Multilingual Scriptures

Multilingual Scriptures Home » Albanian Bible » Judges

Albanian Bible
Chapter #	Verse #	Verse Detail
1	1	Mbas vdekjes s� Jozueut, bijt� e Izraelit konsultuan Zotin, duke th�n�: "Kush prej nesh ka p�r t� vajtur i pari t� luftoj� kund�r Kananejve?".
1	2	Zoti u p�rgjegj: "Do t� shkoj� Juda; ja, vendin ia kam dh�n� n� duart e tij".
1	3	At�her� Juda i tha Simeonit, v�llait t� tij: "Eja me mua n� vendin q� m� ra me short dhe do t� luftojm� kund�r Kananejve; pastaj edhe un� do t� vij n� vendin q� t� ra ty me short". Dhe Simeoni u nis me t�.
1	4	Juda, shkoi, pra, dhe Zoti u la n� dor� Kananejt� dhe Perezejt�; dhe n� Bezek vran� dhjet� mij� burra.
1	5	Dhe n� Bezek gjet�n Adoni-Bezekun dhe e sulmuan; mund�n Kananejt� dhe Perezejt�.
1	6	Adoni-Bezeku ia mbathi, por ata e ndoq�n e zun� dhe i pren� gisht�rinjt� e m�dhenj t� duarve dhe t� k�mb�ve.
1	7	At�her� Adoni-Bezeku tha: "Shtat�dhjet� mbret�r me gisht�rinjt� e m�dhenj t� duarve dhe t� k�mb�ve t� prer� mblidhnin ato q� mbeteshin n� tryez�n time. Per�ndia m� ktheu at� q� kam b�r�". E �uan pastaj n� Jeruzalem ku vdiq.
1	8	Bijt� e Jud�s sulmuan Jeruzalemin dhe e mor�n; i vran� me shpat� banor�t e tij dhe i vun� flak�n qytetit.
1	9	Pastaj bijt� e Jud�s zbrit�n t� luftojn� Kananejt�, q� banonin n� krahin�n malore, n� Negev dhe n� ult�sir�.
1	10	Juda marshoi pastaj kund�r Kananjve q� banonin n� Hebron (emri i t� cilit m� par� ishte Kirjath-Arba) dhe mundi Seshain, Ahimanin dhe Talmain.
1	11	Q� k�tej marshoi kund�r banor�ve t� Debirit (q� m� par� quhej Kirjath-Sefer).
1	12	At�her� Kalebi tha: "Atij q� do t� sulmoj� Kiriath-Seferin dhe do ta shtjer� n� dor�, un� do t`i jap p�r grua bij�n time Aksah".
1	13	E pushtoi Othnieli, bir i Kenazit, v�llai i vog�l i Kalebit, dhe ky i dha p�r grua bij�n e tij Aksah.
1	14	Kur ajo erdhi t� banoj� me t�, e bindi t`i k�rkoj� t� atit t� saj nj� fush�. Sapo ajo zbriti nga gomari, Kalebi e pyeti: "�far� k�rkon?".
1	15	Ajo u p�rgjegj: "M� b�j nj� dhurat�, me qen� se ti m� dhe toka n� Negev, m� jep edhe disa burime ujore". At�her� ai i dhuroi burimet e sip�rme dhe ato t� poshtme.
1	16	At�her� bijt� e Keneos, vjehrrit t� Moisiut, shkuan nga qyteti i palmave bashk� me bijt� e Jud�s n� shkret�tir�n e Jud�s, q� ndodhet n� Negev, af�r Aradit; shkuan dhe u vendos�n midis popullit.
1	17	Pastaj Juda u nis bashk� me v�llan� e tij Simeon dhe mundi Kananejt� q� banonin n� Tsefath dhe vendos�n shfarosjen e tyre; p�r k�t� arsye qyteti u quajt Hormah.
1	18	Juda mori edhe Gaz�n me territorin e saj, Askalonin me territorin e tij dhe Ekronin me territorin e tij.
1	19	K�shtu Zoti mbajti an�n e Jud�s, q� d�boi banor�t e krahin�s malore, por nuk mundi t� d�boj� banor�t e fush�s, sepse kishin qerre t� hekurta.
1	20	Pastaj i dhan� Hebronin Kalebit, ashtu si kishte th�n� Moisiu; dhe ai i d�boi tre bijt� e Anakut.
1	21	Bijt� e Beniaminit nuk arrit�n t`i d�bojn� Jebusejt� q� banonin n� Jeruzalem; k�shtu Jebusejt� kan� banuar bashk� me bijt� e Beniaminit n� Jeruzalem deri n� dit�n e sotme.
1	22	Edhe sht�pia e Jozefit u ngrit gjithashtu kund�r Bethelit, dhe Zoti qe me ta.
1	23	Sht�pia e Jozefit d�rgoi njer�z p�r t� v�zhguar n� Bethel (qytet q� m� par� qyhej Luc).
1	24	Zbuluesit pan� nj� burr� q� dilte nga qyteti dhe i than�: "Tregona rrug�n p�r t� hyr� n� qytet dhe ne do t� tregohemi t� m�shirsh�m me ty".
1	25	Ai u tregoi rrug�n p�r t� hyr� n� qytet, dhe ata i vran� me shpat� banor�t e qytetit, por e lan� t� shkoj� at� burr� me gjith� familjen e tij.
1	26	Ai shkoi n� vendin e Hitejve dhe nd�rtoi aty nj� qytet q� e quajti Luc, em�r q� mban edhe sot e k�saj dite.
1	27	Manasi p�rkundrazi nuk i d�boi banor�t e Beth-Sheanit dhe t� fshatrave t� tij kufitar�, as banor�t e Tanaakut dhe t� fshatrave t� tij kufitar�, as banor�t e Dorit dhe t� fshatrave t� tij kufitar�, as banor�t e Ibleamit dhe t� fshatrave t� tij kufitar�, as banor�t e Megidos dhe t� fshatrave t� tij kufitar�, sepse Kananejt� ishin t� vendosur t� q�ndronin n� at� vend.
1	28	M� von�, kur Izraeli u b� i fort�, i n�nshtroi Kananejt� dhe i b�ri skllev�r, por nuk i d�boji krejt.
1	29	As Efraimi nuk i d�boi Kananejt� q� banonin n� Gezer; k�shtu Kananejt� banuan n� Gezer n� mes t� tyre.
1	30	As Zabuloni nuk i d�boi banor�t e Kitronit dhe ata t� Nahalolit; k�shtu Kananejt� banuan n� mes t� tyre, por iu n�nshtruan skllav�ris�.
1	31	As Asheri nuk i d�boi banor�t e Akosit, as banor�t t� Sidonit, as ata t� Ahlabit, t� Akzibit, t� Helbahut, t� Afikut dhe t� Rehobit;
1	32	k�shtu bijt� e Asherit u vendos�n n� mes t� Kananejve q� banonin n� k�t� vend, sepse nuk i d�buan.
1	33	As Neftsali nuk i d�boi banor�t e Beth-Shemeshit dhe ata t� Beth-Anathit, dhe u vendos n� mes t� Kananejve q� banonin n� k�t� vend; por banor�t e Beth-Shemeshit dhe t� Beth-Anathit iu n�nshtruan skllav�ris�.
1	34	Amorejt� i detyruan bijt� e Danit t� q�ndronin n� krahin�n malore dhe nuk i lan� t� zbresin n� lugin�.
1	35	Amorejt� ishin t� vendosur t� q�ndronin n� malin Heres, n� Ajalon dhe n� Shaal-Bim; por kur dora e sht�pis� s� Jozefit u fuqizua, ata iu n�nshtruan skllav�ris�.
1	36	Kufiri i Amorejve shtrihej nga e p�rpjeta e Akrabimit, nga Sela e lart.
2	1	Por Engjelli i Zotit u ngjit nga Gilgali n� Bokim dhe tha: "Un� ju nxora nga Egjipti dhe ju �ova n� vendin q� isha betuar t`u jepja et�rve tuaj. Kisha th�n� gjithashtu: "Nuk do ta prish kurr� bes�lidhjen time me ju.
2	2	Por ju nuk do t� lidhni asnj� aleanc� me banor�t e k�tij vendi dhe do t� shembni altar�t e tyre". Por ju nuk iu bind�t z�rit tim. Pse e b�t� k�t�?
2	3	K�shtu un� po ju them tani: Un� nuk do t`i d�boj para jush; por ata do t� jen� si gjemba n� ijet tuaja, dhe per�ndit� e tyre do t� jen� p�r ju si nj� lak".
2	4	Sapo Engj�lli i Zotit mbaroi s� th�ni k�to fjal� t�r� bijve t� Izraelit, populli ngriti z�rin dhe filloi t� qaj�.
2	5	Prandaj ky vend u quajt Bokim dhe u b�n� flijime p�r Zotin.
2	6	Jozueu i dha urdh�r popullit t� largohet dhe bijt� e Izraelit shkuan secili n� trash�gimin� e tij p�r t� marr� n� zot�rim vendin.
2	7	Populli i sh�rbeu Zotit gjat� gjith� jet�s s� Jozueut dhe gjat� gjith� jet�s s� pleqve q� jetuan pas Jozueut, dhe q� kishin par� t� gjitha veprat e m�dha q� Zoti kishte b�r� p�r Izraelin.
2	8	Pastaj Jozueu, bir i Nunit dhe sh�rb�tor i Zotit, vdiq n� mosh�n nj�qind e dhjet� vje�,
2	9	dhe e varros�n n� territorin e trash�gimis� s� tij n� Timath-Heres, n� krahin�n malore t� Efraimit, n� veri t� malit Gaash.
2	10	Kur t�r� ai brez u bashkua me et�rit e vet, mbas atij doli nj� brez i ri q� nuk e njihte Zotin, as veprat q� kishte b�r� p�r Izraelin.
2	11	Bijt� e Izraelit b�n� at� q� ishte keq n� syt� e Zotit dhe u vun� n� sh�rbim t� Baalit;
2	12	ata braktis�n Zotin, Per�ndin� e et�rve t� tyre, i cili i kishte nxjerr� nga Egjipti, dhe adhuruan per�ndi t� tjera nd�rmjet per�ndive t� popujve q� i rrethonin, ran� p�rmbys para tyre dhe k�shtu provokuan zem�rimin e Zotit;
2	13	ata brakis�n Zotin dhe u vun� n� sh�rbim t� Baalit dhe t� Ashtarothit.
2	14	Dhe zem�rimi i Zotit u ndez kund�r Izraelit dhe e dha n� dor� t� kusar�ve q� e zhvesh�n; dhe ai i shiti n� duart e armiqve t� tyre q� ndodheshin rreth e qark, t� cil�ve nuk qen� m� n� gjendje t`u b�nin ball�.
