju dhe p�r et�rit tuaj.
12	8	Pas vajtjes s� Jakobit n� Egjipt dhe mbas thirrjeve t� et�rve tuaj drejtuar Zotit, Zoti d�rgoi Moisiun dhe Aaronin q� i nxor�n et�rit tuaj nga Egjipti dhe i b�ri t� banojn� n� k�t� vend.
12	9	Por ata e harruan Zotin, Per�ndin� e tyre, dhe ai i shiti n� duart e Siseras, komandantit t� ushtris� s� Hatsorit, dhe n� pushtetin e Filistejve dhe t� mbretit t� Moabit, t� cil�t u shpall�n luft� atyre.
12	10	At�her� i thirr�n Zotit dhe i than�: "Kemi m�katuar, sepse kemi braktisur Zotin dhe u kemi sh�rbyer Baal�ve dhe Ashtaroth�ve; por tani na �liro nga duart e armiqve tan� dhe ne do t� t� sh�rbejm� ty".
12	11	Dhe k�shtu Zoti d�rgoi Jerubaalin, Bedanin, Jeftin dhe Samuelin, dhe ju �liroi nga duart e armiqve tuaj q� ndodheshin rreth e rrotull, dhe ju jetuat n� siguri.
12	12	Por kur pat� q� Nabashi, mbret i bijve t� Amonit, filloi t� l�viz� kund�r jush, m� that�: "Jo, nj� mbret duhet t� sundoj� mbi ne", pik�risht kur Zoti, Per�ndia juaj, ishte mbreti juaj.
12	13	Ky �sht�, pra, mbreti q� keni zgjedhur dhe keni k�rkuar; ja, Zoti ka v�n� nj� mbret mbi ju.
12	14	N� qoft� se keni frik� nga Zoti, i sh�rbeni dhe d�gjoni z�rin e tij, dhe nuk ngrini krye kund�r urdh�rimeve t� Zotit, at�her� ju dhe mbreti q� mbret�ron mbi ju do t� ndiqni Zotin, Per�ndin� tuaj.
12	15	Por n� rast se nuk i bindeni z�rit t� Zotit dhe kund�rshtoni urdh�rimet e tij, at�her� dora e Zotit do t� ngrihet kund�r jush, ashtu si �sht� ngritur kund�r et�rve tuaj.
12	16	Prandaj tani ndaluni dhe shikoni k�t� gj� t� madhe q� Zoti do t� b�j� para syve tuaj.
12	17	A nuk jemi vall� n� koh�n e korrjes s� grurit? Un� do t� k�rkoj ndihm�n e Zotit dhe ai do t� d�rgoj� bubullima dhe shi; k�shtu do t� kuptoni dhe do t� shihni se e keqja q� keni b�r� duke k�rkuar nj� mbret p�r ju, �sht� e madhe n� syt� e Zotit".
12	18	At�her� Samueli k�rkoi ndihm�n e Zotit dhe ai d�rgoi at� dit� bubullima dhe shi; dhe t�r� populli pati nj� frik� t� madhe nga Zoti dhe nga Samueli.
12	19	Pastaj t�r� populli i tha Samuelit: "Lutju Zotit, Per�ndis� t�nd, p�r sh�rb�tor�t e tu, q� t� mos vdesin, sepse t�r� m�kateve tona u kemi shtuar t� keqen e k�rkimit t� nj� mbreti p�r ne".
12	20	Samueli iu p�rgjegj popullit: "Mos u frik�soni; edhe se keni b�r� gjith� k�t� t� keqe, mos lini s� ndjekuri Zotin, por sh�rbejini Zotit me t� gjith� zemr�n tuaj.
12	21	Mos u largoni p�r t� ndjekur gj�ra t� kota, q� nuk vlejn� as �lirojn�, sepse jan� gj�ra t� kota.
12	22	Sepse Zoti nuk do ta braktis� popullin e tij, p�r hir t� tij t� madh, sepse i p�lqeu Zotit t`ju b�j� popullin e vet.
12	23	Sa p�r mua, mos ndodht� kurr� q� un� t� m�katoj kund�r Zotit duke hequr dor� nga lutjet p�r ju; p�rkundrazi, do t`ju tregoj rrug�n e mir� dhe t� drejt�.
12	24	Vet�m kini frik� nga Zoti dhe i sh�rbeni besnik�risht me gjith� zem�r; mbani parasysh gj�rat e m�dha q� ka b�r� p�r ju.
12	25	Por n� rast se vazhdoni t� b�ni t� keqen, si ju ashtu dhe mbreti juaj do t� flakeni tutje".
13	1	Sauli ishte tridhjet� vje� kur filloi t� mbret�roj�; dhe mbasi mbret�roi dy vjet mbi Izraelin,
13	2	ai zgjodhi tre mij� ushtar� t� Izraelit: dy mij� rrinin me t� n� Mikmash dhe n� krahin�n malore t� Betelit; dhe nj� mij� me Jonathanin n� Gibeah t� Beniaminit; e ktheu prapa pjes�n tjet�r t� popullit, secili shkoi n� �adr�n e vet.
13	3	Jonathani e mundi garnizonin e Filistejve q� ndodhej n� Geba, dhe Filistejt� e m�suan k�t� ngjarje; At�her� Sauli urdh�roi q� t`u binin borive n� t�r� vendin, duke th�n�: "Le ta dijn� Hebrenjt�!".
13	4	Dhe n� t�t� Izraelin filluan t� thon�: "Sauli mundi garnizonin e Filistejve dhe Izraeli tani urrehet nga Filistejt�". K�shtu populli u thirr n� Gilgal p�r t� shkuar pas Saulit.
13	5	Edhe Filistejt� u mblodh�n p�r t� luftuar kund�r Izraelit, me tridhjet� mij� qerre, gjasht� mij� kalor�s dhe shum� njer�z, si r�ra n� bregun e detit. Ata u nis�n pra, dhe u vendos�n n� Mikmash, n� lindje t� Beth-Avenit.
13	6	Kur Izraelit�t e pan� se ishin n� rrezik (pse populli u gjend ngusht�), u fsheh�n n� shpella, n� g�musha, nd�r shk�mbinj, n� guva dhe n� hauze.
13	7	Disa Hebrenj kaluan Jordanin p�r t� vajtur n� vendin e Gadit dhe t� Galaadit. Sauli ishte akoma n� Gilgal dhe t�r� populli shkonte pas tij duke u dridhur.
13	8	Ai priti shtat� dit� simbas koh�s s� caktuar nga Samueli; por Samueli nuk po vinte n� Gilgal dhe populli kishte filluar t� shp�rndahej larg tij.
13	9	At�her� Sauli tha: "M� sillni olokaustin dhe flijimet e falenderimit". Pastaj ofroi olokaustin.
13	10	Sapo kishte mbaruar s� ofruari olokaustin, kur erdhi Samueli; dhe Sauli i doli p�rpara p�r ta p�rsh�ndetur.
13	11	Por Samueli i tha: "�far� b�re k�shtu?". Sauli u p�rgjegj: "Kur pash� q� populli po shp�rndahej larg meje, q� ti nuk kishe arritur dit�n e caktuar dhe q� Filistejt� po mblidheshin n� Mikmash, thash� me vete:
13	12	"Tani Filistejt� do t� m� sulen n� Gilgal dhe un� akoma nuk i jam lutur Zotit". Prandaj e mblodha veten dhe ofrova olokastin".
13	13	At�her� Samueli i tha Saulit: "Ti ke vepruar pa mend; nuk ke respektuar urdh�rimin q� Zoti, Per�ndia yt, t� kishte dh�n�. N� fakt Zoti do t� vendoste p�r gjithnj� mbret�rin� t�nde mbi Izraelin.
13	14	Tani p�rkundrazi mbret�ria jote nuk ka p�r t� vazhduar, Zoti ka k�rkuar nj� njeri simbas zemr�s s� tij, dhe Zoti e ka caktuar princ t� populli t� tij, sepse ti nuk ke respektuar at� q� Zoti t� pati urdh�ruar".
13	15	Pastaj Samueli u ngrit dhe u ngjit nga Gilgali n� Gibeah t� Beniaminit, dhe Sauli kaloi n� revist� popullin q� gjendej me t�; ishin rreth gjasht� qind veta.
13	16	Sauli, Jonathani, bir i tij, dhe njer�zit q� mbet�n me ta q�ndruan n� Gibeah t� Beniaminit, nd�rsa Filistejt� ishin vendosur n� Mikmash.
13	17	Pastaj nga kampi i Filistejve dol�n disa cuba, t� ndar� n� tri grupe: njeri grup mori udh�n n� drejtim t� Ofrahut, drejt vendit t� Shualit;
13	18	nj� grup tjet�r u fut n� rrug�n e Beth-Horonit; grupi i tret� mori rrug�n e kufirit q� sundon lugin�n e Tseboimit, n� drejtim t� shkret�tir�s.
13	19	N� t�r� vendin e Izraelit nuk gjeje as edhe nj� kova�, sepse Filistejt� thonin: "Hebrenjt� t� mos prodhojn� shpata ose shtiza".
13	20	K�shtu t�r� Izraelit�t shkonin te Filistejt� p�r t� mprehur kush plorin, kush s�pat�n, kush belin.
13	21	�mimi p�r mprehje ishte nj� pim p�r belin, p�r s�pat�n, p�r sfurkun, p�r rregullimin e hosten�ve.
13	22	K�shtu dit�n e betej�s nuk shihje as shpat�, as shtiz� n� duart e t�r� nje�zve q� ishin me Saulin dhe me Jonathanin, ato i kishin vet�m Sauli dhe Jonathani, bir i tij.
13	23	Garnizoni i Filistejve doli pastaj dhe u drejtua nga qafa e Mikmashit.
14	1	Nj� dit� ndodhi q� Jonathani, bir i Saulit, i tha shqyrtarit t� tij t� ri: "Eja, shkojm� drejt pozicioneve t� Filistejve, q� ndodhen n� an�n tjet�r". Por nuk i tha asgj� t� atit.
14	2	Sauli rrinte at�her� n� skajin e Gibeahut n�n sheg�n q� �sht� n� Migron, dhe njer�zit q� ishin me t� arrinin n� rreth gjasht� qind veta.
14	3	Ahijahu, bir i Ahitubit, v�llai i Ikabodit, birit t� Finehasit, birit t� Elit, prift i Zotit, n� Shiloh kishte veshur efodin. Por populli nuk e dinte q� Jonathani kishte ikur.
14	4	Nd�rmjet kalimeve n�p�r t� cilat Jonathani k�rkonte t� arrinte n� pozicionin e Filistejve, kishte nj� shk�mb q� ngrihej nga nj� an� dhe nj� shk�mb q� ngrihej nga ana tjet�r; nj�ri quhej Botsets dhe tjetri Seneh.
14	5	Njeri nga shk�mbinjt� ngrihej n� veri, p�rball� Mikmashit dhe tjetri n� jug, p�rball� Gibeahut.
14	6	Jonathani i tha shqyrtarit t� ri: "Eja, shkojm� drejt pozicioneve t� k�tyre t� parrethprer�ve; ndofta Zoti ka p�r t� vepruar n� favorin ton�, sepse asgj� nuk e pengon Zotin t� siguroj� shp�timin me shum� ose me pak njer�z".
14	7	Shqyrtari i tij iu p�rgjegj: "B�j �`ke p�r zem�r; shko p�rpara; jam gati t� shkoj me ty ku ta d�shiroj� zemra jote".
14	8	At�her� Jonathani tha: "Ja, ne do t� shkojm� drejt atyre njer�zve dhe do t`i b�jm� q� t� na shohin.
14	9	Po t� na thon�: "Ndaluni deri sa t`ju arrijm�", ne do t� q�ndrojm� n� vend dhe nuk do t� shkojm� tek ata;
14	10	por n� rast se na thon�: "Ejani te ne", ne do t� shkojm�, sepse Zoti i ka dh�n� n� duart tona; dhe kjo do t� na sh�rbej� si shenj�".
14	11	K�shtu t� dy u pan� nga garnizoni i Filistejve; dhe Filistejt� than�: "Ja Hebrenjt� q� po dalin nga shpellat ku ishin fshehur!".
14	12	Pastaj njer�zit e garnizonit iu kthyen Jonathanit dhe shqyrtarit t� tij dhe than�: "Ejani te ne se kemi di�ka p�r t`ju th�n�". At�her� Jonathani i tha shqyrtarit t� tij: "Eja pas meje, sepse Zoti i ka dh�n� n� duart e Izraelit".
14	13	Jonathani u ngjit duke u kacavarur me duar dhe me k�mb�, i ndjekur nga shqyrtari i tij. Filistejt� binin p�rpara Jonathanit, dhe shqyrtari pas tij i vriste.
14	14	Kjo qe masakra e par� e kryer nga Jonathani dhe nga shqyrtari i tij; n� t� humb�n jet�n rreth nj�zet veta, n� nj� sip�rfaqe prej rreth gjysm� jugeri tok�.
14	15	Tmerri u p�rhap n� kamp, n� fshatra dhe n� gjith� popullin; edhe garnizoni dhe cubat u tremb�n gjithashtu; bile edhe toka u drodh dhe u shnd�rrua k�shtu n� nj� llahtar� t� Per�ndis�.
14	16	Rojet e Saulit n� Gibeah t� Beniaminit v�shtruan dhe pan� q� turma po shp�rndahej dhe po ikte sa andej k�tej.
14	17	At�her� Sauli u tha njer�zve q� ishin me t�: "B�ni apelin p�r t� par� se kush ka ikur nga ne". U b� apeli, dhe ja, mungonin Jonathani dhe shqyrtari i tij.
14	18	At�her� Sauli i tha Ahijaut: "Afroje ark�n e Per�ndis�!" (sepse n� at� koh� arka e Per�ndis� ishte me bijt� e Izraelit).
14	19	Nd�rsa Sauli fliste me priftin, rr�muja n� kampin e Filistejve vazhdonte t� shtohej; k�shtu Sauli i tha priftit: "Hiqe dor�n t�nde!".
14	20	Pastaj Sauli dhe t�r� populli q� ishte me t� u mblodh�n dhe l�viz�n drejt vendit t� betej�s; dhe ja q� shpata e secilit drejtohej kund�r shokut t� tij dhe rr�muja ishte shum� e madhe.
14	21	Vet� Hebrenjt�, t� cil�t prej pak kohe gjendeshin me Filistejt� dhe ishin ngjitur bashk� me ta n� kamp nga krahina p�rreth, u bashkuan me Izraelit�t q� ishin me Saulin dhe Jonathanin.
14	22	Po k�shtu t�r� Izraelit�t q� ishin fshehur n� zon�n malore t� Efraimit, kur m�suan q� Filistejt� po ia mbathnin, filluan edhe ata t`i ndjekin duke marr� pjes� n� betej�.
14	23	K�shtu at� dit� Zoti e shp�toi Izraelin dhe beteja u shtri deri n� Beth-Aven.
14	24	Por at� dit� njer�zit e Izraelit ishin t� rraskapitur, sepse Sauli e kishte v�n� popullin t� betohej: "I mallkuar qoft� ai q� do t� prek� ushqim para mbr�mjes, para se t� hakmerrem me armiqt� e mi".
14	25	T�r� populli hyri n� nj� pyll, ku kishte mjalt� p�r tok�.
14	26	Me t� hyr� populli n� pyll, ai pa mjaltin q� kullonte; por askush nuk e �oi dor�n n� goj�, sepse populli kishte frik� nga betimi q� kishte b�r�.
14	27	Por Jonathani nuk e kishte d�gjuar atin e tij kur ai e kishte v�n� popullin t� betohej; prandaj zgjati maj�n e bastunit q� kishte n� dor�, e ngjeu n� hojet e mjaltit dhe e �oi n� goj�; k�shtu shikimi i tij u b� m� i qart�.
14	28	Njeri nga populli mori fjal�n dhe tha: "Ati yt e ka v�n� enkas popullin ta b�j� k�t� betim, duke th�n�: "Mallkuar qoft� ai njeri q� do t� prek� ushqim sot", megjith�se populli ishte i rraskapitur".
14	29	At�her� Jonathani tha: "Ati im i solli d�m vendit; un� shijova pak nga ky mjalt� dhe shikimi im u b� m� i qart�.