2	15	Kudo q� shkonin dora e Zotit ishte kund�r tyre dhe u sillte mjerime, ashtu si kishte th�n� Zoti, ashtu si� u ishte betuar ai; dhe u hidh�ruan shum�.
2	16	Pastaj Zoti nxirrte gjyqtar�, q� i lironin nga duart e atyre q� i zhvishnin.
2	17	Mjerisht ata nuk i d�gjonin as gjyqtar�t e tyre, por kurv�roheshin p�rpara per�ndive t� tjera dhe binin p�rmbys para tyre. Ata braktis�n shpejt rrug�n e ndjekur nga et�rit e tyre, t� cil�t u ishin bindur urdhrave t� Zotit; por ata nuk vepruan ashtu.
2	18	Kur Zoti u nxirrte gjyqtar�, Zoti ishte me gjyqtarin dhe i lironte nga dora e armiqve t� tyre gjat� gjith� jet�s s� gjyqtarit; sepse Zoti prekej nga vajtimet e tyre t� shkaktuara nga ata q� i shtypnin dhe i mundonin.
2	19	Por kur gjyqtari vdiste, ata vazhdonin t� korruptoheshin m� shum� se et�rit e tyre, duke ndjekur per�ndi t� tjera dhe duke r�n� p�rmbys para tyre; dhe nuk hiqnin dor� aspak nga veprat e tyre dhe nga sjellja e tyre kok�forte.
2	20	Prandaj m�ria e Zotit u ndez kund�r Izraelit, dhe ai tha: "Duke qen� se ky komb ka shkelur bes�lidhjen q� un� kisha p�rfunduar me et�rit e tyre dhe ata nuk i jan� bindur z�rit tim,
2	21	edhe un� nuk do t� d�boj m� para tyre asnj� prej kombeve q� Jozueu la kur vdiq;
2	22	k�shtu me an� tyre do t� v� n� prov� Izraelin p�r t� par� n� se do t`i p�rmbahen rrug�s s� Zotit dhe do t� ecin n� t� si� b�n� et�rit e tyre, ose jo".
2	23	Prandaj Zoti i la k�to kombe t� q�ndrojn� aty pa i d�buar menj�her�, dhe nuk i dha n� duart e Jozueut.
3	1	K�to jan� kombet q� Zoti la me q�llim q� me an� t� tyre t� vinte n� prov� Izraelin, dometh�n� t�r� ata q� nuk kishin njohur luft�rat e Kanaanit:
3	2	(kjo kishte si q�llim t� vet�m t`ua b�nte t� njohur dhe t`u m�sonte bijve t� Izraelit luft�n, t� pakt�n atyre q� nuk e kishin njohur m� par�)
3	3	pes� princat e Filistejve, t�r� Kananejt�, Sidonit�t dhe Hivejt� q� banonin n� malin e Libanit, nga mali i Baal-Hermonit deri n� hyrje t� Hamathit.
3	4	K�to kombe u lan� p�r t� v�n� n� prov� Izraelin, p�r t� par� n� se ata do t`u bindeshin urdh�rimeve q� Zoti u kishte dh�n� et�rve t� tyre me an� t� Moisiut.
3	5	K�shtu bijt� e Izraelit banuan n� mes t� Kananejve, t� Hitejve, t� Amorejve, t� Perezejve, t� Hivejve dhe t� Jebusejve;
3	6	u martuan me bijat e tyre dhe u dhan� bijat e veta p�r gra bijve t� tyre, dhe u sh�rbyen per�ndive t� tyre.
3	7	K�shtu bijt� e Izraelit b�n� at� q� �sht� e keqe n� syt� e Zotit; e harruan Zotin, Per�ndin� e tyre, dhe i sh�rbyen Baalit dhe Asherothit.
3	8	Prandaj zem�rimi i Zotit u ndez kund�r Izraelit, dhe ai i dor�zoi n� duart e Kushan-Rishathaimit p�r tet� vjet me radh�.
3	9	Pastaj bijt� e Izraelit i klith�n Zotit dhe Zoti u dha nj� �lirimtar, Othnielin, birin e Kenazit, v�llai i vog�l i Kalebit; dhe ky i �liroi.
3	10	Fryma e Zotit ishte mbi t�, dhe ai ishte gjyqtar i Izraelit; doli p�r t� luftuar dhe Zoti i dha n� dor� Kushan-Rishathaimin, mbretin e Mesopotamis�, dhe dora e tij qe e fuqishme kund�r Kushan-Rishathaimit.
3	11	Vendi pati paqe p�r dyzet vjet me radh�; pastaj Othnieli, bir i Kenazit, vdiq.
3	12	Por bijt� e Izraelit filluan p�rs�ri t� b�jn� at� q� �sht� e keqe n� syt� e Zotit; at�her� Zoti e b�ri t� fort� Eglonin, mbretin e Moabit, kund�r Izraelit, sepse ata kishin b�r� at� q� ishte e keqe n� syt� e Zotit.
3	13	Egloni mblodhi rreth vetes bijt� e Amonit dhe t� Amalekut, dhe u nis e mundi Izraelin; dhe pushtoi qytetin e palmave.
3	14	K�shtu bijt� e Izraelit u b�n� sh�rb�tor� t� Eglonit, mbretit t� Moabit, p�r tet�mb�dhjet� vjet.
3	15	Por bijt� e Izraelit i klith�n Zotit dhe Zoti u dha atyre nj� �lirimtar, Ehudin, birin e Gerit, Beniaminitin, q� ishte m�ngjarash. Bijt� e Izraelit i d�rguan n�p�rmjet tij hara�in e tyre Eglonit, mbretit t� Moabit.
3	16	Ehudi b�ri nj� shpat� me dy tehe, t� gjat� nj� kubit�; e ngjeshi n� brez posht� veshjes, n� krahun e djatht�.
3	17	Pastaj i �oi hara�in Eglonit, mbretit t� Moabit, q� ishte nj� njeri shum� i trash�.
3	18	Kur mbaroi paraqitja e hara�it, ai ktheu n� sht�pi njer�zit q� kishin sjell� hara�in.
3	19	Por ai vet�, nga vendi i idhujve pran� Gilgalit, u kthye prapa dhe tha: "O mbret, kam di�ka q� dua t� t� them fshehurazi". Mbreti i tha: "Heshtni!". Dhe t� gjith� ata q� e shoq�ronin dol�n jasht�.
3	20	At�her� Ehudi iu afrua mbretit (q� ishte ulur vet�m n� fresk, n� sall�n lart). Ehudi i tha: "Kam nj� fjal� p�r t� t� th�n� nga ana e Zotit". K�shtu mbreti u ngrit nga froni i tij;
3	21	at�her� Ehudi zgjati dor�n e majt�, nxori shpat�n nga krahu i djatht� dhe ia futi n� bark.
3	22	Edhe doreza e shpat�s u fut pas pres�s dhe dhjami u mbyll pas pres�s sepse ai nuk e t�rhoqi shpat�n nga barku i mbretit; dhe zorr�t e tij dol�n jasht�.
3	23	Pastaj Ehudi dolli n� portik, dhe mbylli me �el�s dyert e sall�s s� sip�rme.
3	24	Kur doli; erdh�n sh�rb�tor�t p�r t� par�, dhe ja, dyert e sall�s s� sip�rme ishin mbyllur me �el�s; k�shtu ata than�: "Me siguri ai b�n nevoj�n e tij n� dhom�z�n e sall�s s� fresk�t".
3	25	Dhe prit�n aq sa e ndjen� veten t� shushatur; por duke qen� se nuk po hapeshin portat e sall�s, ata muarr�n �elsin dhe hap�n; dhe ja, zot�ria e tyre rrinte shtrir� n� tok�: ai kishte vdekur.
3	26	Nd�rsa ata ngurronin, Ehudi pati koh� t� ikte, kaloi matan� vendit t� idhujve dhe shp�toi duke arritur n� Seirah.
3	27	Me t� arritur, i ra boris� n� krahin�n malore t� Efraimit, dhe bijt� e Izraelit zbrit�n bashk� me t� nga krahina malore, dhe ai u vu n� krye t� tyre.
3	28	Dhe u tha atyre: "Ejani pas meje, sepse Zoti ju ka dh�n� n� dor� Moabit�t, armiqt� tuaj". Ata zbrit�n pas tij, zun� vat� e Jordanit q� �ojn� n� Moab, dhe nuk lan� t� kaloj� asnjeri.
3	29	N� at� koh� mund�n rreth dhjet� mij� Moabit�, t� gjith� t� fort� dhe trima; nuk shp�toi as edhe nj�.
3	30	K�shtu at� dit� Moabi u posht�rua nga dora e Izraelit, dhe vendi pati paqe tet�dhjet� vjet me radh�.
3	31	Mbas Ehudit, erdhi Shamgari, bir i Anathit. Ai mundi gjasht�qind Filistej me nj� hosten qesh; edhe ai �liroi Izraelin.
4	1	Pas vdekjes s� Ehudit, bijt� e Izraelit rifilluan t� b�jn� at� q� ishte e keqe n� syt� e Zotit.
4	2	Dhe Zoti i dha n� duart e Jabinit, mbretit t� Kanaanit, q� mbret�ronte n� Hatsor. Komandanti i ushtris� s� tij ishte Sisera, q� banonte n� Harosheth t� kombeve.
4	3	Dhe bijt� e Izraelit i klith�n Zotit, sepse Jabini kishte n�nt�qind qerre t� hekurta dhe prej nj�zet vjetve shtypte r�nd� bijt� e Izraelit.
4	4	N� at� koh� gjyqtare e Izraelit ishte nj� profete, Debora, gruaja e Lapidothit.
4	5	Ajo e kishte zakon t� ulej n�n palm�n e Deboras, midis Ramahut dhe Bethelit, n� krahin�n malore t� Efraimit, dhe bijt� e Izraelit vinin tek ajo p�r t� k�rkuar t� drejt�n.
4	6	Ajo d�rgoi t� th�rras� Barakun, birin e Abinoamit, nga Kedeshi i Neftalit, dhe i tha: "A nuk t� ka urdh�ruar Zoti, Per�ndia i Izraelit: "Shko, marsho mbi malin Tabor dhe merr me vete dhjet� mij� burra nga bijt� e Neftalit dhe t� Zabulonit.
4	7	Un� do t� t�rheq n� drejtimin t�nd, n� p�rruan Kishon, Siseran, komandantin e ushtris� s� Jabinit, me gjith� qerret dhe trupat e tij t� shumta, dhe do t� ta dor�zoj n� dor�n t�nde"?".
4	8	Baraku iu p�rgjegj: "N� rast se vjen me mua, un� do t� shkoj; por n� qoft� se ti nuk vjen me mua, nuk kam p�r t� shkuar".