14	30	Sa m� mir� do t� kishte qen� sikur populli t� kishte ngr�n� sot lirisht pla�k�n q� gjeti te armiqt�! A nuk do t� kishte pasur nj� masak�r m� t� madhe t� Filistejve?".
14	31	Po at� dit� ata i mund�n Filistejt� nga Mikmashi deri n� Aijalon, por populli ishte tep�r i lodhur.
14	32	K�shtu populli u hodh mbi pla�k�n, rr�mbeu dele, lop� dhe vi�a dhe i theri p�r tok�; dhe populli i h�ngri me gjith� gjakun e tyre.
14	33	K�t� ia treguan Saulit dhe i than�: "Ja, populli po m�katon kund�r Zotit duke ngr�n� mish me gjith� gjakun". Ai tha: "Ju keni kryer nj� shkelje; rrukullisni menj�her� nj� gur t� madh pran� meje".
14	34	Pastaj Sauli urdh�roi: "Shp�rndahuni midis popullit dhe i thoni: "Secili t� sjell� k�tu tek un� lop�n dhe delen e tij; i therrni k�tu dhe pastaj i hani, por mos m�katoni ndaj Zotit, duke ngr�n� mish me gjith� gjakun e tij!". K�shtu gjithkush nga populli solli me vete lop�n e tij dhe e theri n� at� vend.
14	35	Sauli nd�rtoi pastaj nj� altar kushtuar Zotit; ky ishte altar i par� q� ai i nd�rtoi Zotit.
14	36	Pastaj Sauli tha: "T� zbresim nat�n p�r t� ndjekur Filistejt� dhe t`i zhveshim deri n� drit�n e m�ngjesit; dhe t� mos l�m� asnj� prej tyre t� gjall�". Populli u p�rgjegj: "Vepro si t� t� duket m�
14	37	K�shtu Sauli e pyeti Per�ndin�: "A duhet t� zbres p�r t� ndjekur Filistejt�? A do t`i l�sh n� duart e Izraelit?". Por Per�ndia nuk dha asnj� p�rgjigje.
14	38	At�her� Sauli tha: "Afrohuni k�tu, ju gjith� krer� t� popullit, pranoni dhe shikoni m�katin e kryer sot,
14	39	sepse, ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti, shp�timtari i Izraelit, jeton edhe sikur t� gjendej te Jonathani, biri im, ai duhet t� vdes�". Por asnjeri nga t�r� populli nuk iu p�rgjegj atij.
14	40	At�her� ai i tha gjith� Izraelit: "Ju q�ndroni n� nj� an�, dhe un� dhe biri im Jonathan do t� q�ndrojm� nga ana tjet�r". Populli iu p�rgjegj Saulit: "B�j at� q� t� duket m� mir�".
14	41	Prandaj Sauli i tha Zotit: "O Per�ndi i Izraelit, na jep p�rgjigjen e drejt�". K�shtu u caktuan Jonathani dhe Sauli dhe populli jo.
14	42	Pastaj Sauli tha: "Hidhni short midis meje dhe Jonathanit, birit tim". K�shtu u caktua Jonathani.
14	43	At�her� Sauli i tha Jonathanit: "M� trego �`ke b�r�". Jonathani i tha: "Kam provuar pak mjalt� me maj�n e bastunit q� kisha n� dor�; ja, ku jam, kam p�r t� vdekur!".
14	44	Sauli tha: "Per�ndia e b�ft� k�t� dhe bile m� keq, sepse ti ke p�r t� vdekur me siguri, o Jonathan!".
14	45	Po populli i tha Saulit: "A duhet t� vdes� Jonathani q� ka sjell� k�t� �lirim t� madh n� Izrael? Mos ndodht� kurr�! Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti jeton, nuk ka p�r t� r�n� n� tok� as edhe nj� fije floku nga koka e tij, sepse sot ai ka vepruar bashk� me Per�ndin�"! K�shtu populli e shp�toi Jonathanin dhe ai nuk vdiq.
14	46	Pastaj Sauli u kthye nga ndjekja e Filistejve dhe Filistejt� u kthyen n� vendin e tyre.
14	47	K�shtu Sauli e forcoi mbret�rin� e Izraelit dhe luftoi kund�r gjith� armiqve q� ndodheshin rreth e qark: Moabit, bijve t� Amonit, Edomit, mbret�rve t� Tsobahut dhe Filistejve; ai korrte fitore nga �do an� q� t� kthehej.
14	48	Kreu vepra trim�rie, mundi Amalekit�t dhe �liroi nga duart e atyre q� e pla�kitnin.
14	49	Bijt� e Saulit ishin Jonathani, Jishuji dhe Malkishuahu; dy bijat e tij quheshin Merab, m� e madhja, dhe Mikal m� e vogla.
14	50	E shoqja e Saulit quhej Ahinoam, ishe bija e Ahimaazit; emri i komandantit t� ushtris� s� tij ishte Abner, bir i Nrerit, ungji i Saulit.
14	51	Kishi, ati i Saulit, dhe Neri, ati i Abnerit, ishin bijt� e Abielit.
14	52	Gjat� gjith� jet�s s� Saulit pati nj� luft� t� pam�shirshme kund�r Filistejve; �do njeri t� fort� dhe �do t� ri trim q� Sauli shikonte, i merrte me vete.
15	1	Pastaj Samueli i tha Saulit: "Zoti m� ka d�rguar q� t� t� vajos mbret mbi popullin t�nd, mbi Izraelin; tani d�gjo fjal�t e Zotit.
15	2	K�shtu thot� Zoti i ushtrive: Un� do ta d�noj Amalekun p�r at� q� i b�ri Izraelit kur i preu rrug�n, nd�rsa po dilte nga Egjipti.
15	3	Tani shko, godit Amalekun dhe cakto shfarosjen e t� gjitha gj�rave q� ai ka pa pasur fare m�shir� p�r t�, por vrit burra dhe gra, f�mij� dhe foshnja gjiri, lop� e dhen, deve dhe gomar�".
15	4	Sauli thirri popullin dhe kaloi n� parakalim n� Telaim; dyqind mij� k�mb�sor� dhe dhjet� mij� njer�z t� Jud�s.
15	5	Sauli erdhi n� qytetin e Amalekut dhe zuri prit� n� lugin�.
15	6	pastaj Sauli u tha Kenejve: "Shkoni, t�rhiquni, dilni jasht� Amalekit�ve, q� t� mos ju shkat�rroj� bashk� me ta, sepse ju u treguat t� m�shirsh�m me t� gjith� bijt� e Izraelit kur po dilnin nga Egjipti". K�shtu Kenejt� u t�rhoq�n nga radh�t e Amalekit�ve.
15	7	Sauli i mundi Amalekit�t nga Havilahu deri n� Shur, q� ndodhet p�rball� Egjiptit.
15	8	Ai e zuri t� gjall� Agagun, mbretin e Amalekit�ve, dhe vendosi shfarosjen e t� gjith� popullit, duke i vrar� me shpat�.
15	9	Por Sauli dhe populli kursyen Agagun dhe pjes�n m� t� mir� t� deleve dhe t� lop�ve, t� kafsh�ve t� majme, t� qengjave dhe t� kafsh�ve m� t� mira, duke mos vendosur shkat�rrimin e tyre; por vendos�n zhdukjen e t�r� sendeve q� ishin t� nj� cil�sie t� dob�t dhe pa asnj� vler�.
15	10	At�her� fjala e Zotit iu drejtua Samuelit, duke i th�n�:
15	11	"Un� jam penduar q� e kam b�r� Saulin mbret, sepse ai �sht� larguar nga un� dhe nuk ka zbatuar urdh�rat e mia". Samueli u trishtua dhe i klithi t�r� nat�n Zotit.
15	12	N� m�ngjes her�t Samueli u ngrit p�r t`i dal� p�rpara Saulit; por erdh�n t`i thon� Samuelit: "Sauli ka shkuar n� Karmel, dhe i ka ngritur vetes nj� monument; pastaj �sht� kthyer duke kaluar tutje dhe ka zbritur n� Gilgal".
15	13	At�her� Samueli shkoi te Sauli dhe ky i tha: "Qofsha i bekuar nga Zoti! Un� e kam zbatuar urdhrin e Zotit".
15	14	Por Samueli tha: "�`�sht� kjo bleg�rim� dhensh q� m� vjen n� vesh dhe kjo p�llitje lop�sh q� po d�gjoj?".
15	15	Sauli u p�rgjegj: "K�to jan� kafsh� q� ua kemi marr� Amalekit�ve, sepse populli kurseu pjes�n m� t� mir� t� deleve dhe t� lop�ve p�r t`i ofruar si flijime Zotit, Per�ndis� t�nd; por pjes�n tjet�r e kemi caktuar t� shfaroset".
15	16	At�her� Samueli i tha Saulit: "Mjaft! Un� do t� t� tregoj at� q� m� tha Zoti sonte!". Sauli i tha "Fol�".
15	17	K�shtu Samueli tha: "A nuk �sht� vall� e v�rtet� q� kur ishe i vog�l n� syt� e tu ishe b�r� kreu i fiseve t� Izraelit, dhe q� Zoti t� ka vajosur mbret t� Izraelit?
15	18	Zoti t� kishte ngarkuar nj� mision, duke th�n�: "Shko, vendos shfarosjen e m�katar�ve Amalekit� dhe lufto kund�r tyre deri sa t� shfarosen".
15	19	Pse, pra, nuk iu binde z�rit t� Zotit, por u hodhe mbi pla�k�n dhe b�re at� q� �sht� e keqe n� syt� e Zotit?".
15	20	Sauli i tha Samuelit: "Por un� iu binda z�rit t� Zotit, plot�sova misionin q� Zoti m� kishte ngarkuar, solla Agagun, mbretin e Amalekut, dhe caktova p�r shfarosje Amalekit�t.
15	21	Por populli mori gj�rat m� t� mira q� duhet t� ishin shfarosur, p�r t`i b�r� flijime Zotit, Per�ndis� t�nd, n� Gilgal".
15	22	Samueli i tha: "Ndoshta i p�lqejn� Zotit olokaustet dhe flijimet si bindje ndaj z�rit t� Zotit? Ja, bindja �sht� m� e mir� se flijimi; dhe t� d�gjosh me kujdes �sht� m� mir� se dhjami i deshve.
15	23	Sepse rebelimi �sht� si m�kati i shortaris� dhe kryene��sia �sht� si kulti i idhujve dhe i per�ndive sht�piake. Duke qen� se ke hedhur posht� fjal�n e Zotit, edhe ai t� ka hedhur posht� si mbret".
15	24	At�her� Sauli i tha Samuelit: "Kam m�katuar sepse kam shkelur urdhrin e Zotit dhe fjal�t e tua, dhe kjo sepse kisha frik� nga populli dhe d�gjova z�rin e tij.
15	25	Por tani, t� lutem, falma m�katin tim dhe kthehu me mua, q� un� t� mund t� bie p�rmbys para Zotit".
15	26	Por Samueli iu p�rgjegj Saulit: "Un� nuk do t� kthehem me ty, sepse ke hedhur posht� fjal�n e Zotit dhe Zoti t� ka hedhur posht� ty, q� ti t� mos jesh m� mbret mbi Izraelin".
15	27	Nd�rsa Samueli po kthehej p�r t� ikur, Sauli i kapi skajin e mantelit t� tij q� u gris.
15	28	At�her� Samueli i tha: "Zoti hoqi sot nga duart e tua mbret�rin� e Izraelit dhe ia dha nj� tjetri, q� �sht� m� i mir� se ti.
15	29	Lavdia e Izraelit nuk do t� g�njej�, dhe nuk do t� pendohet, sepse ai nuk �sht� njeri q� pendohet".
15	30	At�her� Sauli tha: "Kam m�katuar, por tani m� ndero, t� lutem, para pleqve t� popullit tim dhe p�rpara Izraelit; kthehu me mua, q� t� bie p�rmbys p�rpara Zotit, Per�ndis� t�nd".
15	31	K�shtu Samueli u kthye me Saulin, dhe Sauli ra p�rmbys p�rpara Zotit.
15	32	Pastaj Samueli tha: "M� sillni Agagun, mbretin e Amalekit�ve". Agagu shkoi tek ai me qejf. Agagu thoshte: "Me siguri hidh�rimi i vdekjes ka kaluar".
15	33	Samueli i tha: "Ashtu si shpata i la pa f�mij� grat�, k�shtu edhe n�na jote do t� mbetet pa t� birin midis grave". Pastaj Samueli e preu cop�-cop� Agagun p�rpara Zotit n� Gilgal.
15	34	Pastaj Samueli shkoi n� Ramah dhe Sauli shkoi n� sht�pin� e tij, n� Gibeahun e tij.
15	35	Samueli nuk shkoi p�r ta par� m� Saulin deri dit�n e vdekjes s� tij, sepse Samueli mbante zi p�r Saulin; dhe Zoti u pendua q� e kishte b�r� Saulin mbret t� Izraelit.
16	1	Zoti i tha Samuelit: "Deri kur do t� mbash zi p�r Saulin, kurse un� e kam hedhur posht� q� mos mbret�roj� mbi Izrael? Mbushe me vaj bririn t�nd dhe nisu; po t� d�rgoj tek Isai, Betlemiti, sepse kam zgjedhur nj� mbret midis bijve t� tij".
16	2	Samueli u p�rgjigj: "Si mund t� shkoj? Sauli ka p�r ta m�suar dhe do t� m� vras�". Zoti tha: "Do t� mar�sh me vete nj� m�shqerre dhe do t� thuash: "Kam ardhur p�r t`i ofruar nj� flijim Zotit".
16	3	Do t� ftosh Isain n� ceremonin� e flijimit, un� do t� t� tregoj at� q� duhet t� b�sh, dhe ti ke p�r t� vajosur at� q� do t� t� them un�".
16	4	K�shtu Samueli b�ri at� q� i kishte th�n� Zoti dhe shkoi n� Betlem; pleqt� e qytetit i dol�n p�rpara duke u dridhur dhe i than�: "Po na vjen n� m�nyr� paq�sore?".
16	5	Ai u p�rgjegj "Vij n� m�nyr� paq�sore; kam ardhur p�r t`i ofruar nj� flijim Zotit; pastrohuni dhe ejani me mua n� flijim". Vuri t� pastrohen edhe Isain dhe bijt� e tij dhe i ftoi n� flijim.
16	6	Kur ata arrit�n, ai ia vuri syrin Eliabit dhe tha: "Me siguri i vajosuri i Zotit �sht� para tij".
16	7	Por Zoti i tha Samuelit: "Mos ia shiko as pamjen as shtatgjat�sin�, sepse un� e kam refuzuar, sepse Zoti nuk shikon si shikon njeriu, njeriu shikon pamjen, kurse Zoti shikon zemr�n".
16	8	At�her� Isai thirri Abinadabin dhe e b�ri t� kaloj� p�rpara Samuelit; por Samueli tha: "Zoti nuk zgjodhi as k�t�".
16	9	Pastaj Isai b�ri t� kaloj� Shamahu, por Samueli tha: "Zoti nuk zgjodhi as k�t�".
16	10	K�shtu Isai b�ri t� kalojn� shtat� nga bijt� e tij p�rpara Samuelit; por Samueli i tha Isait: "Zoti nuk zgjodhi asnj� prej tyre".
16	11	Pastaj Samueli i tha Isait: "A jan� k�tu t�r� bijt� e tu?". Ai u p�rgjigj: "Mungon m� i riu q� tani �sht� duke kullotur delet". Samueli i tha Isait: "D�rgo ta sjellin, sepse nuk do t� shtrohemi n� tryez� para se ai t� vij� k�tu".
16	12	At�her� ai d�rgoi njer�z ta marrin. Davidi ishte kuqalash, me sy t� bukur dhe pamje t� hijshme. Dhe Zoti tha: "Ngrihu, vajose se ai �sht�".
16	13	At�her� Samueli mori bririn e vajit dhe e vajosi para v�llez�rve t� tij; q� nga ajo dit� Fryma e Zotit zbriti te Davidi. Pastaj Samueli u ngrit dhe shkoi n� Ramah.
16	14	Fryma e Zotit ishte larguar nga Sauli dhe nj� frym i keq e terrorizonte nga ana e Zotit.
16	15	Sh�rb�tor�t e Saulit i than� "Ja, nj� frym i keq t� shqet�son nga ana e Per�ndis�.
16	16	Zoti yn� t� urdh�roj�, pra, q� sh�rb�tor�t e tu q� rrin� p�rpara teje t� gjejn� nj� njeri q� i bie mir� harp�s; kur pastaj fryma e keq nga ana e Per�ndis� do t� t� zot�roj�, ai do t`i bjer� harp�s dhe ti do ta ndjesh veten mir�".
16	17	Sauli u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "M� gjeni nj� njeri q� i bie mir� dhe ma sillni".
16	18	At�her� nj� nga sh�rb�tor�t filloi t� thot�: Ja, un� pash� nj� nga bijt� e Isait, Betlemitit, q� i bie mir� dhe q� �sht� nj� njeri i fort� dhe trim, i shkath�t n� luftim, goj�tar i hijsh�m; dhe Zoti �sht� me t�".
16	19	Sauli, pra, i d�rgoi lajm�tar� Isait p�r t`i th�n�: "M� d�rgo birin t�nd Davidin, q� �sht� me kopen�".
16	20	At�her� Isai mori nj� gomar t� ngarkuar me buk�, nj� calik me ver�, nj� kec dhe ia d�rgoi Saulit me an� t� Davidit, birit t� tij.
16	21	Davidi arriti te Sauli dhe hyri n� sh�rbim t� tij; Saulit i hyri n� zem�r dhe e b�ri shqyrtar t� tij.
16	22	Sauli d�rgoi pastaj t`i thon� Isait: "T� lutem, l�re Davidin n� sh�rbimin tim, sepse ai g�zon hirin tim".
16	23	Kur fryma e keq nga ana e Per�ndis� sundonte mbi Saulin, Davidi merrte harp�n dhe i binte; at�her� Sauli e ndjente veten t� qet�suar dhe m� mir� dhe fryma e keqe largohej prej tij.
17	1	Filistejt� i mblodh�n trupat e tyre p�r luft�; u mblodh�n n� Sokoh, q� �sht� pron� e Jud�s, dhe e ngrit�n kampin e tyre n� Efes-Damim midis Sokohut dhe Azekahut.
17	2	Edhe Sauli dhe njer�zit e Izraelit u mblodh�n dhe e ngrit�n kampin e tyre n� lugin�n e Terebintos, dhe u rreshtuan p�r betej� kund�r Filistejve.
17	3	Filistejt� ndodheshin n� mal nga nj� an� dhe Izraeli ishte n� mal nga ana tjet�r, dhe midis tyre ndodhej lugina.
17	4	Nga kampi i Filistejve doli nj� kampion i quajtur Goliath, nga Gathi, i lart� gjasht� kubit� dhe nj� p�ll�mb�.
17	5	Kishte n� kok� nj� helmet� prej bronzi, ishte veshur me nj� parzmore, pesha e t� cilit ishte pes� mij� sikla bronzi;
17	6	n� k�mb� kishte k�mbore prej bronzi dhe mbi sup mbante nj� usht� prej hekuri.
17	7	Maja e usht�s s� tij ishte si shuli i nj� end�si dhe peshonte gjasht� qind sikla argjendi: para tij ecte shqytari i tij.
17	8	Ai u ndal dhe u thirri grupeve t� ushtar�ve t� Izraelit: "Pse keni dal� p�r t`u radhitur n� formacion beteje? A nuk jam un� nj� Filiste dhe ju sh�rb�tor� t� Saulit? Zgjidhni nj� burr� q� t� dal� kund�r meje.
17	9	N� rast se do t� jet� n� gjendje t� luftoj� me mua dhe t� m� vras�, ne do t� jemi sh�rb�tor�t tuaj; por n� rast se dal un� fitues dhe e vras, at�her� ju do t� jeni sh�rb�tor�t tan� dhe do t� na sh�rbeni".
17	10	Pastaj Filisteu shtoi: "Un� sot po sfidoj trupat e Izraelit: "M� jepni nj� burr� dhe do t� luftojm�!".
17	11	Kur Sauli dhe t�r� Izraeli d�gjuan k�to fjal� t� Filisteut, mbet�n t� shtangur dhe u hyri nj� frik� e madhe.
17	12	Davidi ishte biri i atij Efrateut t� Betlemit t� Jud�s, q� mbante emrin Isai dhe kishte tet� bij. N� koh�n e Saulit, ky njeri ishte i plakur dhe i shtyr� n� mosh�.
17	13	Tre bijt� m� t� m�dhenj t� Isait kishin shkuar n� luft� me Saulin: emrat e tre bijve t� tij q� kishin shkuar n� luft� ishin: Eliabi, i par�linduri, Abinadabi i dyti dhe Shamahu i treti.
17	14	Davidi ishte m� i riu dhe tre m� t� m�dhenjt� kishin shkuar pas Saulit.
17	15	Davidi p�rkundrazi shkonte dhe vinte nga Sauli p�r t� kullotur kopen� e atit t� tij n� Betlem.
17	16	Filisteu u dilte p�rpara n� m�ngjes dhe n� mbr�mje, dhe vazhdoi t� dal� dyzet dit� me radh�.
17	17	Isai i tha Davidit, birit t� tij: "Merr p�r v�llez�rit e tu nj� ef� nga ky grur� i pjekur dhe dhjet� buk� dhe �oji shpejt v�llez�rve t� tu n� kamp.
17	18	D�rgo edhe k�to dhjet� forma djathi komandantit t� mij�shes s� tyre; shiko si jan� v�llez�rit e tu dhe m� sill nj� peng nga ana e tyre.
17	19	Sauli me gjith� v�llez�rit e tu dhe gjith� burrat e Izraelit jan� n� lugin�n e Terebintit p�r t� luftuar Filistejt�".
17	20	K�shtu Davidi u ngrit her�t n� m�ngjes, ia la delet e tij nj� rojtari, mori ngarkes�n e tij dhe u nis ashtu si� e kishte urdh�ruar Isai. Arriti n� kampin e qerreve, kur ushtria po dilte p�r t`u radhitur n� formacion beteje dhe l�shonte britma lufte.
17	21	Izraelit�t dhe Filistejt� ishin radhitur p�r betej�, nj� ushtri kund�r tjetr�s.
17	22	Davidi, pasi la ngarkes�n e tij n� duart e rojtarit t� bagazheve, vrapoi n� drejtim t� grupimeve t� betej�s; me t� arritur n� vend, pyeti v�llez�rit e tij si ishin.
17	23	Nd�rsa po fliste me ata, ja ku doli nga radh�t e Filistejve ai kampion, Filisteu i Gathit, q� mbante emrin Goliath dhe p�rs�riti po ato fjal�; dhe Davidi i d�gjoi.
17	24	T�r� njer�zit e Izraelit, me ta par� at� njeri, ik�n para tij dhe u hyri nj� frik� e madhe.
17	25	Njer�zit e Izraelit thonin: "E keni par� k�t� njeri q� shkon p�rpara? Ai shkon p�rpara p�r t� v�n� n� prov� sedr�n e Izraelit. Ai q� do ta vras�, kushdo qoft�, do t� shp�rblehet me pasuri t� m�dha nga mbreti, ky do t`i jap� p�r grua t� bij�n dhe do t� p�rjashtoj� nga �do hara� sht�pin� e atit t� tij n� Izrael".
17	26	At�her� Davidi, duke iu drejtuar njer�zve q� ishin pran� tij, tha: "�far� do t`i b�jn� atij burri q� do t� vras� k�t� Filiste dhe do ta largoj� turpin nga Izraeli? Po kush �sht� ky Filiste, i parrethprer�, q� guxon t� posht�roj� ushtrin� e Per�ndis� t� gjall�?".
17	27	Njer�zit iu p�rgjegj�n me po ato fjal�, duke th�n�: "K�shtu do t� b�het me at� q� do ta vras�".
17	28	Eliabi, v�llai i tij m� i madh, e d�gjoi nd�rsa fliste me ata njer�z; k�shtu Eliabi u zem�rua me Davidin dhe tha: "Pse erdhe k�tu? Kujt ia le ato pak dele n� shkret�tir�? Un� e njoh krenarin� t�nde dhe lig�sin� e zemr�s sate, ke zbritur k�tu p�r t� par� betej�n?".
17	29	Davidi u p�rgjegj: "�`kam b�r� un� tani?. Nuk ishte ve�se nj� pyetje e thjesht�!".
17	30	Duke u larguar prej tij, iu drejtua nj� tjetri dhe i b�ri po at� pyetje; dhe njer�zit i dhan� po at� p�rgjigje t� m�parshme.
17	31	Sa d�gjuan fjal�t q� Davidi kishte th�n�, ia treguan Saulit dhe ky d�rgoi njer�z q� ta th�rresin.
17	32	Davidi i tha Saulit: "Asnjeri t� mos lig�shtohet p�r shkak t� tij! Sh�rb�tori yt do t� shkoj� t� luftoj� me k�t� Filiste".
17	33	Sauli i tha Davidit: "Ti nuk mund t� shkosh t� luftosh kund�r k�tij Filisteu, sepse ti je akoma djalosh, nd�rsa ai �sht� nj� luft�tar qysh n� t� rit� e tij".
17	34	Por Davidi iu p�rgjegj Saulit: "Sh�rb�tori yt kulloste kopen� e atit t� tij; kur nj� luan ose nj� ari vinte p�r t� rr�mbyer nj� dele nga kopeja,
17	35	un� e ndiqja, e godisja dhe ia rr�mbeja nga goja; n� qoft� se ai kthehej kund�r meje, un� e kapja nga krifa, e godisja dhe e vrisja.
17	36	Po, sh�rb�tori yt ka vrar� luanin dhe ariun; dhe ky Filiste i parrethprer� do t� p�soj� t� nj�jtin fat, sepse ka fyer ushtrin� e Per�ndis� t� gjall�".
17	37	Davidi shtoi: "Zoti q� m� shp�toi nga kthetrat e luanit dhe nga panxha e ariut, do t� m� shp�toj� edhe nga dora e k�tij Filisteu". At�her� Sauli i tha Davidit: "Shko dhe Zoti qoft� me ty".
17	38	Pastaj Sauli e veshi Davidin me armatur�n e tij, i vuri n� kok� nj� p�rkrenare prej bronzi dhe i veshi parzmoren.
17	39	Pastaj Davidi ngjeshi shpat�n e Saulit mbi armatur�n dhe u p�rpoq t� ec�, sepse nuk ishte m�suar. Por Davidi i tha Saulit: "Un� nuk mund t� eci me k�t� armatur�, sepse nuk jam m�suar me t�". Dhe k�shtu Davidi e hoqi nga trupi i tij.
17	40	Pastaj mori n� dor� shkopin e tij, zgjodhi pes� gur� t� l�muar n� p�rrua, i vuri n� torb�n e bariut, n� nj� thes t� vog�l q� kishte me vete; pastaj me hoben� n� dor� u nis kund�r Filisteut.
17	41	Edhe Filisteu p�rparoi duke iu afruar gjithnj� e m� tep�r Davidit, nd�rsa shqyrtari i tij e paraprinte.
17	42	Filisteu shikonte me kujdes dhe, me t� par� Davidin, e p�r�moi sepse ishte vet�m nj� i ri, kuqalash dhe i hijsh�m.
17	43	Filisteu i tha Davidit: "Mos jam vall� nj� qen q� po del kund�r meje me shkop n� dor�?". Dhe Filisteu e mallkoi Davidin n� em�r t� per�ndive t� tij.
17	44	Pastaj Filisteu i tha Davidit: "Eja k�tu, dhe un� do t`ia jap mishin t�nd shpend�ve t� qiellit dhe kafsh�ve t� fushave".
17	45	At�her� Davidi iu p�rgjegj Filisteut: "Ti po m� vjen me shpat�, me shtiz� dhe me usht�; kurse un� po t� dal n� em�r t� Zotit t� usht�rive, Per�ndis� t� ushtris� s� Izraelit q� ti ke fyer.
17	46	Pik�risht sot Zoti do t� t� dor�zoj� n� duart e mia; dhe un� do t� t� rr�zoj, do t� pres kok�n t�nde dhe do t`u jap pik�risht sot kufomat e ushtris� s� Filistejve shpend�ve t� qiellit dhe bishave t� tok�s, me q�llim q� gjith� dheu t� m�soj� se ka nj� Per�ndi n� Izrael.
17	47	At�her� gjith� kjo turm� do t� m�soj� q� Zoti nuk t� shp�ton me an� t� shpat�s as me an� t� shtiz�s; sepse p�rfundimi i betej�s varet nga Zoti, dhe ai do t`ju dor�zoj� n� duart tona".
17	48	Kur Filisteu l�vizi dhe shkoi p�rpara p�r t`u ndeshur me Davidin, edhe Davidi nxitoi menj�her� drejt mejdanit, ball� Filisteut;
17	49	vuri dor�n n� thes, nxori prej tij nj� gur, e hodhi me hoben� dhe e goditi n� ball� Filisteun; guri iu fut n� ball� dhe ai ra me fytyr� p�r tok�.
17	50	K�shtu Davidi me nj� hobe dhe nj� gur mundi Filisteun; e goditi dhe e vrau, megjith�se Davidi nuk kishte asnj� shpat� n� dor�.
17	51	Pastaj Davidi vrapoi, u hodh mbi Filisteun, ia mori shpat�n dhe e vrau duke i prer� me t� kok�n. Kur Filistejt� e pan� q� heroi i tyre vdiq, ik�n me vrap.
17	52	At�her� njer�zit e Izraelit dhe t� Jud�s u ngrit�n, duke l�shuar britma lufte, dhe i ndoq�n Filistejt� deri n� hyrjen e lugin�s dhe n� portat e Ekronit. Filistejt� e plagosur p�r vdekje ran� n� rrug�n e Shaarimit, deri n� Gath dhe n� Ekron.
17	53	Kur bijt� e Izraelit u kthyen nga ndjekja e Filistejve, pla�kit�n kampin e tyre.
17	54	Pas k�saj Davidi mori kok�n e Filisteut dhe e �oi n� Jeruzalem, por arm�t e tij i vendosi n� �adr�n e tij.
17	55	Kur Sauli kishte par� Davidin q� po dilte kund�r Filisteut, kishte pyetur komandantin e ushtris� s� tij, Abnerin: "Abner, bir i kujt �sht� ky i ri?". Abneri iu p�rgjegj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� ti rron, o mbret, nuk e di".
17	56	At�her� mbreti tha: "Merr informata mbi prind�rit e k�tij djaloshi".
17	57	Kur Davidi u kthye nga vrasja e Filisteut, Abneri e mori dhe e �oi p�rparea Saulit, nd�rsa ai mbante akoma n� dor� kok�n e Filisteut.
17	58	Sauli i tha: "O i ri, bir i kujt je?". Davidi u p�rgjegj: Jam bir i sh�rb�torit t�nd, Betlemitit Isai".
18	1	Kur mbaroi s� foluri me Saulin, shpirti i Jonathanit mbeti i lidhur me shpirtin e Davidit, dhe Jonathani e deshi si shpirtin e vet.
18	2	Po at� dit� Sauli e mori me vete dhe nuk e lejoi t� kthehet n� sht�pin� e atit t� tij.
18	3	K�shtu Jonathani lidhi nj� bes�lidhje me Davidin, sepse e donte si shpirtin e vet.
18	4	Pastaj Jonathani hoqi mantelin q� kishte veshur dhe ia dha Davidit, dhe i shtoi gjithashtu rrobat, shpat�n, harkun dhe brezin e tij.
18	5	Davidi shkonte kudo q� Sauli e d�rgonte dhe dilte me sukses. K�shtu Sauli e vuri n� krye t� luft�tar�ve dhe shihej me sy t� mir� nga gjith� populli, madje edhe nga sh�rb�tor�t e Saulit.
18	6	Gjat� kthimit t� tyre, kur Davidi po kthehej nga vrasja e Filisteut, grat� e t� gjitha qyteteve t� Izraelit i dol�n para mbretit Saul, duke k�nduar dhe hedhur valle me dajre, me thirrje g�zimi dhe me vegla muzikore.