4	9	Ajo tha: "Do t� vij me siguri me ty; megjithat� n� rrug�n q� je duke nd�rmarr� nuk ke p�r t� siguruar asnj� lavdi p�r vete, sepse Zoti do ta dor�zoj� Siseran n� duart e nj� gruaje". Pastaj Debora u ngrit dhe shkoi me Barakun n� Kadesh.
4	10	Baraku thirri Zabulonin dhe Neftalin n� Kedesh; ai l�vizi n� krye t� dhjet� mij� burrave, dhe Debora shkoi bashk� me t�.
4	11	Heberi, Keneu, ishte ndar� nga Kenejt�, pasardh�s t� Hobabit, vjehrrit t� Moisiut, dhe i kishte ngritur �adrat e tij n� lisin e Tsaanaimit, q� ndodhet pran� Kedeshit.
4	12	Siseras i than� q� Baraku, bir i Abinoamit, ishte ngjitur n� malin Tabor.
4	13	K�shtu Sisera rreshtoi t�r� qerret e tij, nj�qind qerre t� hekurta, dhe t�r� njer�zit q� ishin me t�, nga Haroshethi i kombeve deri n� p�rruan e Kishonit.
4	14	At�her� Debora i tha Barakut: "�ohu, sepse kjo �sht� dita q� Zoti e dor�zoi Siseran n� dor�n t�nde. A nuk ka dal� vall�, Zoti para teje?". K�shtu Baraku zbriti nga mali Tabor, i pasuar nga dhjet� mij� burra.
4	15	Zoti e mundi Siseran, t� gjitha qerret dhe t�r� ushtrin� e tij, q� u shfaros me shpat� p�rpara Barakut; por Sisera zbriti nga qerrja dhe iku me k�mb�.
4	16	Por Baraku i ndoqi qerret dhe ushtrin� deri n� Harosheth t� kombeve; dhe t�r� ushtria e Siseras u shkat�rrua nga goditjet me shpat�; nuk shp�toi as edhe nj� njeri.
4	17	Nd�rkaq Sisera kishte ikur m� k�mb� n� drejtim t� �adr�s s� Jael�s, gruas s� Heberit, Keneut, sepse mbret�ronte paqja midis Jabinit, mbretit t� Hatsorit, dhe sht�pis� s� Heberit, Keneut.
4	18	At�her� Jaela doli p�r t� pritur Siseran dhe i tha: "Hyr�, zot�ria ime, hyr� tek un�; mos ki frik�". K�shtu ai hyri tek ajo n� �ad�r, dhe ajo e mbuloi me nj� mbules�.
4	19	Pastaj ai i tha: "M� jep pak uj� p�r t� pir� se kam etje". K�shtu ajo hapi calikun e qum�shtit dhe i dha p�r t� pir�; pastaj e mbuloi.
4	20	Ai i tha: "Q�ndro n� hyrje t� �adr�s; dhe n� rast se vjen dikush dhe t� pyet: "A ka njeri k�tu?", ti do t� thuash: "Nuk ka njeri"".
4	21	At�her� Jaela, gruaja e Heberit, mori nj� kunj t� �adr�s dhe nj� �eki�, iu afrua ngadal� atij dhe i nguli n� t�mth kunjin, q� u fut n� tok�. At� e kishte z�n� nj� gjum� i thell�; ishte i sfilitur; dhe k�shtu vdiq.
4	22	Por ja, nd�rsa Baraku ndiqte Siseran, Jaela doli p�r ta takuar dhe i tha: "Eja me mua dhe do t� t� tregoj� njeriun q� k�rkon". Ai hyri n� �adr�n e saj dhe ja, Sisera dergjej i vdekur me kunjin n� t�mthat.
4	23	Kshtu at� dit� Per�ndia e posht�roi Jabin, mbretin e Kanaanit, p�rpara bijve t� Izraelit.
4	24	Dora e bijve t� Izraelit u b� gjithnj� m� e r�nd� mbi Jabin, mbretin e Kanaanit, deri sa arrit�n ta shkat�rronin plot�sisht Jabin, mbretin e Kanaanit.
5	1	At� dit� Debora k�ndoi k�t� kantik me Barakun, birin e Abinoamit, duke th�n�:
5	2	"Me qen� se krer�t kan� marr� komand�n n� Izrael, me qen� se populli �sht� ofruar spontanisht, bekoni Zotin!
5	3	D�gjoni, o mbret�r! Vini vesh�, o princa! Un�, pik�risht un�, do t`i k�ndoj Zotit, do t� k�ndoj lavdin� e Zotit, Per�ndis� s� Izraelit.
5	4	O Zot, kur dole nga Seiri, kur po kap�rceje fushat e Edomit, toka u drodh dhe pikoi nga qiejt�; po, pikoi uj� nga ret�.
5	5	Malet u shkrin� para Zotit, vet� Sinai u drodh para Zotit, Per�ndis� t� Izraelit.
5	6	N� koh�n e Shamgarit, birit t� Anathit, n� koh�n e Jaeles rrug�t ishin t� shkreta, dhe kalimtar�t ndiqnin shtigje dredha-dredha.
5	7	Mungonin krer� n� Izrael; po, mungonin, deri sa nuk dola un�, Debora, si n�n� n� Izrael.
5	8	Ata zgjidhnin per�ndi t� tjera, kur lufta ishte te pragu. Nuk shihej asnj� mburoj� apo shtiz� midis dyzet mij� burrave t� Izraelit.
5	9	Zemra ime �sht� me ata udh�heq�s t� Izraelit q� u ofruan spontanisht n� mes t� popullit. Bekoni Zotin!
5	10	Ju q� shkoni hipur mbi gomar� t� bardha, ju q� rrini ulur mbi qilima t� shtrenjt�, dhe ju q� ecni n�p�r rrug�, k�ndoni!
5	11	Larg britmave t� hark�tar�ve, larg koritave, t� kremtojn� veprat e drejta t� Zotit, veprat e drejta p�r krer�t e tij n� Izrael! At�her� populli i Zotit zbriti n� portat.
5	12	Zgjohu, zgjohu, o Debora! Zgjohu, zgjohu, dhe merrja nj� k�nge! �ohu, o Barak, dhe �oji larg rob�rit e tu, o bir i Abinoamit!
5	13	At�her� iu dha qeverimi mbi fisnik�t e popullit atyre q� kishin mbetur; Zoti ma dha mua qeverimin midis t� fuqishm�ve.
5	14	Nga Efraimi erdh�n ata q� i kishin rr�nj�t tek Amaleku; n� suit�n t�nde, Beniamin, midis njer�zve t� tu; nga Makir i zbrit�n disa krer� dhe nga Zabuloni ata q� mbajn� shkopin e komandimit.
5	15	Princat e Isakarit erdh�n me Deboran; ashtu si� ishte Isakari, k�shtu qe edhe Baraku; ata u hodh�n n� lugin� n� gjurm�t e saj. Nd�r divizionet e Rubenit, t� m�dha ishin vendimet e zemr�s!
5	16	Pse mbete ti midis t� ngujuarve p�r t� d�gjuar fyellin e barinjve? Midis divizioneve t� Rubenit, t� m�dha ishin vendimet e zemr�s!
5	17	Galaadi ndaloi matan� Jordanit; po Dani pse mbeti mbi anijet? Asheri u vendos pran� bregut t� detit dhe mbeti n� portet e tij.
5	18	Zabuloni �sht� nj� popull q� ka v�n� n� rrezik jet�n e tij deri n� vdekje, po k�shtu edhe Neftali n� zonat e larta t� fush�s.
5	19	Mbret�rit erdh�n dhe luftuan; at�her� luftuan mbret�rit e Kanaanit dhe t� Taanakit, pran� uj�rave t� Megidos; por nuk suall�n asnj� pla�k� prej argjendi.
5	20	Nga qielli luftuan yjet, gjat� l�vizjes s� tyre luftuan kund�r Siseras.
5	21	P�rroi Kishon i p�rmbysi, p�rroi i vjet�r, p�rroi i Kishonit. Shpirti im, vepro me forc�!
5	22	At�her� thundrat e kuajve trok�llinin me forc� n� galop, n� galopin e pitok�ve t� tyre.
5	23	"Mallkoni Merozin", tha Engj�lli i Zotit, "mallkoni, mallkoni banor�t e tij, sepse nuk i shkuan n� ndihm� Zotit, n� ndihm� t� Zotit n� mes t� trimave t� tij!".
5	24	E bekuar qoft� midis grave Jaela, gruaja e Heberit, Keneut! Qoft� e bekuar midis grave q� banojn� n� �adra!
5	25	Ai k�rkoi uj� dhe ajo i dha qum�sht; n� nj� kup� princash i ofroi ajk�.
5	26	Me nj� dor� kapi kunjin dhe me dor�n e djatht� �eki�in e artizan�ve; e goditi Siseran, i �au kok�n dhe ia shpoi tejp�rtej t�mthat.
5	27	Te k�mb�t e saj ai u k�put, ra dhe u dergj pa shpirt; n� k�mb�t e saj u k�put dhe ra; aty ku u k�put, aty ra i vdekur.
5	28	E �ma e Siseras shikoi nga dritarja dhe thirri nga hekurat e saj: "Pse qerrja jote po vonon aq shum� t� vij�? Pse ecin kaq ngadal� qerret e tij?".
5	29	Grat� e saj m� t� urta iu p�rgjegj�n, dhe ajo p�rs�riti me vete fjal�t e saj:
5	30	"Ata kan� gjetur pla�k� dhe jan� duke e ndar� n� pjes�. P�r �do burr� nj� ose dy vajza; p�r Siseran nj� pla�k� me rroba shum�ngjyr�she, nj� pla�k� me rroba shum�ngjyr�she dhe t� q�ndisura, me rroba shum�ngjyr�she dhe t� q�ndisura nga t� dy an�t p�r shpatullat e atyre q� bartin tutje pla�k�n".
5	31	K�shtu u zhdukshin t� gjith� armiqt� e tu, o Zot! Por ata q� t� duan qofshin si dielli, kur lind me gjith� forc�n e tij!". Pastaj vendi pati qet�si p�r dyzet vjet me radh�.
6	1	Bijt� e Izraelit b�n� at� q� �sht� e keqe n� syt� e Zotit dhe Zotit i dha n� duart e Madianit shtat� vjet me radh�.
6	2	Dora e Madianit u b� e fort� kund�r Izraelit; nga frika e Madianit�ve, bijt� e Izraelit b�n� shpella n� male, si dhe guva dhe fortesa.
6	3	Kur Izraeli mbaronte s� mbjelluri, Madianit�t bashk� me Amalekit�t dhe bijt� e lindjes niseshin kund�r tij,
6	4	e ngrinin kampin e tyre kund�r Izraelit�ve, shkat�rronin t� gjitha prodhimet e vendit deri n� Gaza dhe nuk linin n� Izrael as mjete jetese, as dhen, as lop�, as gomar�.