18	7	K�shtu grat� u p�rgjigjeshin njera tjetr�s duke k�nduar, dhe thoshnin: "Sauli vrau mij�shn e tij dhe Davidi dhjet�mij�shn e tij.
18	8	Kjo gj� e pezmatoi shum� Saulin dhe k�to fjal� nuk i p�lqyen; ai tha: "Davidit i njohin dhjet� mij� dhe mua vet�m nj� mij�. Tani nuk i mungon ve�se mbret�ria!".
18	9	K�shtu nga ajo dit� Sauli e shikoi me zili Davidin.
18	10	T� nes�rmen nj� frym i keq nga ana e Per�ndis� e zot�roi Saulin q� sillej si nj� i marr� n� mes t� sht�pis�, kurse Davidi i binte harp�s me dor�n e tij si dit�t e tjera dhe Sauli mbante n� dor� shtiz�n.
18	11	K�shtu Sauli e v�rtiti shtiz�n, duke th�n�: "Do ta gozhdoj Davidin n� mur!". Por Davidi iu shmang goditjes dy her�.
18	12	Sauli kishte frik� nga Davidi, sepse Zoti ishte me t� dhe e kishte braktisur Saulin.
18	13	Prandaj Sauli e largoi nga vetja dhe e b�ri komandant t� nj� mij� njer�zve; dhe ai shkonte e vinte n� krye t� popullit.
18	14	Davidit i shkonin mbar� t� gjitha veprat, dhe Zoti ishte me t�.
18	15	Sauli, duke par� q� atij i shkonte shum� mbar� �do gj�, kishte frik� prej tij;
18	16	por t�r� Izraeli dhe Juda e donin Davidin, sepse shkonte e vinte n� krye t� tyre.
18	17	Pastaj Sauli i tha Davidit: "Ja Merabi, bija ime m� e madhe; do t� ta jap p�r grua; u b�fsh p�r mua nj� bir trim dhe mar� pjes� n� betejat e Zotit". Sauli mendonte k�shtu: "T� mos jet� dora ime ta godas�, por dora e Filisejve".
18	18	Por Davidi iu p�rgjegj Saulit: "Kush jam un� dhe �far� �sht� jeta ime dhe familja e atit tim n� Izrael, q� un� t� b�hem dh�ndri i mbretit?".
18	19	Kur erdhi �asti p�r t`ia dh�n� Davidit Merabin, bij�n e Saulit, at� ia dhan� p�r grua Meholathitit Adriel.
18	20	Por Mikal, bija e Saulit, e dashuronte Davidin; k�t� ia njoftuan Saulit dhe kjo gj� i p�lqeu.
18	21	K�shtu Sauli mendoi: "Do t`ia jap, n� m�nyr� q� ky t� jet� nj� lak p�r t� dhe ai t� bjer� n� duart e Filistejve".
18	22	Pas k�saj Sauli i urdh�roi sh�rb�tor�t e tij: "Bisedoni fshehurazi me Davidin dhe i thoni: "Ja, mbreti �sht�i k�naqur nga ti dhe t� gjith� sh�rb�tor�t e tij t� duan, prandaj b�hu dh�ndri i mbretit".
18	23	Sh�rb�tor�t e Saulit ia �uan k�to fjal� Davidit. Por Davidi u p�rgjegj: "Ju duket gj� e vog�l t� b�hesh dh�ndri i mbretit?. Un� jam nj� njeri i varf�r dhe nga shtres� e ul�t".
18	24	Sh�rb�tor�t i njoftuan Saulit: "Davidi u p�rgjegj n� k�t� m�nyr�".
18	25	At�her� Sauli tha: "Do t`i thoni k�shtu Davidit: "Mbreti nuk d�sh�ron asnj� prik�, por nj�qind lafsha t� Filisejve p�r t`u hakmarr� me armiqt� e mbretit"". Sauli kurdiste komplote p�r t� shkaktuar vdekjen e Davidit me an� t� Filistejve.
18	26	Kur sh�rb�tor�t i njoftuan Davidit k�to fjal�, Davidit iu duk gj� e mir� t� b�hej dh�nd�r i mbretit. Dit�t e caktuara nuk kishin kaluar akoma,
18	27	kur Davidi u ngrit dhe iku me njer�zit e tij, dhe vrau dyqind veta nga Filistejt�. Pastaj Davidi solli lafshat e tyre dhe dor�zoi mbretit k�t� sasi t� sakt� p�r t`u b�r� dh�nd�r i tij. At�her� Sauli i dha t� bij�n Mikal p�r grua.
18	28	K�shtu Sauli e pa dhe e kuptoi q� Zoti ishte me Davidin; dhe Mikal, bija e Saulit, e donte.
18	29	Sauli pati edhe m� tep�r frik� nga Davidi dhe mbeti armiku i tij gjat� gjith� dit�ve q� jetoi.
18	30	Pastaj princat e Filistejve dol�n p�r t� luftuar por, sa her� q� dilnin, Davidi ia dilte m� mir� se t� gjith� sh�rb�tor�t e Saulit; k�shtu emri i tij u b� shum� i famsh�m.
19	1	Sauli i foli birit t� tij Jonathan dhe t� gjith� sh�rb�tor�ve t� tij q� t� vritej Davidi. Por Jonathani, bir i Saulit, ndiente nj� dashuri t� madhe p�r Davidin.
19	2	K�shtu Jonathani e informoi Davidin, duke i th�n�: "Sauli, ati im, k�rkon t� shkaktoj� vdekjen t�nde; prandaj nes�r n� m�ngjes ruhu, rri n� nj� vend t� fsheht� dhe fshiu.
19	3	Un� do t� dal dhe do t� q�ndroj pran� atit tim n� fush�n ku ndodhesh ti, dhe do t`i flas p�r ty atit tim. Do t� shoh �`ka p�r t� ndodhur dhe do t� njoftoj".
19	4	K�shtu Jonathani i foli Saulit, atit t� tij, n� favor t� Davidit dhe i tha: "Mbreti t� mos b�j m�kat n� d�m t� sh�rb�torit t� tij, n� d�m t� Davidit, sepse ai nuk ka kryer m�kate kund�r teje, dhe veprat e tij kan� qen� shum� t� vlefshme.
19	5	Ai ka v�n� n� rrezik jet�n e tij, kur vrau Filisteun, dhe Zoti ka kryer nj� �lirim t� madh p�r gjith� Izraelin. Ti e ke par� dhe je g�zuar; pse duhet t� m�katosh kund�r gjakut t� pafajsh�m, duke shkaktuar vdekjen e Davidit pa shkak?".
19	6	Sauli d�gjoi z�rin e Jonathanit dhe u betua: "Si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, ai nuk ka p�r t� vdekur!".
19	7	At�her� Jonathani thirri Davidin dhe i njoftoi t�r� k�to gj�ra. Pastaj Jonathani e shpuri p�rs�ri Davidin te Sauli dhe ai q�ndroi n� sh�rbim t� tij si m� par�.
19	8	Filloi p�rs�ri lufta; k�shtu Davidi doli t� luftoj� kund�r Filistejve dhe i mundi keq; ata ia mbath�n para tij.
19	9	Por nj� frym i keq nga ana e Zotit e pushtoi Saulin, nd�rsa rrinte n� sht�pin� e tij me shtiz� n� dor� dhe Davidi i binte harp�s.
19	10	Sauli u orvat t� gozhdonte Davidin n� mur me shtiz�n e tij, por Davidi iu shmang Saulit, dhe ky e nguli shtiz�n e tij n� mur. Davidi iku po at� nat� dhe shp�toi nga reziku.
19	11	At�her� Sauli d�rgoi lajm�tar� n� sht�pi t� Davidit p�r ta p�rgjuar dhe p�r ta vrar� t� nes�rmen n� m�ngjes; por Mikal, bashk�shortja e Davidit, e njoftoi p�r k�t� gj�, duke th�n�: "N� rast se sonte
19	12	K�shtu Mikal e zbriti Davidin nga dritarja dhe ai iku; ia mbathi me vrap dhe shp�toi.
19	13	Pastaj Mikal mori idhullin e sht�pis� dhe e vuri n� shtrat, n� vend t� kok�s vuri nj� mbules� prej leshi t� dhis� dhe e mbuloi me nj� p�lhur�.
19	14	Kur Sauli d�rgoi lajm�tar�t e tij p�r t� marr� Davidin, ajo tha: "�sht� i s�mur�".
19	15	At�her� Sauli d�rgoi p�rs�ri lajm�tar� p�r t� par� Davidin dhe u tha atyre: "Ma sillni me shtratin e tij q� un� t� shkaktoj vdekjen e tij".
19	16	Kur arrit�n lajm�tar�t, n� shtrat ishte idhulli i sht�pis�, me nj� mbules� prej leshi t� dhis� n� vend t� kok�s.
19	17	At�her� Sauli i tha Mikalit: "Pse m� mashtrove n� k�t� m�nyr� dhe b�re t� ik� armiku im, duke e lejuar t� shp�toj�?". Mikal iu p�rgjegj Saulit: "Ai m� tha: "Lerm� t� ikij, p�rndryshe t� vrava"".
19	18	Davidi iku, pra, dhe shp�toi kok�n; shkoi te Samueli n� Ramah dhe i tregoi t� gjitha ato q� i kishte b�r� Sauli. Pas k�saj ai dhe Samueli vajt�n t� banojn� n� Najoth.
19	19	K�t� gj� ia njoftuan Saulit, i cili tha: "Davidi �sht� n� Najoth t� Ramahut".
19	20	At�her� d�rgoi lajm�tar� p�r t� marr� Davidin; por kur k�ta pan� asamblen� e profet�ve q� profetizonin, n�n kryesin� e Samuelit, Fryma e Per�ndis� i p�rshkoi lajm�tar�t e Saulit q� filluan edhe ata t� b�jn� profeci.
19	21	K�t� ngjarje ia njoftuan Saulit q� d�rgoi lajm�tar� t� tjer�, t� cil�t gjithashtu filluan t� b�jn� profeci. Sauli d�rgoi p�rs�ri lajm�tar� p�r t� tret�n her�, por edhe k�ta filluan t� b�jn� profeci.
19	22	At�her� shkoi vet� n� Ramah dhe, kur arrit�n n� hauzin e madh q� ndodhet n� Seku, pyeti: "Ku jan� Samueli dhe Davidi?". Dikush iu p�rgjegj: "Ja, ndodhen n� Najoth t� Ramahut".
19	23	K�shtu ai shkoi vet� atje, n� Najoth t� Ramahut, per edhe ai u p�rshkua nga Fryma e Per�ndis�, dhe e vazhdoi udh�timin e tij duke b�r� profeci deri sa arriti n� Najoth t� Ramahut.
19	24	Edhe ai i hodhi rrobat e tij dhe b�ri profeci p�rpara Samuelit, dhe qendroi i shtrir� lakuriq p�r tok� t�r� at� dit� dhe t�r� at� nat�. Prandaj thuhet: "Edhe Sauli figuron midis profet�ve?".
20	1	Davidi iku nga Najothi i Ramahut, shkoi te Jonathani dhe i tha: "�far� kam b�r�? Cili �sht� faji im dhe cili �sht� m�kati im kund�r atit t�nd, q� ai k�rkon jet�n time?".
20	2	Jonathani iu p�rgjegj: "Mos ndodht� kurr�! Ti nuk ke p�r t� vdekur; ja im at� nuk b�n asnj� veprim t� madh apo t� vog�l pa ma njoftuar mua. Pse im at� t� ma fshihte k�t� gj�? Nuk �sht� e mundur".
20	3	Davidi u betua p�rs�ri dhe tha: "Yt at� e di me siguri q� un� g�zoj hirin t�nd dhe do t� ket� th�n�: "Jonathani t� mos e dij� k�t�, q� t� mos hidh�rohet". Por si� �sht� e v�rtet� q� Zoti jeton, dhe q� rron shpirti yt, mua nuk m� ndan nga vdekja ve�se nj� hap".
20	4	Jonathani i tha Davidit: "�far�do gj� q� t� m� k�rkosh, un� do ta b�j p�r ty".
20	5	Davidi iu p�rgjegj Jonathanit: "Ja, nes�r fillon h�na e re dhe un� duhet t� ulem n� tryez� me mbretin, por t� m� l�r t� shkoj dhe un� do t� fshihem n� fshatrat deri n� mbr�mjen e dit� s� tret�.
20	6	N� qoft� se atit t�nd i bie n� sy mungesa ime, ti do t`i thuash: "Davidi m� �sht� lutur me insistim t� hidhet p�r pak koh� deri n� Betlem, n� qytetin e tij, sepse aty kremtohet flijimi p�r t�r� familjen e tij".
20	7	N� qoft� se thot�: "Mir�", sh�rb�tori yt ka p�r t� shp�tuar. Por n� rast se zem�rohet, dije se ka vendosur t� ma b�j� t� keqen.
20	8	Tregohu, pra, i m�shirsh�m me sh�rb�torin t�nd, sepse e ke b�r� t� lidhet n� nj� bes�lidhje t� Zotit me ty; por n� rast se kam ndonj� faj, vritm� ti. Pse duhet t� m� �osh tek ati yt?".
20	9	Jonathani tha "Larg qoft� ky mendim! Po ta dija q� im at� ka vendosur t� ta b�j� t� keqen, nuk do t� ta tregoja ty?".
20	10	Davidi i tha Jonathanit: "Kush do t� m� njoftoj� n� se yt at� t� p�rgjigjet r�nd�?".
20	11	Jonathani i tha Davidit: "Eja, t� dalim nd�r fusha!". K�shtu q� t� dy dol�n jasht�, n� fush�.
20	12	At�her� Jonathani i tha Davidit: "Pa�a d�shmitar Zotin, Per�ndin� e Izraelit! Nes�r ose pasnes�r, n� k�t� or�, do t� hetoj q�llimet e atit tim, p�r t� par� n� se ai e shikon me sy t� mir� Davidin, dhe po t� mos d�rgoj njeri t� t� njoftoj�,
20	13	Zoti le t`i b�j� k�t� gj� Jonathanit, madje edhe m� keq. N� qoft� se p�rkundrazi im at� ka nd�rmend t� t� b�j� nj� t� keqe, un� do t� t� njoftoj dhe do t� l� t� shkosh me q�llim q� ti t� shkosh n� paqe; dhe Zoti qoft� me ty, ashtu si� ka qen� me atin tim!
20	14	Deri sa t� jem gjall�, a nuk do t� p�rdor�sh ndaj meje mir�sin� e Zotit, me q�llim q� mos vritem?".
20	15	Por nuk do t� heq�sh dor� kurr� t� p�rdor�sh mir�sin� ndaj sht�pis� sime, as at�her� kur Zoti t� ket� shfarosur nga faqja e dheut t�r� armiqt� e Davidit".
20	16	K�shtu Jonathani lidhi nj� bes�lidhje me sht�pin� e Davidit, duke th�n�: "Zoti t`u k�rkoj� llogari armiqve t� Davidit p�r gjakun!".
20	17	P�r hir t� dashuris� q� kishte p�r t�, Jonathani e vuri p�rs�ri Davidin t� betohet, sepse ai e donte si shpirtin e vet.
20	18	Pastaj Jonathani i tha: "Nes�r fillon h�na e re dhe mungesa jote do t� bjer� n� sy, sepse vendi yt do t� mbetet bosh.
20	19	Do t� l�sh t� kalojm� tri dit�, pastaj do t� zbres�sh me t� shpejt� dhe do t� shkosh n� vendin ku u fshehe dit�n e ngjarjes, dhe do t� rrish pran� gurit t� Ezelit.
20	20	Un� do t� hedh tri shigjeta p�rbri gurit sikur t� gjuaja n� shenj�.
20	21	Pastaj do t� d�rgoj nj� djalosh, duke i th�n�: "Shko t� k�rkosh shtigjeta". N� rast se i them djaloshit: "Shiko, shigjetat jan� nga ana jote, prandaj merri!" at�her� eja sepse, ashtu si Zoti jeton, pun�t t� ecin mbar� ty dhe nuk ka asnj� rrezik.
20	22	N� qoft� se p�rkundrazi i them djaloshit: "Shiko, shigjetat jan� matan� teje", at�her� shko, sepse Zoti t� b�n t� ik�sh.