6	5	Sepse niseshin me bag�tin� e tyre dhe me �adrat e tyre, dhe arrinin t� shumt� si karkalecat; ata dhe devet� e tyre ishin t� panum�rt dhe vinin n� vend p�r ta shkat�rruar.
6	6	K�shtu Izraeli u katandis n� nj� varf�ri t� madhe p�r shkak t� Madianit, dhe bijt� e Izraelit i klith�n Zotit.
6	7	Kur bijt� e Izraelit e thirr�n Zotin p�r shkak t� Madianit,
6	8	Zoti u d�rgoi bijve t� Izraelit nj� profet, q� u tha atyre: "K�shtu flet Zoti, Per�ndia i Izraelit: Un� ju nxora nga Egjipti dhe nga sht�pia e skllav�ris�;
6	9	ju �lirova nga dora e Egjiptasve dhe nga dora e t� gjith� atyre q� ju shtypnin; i d�bova para jush dhe ju dhash� vendin e tyre,
6	10	dhe ju thash�: "Un� jam Zoti, Per�ndia i juaj; mos kini frik� nga per�ndit� e Amorejve n� vendin e t� cil�ve banoni"; por ju nuk ma keni d�gjuar fjal�n".
6	11	Pastaj erdhi Engj�lli i Zotit dhe u ul n�n lisin e Ofrahut, q� i p�rkiste Joashit, Abiezeritit, nd�rsa biri tij Gedeoni shtinte grurin n� nj� vend t� ngusht� p�r ta shp�tuar nga Madianit�t.
6	12	Engj�lli i Zotit iu shfaq dhe i tha: "Zoti �sht� me ty, o luft�tar trim!".
6	13	Gedeoni iu p�rgjegj: "Imzot, n� rast se Zoti �sht� me ne, at�her� pse na ndodh�n t�r� k�to? Ku jan� mrekullit� q� na kan� treguar et�rit tan� duke th�n�: "A nuk na nxori Zoti nga Egjipti?". Por tani Zoti na ka braktisur dhe na ka l�n� n� duart e Madianit".
6	14	At�her� Zoti iu drejtua atij dhe i tha: "Shko me k�t� fuqi q� ke dhe shp�toje Izraelin nga dora e Madianit. A nuk jam un� q� po t� d�rgoj?".
6	15	Ai iu p�rgjegj: "O Imzot, si mund ta shp�toj Izraelin? Ja, familja ime �sht� m� e dob�ta e Manasit, dhe un� jam m� i vogli n� sht�pin� e atit tim".
6	16	Zoti i tha: "Por un� do t� jem me ty dhe ti ke p�r t`i mundur Madianit�t sikur ata t� ishin nj� njeri i vet�m".
6	17	At�her� Gedeoni i tha: "N� rast se kam gjetur hirin t�nd, m� jep nj� shenj� se je ti ai q� flet me mua.
6	18	Mos u largo, pra, q� k�tej para se t� kthehem te ti, t� t� sjell blatimin e ushqimit dhe t� ta v� p�rpara". Zoti tha: "Do t� pres sa t� kthehesh ti".
6	19	At�her� Gedeoni hyri n� sht�pi dhe p�rgatiti nj� kec dhe kule� pa maja me nj� efa miell; e vuri mishin n� nj� shport� dhe l�ngun n� nj� kusi, ia �oi atij n�n lisin dhe ia ofroi.
6	20	Engj�lli i Zotit i tha: "Merre mishin dhe kule��t pa maja, vendosi mbi k�t� shk�mb dhe derdh mbi to l�ngun e mishit". Dhe ai veproi k�shtu.
6	21	At�her� Engj�lli i Zotit shtriu maj�n e bastunit q� kishte n� dor� dhe preku mishin dhe kule��t pa maja; e nga shk�mbi u ngrit nj� flak� q� dogji mishin dhe kule�et pa maja; pastaj Engj�lli i Zotit u zhduk nga syt� e tij.
6	22	K�shtu Gedeoni e kuptoi se kishte t� b�nte me Engj�llin e Zotit dhe tha: "Vaj medet, o Zot, o Zot! Sepse e pash� Engj�llin e Zotit sy n� sy!".
6	23	Zoti i tha: "Paqja qoft� me ty, mos ki frik�, s`ke p�r t� vdekur!".
6	24	At�her� Gedeoni nd�rtoi nj� altar p�r Zotin dhe e quajti "Jehovah Shalom". Ai gjendet edhe sot n� Ofrahun e Abiezerit�ve.
6	25	Po at� nat� Zoti i tha: "Merr demin e atit t�nd dhe demin e dyt� shtat�vje�ar, shemb altarin e Baalit q� i p�rket atit t�nd, dhe rr�zo Asherahun q� i qendron af�r;
6	26	pastaj nd�rto nj� altar p�r Zotin, Per�ndin� t�nd, n� maj� t� k�tij shk�mbi simbas rregullit t� caktuar; pastaj merr demin e dyt� dhe ofroje si olokaust mbi l�nd�n e drurit t� Asherahut q� do t� kesh rr�zuar".
6	27	At�her� Gedeoni mori dhjet� burra n� mes t� sh�rb�tor�ve t� tij dhe veproi ashtu si� i kishte th�n� Zoti; por me qen� se kishte frik� nga sht�pia e atit t� tij dhe nga njer�zit e qytetit, n� vend q� ta b�nte k�t� pun� dit�n, e b�ri nat�n.
6	28	Kur t� nes�rmen n� m�ngjes njer�zit e qytetit u ngrit�n, pan� q� altari i Baalit ishte shembur, q� Asherahu q� ndodhej pran� tij ishte rr�zuar dhe q� demi i dyt� ishte ofruar si olokaust mbi altarin q� ishte nd�rtuar.
6	29	Dhe i than� njeri tjetrit: "Kush e b�ri k�t�?". Kur pastaj u informuan dhe pyet�n, atyre u than�: "Gedeoni, bir i Joashit, e b�ri k�t�".
6	30	At�her� njer�zit e qytetit i than� Joashit: "Nxirr jasht� birin t�nd dhe t� d�nohet me vdekje se ka shembur altarin e Baalit dhe ka rr�zuar Asherahun q� ndodhej pran� tij".
6	31	Joashi iu p�rgjegj t� gjith� atyre q� ishin ngritur kund�r tij: "Ju doni ta mbroni ��shtjen e Baalit ose ta ndihmoni at�? Ai q� do t� k�rkoj� t� mbroj� ��shtjen e tij do t� vritet para m�ngjesit t� dit�s s� nes�rme. N� rast se ai �sht� zoti, le ta mbroj� vet� ��shtjen e tij, sepse i kan� shembur altarin e tij".
6	32	Prandaj at� dit� Gedeoni u mbiquajt Jerubaal, sepse u tha: "Le t� jet� Baali q� t� luftoj� kund�r tij, sepse ai ia ka shembur atij altarin".
6	33	T�r� Madianit�t, Amalekit�t dhe bijt� e lindjes u mblodh�n, kaluan Jordanin dhe ngrit�n kampin e tyre n� lugin�n e Jizreelit.
6	34	Por Fryma e Zotit dep�rtoi te Gedeoni q� i ra boris�; dhe Abiezerit�t u thirr�n q� t`i shkonin pas.
6	35	Ai d�rgoi lajm�tar� edhe n� t�r� Manasin, i cili u thirr gjithashtu q� t`i shkonte pas; d�rgoi lajm�tar� edhe te fiset e Asherit, t� Zabulonit dhe t� Neftalit, t� cil�t u nis�n p�r t� takuar t� tjer�t.
6	36	Pastaj Gedeoni i tha Per�ndis�: "N� rast se ke nd�r mend ta shp�tosh Izraelin me dor�n time, si� ke th�n�,
6	37	ja, un� do t� v� nj� g�zof me lesh te l�mi: n� rast se do t� ket� ves� vet�m mbi g�zofin dhe gjith� vendi rreth e qark do t� mbetet i that�, at�her� do t� kuptoj se ke nd�rmend ta shp�tosh Izraelin me dor�n time, ashtu si ke th�n�".
6	38	Dhe k�shtu ndodhi. T� nes�rmen n� m�ngjes Gedeoni u ngrit her�t, shtrydhi g�zofin dhe prej tij doli nj� kup� plot me uj�.
6	39	Por Gedeoni i tha akoma Per�ndis�: Mos u ndezt� zem�rimi yt kund�r meje; un� do t� flas edhe nj� her�. M� l�r ta b�j prov�n edhe nj� her� tjet�r vet�m. Le t� mbetet i that� vet�m g�zofi dhe t� ket� ves� mbi t� gjith� vendin rreth e qark".
6	40	Dhe Per�ndia veproi ashtu at� nat�; vet�m g�zofi mbeti i that�, dhe pati ves� mbi t� gjith� tok�n rreth e qark.
7	1	Jerubaali, pra, (dometh�n� Gedeoni) dhe gjith� njer�zit q� ishin me t� u ngrit�n her�t n� m�ngjes dhe fushuan pran� burimit t� Harodit. Kampi i Madianit ndodhej n� veri t� tyre, pran� kodr�s s� Morehut, n� lugin�.
7	2	At�her� Zoti i tha Gedeonit: "P�r mua njer�zia q� �sht� me ty �sht� tep�r e madhe, q� un� t� jap Madianin n� duart e tij; Izraeli do t� mund t� mburrej para meje duke th�n�: "�sht� dora ime q� m� ka shp�tuar".
7	3	Prandaj shpalli t�r� popullit, duke i th�n�: "Ai q� ka frik� dhe dridhet, le t� kthehet prapa dhe t� largohet nga mali i Galaadit"". At�her� u kthyen prapa nj�zet e dy mij� burra dhe mbet�n n� vend dhjet� mij�.
7	4	Zoti i tha Gedeonit: "Njer�zit jan� p�rs�ri shum�; b�ji t� zbresin n� uj� dhe atje do t`i v� n� prov� p�r ty. Ai p�r t� cilin do t� them: "Ky t� vij� me ty", ka p�r t� ardhur me ty; dhe ai p�r t� cilin do t� them: "Ky mos t� vij� me ty, nuk ka p�r t� ardhur".
7	5	Gedeoni i vuri njer�zit t� zbrisnin n� uj�; dhe Zoti tha: "T�r� ata q� do t� l�pijn� ujin me gjuh�, ashtu si� e l�pin� qeni, do t`i v�sh m�njan�; dhe k�shtu do t� veprosh edhe me t� gjith� ata q� do t� gjunj�zohen p�r t� pir� uj�".
7	6	Numri i atyre q� l�pin� ujin duke e �uar n� goj� me dor� arriti n� treqind veta; gjith� t� tjer�t u gjunj�zuan p�r t� pir� uj�.
7	7	At�her� Zoti i tha Gedeonit: "Me an� t� treqind burrave q� l�pin� ujin un� do t`ju shp�toj dhe do t`i jap Madianit�t n� duart e tua. Gjith� t� tjerat le t� kthehen n� sht�pit� e tyre".
7	8	At�her� treqind burrat mor�n n� duart e tyre ushqimet dhe borit� e tyre; k�shtu Gedeoni i ktheu t�r� burrat e tjer� t� Izraelit, secilin n� �adr�n e tij, por mbajti me vete treqind burrat. Kampi i Madianit gjendej posht� tij, n� lugin�.
7	9	Po at� nat� Zoti i tha Gedeonit: "�ohu dhe bjeri kampit, sepse un� ta kam l�n� ty n� dor�.
7	10	Por n� rast se ke frik� ta b�sh, zbrit n� kamp me Purahun, sh�rb�torin t�nd,
7	11	dhe do t� d�gjosh �far� thon�; mbas k�saj, duart e tua do t� forcohen dhe do t� jesh n� gjendje t� sulmosh kampin". Ai zbriti, pra, deri n� pozicionet e p�rparuara t� kampit bashk� me Purahun, sh�rb�torin e tij.
7	12	Por Madianit�t, Amalekit�t dhe t�r� bijt� e lindjes ishin shp�rndar� n� lugin� si nj� mori karkalecash dhe devet� e tyre t� panum�rta ishin si r�ra q� ndodhet mbi bregun e detit.
7	13	Kur arriti Gedeoni, nj� burr� po i tregonte nj� shoku t� vet nj� �nd�rr q� kishte par� dhe thoshte: "Sapo pash� nj� �nd�rr; m� dukej sikur kisha p�rpara nj� buk� prej elbi q� rrokullisej n� drejtim t� kampit t� Madianit, arrinte n� �ad�r dhe e godiste duke e p�rmbysur dhe duke e rr�zuar".
7	14	At�her� shoku i tij iu p�rgjegj dhe i tha: "Kjo nuk �sht� tjet�r ve�se shpata e Gedeonit, birit t� Joashit, burr� i Izraelit; n� duart e tij Per�ndia e ka l�n� Madianin dhe t�r� kampin".
7	15	Mbasi d�gjoi tregimin e �ndrr�s dhe interpretimin e saj, Gedeoni ra p�rmbys n� shenj� adhurimi; pastaj u kthye n� kampin e Izraelit dhe tha: "�ohuni se Zoti ka dh�n� n� duart tuaja kampin e Madianit!".
7	16	Pastaj i ndau t� treqind burrat n� tre grupe dhe i dor�zoi secilit prej tyre bori dhe en� boshe me nga nj� pishtar brenda;
7	17	dhe u tha: "Shikom�ni mua dhe veproni ashtu si do t� veproj un�; kur t� kem arritur n� kufijt� e kampit, ju do t� veproni pik�risht si un�.
7	18	Kur do t`i bie boris�, un� dhe t� gjith� ata q� jan� me mua, edhe ju do t`i bini borive rreth e qark gjith� kampit dhe do t� b�rtisni: "P�r Zotin dhe p�r Gedeonin"".
7	19	Gedeoni dhe nj�qind burrat q� ishin me t� arrit�n n� buz� t� kampit n� prag t� mesnat�s, fill pas nd�rrimit t� rojeve. Ata u ran� borive dhe thyen en�t q� mbanin n� dor�.
7	20	At�her� t� tre grupimet u ran� borive dhe thyen en�t duke mbajtur me dor�n e majt� pishtar�t dhe me at� t� djatht� borit�, dhe filluan t� b�rtisnin: "Shpata e Zotitt dhe e Gedeonit!".
7	21	Secili prej tyre q�ndroi n� vendin e tij rreth kampit; e t�r� ushtria armike p�rkundrazi filloi t� rend�, t� b�rtas� dhe t� ik� me vrap.
7	22	Nd�rsa treqind burrat u binin borive, Zoti e ktheu shpat�n e secilit kund�r shokut t� tij n� t�r� kampin. Ushtria armike ia mbathi n� Beth-Shitah n� drejtim t� Tserahut, deri n� buz� t� Abel-Meholahut pran� Tabathit.
7	23	At�her� Izraelit�t e Neftalit, t� Asherit dhe t� t�r� Manasit u mblodh�n dhe i ndoq�n Madianit�t.
7	24	Gedeoni d�rgoi pastaj lajm�tar� n� t� gjith� krahin�n malore t� Efraimit p�r t� th�n�: "Zbrisni kund�r Madianit�ve dhe shtini n� dor� vat� e lumenjve deri n� Beth-Barah dhe n� Jordan". K�shtu t�r� burrat e Efraimit u mblodh�n dhe zun� vat� e lumenjve deri n� Beth-Barah dhe n� Jordan.
7	25	Dhe zun� dy princa t� Madianit, Orebin dhe Zeebin; Orebin e vran� n� shk�mbin e Orebit dhe Zeebin n� gryk�n e Zeebit. I ndoq�n Madianit�t dhe ia �uan kokat e Orebit dhe t� Zeebit Gedeonit n� krahun tjet�r t� Jordanit.
8	1	Burrat e Efraimit i than� Gedeonit: "Pse je sjell� n� k�t� m�nyr� me ne, duke mos na thirrur kur shkove t� luftosh kund�r Madianit?". Dhe pat�n nj� grindje t� ashp�r me t�.
8	2	Ai iu p�rgjegj atyre: "Por �far� kam b�r� un� kund�r jush? Q�mtimi i Efraimit nuk vlen vall� m� tep�r se sjellja e Abiezerit?
8	3	Per�ndia ju dha n� dor� princat e Madianit, Orebin dhe Zeebin; �far� mund t� b�ja p�r ju?". Kur tha k�to fjal�, zem�rimi i tyre kund�r tij u fashit.
8	4	Gedeoni arriti pastaj n� Jordan dhe e kaloi at� me t� treqind burrat q� ishin me t�; megjth�se t� lodhur ata vazhdonin ta ndiqnin armikun.
8	5	Atyre t� Sukothit u tha: "Ju lutem, u jepni buk� njer�zve q� m� vijn� pas, sepse jan� t� lodhur, dhe un� jam duke ndjekur Zebahun dhe Tsalmunain, mbret�r t� Madianit".
8	6	Por krer�t e Sukothit u p�rgjegj�n: "Mos vall� Zebahu dhe Tsalmunai jan� n� dor�n t�nde, q� ne t� duhet t`i japim buk� ushtris� t�nde?".
8	7	At�her� Gedeoni tha: "P�r k�t�, kur Zoti t� m� jap� n� dor� Zebahun dhe Tsalmunain, do t� cop�toj trupin tuaj me gjembat dhe me ferrat e shkret�tir�s.
8	8	Q� andej shkoi n� Penuel dhe u foli n� t� nj�jt�n m�nyr� banor�ve t� tij; burrat e Penuelit iu p�rgjigj�n n� t� nj�jt�n m�nyr� si ata t� Sukothit.
8	9	K�shtu ai u foli edhe burrave t� Penuelit, duke u th�n�: "Kur t� kthehem n� paqe, do t� rr�zoj k�t� kala".
8	10	Zebahu dhe Tsalmunai ndodheshin n� Karkor me gjith� ushtrin� e tyre prej rreth pes�mb�dhjet� mij� burrash, ajo q� mbetej nga t�r� ushtria e bijve t� lindjes, sepse nj�qind e nj�zet mij� njer�z q� mbanin shpat� i kishin vrar�.
8	11	Gedeoni shkoi n�p�r rrug�t e atyre q� banonin n� �adra, n� lindje t� Nobahut dhe t� Jogbehahut, dhe mundi ushtrin� q� e pandehte veten n� siguri.
8	12	Dhe Zebahu dhe Tsalmunai ik�n me vrap; por ai i ndoqi dhe i zuri t� dy mbret�rit e Madianit, Zebahun dhe Tsalmunain, dhe e shpartalloi t�r� ushtrin�.
8	13	Pastaj Gedeoni, bir i Joashit, u kthye n� fush�n e betej�s n�p�r t� p�rpjet�n e Heresit.
8	14	Kapi nj� t� ri nga njer�zit e Sukothit dhe e mori n� pyetje, dhe ky i dha me shkrim emrat e krer�ve dhe t� pleqve t� Sukothit, gjithsej shtat�dhjet� e shtat� burra.
8	15	Pastaj shkoi te njer�zit e Sukothit dhe tha: "Ja, Zebahu dhe Tsalmunai, n� lidhje me t� cil�t jeni tallur me mua, duke th�n�: "Mos vall� Zebahu dhe Tsalmunai jan� n� dor�n t�nde, q� ne t� duhet t`u japim buk� njer�zve t� tu t� lodhur?"".
8	16	Mori pastaj pleqt� e qytetit dhe me gjembat dhe ferrat e shkret�tir�s u dha nj� m�sim burrave t� Sukothit.
8	17	Rr�zoi gjithashtu kalan� e Penuelit dhe vrau njer�zit e qytetit.
8	18	Pastaj u tha Zebahut dhe Tsalmunait: "Si ishin njer�zit q� keni vrar� n� Tabor?". Ata u p�rgjigj�n: "Ishin si ti; secili prej tyre kishte pamjen e birit t� nj� mbreti".
8	19	Ai vazhdoi: "Ishin v�llez�rit e mi, bij t� n�nes sime; ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Zoti rron, po t� mos i kishit vrar�, un� nuk do t`ju vrisja!".
8	20	Pastaj i tha Jetherit, birit t� tij t� par�: "�ohu dhe vriti!". Por i riu nuk e nxori shpat�n, sepse kishte frik�, ishte ende i ri.
8	21	At�her� Zebahu dhe Tsalmunai than�: "�ohu ti vet� dhe na godit, sepse si t� jet� burri ashtu �sht� edhe forca e tij". K�shtu Gedeoni u ngrit dhe vrau Zebahun dhe Tsalmunain, dhe shtiu n� dor� gjysm�h�nat q� devet� e tyre mbanin n� qaf�.
8	22	At�her� burrat e Izraelit i than� Gedeonit: "Mbret�ro mbi ne ti, biri yt dhe i biri i birit t�nd, sepse na ke �liruar nga sundimi i Madianit".
8	23	Por Gedeoni u p�rgjegj: "Un� nuk do t� mbret�roj mbi ju, as edhe biri im!".
8	24	Pastaj Gedeoni u tha: "Por dua t`ju k�rkoj di�ka: secili prej jush t� m� jap� vath�t e pla�k�s s� tij". Ata kishin vath�t prej ari sepse ishin Ismaelit�.
8	25	Ata u p�rgjigj�n: "Ne i japim me gjith� qejf". K�shtu ata shtrin� nj� mantel dhe secili hodhi vath�t e pla�k�s s� tij.