20	23	Sa p�r gj�rat p�r t� cilat kemi folur midis nesh, ja, Zoti qoft� d�shmitar midis teje dhe meje p�r gjithnj�".
20	24	K�shtu Davidi u fsheh n�p�r ara; kur filloi h�na e re, mbreti u ul p�r t� ngr�n�.
20	25	Mbreti u ul n� karrigen e tij, si her�t e tjera, n� karrigen pran� murit; Jonathani u ul p�rball� tij. Abneri u ul pran� Saulit, por vendi i Davidit mbeti bosh.
20	26	Megjithat� Sauli nuk tha asgj� at� dit�, sepse mendonte: "Do t`i ket� ndodhur di�ka; nuk do t� jet� i past�r; me siguri ai nuk �sht� i past�r".
20	27	Por t� nes�rmen, dit�n e dyt� t� h�n�s s� re, vendi i Davidit ishte akoma bosh. At�her� Sauli i tha Jonathanit, birit t� tij: "Pse biri i Isait nuk erdhi p�r t� ngr�n� as dje, as sot?".
20	28	Jonathani iu p�rgjegj Saulit: "Davidi m� k�rkoi me insistim ta l� t� shkoj� n� Betlem;
20	29	dhe tha: "T� lutem lerm� t� shkoj, sepse kemi n� qytet nj� flijim n� familje, dhe v�llai im m� ka detyruar t� marr pjes� n� t�; tani, pra, po t� g�zoj hirin t�nd, t� lutem, lerm� t� hidhem shpejt p�r t� par� v�llez�rit e mi". P�r k�t� ar�sye nuk erdhi n� tryez�n e mbretit".
20	30	At�her� zem�rimi i Saulit u ndez kund�r Jonathanit dhe i tha: "O bir i �oroditur dhe rebel, vall� nuk e di un� q� ti mban an�n e birit t� Isait, p�r turpin t�nd dhe p�r turpin e lakuriq�sis� t� n�n�s sate?
20	31	Sepse p�r deri sa biri i Isait do t� jetoj� mbi tok�, nuk do t� ket� q�ndrueshm�ri as p�r ty, as p�r mbret�rin� t�nde. Prandaj d�rgo ta marrin dhe sille tek un�, sepse ai duhet t� vdes�.
20	32	Jonathani iu p�rgjegj Saulit, atit t� tij duke i th�n�: "Pse duhet t� vdes�? �far� ka b�r�?".
20	33	At�her� Sauli e v�rtiti usht�n kund�r tij p�r ta vrar�. Jonathani e kuptoi q� vrasja e Davidit ishte di�ka e vendosur nga ana e t� atit.
20	34	K�shtu Jonathani u ngrit i zem�ruar nga tryeza dhe nuk h�ngri gj� as dit�n e dyt� t� h�n�s s� re, mbasi ishte i hidh�ruar p�r Davidin, sepse i ati e kishte trajtuar n� m�nyr� t� turpshme.
20	35	T� nes�rmen n� m�ngjes, Jonathani doli n� fush� n� vendin e caktuar me Davidin, duke pasur me vete nj� djalosh.
20	36	Ai i tha djaloshit: "Vrapo t� m� sjell�sh shigjetat q� un� gjuaj". Nd�rsa djaloshi vraponte, ai hodhi nj� shigjet� q� kaloi p�rtej tij.
20	37	Kur djaloshi arriti n� vendin ku ndodhej shigjeta q� Jonathani kishte hedhur, Jonathani i b�rtiti nga prapa: "Shigjeta, vall� ka r�n� matan� teje?".
20	38	Pastaj Jonathani i b�rtiti akoma djaloshit: "Vepro shpejt, mbaro pun�, mos u ndal!". K�shtu djaloshi i Jonathanit mblodhi shigjetat dhe u kthye tek i zoti.
20	39	Por djaloshi nuk e dinte asgj�; vet�m Jonathani dhe Davidi e dinin si q�ndronte ��shtja.
20	40	Pastaj Jonathani ia dha arm�t e tij djaloshit dhe i tha: "Nisu, �oji n� qytet".
20	41	Me t`u nisur djaloshi, Davidi u ngrit nga krahu jugor, ra p�rmbys tri her� me fytyr� p�r tok�; pastaj t� dy puthen me njeri tjetrin dhe qan� bashk�; por Davidi qau m� tep�r.
20	42	Pastaj Jonathani i tha Davidit: "Shko n� paqe, tani q� ne t� dy jemi betuar n� em�r t� Zotit; Zoti le t� jet� p�rgjithmon� d�shmitar midis meje dhe teje dhe nd�rmjet pasardh�sve t� tu dhe pasardh�sve t� mi". Pastaj Davidi u ngrit dhe iku; dhe Jonathani u kthye n� qytet.
21	1	Pastaj Davidi shkoi n� Nob tek prifti Ahimelek; Ahimeleku i doli p�rpara Davidit duke u dridhur dhe i tha: "Pse je vet�m dhe nuk ka njeri me ty?".
21	2	Davidi iu p�rgjegj priftit Ahimelek: "Mbreti m� urdh�roi di�ka dhe m� tha: "Asnjeri t� mos dij� kurrgj� p�r ��shtjen p�r t� cil�n po t� d�rgoj dhe p�r at� q� t� kam urdh�ruar". Njer�zti e mi i kam drejtuar n� filan vend.
21	3	Dhe tani �far� ke n� dor�? M� jep pes� buk� ose �far� t� kesh".
21	4	Prifti iu p�rgjegj Davidit, duke th�n�: "Nuk kam buk� t� zakonshme, ka vet�m buk� t� shenjt�ruar, me kusht q� burrat e tu t`u jen� p�rmbajtur s� paku kontakteve me grat�".
21	5	Davidi iu p�rgjegj priftit: "Kemi mbetur pa gra, qysh se jemi nisur, tri dit� m� par�; en�t e njer�zve t� mi jan� t� pastra; n� fakt edhe buka �sht� e zakonshme, megjith�se sot �sht� shenjt�ruar n� en�t".
21	6	K�shtu prifti i dha buk�n e shenjt�ruar, sepse aty nuk kishte tjet�r buk� ve� asaj t� paraqitjes, q� ishte hequr nga prania e Zotit, p�r ta z�vend�suar me buk� t� ngroht� n� �astin kur hiqet.
21	7	At� dit� ndodhej aty nj� nga sh�rb�tor�t e Saulit, q� q�ndronte para Zotit; quhej Doeg, Edomiti, kryebariu i Saulit.
21	8	Davidi i tha Ahimelekut: "Mos ke rast�sisht p�r kollaj ndonj� shtiz� a nj� shpat�? Mbasi un� nuk kam marr� me vete as shpat�n, as arm�t e mia, sepse detyra e ngarkuar nga mbreti ishte urgjente".
21	9	Prifti u p�rgjegj: "�sht� shpata e Goliathit, Filisteut, q� ti vrave n� lugin�n e Terebintos; �sht� aty prapa efodit, e mb�shtjell� me nj� p�lhur�; n� rast se e do, merre, sepse k�tu nuk kemi tjet�r ve� k�saj". Davidi tha: "Asnj� nuk ia kalon asaj; n�ma!".
21	10	At� dit� Davidi u ngrit dhe iku nga prania e Saulit; ai shkoi n� Akish, te mbreti i Gathit.
21	11	Sh�rb�tor�t e Akishit i than�: "A nuk �sht� ky Davidi, mbret i vendit? A nuk k�ndonin n� kor p�r t� n� valle, duke th�n�: "Sauli ka vrar� nj� mij� t� tij dhe Davidi dhjet� mij� t� tij"?".
21	12	Davidi i mbajti n� zem�r k�to fjal� dhe pati frik� t� madhe nga Akishi, mbret i Gathit.
21	13	K�shtu nd�rroi m�nyr�n e sjelljes s� tij para tye dhe e hiqte veten si t� marr� n� duart e tyre; b�nte shkaravina mbi kanatet e dyerve dhe l�shonte jarg� mbi mjekr�n e tij.
21	14	At�her� Akishi u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "Ja, e shikoni, ky �sht� i marr�; pse ma keni sjell�?
21	15	Mos vall� m� mungojn� t� marr�t, dhe ju m� sillni k�t� p�r t� b�r� t� marrin n� pranin� time? Ai nuk ka p�r t� hyr� n� sht�pin� time!".
22	1	Pastaj Davidi u nis q� andej dhe u strehua n� shpell�n e Adulamit; kur v�llez�rit e tij dhe t�r� sht�pia e atit t� tij e m�suan, zbrit�n aty posht� tek ai.
22	2	Dhe t�r� ata q� hasnin v�shtir�si, q� kishin borxhe o q� ishin t� pak�naqur u mblodh�n pran� tij dhe ai u b� kreu i tyre. Ishin me t� rreth kat�rqind veta.
22	3	Q� andej Davidi shkoi n� Mitspah t� Moabit dhe i tha mbretit t� Moabit: "Lejo q� ati dhe n�na ime t� vijn� dhe t� banojn� me ju, deri sa un� t� m�soj se �far� do t� b�j� Per�ndia p�r mua".
22	4	K�shtu ai i �oi para mbretit t� Moabit, dhe ata q�ndruan me t� t�r� koh�n q� Davidi ndodhej n� fortes�.
22	5	Pastaj profeti Gad i tha Davidit: "Mos q�ndro m� n� fortes�, por nisu dhe shko n� vendin e Jud�s". At�her� Davidi u nis dhe shkoi n� pyllin e Herethit.
22	6	Kur Sauli m�soi q� Davidi dhe njer�zit q� ishin me t� qen� zbuluar (Sauli ndodhej at�her� n� Gibeah posht� n�n drurin e marin�s n� Ramah, me usht�n e tij n� dor� dhe t� gjith� sh�rb�tor�t e tij e rrethonin).
22	7	Sauli u tha sh�rb�tor�ve q� i rrinin rreth e qark: "M� d�gjoni tani, Beniaminit�! Biri i Isait do t`ju jap� juve ara dhe vreshta. Do t`ju b�j� t� gjith�ve komandant� t� mij�sh�ve dhe qind�sh�ve?
22	8	T� gjith� ju keni komplotuar, dhe asnj� nga ju nuk m� ka informuar p�r bes�lidhjen, q� im bir ka lidhur me birin e Isait; dhe nuk ka asnj� prej jush q� t`i vij� keq p�r mua dhe t� m� njoftoj� q� im bir ka ngritur kund�r meje sh�rb�torin tim q� t� m� kurdis� kurthe si� b�n sot?".
22	9	U p�rgjegj at�her� Idumei Doeg, q� rrinte n� krye t� sh�rb�tor�ve t� Saulit, dhe tha: "Un� e pash� birin e Isait kur erdhi n� Nob tek Ahimeleku, bir i Ahitubit;
22	10	ky �sht� k�shilluar me Zotin lidhur me t�, i dha ushqime dhe i dor�zoi shpat�n e Filisteut Goliath".
22	11	At�her� mbreti d�rgoi t� th�rrasin priftin Ahimelek, birin e Ahitubit, dhe t�r� sht�pin� e atit t� tij, prift�rinjt� q� ishin n� Nob; dhe ata erdh�n t� gjith� te mbreti.
22	12	Sauli tha: "Tani d�gjo, o bir i Ahitubit!". Ai u p�rgjegj: Ja ku jam, o imzot".
22	13	Sauli i tha: "Pse ti dhe biri i Isait keni komlotuar kund�r meje, duke i dh�n� buk� dhe nj� shpat�, dhe je k�shilluar me Per�ndin� lidhur me t�, me q�llim q� t� ngrihet kund�r meje dhe t� m� kurdis� kurthe si� b�n sot?".
22	14	At�her� Ahimeleku iu p�rgjegj mbretit, duke th�n�: "Po midis gjith� sh�rb�tor�ve t� tu kush �sht� besnik si Davidi, dh�nd�r i mbretit, i gatsh�m n�n urdhrat e tua dhe i nderuar n� sht�pin� t�nde?
22	15	Vall� sot kam filluar t� k�shillohem me Per�ndin� p�r t�? Mos qoft� kurr�, q� mbreti t� akuzoj� p�r gj�ra t� tilla sh�rb�torin e tij apo dik� nga sht�pia e atit tim, sepse sh�rb�tori yt nuk dinte asgj� nga t�r� kjo, as pak e as shum�".
22	16	Mbreti tha: "Ti me siguri ke p�r t� vdekur, Ahimelek, ti dhe t�r� sht�pia e atit t�nd!".
22	17	At�her� mbreti urdh�roi rojet q� e rrethonin: "Kthehuni dhe vritni prift�rinjt� e Zotit, sepse edhe ata mbajn� an�n Davidit dhe e dinin q� ai kishte ikur, por nuk m� njoftuan". Por sh�rb�tor�t e mbretit nuk desh�n t� zgjatnin duart p�r t� goditur prift�rinjt� e Zotit.
22	18	At�her� mbreti i tha Doegut: "Kthehu ti dhe godit prift�rinjt�!". K�shtu Idumeti Doeg u kthye dhe goditi prift�rinjt�; at� dit� vrau tet�dhjet� e pes� persona q� mbanin efodin prej liri.
22	19	Sauli goditi gjithashtu me shpat� Nobin, qytetin e prift�rinjve, burrat, grat�, t� vegj�lit, foshnjat e gjirit, lop�t, gomar�t dhe delet; i vrau t� gjith� me shpat�.
22	20	Megjithat� nj� nga bijt� e Ahimelekut, bir i Ahitubit, i quajtur Abiathar, shp�toi dhe u strehua pran� Davidit.
22	21	Abiathari i njoftoi Davidit q� Sauli kishte vrar� prift�rinjt� e Zotit.
22	22	Davidi i tha Abiatharit: "Un� e dija mir� at� dit� q� Idumeu Doeg, i cili ndodhej aty, pa dyshim do ta lajm�ronte Saulin. Un� jam shkaktari i vdekjes t� t� gjith� personave t� sht�pis� s� atit t�nd.
22	23	Rri me mua, mos ki frik�; ai q� k�rkon jet�n time k�rkon edhe t�nden; por me mua do t� jesh i sigurt.
23	1	Pastaj i than� Davidit: "Ja, Filistejt� jan� duke luftuar kund�r Kejlahut dhe po pla�kisnin l�menjt�".
23	2	K�shtu Davidi u k�shillua me Zotin, duke th�n�: "T� shkoj un� t`i mund k�ta Filistej?". Zoti iu p�rgjegj me k�to fjal� Davidit: "Shko, mundi Filistejt� dhe shp�to Kejlahun".
23	3	Por njer�zit e Davidit i than�: "Ja, ne na ka z�n� frika q� k�tu n� Jude, si do t� b�het pastaj n� rast se shkojm� n� Kejlah kund�r trupave t� Filistejve?".
23	4	Davidi u k�shillua p�rs�ri me Zotin dhe Zoti iu p�rgjegj dhe i tha: "�ohu, zbrit n� Kejlah, sepse un� do t`i jap Filistejt� n� duart e tua".
23	5	At�her� Davidi shkoi me njer�zit e tij n� Kejlah, luftoi kund�r Filistejve, ua mori bag�tin� dhe b�ri k�rdi t� madhe n� radh�t e tyre. K�shtu Davidi �liroi banor�t e Kejlahut.
23	6	Kur Abiathari, bir i Ahimelekut, u strehua pran� Davidit n� Kejlah, solli me vete edhe efodin.
23	7	Saulin e njoftuan q� Davidi kishte arritur n� Kejlah. At�her� Sauli tha: "Per�ndia e ka dor�zuar n� duart e mia, sepse vajti t� mbyllet n� nj� qytet q� ka porta dhe shule.".
23	8	Sauli mblodhi t�r� popullin p�r luft�, p�r t� zbritur n� Kejlah dhe p�r t� rrethuar Davidin dhe njer�zit e tij.
23	9	Kur Davidi m�soi q� Sauli po kurdiste t� keqen kund�r tij, i tha priftit Abiathar: "Sille k�tu efodin".
23	10	Pastaj Davidi tha: "O Zot, Per�ndi i Izraelit, sh�rb�tori yt e ka kuptuar qart� q� Sauli k�rkon t� vij� n� Kejlah p�r ta shkat�rruar qytetin p�r shkakun tim.
23	11	Krer�t e Kejlahut a do t� m� dor�zojn� n� duart e tij? A do t� zbres� Sauli si ka d�gjuar sh�rb�tori yt? O Zot, Per�ndi i Izraelit, b�ja t� ditur sh�rb�torit t�nd!". Zoti u p�rgjegj: "Ka p�r t� zbritur".
23	12	Davidi pyeti akoma: "Krer�t e Kejlahut a do t� m� dor�zojn� mua dhe njer�zit e mi n� duart e Saulit?". Zoti u p�rgjegj: "Do t`ju dor�zojn�".
23	13	At�her� Davidi dhe njer�zit e tij, rreth gjasht�qind veta, dol�n nga Kejlahu dhe brodh�n sa andej e k�tej. Kur Sauli u njoftua q� Davidi kishte ikur nga Kejlahu, ai hoqi dor� nga fushata e tij.
23	14	Davidi banoi n� fortesa t� shkret�tir�s dhe q�ndroi n� krahin�n malore t� shkret�tir�s s� Zifit. Sauli e k�rkonte vazhdimisht, por Per�ndia nuk ia dor�zoi n� dor�.
23	15	Davidi, duke ditur q� Sauli ishte nisur p�r ta vrar�, mbeti n� shkret�tir�n e Zifit, n� pyll.
23	16	At�her� Jonathani, bir i Saulit, u ngrit dhe shkoi te Davidi n� pyll; dhe e ndihmoi t� gjej� forc� te Per�ndia.
23	17	Pastaj i tha: "Mos ki frik�, sepse Sauli, ati im, nuk do t� arrij� t� t� shtjer� n� dor�; ti do t� mbret�rosh mbi Izraelin dhe un� do t� jem i dyti pas teje. Vet� Sauli, ati im, e di k�t�".
23	18	K�shtu t� dy b�n� nj� bes�lidhje para Zotit; pas k�saj Davidi mbeti n� pyll, kurse Jonathani shkoi n� sht�pin� e tij.
23	19	Pastaj Zifejt� shkuan te Sauli n� Gibeah dhe i than�: "A nuk rri Davidi i fshehur n� fortesa n� pyll, mbi kodr�n e Hakilahut q� ndodhet n� jug t� shkret�tir�s?
23	20	Prandaj, o mbret, zbrit, sepse gjith� d�shira e shpirtit t�nd �sht� t� zbres�sh; do t� mendojm� ne ta dor�zojm� n� duart e mbretit".
23	21	Sauli tha: "Qofshi t� bekuar nga Zoti, sepse ju ka ardhur keq p�r mua!
23	22	Shkoni, ju lutem, dhe sigurohuni m� mir� p�r t� njohur dhe p�r t� par� vendin ku strehohet, dhe kush e ka par� atje, sepse m� thon� q� ai �sht� shum� dinak.
23	23	P�rpiquni t� njihni t� gjitha vendet e fshehta ku strehohet; pastaj kthehuni tek un� me lajme t� sigurta dhe un� do t� vij me ju. K�shtu, n� qoft� se ai �sht� n� at� vend, un� do ta k�rkoj midis t� gjith� mij�rave t� Jud�s".
23	24	At�her� ata u ngrit�n dhe shkuan n� Zif, p�rpara Saulit: por Davidi dhe njer�zit e tij ishin n� shkret�tir�n e Maonit, n� Arabah, n� jug t� shkret�tir�s.
23	25	Kur Sauli dhe njer�zit e tij shkuan ta k�rkojn�, Davidin e kishin lajm�ruar; prandaj ai zbriti te shk�mbi dhe mbeti n� shkret�tir�n e Maonit. Kur e mori vesh Sauli, e ndoqi Davidin n� shkret�tir�n e Maonit.
23	26	Sauli ecte mbi nj� an� t� malit, nd�rsa Davidi me gjith� njer�zit e tij ecnin n� an�n tjet�r. Kur Davidi po shpejtonte marshimin e tij p�r t`i shp�tuar Saulit, nd�rsa Sauli dhe njer�zit e tij ishin duke rrethuar Davidin dhe njer�zit e tij p�r t`i kapur,
23	27	arriti te Sauli nj� lajm�tar q� tha: "Shpejtohu t� vish, sepse Filistejt� kan� pushtuar vendin".
23	28	K�shtu Sauli nuk e ndoqi m� Davidin dhe shkoi t� p�rballoj� Filistejt�; prandaj ky vend u quajt "shk�mbi i ndarjes".
23	29	Pastaj q� andej Davidi shkoi p�r t`u vendosur n� fortesat e En-Gedit.
24	1	Kur Sauli u kthye nga ndjekja e Filistejve, i njoftuan sa vijon: "Ja, Davidi �sht� n� shkret�tir�n e En-Gedit".
24	2	At�her� Sauli mori tre mij� njer�z t� zgjedhur nga t�r� Izraeli dhe shkoi t� k�rkoj� Davidin dhe njer�zit e tij p�rball� shk�mbinjve t� dhive t� egra.
24	3	Me t� arritur n� vath�t e deleve gjat� rrug�s, ku ndodhej nj� shpell�, Sauli hyri brenda saj p�r t� b�r� nj� nevoj� natyrale. (Davidi dhe njer�zit e tij ishin n� fund t� shpell�s).
24	4	Njer�zit e Davidit i than�: "Kjo �sht� dita gjat� s� cil�s Zoti t� thot�: "Ja, un� po ta dor�zoj n� dor�n t�nde armikun t�nd; b�j me t� �`t� duash"". At�her� Davidi u ngrit dhe pa u diktuar preu nj� cep t� mantelit t� Saulit.
24	5	Por pas k�saj Davidit i rrahu zemra, sepse i kishte prer� cepin e mantelit Saulit.
24	6	K�shtu u tha njer�zve t� tij: "T� m� ruaj� Zoti nga kryerja e nj� veprimi t� till� kund�r zot�ris� sime, kund�r t� vajosurit t� Zotit, nga shtrirja e dor�s sime kund�r tij, sepse �sht� i vajosuri i Zotit".
24	7	Me k�to fjal� Davidi i ndali njer�zit e tij dhe nuk i la t� hidhen kund�r Saulit. Pastaj Sauli u ngrit, doli nga shpella dhe vazhdoi rrug�n e tij.
24	8	Pas k�saj edhe Davidi u ngrit, doli nga shpella dhe i thirri Saulit, duke th�n�: "O mbret, o imzot!". At�her� Sauli u kthye, dhe Davidi uli fytyr�n p�r tok� dhe u p�rul.
24	9	Davidi i tha Saulit: "Pse d�gjon fjal�t e njer�zve q� thon�: "Davidi k�rkon t� t� b�j keq?".
24	10	Ja, sot syt� e tu pan� q� sot Zoti t� kishte dor�zuar n� duart e mia n� at� shpell�; dikush m� tha t� t� vras, por un� t� kurseva dhe thash�: "Nuk do ta shtrij dor�n kund�r zot�ris� tim, sepse �sht� i vajosuri i Zotit".
24	11	Ve� k�saj, o ati im, shiko n� dor�n time cepin e mantelit t�nd. N� rast se kam prer� cepin e mantelit t�nd dhe nuk t� kam vrar�, mund t� kuptosh dhe t� bindesh q� nuk ka n� veprimet e mia lig�si, as rebelim dhe se nuk kam m�katuar kund�r teje; por ti po m� kurdis gracka p�r t� m� hequr jet�n!
24	12	Zoti le t� vendos� midis teje dhe meje dhe Zoti le t� m� marr� hakun kund�r teje; sepse un� nuk do ta ngre dor�n kund�r teje.
24	13	Ashtu si thot� proverbi i lasht�: "Lig�sia vjen nga t� liqt�". Por un� nuk do ta shtrij dor�n time kund�r teje.
24	14	Kund�r kujt ka dal� mbreti i Izraelit? Cilin je duke persekutuar? Nj� qen t� ngordhur, nj� plesht?
24	15	Zoti le t� jet� gjykat�s dhe le t� siguroj� drejt�si midis meje dhe teje; t� ket� mund�sin� t� shoh� dhe t� mbroj� ��shtjen time, t� m� jap� hak, duke m� liruar nga duart e tua".
24	16	Kur Davidi mbaroi s� th�ni k�to fjal� Saulit, ky i tha: "Ky �sht� z�ri yt, biri im David?". Dhe Sauli ngriti z�rin dhe filloi t� qaj�.
24	17	Pastaj i tha Davidit: "Ti je m� i drejt� se un�, sepse m� ke b�r� t� mira, kurse un� t� kam b�r� t� k�qija.
24	18	Ti sot tregove qe je sjell� mir� me mua, sepse Zoti m� kishte l�n� n� duart e tua, por ti nuk m� vrave.
24	19	Kur, pra, nj� njeri takon armikun e tij dhe e l� t� shkoj� n� paqe? Zoti t� dh�nt� t� mira p�r at� q� m� ke b�r� sot.
24	20	Tani e di me siguri q� ti do t� mbret�rosh dhe q� mbret�ria e Izraelit do t� jet� e q�ndrueshme n� duart e tua.
24	21	Prandaj betomu n� em�r t� Zotit q� nuk do t`i vras�sh pasardh�sit e mi pas meje dhe nuk do ta fshish emrin tim nga sht�pia e atit tim".
24	22	Davidi iu betua Saulit. Pastaj Sauli shkoi n� sht�pin� e tij, nd�rsa Davidi dhe njer�zit e tij u ngjit�n n� fortes�.
25	1	Pastaj Samueli vdiq, dhe t�r� Izraeli u mblodh dhe e qau, e varros�n n� sht�pin� e tij n� Ramah. At�her� Davidi u ngrit dhe zbriti n� shkret�tir�n e Paranit.
25	2	N� Maon jetonte nj� njeri pronat e t� cilit ndodheshin n� Karmel; ky njeri ishte shum� i pasur; kishte tre mij� dele dhe nj� mij� dhi, dhe ndodhej n� Karmel p�r t� qethur delet e tij.
25	3	Ky njeri quhej Nabal dhe gruaja e tij Abigail; ajo ishte nj� grua me gjykim t� sh�ndosh� dhe e hijshme, por burri i saj ishte i ashp�r dhe i keq n� veprimet e tij; ai rridhte nga Kalebi.
25	4	Kur Davidi m�soi n� shkret�tir� q� Nabali ishte duke qethur delet e tij,
25	5	d�rgoi dhjet� t� rinj; Davidi u tha t� rinjve: "Ngjituni n� Karmel, shkoni tek Nabali dhe pyeteni nga ana ime n� se �sht� mir�,
25	6	dhe i thoni k�shtu: "Sh�ndet! Paqe ty, paqe sht�pis� sate dhe paqe �do gj�je q� t� p�rket!
25	7	M�sova q� te ti ndodhen qeth�sit; kur barinjt� e tu ndodheshin te ne, nuk u kemi b�r� asnj� t� keqe, dhe nuk u ka munguar gj� gjat� koh�s q� kan� qen� n� Karmel.
25	8	Pyet sh�rb�tor�t e tu dhe do t� ta thon�. Pa�in hirin t�nd k�ta t� rinj, sepse kemi ardhur n� nj� dit� g�zimi; jepu, t� lutem, sh�rb�tor�ve t� tu dhe birit t�nd David �`t� kesh mund�si"".
25	9	K�shtu t� rinjt� e Davidit shkuan dhe i njoftuan Nabalit t�r� k�to fjal� n� em�r t� Davidit, pastaj prit�n.
25	10	Por Nabali iu p�rgjegj sh�rb�tor�ve t� Davidit, duke th�n�: "Kush �sht� Davidi dhe kush �sht� biri i Isait? Sot ka shum� sh�rb�tor� q� largohen nga zot�rinjt� e tyre.
25	11	Do t� marr, pra, buk�n time, ujin tim dhe mishin e kafsh�ve q� kam vrar� p�r qeth�sit e mi, p�r t`ua dh�n� njer�zve q� un� nuk di se nga vijn�?".
25	12	K�shtu t� rinjt� e Davidit mor�n p�rs�ri rrug�n e tyre, u kthyen dhe shkuan t� njoftojn� t�r� k�to fjal�.
25	13	At�her� Davidi u tha njer�zve t� tij: "Secili do t� ngjesh shpat�n". K�shtu secili ngjeshi shpat�n e tij dhe Davidi ngjeshi t� vet�n; rreth kat�rqind veta shkuan pas Davidit dhe dyqind mbet�n me pla�kat.
25	14	Por nj� nga sh�rb�tor�t e lajm�roi Abigailin, gruan e Nabalit, duke th�n�: "Ja, Davidi ka d�rguar lajm�tar� nga shkret�tira p�r t� p�rsh�ndetur zotin ton�, por ai i ka fyer.
25	15	Mir�po k�ta njer�z jan� sjell� shum� mir� me ne, nuk na kan� b�r� asnj� t� keqe dhe nuk ka munguar asgj� n� koh�n q� kemi bredhur bashk� me ta n�p�r fusha.
25	16	Ata kan� qen� p�r ne nj� mur mbrojtjeje nat�n e dit�n p�r gjith� koh�n q� kemi kullotur bashk� me ta kopen� ton�.
25	17	Dije dhe shiko at� q� duhet t� b�sh, sepse ka p�r t`i ngjar� ndonj� fatkeq�si zotit ton� dhe t�r� sht�pis� s� tij; ai �sht� nj� njeri aq i keq, sa nuk mund t`i flas�sh".
25	18	At�her� Abigaili mori me nxitim dyqind buk�, dy calik� ver�, pes� dele t� gatuara, pes� masa gruri t� pjekur, nj�qind vile rrush t� that� dhe dyqind buk� fiku dhe i ngarkoi mbi gomar�.
25	19	Pastaj u tha sh�rb�tor�ve t� saj: "Shkoni para meje, un� do t`ju ndjek". Por nuk i tha asgj� Nabalit, burrit t� saj.
25	20	Nd�rsa ajo po zbriste hipur mbi gomar n�p�r nj� shteg t� fshehur nga mali, Davidi dhe njer�zit e tij zbrisnin n� drejtim t� saj, dhe ajo i ndeshi ata.
25	21	Davidi kishte th�n�: "Kam ruajtur m� kot t�r� ato q� ai njeri kishte n� shkret�tir�. Nuk i ka dal� mangut kurr� asgj� nga t�r� ato q� kishte, por ai ma ktheu t� mir�n me t� keqe.
25	22	K�shtu ua b�ft� Per�ndia armiqve t� Davidit, madje edhe m� keq, n� rast se nga t� gjitha ato q� ai zot�ron kam p�r t� l�n� t� gjall� nj� mashkull t� vet�m deri n� m�ngjes".
25	23	Kur Abigaili pa Davidin, zbriti shpejt nga gomari dhe ra p�rmbys me fytyr�n p�r tok� p�rpara Davidit.
25	24	K�shtu u shtri n� k�mb�t e tij dhe tha: "O imzot, mbi mua, vet�m mbi mua bie faji! Por lejo sh�rb�toren t�nde t� t� flas�, dhe ti d�gjo fjal�t e saj.
25	25	T� lutem, mos ia v�r re atij njeriu t� neveritsh�m, Nabalit, sepse ai �sht� pik�risht ashtu si e ka emrin, ai quhet Nabal dhe karakterizohet nga budallall�ku; por un�, sh�rb�torja jote, nuk i kam par� t� rinjt� e d�rguar nga zot�ria im.
25	26	K�shtu, pra, imzot, ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron dhe q� shpirti yt jeton, Zoti t� ka penguar t� derdh�sh gjak dhe t� vendos�sh drejt�si me duart e tua. Armiqt� e tu dhe ata q� duan t`i b�jn� keq zot�ris� sime qofshin si Nabali!
25	27	Dhe tani kjo dhurat� q� sh�rbyesja jote i ka sjell� zot�ris� sime, t`u jepet t� rinjve q� ndjekin zot�rin� tim.
25	28	Por falja fajin sh�rb�tores sate; me siguri Zoti do ta b�j� t� q�ndrueshme sht�pin� e zot�ris� tim, sepse zot�ria im lufton n� betejat e Zotit, dhe gjat� t�r� koh�s s� jet�s sate nuk �sht� gjetur asnj� e keqe te ti.