8	26	Pesha e vath�ve prej ari q� ai kishte k�rkuar ishte nj�mij� e shtat�qind sikla ari, p�rve� gjysm�h�n�zave, var�seve dhe rrobave t� purpurta q� vishnin mbret�rit e Madianit, p�rve� qaforeve q� devet� e tyre mbanin n� qaf�.
8	27	Pastaj Gedeoni me to b�ri nj� efod, dhe e vendosi n� Ofrah, n� qytetin e tij; t�r� Izraeli shkoi atje dhe u kurv�rua me t� dhe k�shtu u shnd�rrua n� nj� lak p�r Gedeonin dhe sht�pin� e tij.
8	28	K�shtu Madiani u posht�rua p�rpara bijve t� Izraelit dhe nuk ngriti m� kok�; dhe vendi pati paqe dyzet vjet me radh�, gjat� gjith� jet�s s� Gedeonit.
8	29	Pastaj Jerubaali, bir i Joashit, u kthye t� banoj� n� sht�pin� e tij.
8	30	Gedeoni pati shtat�dhjet� f�mij� q� dol�n nga ijet e tij, sepse pati shum� gra.
8	31	Por konkubina e tij q� banonte n� Sikem, i lindi edhe ajo nj� djal�, t� cilit i vuri emrin Abimelek.
8	32	Pastaj Gedeoni, bir i Joashit, vdiq n� pleq�ri t� mbar� dhe u varros n� varrin e Joashit, t� atit t� tij, n� Ofrah t� Abiezerit�ve.
8	33	Pas vdekjes s� Gedeonit, bijt� e Izraelit filluan p�rs�ri t� kurv�rohen p�rpara Baalit dhe zgjodh�n Baal-Berithin si zot t� tyre.
8	34	Bijt� e Izraelit nuk u kujtuan fare p�r Zotin, Per�ndin� e tyre, q� i kishte �liruar nga t� gjith� armiqt� q� i rrethonin,
8	35	dhe nuk u treguan fare mir�njoh�s ndaj sht�pis� s� Jerubaalit (dometh�n� t� Gedeonit) p�r gjith� ato t� mira q� i kishte b�r� Izraelit.
9	1	Abimeleku, bir i Jerubaalit, shkoi n� Sikem te v�llez�rit e n�nes s� tij dhe foli me ta dhe me gjith� familjen e atit t� n�nes s� tij, duke th�n�:
9	2	"U thoni gjith� banor�ve t� Sikemit: "�`�sht� m� e mir� p�r ju, q� t� gjith� shtat�dhjet� bijt� e Jerubaalit t� mbret�rojn� mbi ju, apo t� mbret�roj� mbi ju vet�m nj�?". Dhe mos harroni q� un� rrjedh nga kocka dhe mishi juaj".
9	3	V�llez�rit e n�nes s� tij i p�rhap�n k�to fjal� t� tij t�r� banor�ve t� Sikemit; dhe zemra e tyre anoi n� dobi t� Abimelekut, sepse than�: "�sht� v�llai yn�".
9	4	K�shtu i dhan� shtat�dhjet� sikla argjendi, q� i t�rhoq�n nga tempulli i Baal-Berithit, me t� cilat Abimeleku rekrutoi njer�z pa kurrfar� vlere, por trima; dhe ata i shkuan pas.
9	5	Pastaj ai shkoi n� sht�pin� e atit t� tij n� Ofrah dhe vrau mbi po at� gur v�llez�rit e tij, t� shtat�dhjet� bijt� e Jerubaalit. Por Jothami biri m� i vog�l i Jerubaalit, shp�toi sepse ishte fshehur.
9	6	At�her� t�r� banor�t e Sikemit dhe t�r� sht�pia e Milos u mblodh�n dhe shkuan ta shpallin mbret Abimelekun, pran� lisit t� monumentit q� gjendet n� Sikem.
9	7	Kur Jothami u informua p�r k�t� gj�, shkoi dhe zuri n� maj�n e malit Gerezim dhe, duke ngritur z�rin, thirri: "D�gjom�ni, banor� t� Sikemit, dhe Per�ndia t� mund t`ju d�gjoj�!
9	8	Nj� dit� drur�t u nis�n p�r t� vajosur nj� mbret q� t� mbret�ronte mbi ta; dhe i than� ullirit: "Mbret�ro mbi ne".
9	9	Por ulliri u p�rgjegj me k�to fjal�: "A duhet t� heq dor� nga vaji im met� cilin Per�ndia dhe njer�zit nderohen, dhe t� shkoj t� shqet�sohem p�r drur�t?".
9	10	At�her� drur�t i than� fikut: "Eja ti t� mbret�rosh mbi ne".
9	11	Por fiku iu p�rgjegj atyre: "A duhet t� heq dor� nga �mb�lsia ime dhe nga fruti im shum� i shijsh�m dhe t� shkoj t� shqet�sohem p�r drur�t?".
9	12	At�her� drur�t iu drejtuan hardhis�: "Eja ti t� mbret�rosh mbi ne".
9	13	Por hardhia u p�rgjegj k�shtu: "A duhet t� heq dor� nga vera ime e �mb�l q� g�zon Per�ndin� dhe njer�zit, dhe t� shkoj t� shqet�sohem p�r drur�t?".
9	14	At�her� t�r� drur�t i than� ferr�s: "Eja ti t� mbret�rosh mbi ne".
9	15	Ferra iu p�rgjegj me k�to fjal� drur�ve: "N� rast se doni me t� v�rtet� t� m� vajosni si mbret p�r t� sunduar mbi ju, ejani t� strehoheni n�n hijen time; p�rndryshe dalt� nj� zjarr nga ferra dhe p�rpift� kedrat e Libanit!".
9	16	Por ju nuk u suall�t me besnik�ri dhe me ndershm�ri duke e shpallur mbret Abimelekun, nuk mbajt�t nj� q�ndrim t� mir� ndaj Jerubaalit dhe sht�pis� s� tij dhe nuk e keni trajtuar si� e meritonte,
9	17	sepse im at� ka luftuar p�r ju, ka rrezikuar jet�n e vet dhe ju ka �liruar nga sundimi i Madianit.
9	18	Kurse sot ju keni ngritur krye kund�r sht�pis� s� atit tim, keni vrar� t� shtat�dhjet� bijt� e tij mbi po at� gur dhe keni shpallur mbret t� Sikemit�ve Abimelekun, birin e sh�rb�tores, sepse �sht� v�llai juaj.
9	19	N� rast se sot keni vepruar me besnik�ri dhe ndershm�ri ndaj Jerubaalit dhe sht�pis� s� tij, at�her� e g�zofshi Abimelekun dhe ai u g�zoft� me ju!
9	20	Por n� rast se pun�t nuk jan� k�shtu, le t� dal� nga Abimeleku nj� zjarr q� t� gllab�roj� banor�t e Sikemit dhe sht�pin� e Milos, dhe le t� dal� nga banor�t e Sikemit dhe nga sht�pit� e Milos nj� zjarr q� t� gllab�roj� Abimelekun".
9	21	Pastaj Jothemi iku, ia mbathi dhe shkoi t� banoj� n� Beer nga frika e v�llait t� tij Abimelek.
9	22	Abimeleku sundoi tre vjet mbi Izraelin.
9	23	Pastaj Per�ndia d�rgoi nj� frym� t� keq midis Abimelekut dhe banor�ve t� Sikemit, dhe banor�t e Sikemit e tradhtuan Abimelekun,
9	24	me q�llim q� dhuna e ushtruar kund�r t� shtat�dhjet� bijve t� Jerubaalit t� zgjidhej dhe gjaku i tyre t� binte mbi v�llan� e tyre Abimelek, q� i kishte vrar� dhe mbi banor�t e Sikemit, q� e kishin ndihmuar t� vriste v�llez�rit e tij.
9	25	Banor�t e Sikemit vun� njer�z n� prit� kund�r tij n� maj�n e maleve, dhe k�ta pla�kit�n t�r� ata q� kalonin n� rrug� af�r tyre. Abimeleku u informua p�r k�t�.
9	26	Pastaj Gaali, bir i Ebedit, dhe v�llez�rit e tij erdh�n dhe u transferuan n� Sikem, dhe banor�t e Sikemit krijuan besim tek ai.
9	27	Ata dol�n n� ara, mblodh�n rrushin n� vreshtat e tyre, e shtyp�n dhe b�n� fest�. Pastaj hyn� n� sht�pin� e zotit t� tyre, h�ngr�n, pin� dhe mallkuan Abimelekun.
9	28	Gaali, bir i Ebedit, tha: "Kush �sht� Abimeleku dhe �far� p�rfaq�son Sikemi, pse duhet t`i sh�rbejm�? A nuk �sht� vall� bir i Jerubaalit, dhe a nuk �sht� Zebuli m�k�mb�si i tij? M� mir� u sh�rbeni njer�zve t� Hamorit atit t� Sikemit! Po pse u dashka q� ne t`i sh�rbejm� k�tij njeriu?
9	29	Po ta kisha k�t� popull n�n urdhrat e mia, un� do ta kisha d�buar Abimelekun!". Pastaj i tha Abimelekut: "Forcoje ushtrin� t�nde dhe m� dil p�rpara!".
9	30	Kur Zebuli, qeveritar i qytetit, d�gjoi k�to fjal� t� Gaalit, birit t� Ebedit, u zem�rua shum�,
9	31	dhe i d�rgoi fshehurazi lajm�tar� Abimelekut p�r t`i th�n�: "Ja, Gaali, bir i Ebedit, dhe v�llez�rit e tij kan� ardhur n� Sikem; ata po e ngren� qytetin kund�r teje.
9	32	Prandaj �ohu nat�n, ti dhe njer�zit e tu, dhe z�ru prit� n� fush�;
9	33	dhe nes�r n� m�ngjes, sa t� lind� dielli do t� ngrihesh dhe do t`i sulesh qytetit. Kur pastaj Gaali me gjith� njer�zit q� jan� me t� do t� dal� kund�r teje, ti do t`i b�sh at� q� beson se �sht� m� e p�rshtatshme".
9	34	Abimeleku dhe t�r� njer�zit q� ishin me t� u ngrit�n nat�n dhe zun� nj� prit� kund�r Sikemit, t� ndar� n� kat�r grupe.
9	35	Kur Gaali, bir i Ebedit, doli dhe u ndal n� hyrjen e port�s s� qytetit, Abimeleku doli nga prita me gjith� njer�zit q� ishin me t�.
9	36	Duke i par� ata njer�z, Gaali i tha Zebulit: "Ja, disa njer�z q� zbresin nga maja e maleve". Por Zebuli iu p�rgjegj: "Hijet e maleve t� duken ty si njer�z".
9	37	Gaali nisi p�rs�ri t� flas�, duke th�n�: "Shiko, ka njer�z q� zbresin nga majat e lart�sive t� vendit, dhe nj� grup tjet�r po vjen nga rruga e lisit t� shortar�ve".
9	38	At�her� Zebuli i tha: "Ku e ke kapadaill�kun, kur thoje: "Kush �sht� Abimeleku, pse duhet t`i sh�rbejm�?". A nuk �sht� ky popull q� ti p�r�moje? Dil, pra, p�rpara dhe lufto kund�r tij!".
9	39	At�her� Gaali doli n� krye t� banor�ve t� Sikemit dhe i nisi betej�n kund�r Abimelekut.
9	40	Por Abimeleku e ndoqi dhe ai iku me vrap para tij; shum� njer�z ran� p�r tok� t� plagosur p�r vdekje deri n� hyrje t� port�s.
9	41	Abimeleku u ndal pastaj n� Arumah, dhe Zebuli d�boi Gaalin dhe v�llez�rit e tij, q� nuk q�ndruan dot m� n� Sikem.
9	42	T� nes�rmen populli i Sikemit doli n�p�r fusha; Abimeleku u informua p�r k�t�.
9	43	At�her� ai mori njer�zit e tij, i ndau n� tre grupe dhe zuri prit� n� fusha; kur pa q� populli po dilte nga qyteti, ai u hodh kund�r tij dhe b�ri k�rdin�.
9	44	Pastaj Abimeleku dhe njer�zit q� ishin me t� u sul�n p�rpara dhe zun� hyrjen e port�s s� qytetit, kurse dy grupet e tjera u sul�n mbi t�r� ata q� ishin n�p�r fusha dhe b�n� k�rdin�.
9	45	Abimeleku e pushtoi me sulm po at� dit� qytetin dhe vrau popullin q� gjendej n� t�; pastaj e sheshoi qytetin dhe aty hodhi krip�.
9	46	Kur t� gjith� banor�t e kalas� s� Sikemit d�gjuan k�t� ngjarje, u t�rhoq�n n� kull�n kryesore t� tempullit t� per�ndis� Berith.
9	47	K�shtu i than� Abimelekut q� t�r� banor�t e kalas� s� Sikemit ishin mbledhur bashk�.
9	48	At�her� Abimeleku u ngjit n� malin Tsalmon, ai vet� bashk� me njer�zit e tij; pastaj Abimeleku kapi nj� s�pat�, preu deg�n e nj� druri, e ngriti dhe e vuri mbi shpatullat e tij; padstaj u tha njer�zve q� ishin me t�: "At� q� pat� q� un� b�ra, b�jeni shpejt edhe ju!".
9	49	K�shtu secili prej tyre preu nj� deg� dhe shkoi pas Abimeleku; i vendos�n deg�t p�rball� kull�s kryesore dhe e dogj�n at�. K�shtu gjet�n vdekjen gjith� njer�zit e kalas� s� Sikemit, pothuajse nj� mij� veta, gra e burra.
9	50	Pastaj Abimeleku shkoi n� Thebets, e rrethoi dhe e pushtoi.
9	51	N� mes t� qytetit kishte nj� kull� t� fortifikuar, ku ishin strehuar t�r� njer�zit e qytetit, gra e burra; u mbyll�n brenda dhe hip�n mbi �atin� e kull�s.
9	52	K�shtu Abimeleku arriti n� k�mb�t e kalas� dhe e sulmoi; iu afrua pastaj port�s s� kalas� p�r t`i v�n� flak�n.
9	53	Por nj� grua hodhi posht� pjes�n e sip�rme t� nj� mokre mbi kok�n e Abimelekut dhe i theu kafk�n.
9	54	Ai thirri menj�her� t� riun q� i mbante arm�t dhe i tha: "Nxirre shpat�n dhe m� vrit, q� t� mos thon�: "E vrau nj� grua!"". K�shtu i riu e shpoi tejemban� dhe ai vdiq.
9	55	Kur Izraelit�t pan� q� Abimeleku kishte vdekur, secili u kthye n� sht�pin� e tij.
9	56	K�shtu Per�ndia ia shkarkoi Abimelekut t� keqen q� kishte b�r� kund�r atit t� tij, duke vrar� shtat�dhjet� v�llez�rit e tij.
9	57	Per�ndia b�ri q� t� binte mbi kok�n e njer�zve t� Sikemit t�r� e keqja e b�r�; k�shtu kund�r tyre u realizua mallkimi i Jothamit, birit t� Jerubaalit.
10	1	Pas Abimelekut doli p�r t� shp�tuar Izraelin, Tola, bir i Puahut, biri i Dodit, njeri i Isakarit. Ai banonte n� Shamir, n� krahin�n malore t� Efraimit;
10	2	qe gjyqtar i Izraelit p�r nj�zet e tre vjet me radh�; pastaj vdiq dhe e varros�n n� Shamir.
10	3	Mbas tij doli Jairi, Galaaditi, q� qe gjyqtar i Izraelit nj�zet e dy vjet me radh�.
10	4	Ai kishte tridhjet� bij q� u hipnin tridhjet� gomaricave dhe kishin tridhjet� qytete, q� quhen edhe sot fshatrat e Jairit dhe ndodhen n� vendin e Galaadit.
10	5	Pastaj Jairi vdiq dhe u varros n� Kamon.
10	6	Pastaj bijt� e Izraelit filluan p�rs�ri t� b�jn� at� q� �sht� e keqe p�r syt� e Zotit dhe u sh�rbyen Baalit dhe Ashtarothit, per�ndive t� Siris�, per�ndive t� Sidonit, per�ndive t� Moabit, per�ndive
10	7	K�shtu zem�rimi i Zotit kund�r Izraelit u ndez dhe ai i dor�zoi n� duart e Filistejve dhe n� duart e bijve t� Amonit.
10	8	At� vit ata u ran� m� qaf� dhe shtyp�n bijt� e Izraelit; gjat� tet�mb�dhjet� vjetve me radh� ata shtyp�n t�r� bijt� e Izraelit q� ndodheshin matan� Jordanit, n� vendin e Amorejve, n� Galaad.
10	9	Pastaj bijt� e Amonit kaluan Jordanin p�r t� luftuar edhe kund�r Jud�s, kund�r Beniaminit dhe kund�r sht�pis� s� Efraimit; dhe Izraeli u ndodh n� nj� situat� shum� fatkeqe.
10	10	At�her� bijt� e Izraelit i klith�n Zotit, duke i th�n�: "Kemi m�katuar ndaj teje, sepse kemi braktisur Per�ndin� ton� dhe i kemi sh�rbyer Baalit".
10	11	Zoti u tha bijve t� Izraelit: "A nuk ju �lirova un� nga Egjiptasit, nga Amorejt�, nga bijt� e Amonit dhe nga Filistejt�?
10	12	Kur ata t� Sidonit, Amalekit�t dhe Maonit�t ju shtypnin dhe ju b�t� thirrje, a nuk ju �lirova nga duart e tyre?
10	13	Megjithat� ju m� braktis�t dhe u vut� n� sh�rbim t� per�ndive t� tjera; prandaj un� nuk do t`ju �liroj m�.
10	14	Shkoni, pra, t`u th�rrisni per�ndive q� keni zgjedhur; le t`ju shp�tojn� ato n� koh�n e fatkeq�sive tuaja!".
10	15	Bijt� e Izraelit i than� Zotit: "Kemi m�katuar; b�na �far� t� duash, por na �liro sot, t� lutemi shum�".
10	16	At�her� hoq�n nga mjedisi i tyre per�ndit� e huaja dhe i sh�rbyen Zotit q� u trishtua p�r vuajtjet e Izraelit.
10	17	Pastaj bijt� e Amonit u mblodh�n dhe ngrit�n kampin e tyre n� Galaad dhe bijt� e Izraelit u mblodh�n dhe ngrit�n kampin e tyre n� Mitspah.
10	18	Populli, dometh�n� princat e Galaadit i than� njeri tjetrit: "Kush do t� jet� njeriu q� do t� filloj� t� luftoj� kund�r bijve t� Amonit? Ai do t� jet� kreu i t� gjith� banor�ve t� Galaadit".
11	1	Jefteu, Galaaditi, ishte nj� njeri i fort� dhe trim, bir i nj� prostitute dhe i Galaadit.
11	2	Bashk�shortja e Galaadit i lindi bij t� tjer�; kur bijt� e gruas s� tij arrit�n n� mosh�n madhore, ata e d�buan Jefteun dhe i than�: "Ti nuk do t� kesh trash�gimi n� sht�pin� e atit ton�, sepse je biri i nj� gruaje tjet�r".
11	3	At�her� Jefteu iku larg v�llez�rve t� tij dhe u vendos n� vendin e Tobit. Rreth Jefteut u mblodh�n njer�z pa asnj� vler�, q� kryenin sulme bashk� me t�.
11	4	Pas nj� far� kohe bijt� e Amonit i shpall�n luft� Izraelit.
11	5	Kur bijt� e Amonit filluan luft�n kund�r Izraelit, pleqt� e Galaadit shkuan ta k�rkojn� Jefteun n� vendin e Tobit;
11	6	dhe i than� Jefteut: "Eja me ne dhe b�hu kapidani yn�, p�r t� luftuar kund�r bijve t� Amonit".
11	7	Por Jefteu iu p�rgjegj pleqve t� Galaadit duke th�n�: "A nuk m� keni urryer dhe d�buar nga sht�pia e atit tim? Pse vini tani tek un� kur jini keq?".
11	8	Pleqt� e Galaadit i than� Jefteut: "Pik�risht p�r k�t� jemi kthyer tani te ti, me q�llim q� ti t� vish me ne p�r t� luftuar kund�r bijve t� Amonit, dhe t� vihesh n� krye t� gjith� banor�ve t� Galaadit".
11	9	At�her� Jefteu iu p�rgjegj pleqve t� Galaadit: "N� qoft� se m� ktheni tek ju p�r t� luftuar kund�r bijve t� Amonit, dhe Zoti i l� n� pushtetin tim, un� do t� b�hem komandanti juaj".
11	10	Pleqt� e Galaadit i than� Jefteut: "Zoti le t� jet� d�shmitar midis nesh, n� rast se nuk veprojm� ashtu si ke th�n� ti".
11	11	Pastaj Jefteu shkoi tek pleqt� e Galaadit dhe populli e zgjodhi komandant dhe udh�heq�s t� tij; dhe Jefteu p�rs�riti para Zotit n� Mitspah t�r� fjal�t q� pati th�n� m� par�.
11	12	Pastaj Jefteu i d�rgoi lajm�tar� mbretit t� bijve t� Amonit p�r t`i th�n�: "�far� ka midis teje dhe meje, q� ti t� vish e t� b�sh luft� n� vendin tim?".