25	29	N� rast se del dikush q� t� t� persekutoj� dhe t� k�rkoj� jet�n t�nde, jeta e zot�ris� sim do t� ruhet n� peshtafin e jet�s pran� Zotit, Per�ndis� t�nd, nd�rsa jet�n e armiqve t� tu Zoti do ta flak� si nga zgavra e nj� hob�je.
25	30	K�shtu, kur Zoti t`i ket� b�r� zot�ris� tim t� mirat q� i ka premtuar dhe t� t� ket� v�n� n� krye t� Izraelit,
25	31	kjo gj� nuk do t� jet� dhimbje p�r ty, as edhe nj� brejtje e nd�rgjegjes s� zot�ris� tim; dometh�n� t� ket� derdhur gjak pa shkak dhe t� ket� marr� hak me vet�gjyq�si. Por kur Zoti do t`i b�j� t� mira zot�ris� tim, kujto sh�rb�toren t�nde".
25	32	At�her� Davidi i tha Abigailit: "Qoft� i bekuar Zoti, Per�ndia i Izraelit, q� sot t� d�rgoi ball� meje!
25	33	E bekuar qoft� k�shilla jote dhe e bekuar qofsh ti q� m� pengove sot t� derdh gjak dhe t� vendos drejt�sin� me duart e mia!
25	34	Sepse, sigurisht, ashtu si� �sht� e v�rtet� q� rron Zoti, Per�ndia i Izraelit, q� m� ka penguar t� t� b�j� t� keqen, po t� mos ishe nxituar t� m� dilje p�rpara, n� t� gdhir� t� dit�s Nabalit nuk do t`i kishte mbetur asnj� njeri i gjall�".
25	35	K�shtu Davidi mori nga duart e saj ato q� ajo kishte sjell� dhe i tha: "Kthehu n� paqe n� sht�pin� t�nde; shiko, un� d�gjova z�rin t�nd dhe pata respekt p�r personin t�nd".
25	36	Abigaili u kthye pastaj te Nabali; ai kishte shtruar banket n� sht�pin� e tij, nj� banket prej mbreti. Nabali e kishte zemr�n t� g�zuar, ishte i dehur xurxull; prandaj ajo nuk i tha asgj�, as pak as shum�, deri sa gdhiu.
25	37	Por t� nes�rmen n� m�ngjes, kur efekti i ver�s kishte kaluar, gruaja i tregoi Nabalit k�to gj�ra; at�her� zemra iu lig�shtua dhe ai mbeti si nj� gur.
25	38	Rreth dhjet� dit� m� von� Zoti e goditi Nabalin dhe ai vdiq.
25	39	Kur m�soi q� Nabali kishte vdekur, Davidi tha: "Qoft� i bekuar Zoti, q� m� dha hak p�r fyerjen e r�nd� t� Nabalit dhe nuk e lejoi sh�rb�torin e tij t� kryej� ndonj� t� keqe! Zoti b�ri q� t� bjer� mbi kok�n e tij lig�sia e Nabalit". Pastaj Davidi d�rgoi nj� njeri t� flas� me Abigailin, me q�llim q� ajo t� b�hej bashk�shortja e tij.
25	40	Sh�rb�tor�t e Davidit erdh�n te Abigaili n� Karmel dhe i fol�n k�shtu, duke th�n�: "Davidi na ka d�rguar te ti, sepse d�shiron t� t� marr� p�r grua".
25	41	At�her� ajo u ngrit n� k�mb�, ra p�rmbys me fytyr�n p�r tok� dhe tha: "Ja, t`u b�ft� sh�rb�torja jote skllave, q� t`u laj� k�mb�t sh�rb�tor�ve t� zot�ris� tim".
25	42	Pastaj Abigaili u ngrit me nxitim, hipi mbi nj� gomar dhe, e ndihmuar nga pes� vajza, ndoqi lajm�tar�t e Davidit dhe u b� bashk�shortja e tij.
25	43	Davidi mori edhe Ahinoamin e Jezreelit, dhe q� t� dyja u b�n� bashk�shorte t� tij.
25	44	Por Sauli ia kishte dh�n� vajz�n e tij Mikal, q� ishte gruaja e Davidit, Paltit, birit t� Lashit, q� ishte nga Galimi.
26	1	Zifejt� erdh�n te Sauli n� Gibeah dhe i than�: "Mos �sht� fshehur Davidi n� kodr�n e Hakilahut n� kufi me shkret�tir�n?".
26	2	At�her� Sauli u ngrit dhe zbriti n� drejtim t� shkret�tir�s s� Zifit, duke pasur me vete tre mij� njer�z t� zgjedhur t� Izraelit, p�r t� k�rkuar Davidin n� shkret�tir�n e Zifit.
26	3	Sauli e ngriti kampin e tij n� kodr�n e Hakilahut, q� ndodhet n� kufi me shkret�tir�n pran� rrug�s, nd�rsa Davidi gjendej n� shkret�tir�. Kur e kuptoi q� Sauli vinte p�r ta k�rkuar n� shkret�tir�,
26	4	Davidi d�rgoi disa spiun� dhe m�soi q� Sauli kishte arritur me t� v�rtet�.
26	5	At�her� Davidi u ngrit dhe shkoi n� vendin ku Sauli kishte ngritur kampin. Davidi vrojtoi vendin ku ishin shtrir� Sauli dhe Abneri, bir i Nerit, komandant i ushtris� s� tij. Sauli ishte shtrir� n� kampin e qerreve dhe njer�zit e tij ishin rreth tij.
26	6	Davidi iu drejtua pastaj Hiteut Alimelek dhe Abishait, birit t� Tserujahut dhe v�lla i Joabit; dhe u tha atyre: "Kush do t� vij� me mua te Sauli n� kamp?". Abidshai u p�rgjegj: "Do t� vij un� bashk� me ty".
26	7	K�shtu Davidi dhe Abishai arrit�n nat�n te k�ta njer�z; dhe ja q� Sauli rrinte shtrir� i p�rgjumur n� kampin e qerreve, me shtiz�n e tij t� ngulur n� tok�, nga ana e kok�s, kurse Abneri dhe njer�zit e tij po flinin rreth tij.
26	8	At�her� Abishai i tha Davidit: "Sot Per�ndia t� ka dh�n� n� dor� armikun t�nd; prandaj, t� lutem, m� lejo ta godas me shtiz� dhe ta mb�rthej n� tok� me nj� t� r�n� t� vetme; nuk do t� ket� nevoj� p�r nj� goditje t� dyt�".
26	9	Por Davidi i tha Abishait: "Mos e vrit; kush me t� v�rtet� mund t� ngrej� dor�n kund�r t� vajosurit t� Zotit pa u b�r� fajtor?".
26	10	Pastaj Davidi shtoi: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, vet�m Zoti do ta godas�; o sepse do t`i vij� dita dhe ka p�r t� vdekur, o sepse do t� shkoj� t� luftoj� dhe do t� vritet.
26	11	Zoti t� m� ruaj� q� t� mos e shtyj dor�n kund�r t� vajosurit t� Zotit! Tani, t� lutem merre shtiz�n q� �sht� pran� kok�s s� tij dhe en�n e ujit dhe t� ikim".
26	12	K�shtu Davidi mori shtiz�n dhe kan�n e ujit q� ishte pran� kok�s s� Saulit dhe iku. Asnjeri nuk pa gj�, asnjeri nuk vuri re, asnjeri nuk u zgjua; t� gjith� flinin, sepse nj� gjum� i thell� i d�rguar nga Zoti i kishte z�n�.
26	13	Pastaj Davidi kaloi n� krahun e kund�rt dhe u ndal larg, n� maj�n e malit; kishte nj� lart�si t� madhe midis tyre.
26	14	At�her� Davidi u thirri njer�zve t� Saulit dhe t� Abnerit, birit t� Nerit, dhe u tha: "Abner, nuk po p�rgjigjesh?". Abneri u p�rgjegj dhe tha: "Kush je ti q� po i b�rtet mbretit?".
26	15	Davidi i tha k�shtu Abnerit: "A nuk je nj� njeri trim? Dhe kush �sht� baraz me ty n� Izrael? Pse, pra, nuk e ruajte mir� mbretin, zot�rin� t�nde? Nj�ri nga populli erdhi n� fakt p�r t� vrar� mbretin, zot�rin� t�nde.
26	16	Ajo q� ke b�r� nuk �sht� aspak e mir�. Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, ju meritoni vdekjen, sepse nuk e keni ruajtur mir� zot�rin� tuaj, t� vajosurin e Zotit! Dhe tani shiko ku �sht� shtiza e mbretit dhe kana e ujit q� ishte pran� kok�s s� tij!".
26	17	Sauli njohu z�rin e Davidit dhe tha: "A �sht� z�ri yt, o biri im David?". Davidi u p�rgjegj: "�sht� z�ri im, o mbret, o imzot!".
26	18	Pastaj shtoi: "Pse zot�ria im e persekuton sh�rb�torin e tij? �`kam b�r�? �far� t� keqe kam kryer?
26	19	Prandaj tani, t� lutem, d�gjo, o mbret, o imzot, fjal�t e sh�rb�torit t�nd. N� rast se Zoti t� nxit kund�r meje, ai le t� pranoj� nj� blatim! Por n� rast se jan� njer�z, qofshin t� mallkuar p�rpara Zotit, sepse sot m� kan� p�rz�n� q� t� m� pengonin t� merrja pjes�n n� trash�gimin� e Zotit, duke m� th�n�: "Shko t`u sh�rbesh per�ndive t� tjera".
26	20	Tani, pra, gjaku im mos r�nt� n� tok� larg pranis� t� Zotit! Sepse mbreti i Izraelit doli p�r t� k�rkuar nj� plesht, ashtu si gjuajn� nj� th�ll�z� n�p�r male".
26	21	At�her� Sauli tha: "Kam m�katuar; ktheu, biri im David, sepse nuk do t� b�j m� asnj� t� keqe, sot jeta ime ishte e �muar n� syt� e tua; ja, kam vepruar si nj� budalla dhe kam gabuar r�nd�".
26	22	Davidi u p�rgjegj: "Ja, shtiza e mbretit; le t� vij� k�tu nj� nga t� rinjt� e ta marr�.
26	23	Zoti do t`i jap� secilit simbas drejt�sis� dhe besnik�ris� s� tij; sot n� fakt Zoti t� kishte dh�n� n� duart e mia, por un� nuk desha t� shtrija dor�n time kund�r t� vajosurit t� Zotit.
26	24	Ashtu si sot jeta jote ka qen� e �muar n� syt� e mi, k�shtu ka p�r t� qen� e �muar jeta ime n� syt� e Zotit; dhe ai t� m� largoj� �do fatkeq�si".
26	25	At�her� Sauli i tha Davidit: "Qofsh i bekuar, biri im David. Ti do t� b�sh vepra t� m�dha dhe ke p�r t� dal� me siguri fitimtar". K�shtu Davidi vazhdoi rrug�n e tij dhe Sauli u kthye n� sht�pin� e vet.
27	1	Davidi tha n� zem�r t� tij: "Nj� dit� ose nj� tjet�r un� do t� vritem nga dora e Saulit; prandaj nuk ka asgj� m� t� mir� p�r mua se sa t� shp�toj kok�n n� vendin e Filistejve; k�shtu Sauli do t� heq�
27	2	Prandaj Davidi u ngrit dhe shkoi, bashk� me gjasht�qind njer�zit q� kishte me vete, te Akishi, bir i Maokut, mbret i Gathit.
27	3	K�shtru Davidi q�ndroi me Akishin n� Gath, ai vet� dhe njer�zit e tij, secili me familjen e vet; Davidi me dy bashk�shortet e tij: Jezreelitja Ahinoama dhe Karmelitja Abigail, q� kishte qen� gruaja e Nabalit.
27	4	Pastaj i njoftuan Saulit q� Davidi kishte ikur n� Gath, dhe ai nuk e k�rkoi m�.
27	5	Davidi i tha Akishit: "N� rast se g�zoj hirin t�nd, t� m� jepet nj� vend n� nj� qytet t� fush�s ku un� t� mund t� banoj. Pse duhet q� sh�rb�tori yt t� banoj� me ty n� qytetin mbret�ror?".
27	6	K�shtu at� dit� Akishi i dha Tsiklagun; p�r k�t� ar�sye Tsiklagu u ka p�rkitur mbret�rve t� Jud�s deri dit�n e sotme.
27	7	Davidi q�ndroi n� vendin e Filistejve nj� vit e kat�r muaj.
27	8	Davidi dhe njer�zit e tij niseshin dhe b�nin pla�kitje n� vendin e Geshurit�ve, t� Girzit�ve dhe t� Amalekit�ve; k�to popullata banonin prej koh�ve t� vjetra n� k�t� vend duke u shtrir� nga Shuri deri n� vendin e Egjiptit.
27	9	Davidi e shkretonte vendin dhe nuk linte gjall� as burra as gra; pastaj merrte dele, lop�, gomar�, deve dhe rroba, dhe kthehej dhe shkonte tek Akishi.
27	10	Kur Akishi e pyeste: "Ku keni pla�kitur sot?", Davidi i p�rgjigjej: "Kund�r jugut t� Jud�s, kund�r jugut t� Kenejve".
27	11	Davidi nuk linte gjall� as burra as gra, sepse mund t� �onin lajme, dhe thoshte: "Mund t� japim njoftime mbi ne dhe t� thon�: "K�shtu ka b�r� Davidi"". K�shtu veproi ai gjat� gjith� koh�s q� q�ndroi n� vendin e Filistejve.
27	12	K�shtu Akishi i besonte Davidit dhe thoshte: "Ai u b� i urrejtsh�m nga populli i Izraelit dhe k�shtu do t� jet� gjithmon� sh�rb�tori im".
28	1	Ato dit� Filistejt� mblodh�n ushtrin� e tyre p�r t� luftuar Izraelin. At�her� Akishi i tha Davidit: "Dije mir� q� duhet t� dal�sh t� luftosh bashk� me mua, ti dhe njer�zit e tu".
28	2	Davidi iu p�rgjegj Akishit: "Ti me siguri ke p�r t� par� at� q� do t� b�j� sh�rb�tori yt". At�her� Akishi i tha Davidit: "Mir�, pra, un� do t� t� b�hem roje personale p�r gjithnj�".
28	3	Samueli kishte vdekur dhe gjith� Izraeli e kishte qar�, e kishin varrosur n� Ramah, n� qytetin e tij. Dhe Sauli kishte p�rz�n� nga vendi mediumet dhe shortar�t.
28	4	K�shtu Filistejt� u mblodh�n dhe erdh�n t� fushojn� n� Shunem, nd�rsa Sauli mblodhi t�r� Izraelin dhe fushoi n� Gilboa.
28	5	Kur Sauli pa ushtrin� e Filistejve pati frik� dhe zemra e tij u drodh fort�.
28	6	K�shtu Sauli i k�rkoi k�shill� Zotit dhe Zoti nuk iu p�rgjegj as me an� t� �ndrrave, as n�p�rmjet Urimit dhe as me an� t� profet�ve.
28	7	At�her� Sauli u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "M� gjeni nj� grua q� t� jet� mediume, me q�llim q� un� t� mund t� shkoj tek ajo p�r t`u k�shilluar". Sh�rb�tor�t e tij i than�: "Ja, n� En-Dor ka nj� grua q� �sht� mediume".
28	8	K�shtu Sauli u vesh ndryshe p�r t� mos u njohur dhe u nis me dy burra. Arrit�n tek ajo grua nat�n dhe Sauli i tha: "B�j nj� shortari p�r mua, t� lutem, me nj� seanc� spiritizmi dhe m� thirr at� q� do t� t� them".
28	9	Gruaja iu p�rgjegj: "Ja, ti e di �`ka b�r� Sauli; ai i ka shfarosur nga vendi mediumet dhe shortar�t. Pse i ngre nj� grack� jet�s sime, p�r t� shkaktuar vdekjen time?".
28	10	At�her� Sauli iu betua n� em�r t� Zotit, duke th�n�: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, asnj� nd�shkim nuk do t� kesh p�r k�t�!".
28	11	Gruaja i tha: "Cilin duhet t� t� nxjerr?". Ai i tha: "M� nxirr Samuelin".