11	13	Mbreti i bijve t� Amonit iu p�rgjegj me k�to fjal� lajm�tar�ve t� Jefteut: "Sepse, kur Izraeli doli nga Egjipti, ai pushtoi vendin tim, nga Arnoni deri n� Jabok dhe n� Jordan. Tani, pra, m`i kthe k�to toka n� m�nyr� miq�sore".
11	14	Jefteu i d�rgoi p�rs�ri lajm�tar� mbretit t� bijve t� Amonit p�r t`i th�n�:
11	15	"K�shtu thot� Jefteu: Izraeli nuk shtiu n� dor� as vendin e Moabit, as vendin e bijve t� Amonit;
11	16	por kur Izraeli doli nga Egjipti dhe kap�rceu shkret�tir�n deri n� Detin e Kuq dhe arriti n� Kadesh,
11	17	i d�rgoi lajm�tar� mbretit t� Edomit p�r t`i th�n�: "T� lutem m� l�r t� kaloj n�p�r vendin t�nd"; por mbreti i Edomit nuk pranoi. I d�rgoi lajm�tar� edhe mbretit t� Moabit, por edhe ky nuk pranoi. K�shtu Izraeli mbeti n� Kadesh.
11	18	Duke ecur pastaj n�p�r shkret�tir�, shkoi rreth vendit t� Edomit dhe vendit t� Moabit e arriti n� lindje t� vendit t� Moabit; dhe ngriti kampin e tij matan� Arnonit, pa hyr� t� territorin e Moabit, sepse Arnoni p�rfaq�son kufirin e Moabit.
11	19	Pastaj Izraeli i d�rgoi lajm�tar� Sihonit, mbretit t� Amorejve, dhe t� Heshbonit, dhe i tha: "T� lutemi, na l�r t� kalojm� n�p�r vendin t�nd p�r t� arritur n� tonin".
11	20	Por Sihoni nuk pati besim ta l�r� t� kaloj� Izraelin n�p�r territorin e tij; p�rkundrazi Sihoni i mblodhi gjith� njer�zit e tij t� cil�t u vendos�n n� Jahats dhe luftoi kund�r Izraelit.
11	21	Por Zoti, Per�ndia i Izraelit e dha Sihonin dhe gjith� njer�zit e tij n� duart e Izraelit, q� i mundi; k�shtu Izraeli pushtoi t�r� vendin e Amorejve, q� banonin n� at� krahin�;
11	22	pushtoi t�r� territorin e Amorejve, nga Arnoni n� Jabok dhe nga shkret�tira deri n� Jordan.
11	23	Dhe tani q� Zoti, Per�ndia i Izraelit, ka d�buar Amorejt� p�rpara popullit t� Izraelit, ti d�sh�ron t� zot�rosh vendin e tyre?
11	24	A nuk zot�ron ti at� q� Kemoshi, zoti yt, t� ka dh�n� n� zot�rim? K�shtu edhe ne do t� zot�rojm� vendin e atyre q� Zoti ka d�buar para nesh.
11	25	Mos je ti, vall�, m� i mir� se Balaku, bir i Tsiporit dhe mbret i Moabit? A pati ndofta mosmarr�veshje me Izraelin, apo i b�ri luft�?
11	26	Kaluan treqind vjet q� Izraeli banon n� Heshbon dhe n� fshatrat e tij p�rreth, n� Aroer dhe n� fshatrat e tij p�rreth dhe n� t� gjitha qytetet mbi brigjet e Arnonit; pse nuk ja keni marr� gjat� k�saj kohe?
11	27	Prandaj un� nuk t� kam b�r� asnj� padrejt�si dhe ti sillesh keq me mua duke m� b�r� luft�. Zoti, gjyqtari, le t� vendos� sot drejt�sin� midis bijve t� Izraelit dhe bijve t� Amonit!".
11	28	Por mbreti i bijve t� Amonit nuk mori parasysh fjal�t q� Jefteu i kishte d�rguar.
11	29	At�her� Fryma e Zotit erdhi mbi Jefteun dhe ai kaloi n�p�r Galaadin dhe Manasin, arriti n� Mitspah t� Galaadit dhe q� k�tej l�vizi kund�r bijve t� Amonit.
11	30	Jefteu lidhi nj� kusht me Zotin dhe tha: "N� rast se ti m� jep n� duart e mia bijt� e Amonit,
11	31	�far� t� dal� nga dyert e sht�pis� sime p�r t� m� pritur kur t� kthehem fitimtar nga bijt� e Amonit, do t`i p�rkas� Zotit dhe un� do t`ia ofroj si olokaust".
11	32	K�shu Jefteu marshoi kund�r bijve t� Amonit p�r t`u b�r� luft�, dhe Zoti ia dha n� dor�.
11	33	Ai i mundi duke b�r� nj� masak�r t� madhe, nga Aroeri deri n� drejtim t� Minithit (duke u marr� nj�zet qytete) dhe deri n� Abel-Keramim. K�shtu bijt� e Amonit u posht�ruan p�rpara bijve t� Izraelit.
11	34	Pastaj Jefteu u kthye n� sht�pin� e tij, n� Mitspah; dhe ja q� i doli p�r ta pritur e bija me dajre dhe valle. Ajo ishte bija e vetme e tij, sepse ai nuk kishte djem ose vajza t� tjera.
11	35	Sa e pa, grisi rrobat e tij dhe tha: "Oh, bija ime, ti po m� b�n shum� fatkeq, ti po m� sjell mjerim! Un� i kam dh�n� fjal�n Zotit dhe nuk mund t� t�rhiqem".
11	36	Ajo i tha: "O at�, n� rast se i ke dh�n� fjal�n Zotit, vepro me mua simbas fjal�ve q� kan� dal� nga goja jote, sepse Zoti ta mori hakun me armiqt� e tu, bijt� e Amonit".
11	37	Pastaj i tha t� atit: "T� m� lejohet kjo e drejt�: lerm� t� lir� dy muaj, n� m�nyr� q� t� sillem n�p�r male duke qar� virgj�rin� time me shoqet e mia".
11	38	Ai iu p�rgjegj: "Shko!". Dhe e la t� shkonte p�r dy muaj. K�shtu ajo shkoi me shoqet e saj dhe qau nd�r male virgj�rin� e saj.
11	39	Mbas dy muajsh ajo u kthye tek i ati; dhe ai veproi me t� simbas kushtit q� kishte lidhur. Ajo nuk kishte njohur burr�. K�shtu u b� zakon n� Izrael
11	40	q� bijat e Izraelit t� shkojn� �do vit e t� qajn� bij�n e Jefteut, Galaaditit, kat�r dit� me radh�.
12	1	Njer�zit e Efraimit u mblodh�n, kaluan n� Tsafon dhe i than� Jefteut: "Pse shkove t� luftosh kund�r bijve t� Amonit dhe nuk na thirre t� vinin bashk� me ty? Ne do t`i v�m� zjarrin sht�pis� sate bashk� me ty brenda".
12	2	Jefteu iu p�rgjegj atyre: "Un� dhe populli im kemi pasur nj� grindje t� madhe me bijt� e Amonit; dhe kur ju k�rkova ndihm� nuk m� liruat nga duart e tyre.
12	3	K�shtu, duke par� se nuk m� vinit n� ndihm�, vura n� rrezik jet�n time dhe marshova kund�r bijve t� Amonit, dhe Zoti m`i dha n� duart e mia. Pse, pra, jeni ngritur sot kund�r meje p�r t� m� luftuar?".
12	4	Pastaj Jefteu mblodhi t�r� njer�zit e Galaadit dhe u ndesh me Efraimin; dhe njer�zit e Galaadit e mund�n Efraimin, sepse k�ta thonin: "Ju Galaadit�t jeni ikanak� t� Efraimit n� mes t� Efraimit dhe n� mes t� Manasit!".
12	5	Njer�zit e Galaadit zun� vat� e Jordanit para se t� arrinin ata t� Efraimit; k�shtu kur ndonje nga ikanak�t e Efraimit thoshte: "M lini t� kaloj", njer�zit e Galaadit e pyesnin: "A je ti nj� Efraimit?". N� rast se ai p�rgjigjej: "Jo", Galaadit�t i thonin:
12	6	"At�her� thuaj Shiboleth; n� rast se ai thoshte "Shiboleth", sepse nuk mund ta shqiptonte si duhet, e kapnin dhe e vrisnin pran� vaut t� Jordanit. N� at� koh� u vran� n� k�t� m�nyr� dyzet e dy mij� njer�z t� Efraimit.
12	7	Jefteu ushtroi funksionin e gjyqtarit gjasht� vjet me radh�. Pastaj Jefteu, Galaaditi, vdiq dhe u varros n� nj� nga qytetet e Galaadit.
12	8	Mbas tij gjyqtar i Izraelit u b� Ibtsani nga Betlemi.
12	9	Ai pati tridhjet� bij; martoi tridhjet� bijat e tij dhe solli nga jasht� tridhjet� vajza p�r bijt� e tij. Qe gjyqtar i Izraelit shtat� vjet me radh�.
12	10	Pastaj Ibtsani vdiq dhe u varros n� Betlem.
12	11	Mbas tij gjyqtar i Izraelit u b� Eloni, Zabulonit; qe gjyqtar i Izraelit dhjet� vjet me radh�.
12	12	Pastaj Eloni, Zabulonit, vdiq dhe e varros�n n� Ajalon, n� vendin e Zabulonit.
12	13	Mbas tij qe gjyqtar i Izraelit Abdoni, bir i Hilelit, Pirathoniti.
12	14	Ai pati dyzet bij dhe tridhjet� nipa, q� u hipnin shtat�dhjet� gomar�ve t� vegj�l. Ai qe gjyqtar i Izraelit tet� vjet me radh�.
12	15	Pastaj Abdoni, bir i Hilelit, Pirathoniti, vdiq dhe e varros�n n� Pirathon, n� vendin e Efraimit, n� krahin�n malore t� Amalekut.
13	1	Bijt� e Izraelit filluan p�rs�ri t� b�jn� at� q� �sht� e keqe p�r syt� e Zotit, dhe Zoti i dha n� duart e Filistejve p�r dyzet vjet.
13	2	Ishte nj� njeri nga Tsorahu, prej familjes s� Danit�ve, q� quhej Manoah; gruaja e tij ishte shterp� dhe nuk kishte f�mij�.
13	3	Engj�lli i Zotit iu shfaq k�saj gruaje dhe i tha: "Ja, ti je shterp� dhe nuk ke f�mij�, por ke p�r t� mbetur me barr� dhe do t� pjell�sh nj� f�mij�.
13	4	Prandaj ruhu se pi ver� o pije deh�se, dhe mos ha asnj� gj� t� papast�r.
13	5	Sepse ti do t� mbetesh me barr� dhe do t� pjell�sh nj� djal�, mbi kok�n e t� cilit nuk do t� kaloj� brisku, sepse