28	12	Kur pa Samuelin, gruaja b�rtiti me z� t� lart�; dhe gruaja i tha Saulit: "Pse m� mashtrove? Ti je Sauli!".
28	13	Mbreti iu p�rgjegj: "Mos ki frik�; �far� shikon?". Gruaja i tha Saulit: "Shoh nj� qenie mbinjer�zore q� ngrihet nga toka".
28	14	Ai e pyeti: "�`form� ka?". Ajo u p�rgjegj: "�sht� nj� plak q� po ngjitet dhe �sht� mb�shtjell� me nj� mantel". At�her� Sauli kuptoi se ishte Samueli, u p�rul me fytyr�n p�r tok� dhe ra p�rmbys.
28	15	Samueli i tha Saulit: "Pse m� shqet�sove duke b�r� q� t� dal?". Sauli iu p�rgjegj: "Ndodhem n� nj� ankth t� madh, sepse Filistejt� m� luftojn� dhe Per�ndia �sht� larguar nga un�, dhe nuk m� p�rgjigjet
28	16	Samueli i tha: "Pse k�shillohesh me mua, n� qoft� se Zoti �sht� larguar nga ti dhe �sht� b�r� armiku yt?
28	17	Zoti veproi ashtu si� kishte th�n� n�p�rmjet meje. Zoti e shk�puti mbret�rin� nga duart e tua dhe ia dha nj� tjetri, Davidit,
28	18	sepse nuk iu binde z�rit t� Zotit dhe nuk zbatove n� jet� zem�rimin e thell� t� tij kund�r Amalekut; p�r k�t� arsye Zoti t� b�ri sot k�t� gj�.
28	19	Zoti do ta jap� edhe Izraelin bashk� me ty n� duart e Filistejve; nes�r ti dhe bijt� e tu do t� jeni me mua. Zoti do t� jap� gjithashtu ushtrin� e Izraelit n� duart e Filistejve.
28	20	At�her� Sauli ra menj�her� p�r s� gjati p�r tok�, sepse ishte trembur shum� nga fjal�t e Samuelit; ai kishte qen� edhe m� par� pa fuqi, sepse nuk kishte ngr�n� t�r� at� dit� dhe t�r� at� nat�.
28	21	Gruaja iu afrua Saulit dhe duke e par� t� tmerruar fare, i tha: "Ja, sh�rb�torja jote iu bind z�rit t�nd; un� vura n� rrezik jet�n time p�r t`iu bindur fjal�ve q� m� the.
28	22	Prandaj d�gjo edhe ti z�rin e sh�rb�tores sate dhe lerm� t� v� para teje nj� cop� buke; ha, sepse k�shtu do t� marr�sh fuqi p�r ta rifilluar rrug�n".
28	23	Por ai refuzoi dhe tha: "Nuk do t� ha". Por sh�rb�tor�t e tij bashk� me gruan ngul�n k�mb� dhe ai i d�gjoi; k�shtu u ngrit nga toka dhe u ul n� shtrat.
28	24	Gruaja kishte n� sht�pi nj� vi� t� majm�; e theri shpejt e shpejt, pastaj mori miellin, gatoi brumin dhe p�rgatiti disa buk� pa maja.
28	25	I vuri k�to ushqime Saulit dhe sh�rb�tor�ve t� tij, dhe ata i h�ngr�n; pastaj u ngrit�n dhe u nis�n po at� nat�.
29	1	Filistejt� i mblodh�n t�r� forcat e tyre n� Afek, nd�rsa Izralit�t e ngrit�n kampin e tyre pran� burimit t� Jezreelit.
29	2	Princat e Filistejve ecnin me qind�shet dhe mij�shet e tyre, nd�rsa Davidi dhe njer�zit e tij ecnin n� praparoj� me Akishin.
29	3	At�her� krer�t e Filistejve than�: "�far� po b�jn� k�shtu k�ta Hebrenj?". Akishi iu p�rgjegj krer�ve t� Filistejve: "A nuk �sht� ky Davidi, sh�rb�tori i Saulit, i mbretit t� Izraelit, q� ka qen� me mua k�to dit� o k�to vite? Tek ai nuk kam gjetur asnj� t� met� t� madhe nga dita e dezertimit t� tij e deri m� sot!".
29	4	Por krer�t e Filistejve u zem�ruan me t� dhe i than�: "Ktheje prapa at� njeri me q�llim q� t� kthehet n� vendin q� i ke caktuar. T� mos vij� t� luftoj� me ne q� t� mos na b�het armiku yn� gjat� betej�s. Si mund ta rifitoj� ai favorin e zot�ris� s� tij, ve�se me kok�n e k�tyre njer�zve?
29	5	Nuk �sht� ky Davidi p�r t� cilin k�ndonin n� kor n� vallet, duke th�n�: "Sauli ka vrar� mij�shen e tij dhe Davidi dhjet� mij�shen e tij?"".
29	6	At�her� Akishi thirri Davidin dhe i tha: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, ti je nj� njeri i drejt� dhe shoh me k�naq�si ecejakun t�nd me mua n� ushtri, sepse nuk kam gjetur asgj� t� keqe q�
29	7	Prandaj kthehu prapa dhe shko n� paqe, mos b�j asgj� q� nuk u p�lqen princave t� Filistejve.
29	8	Davidi i tha Akishit: "�far� kam b�r� dhe �far� ke gjetur te sh�rb�tori yt prej dit�s q� erdha me ty e deri m� sot, q� t� m� pengojn� t� luftoj kund�r armiqve t� mbretit, zot�ris� tim?".
29	9	Akishi iu p�rgjegj Davidit, duke th�n�: "E kupton q� p�r syt� e mi ti je i k�ndsh�m si nj� engj�ll i Per�ndis�; por princat e Filistejve kan� th�n�: "Ai nuk duhet t� marr� pjes� me ne n� betej�!".
29	10	<aaa see> Prandaj �ohu her�t nes�r n� m�ngjes bashk� me sh�rb�tor�t e zot�ris� t�nd q� kan� ardhur bashk� me ty; �ohuni n� m�ngjes her�t dhe nisuni n� t� gdhir�".
29	11	K�shtu Davidi dhe njer�zit e tij u ngrit�n her�t n� m�ngjes p�r t`u nisur dhe p�r t`u kthyer n� vendin e Filistejve. Filistejt� p�rkundrazi shkuan n� Jezreel.
30	1	Kur Davidi dhe njer�zt e tij arrit�n n� Tsiklag dit�n e tret�, Amalekit�t kishin kryer nj� pla�kitje n� Negev dhe n� Tsiklag; kishin pushtuar Tsiklagun dhe i kishin v�n� zjarrin;
30	2	kishin z�n� rob�r grat� dhe t�r� ata q� ndodheshin aty, t� vegj�l a t� rritur; nuk kishin vrar� asnjeri, por i kishin marr� me vete dhe kishin shkuar.
30	3	Kur Davidi dhe njer�zit e tij arrit�n n� qytet, ja, qyteti ishte shkat�rruar nga zjarri, dhe grat�, bijt� dhe bijat e tyre i kishin marr� me vete si rob�r.
30	4	At�her� Davidi dhe t�r� ata q� ishin me t� ngrit�n z�rin dhe qan�, deri sa nuk pat�n forc� t� qajn�.
30	5	Dy bashk�shortet e Davidit, Jezreelitja Ahinoama dhe Karmelitja Abigail, e cila kishte q�n� bashk�shorte e Nabalit, figuronin gjithashtu midis rob�rve.
30	6	Davidi ishte shqet�suar shum� se njer�zit flisnin p�r ta vrar� at� me gur�, sepse t� gjith� e kishin shpirtin t� trishtuar p�r shkak t� bijve dhe t� bijave t� tyre; por Davidi u forcua tek Zoti, Per�ndia i tij.
30	7	Pastaj Davidi i tha priftit Abiathar, birit t� Ahimelekut: "T� lutem, m� sill efodin". Abiathari i solli efodin Davidit.
30	8	K�shtu Davidi u k�shillua me Zotin dhe e pyeti: "A duhet ta ndjek k�t� band�? Do ta arrij?". Zoti iu p�rgjegj: "Ndiqe, sepse do ta arrish me siguri dhe do t� rimarr�sh pa tjet�r �do gj�".
30	9	K�shtu Davidi u nis me gjasht�qind njer�zit q� kishte me vete dhe arriti n� p�rruan Besor, ku u ndal�n ata q� kishin mbetur prapa;
30	10	por Davidi vazhdoi ndjekjen me kat�rqind njer�z, kurse dyqind mbet�n prapa, sepse ishin tep�r t� lodhur p�r t� kap�rcyer p�rruan e Besorit.
30	11	Gjet�n n� fush� nj� Egjiptas dhe ia �uan Davidit. I dhan� buk� p�r t� ngr�n� dhe uj� p�r t� pir�;
30	12	i dhan� gjithashtu nj� cop� buk� fiku dhe dy vile rrushi. Pasi h�ngri, ai e mblodhi veten, sepse nuk kishte ngr�n� buk� as nuk kishte pir� uj� tri dit� e tri net� me radh�.
30	13	Davidi e pyeti: "Ti kujt i p�rket dhe nga vjen?". Ai u p�rgjegj: "Jam nj� egjiptas i ri, sh�rb�tor i nj� Amalekiti; pronari im m� braktisi, sepse tri dit� m� par� u s�mura.
30	14	Kemi b�r� nj� pla�kitje n� jug t� Kerethejve, n� territorin e Jud�s dhe n� jug t� Tsalebit, dhe i kemi v�n� zjarrin Tsiklagut".
30	15	Davidi i tha: "A mund t� m� �osh posht� ku ndodhet kjo band�?". Ai u p�rgjegj: "Betomu n� em�r t� Per�ndis� q� nuk do t� m� vras�sh dhe nuk do t� m� dor�zosh n� duart e pronarit tim, dhe un� do t� �oj posht�, aty ku gjendet kjo band�".
30	16	Dhe e �oi posht�; dhe ja Amalekit�t ishin shp�rndar� n� t� gjith� vendin; hanin, pinin dhe b�nin fest� p�r pla�k�n e madhe q� kishin sjell� nga vendi i Filistejve dhe nga vendi u Jud�s.
30	17	Davidi i sulmoi nga muzgu deri n� mbr�mjen e dit�s tjet�r; asnjeri prej tyre nuk shp�toi, p�rve� kat�rqind t� rinjve q� u hip�n deveve dhe ia mbath�n.
30	18	K�shtu Davidi rimori t� gjitha ato q� Amalekit�t kishin marr� me vete; Davidi gjeti edhe dy grat� e tij.
30	19	K�shtu ata nuk humb�n asgj�, as t� vegj�lit as t� rriturit, as bijt� as bijat, as pla�kat dhe as ndonj� gj� tjet�r q� u kishin marr�. Davidi i rimori t� gjitha.
30	20	K�shtu Davidi shtiu n� dor� kopet� e bag�tis� s� im�t dhe tufat e bag�tis� s� trash�; dhe ata q� ecnin para bag�tive thonin: "Kjo �sht� pla�ka e Davidit!".
30	21	Pastaj Davidi arriti te dyqind njer�zit q� kishin qen� tep�r t� lodhur p�r t� shkuar pas Davidit q� ai i kishte l�n� n� p�rruan e Besorit. K�ta i dol�n para Davidit dhe njer�zve q� ishin me t�. K�shtu Davidi iu afrua atyre dhe i p�rsh�ndeti.
30	22	At�her� t�r� njer�zit e k�qij dhe t� posht�r q� kishin shkuar me Davdin filluan t� thon�: "Me qen� se k�ta nuk erdh�n me ne; nuk do t`u japim asgj� nga pla�ka q� kemi sht�n� n� dor�, p�rve� grave dhe f�mijve t� secilit; t`i marrin dhe t� ikin!".
30	23	Por Davidi tha: "Mos u sillni k�shtu, o v�llez�rit e mi, me at� q� Zoti na ka dh�n� duke na mbrojtur dhe duke v�n� n� duart tona band�n q� kishte ardhur kund�r nesh.
30	24	Po kush do t`ju d�gjoj� n� k�t� propozim? E nj�jt� ka p�r t� qen� pjesa e atij q� shkon p�r t� luftuar dhe e atij q� rri pran� pla�kave; do t`i ndajm� pjes�t bashk�".
30	25	Qysh prej asaj dite u veprua k�shtu; Davidi e b�ri at� statut dhe norm� p�r Izraelin deri n� dit�n e sotme.
30	26	Kur Davidi u kthye n� Tsiklag, nj� pjes� t� pla�k�s ua d�rgoi pleqve t� Jud�s, miq t� tij, duke th�n�: "Ja nj� dhurat� e ardhur nga pla�ka q� u mor�m armiqve t� Zotit".
30	27	U d�rgoi atyre t� Bethelit, t� Ramothit t� Negevit dhe atyre t� Jatirit,
30	28	atyre t� Areorit, atyre t� Sifmothit, atyre t� Eshtemoas,
30	29	atyre t� Rakalit, atyre t� qyteteve t� Jerameelit�ve dhe atyre t� qyteteve t� Kenejve,
30	30	atyre t� Hormahut, atyre t� Kor-Ashanit, atyre t� Athakut,
30	31	atyre t� Hebronit dhe atyre t� t� gjith� vendeve nga kishte kaluar Davidi me njer�zit e tij.
31	1	Filistejt� u ndesh�n me Izraelin dhe Izraelit�t ua mbath�n para Filistejve, dhe ran� t� vrar� n� malin Gilboa.
31	2	Filistejt� ndoq�n me furi Saulin dhe bijt� e tij; k�shtu Filistejt� vran� Jonathanin, Abinadabin dhe Malkishuahun, bij t� Saulit.
31	3	Beteja u ashp�rsua kund�r Saulit; hark�tar�t e arrit�n dhe ai u plagos r�nd� prej tyre.
31	4	Sauli i tha sh�rb�tor�ve t� tij: "Nxirre shpat�n t�nde dhe m� shpo me t�; t� mos vin� k�ta t� parrethprer� t� m� shpojn� dhe t� tallen me mua". Por shqyrtari i tij nuk deshi ta kryej� k�t� veprim, sepse e kishte z�n� nj� frik� e madhe. At�her� Sauli mori shpat�n dhe u hodh mbi t�.
31	5	Kur shqyrtari pa se Sauli kishte vdekur, edhe ai u hosh mbi shpat�n e vet dhe vdiq me t�.
31	6	K�shtu po at� dit� vdiq�n bashk� Sauli, tre bijt� e tij, shqyrtari dhe t�r� njer�zit e tij.
31	7	Kur Izraelit�t q� ndodheshin matan� lugin�s dhe matan� Jordanit pan� q� njer�zit e Izraelit ua kishin mbathur me vrap dhe q� Sauli dhe bijt� e tij kishin vdekur, braktis�n qytetet dhe ua mbath�n. At�her� erdh�n Filistejt� dhe u vendos�n aty.
31	8	T� nes�rmen Filistejt� erdh�n p�r t� zhveshur t� vrar�t dhe gjet�n Saulin dhe tre bijt� e tij t� r�n� n� malin Gilboa.
31	9	I pren� kok�n Saulit, e zhvesh�n nga armatimi i tij dhe d�rguan lajm�tar� n� t�r� vendin e Filistejve p�r ta �uar lajmin n� tempullin e idhujve t� tyre dhe popullit.
31	10	E vendos�n pastaj armatur�n e tij n� tempullin e Ashtarothit dhe e var�n kufom�n e tij n� muret e Beth-Shanit.
31	11	Por kur banor�t e Jabeshit t� Galaadit m�suan at� q� Filistejt� i kishin b�r� Saulit,
31	12	t�r� njer�zit trima u ngrit�n, ec�n t�r� nat�n dhe hoq�n nga muret e Beth-Shanit kufom�n e Saulit dhe kufomat e bijve t� tij; pastaj u kthyen n� Jabesh dhe k�tu i dogj�n ato.
31	13	Pastaj muarr�n kockat e tyre, i varros�n posht� marin�s n� Jabesh dhe agj�ruan shtat� dit� me radh�.

Multilingual Scriptures

(Compare books in 2 different language versions of your choice)

Comparison Search:

Free Search: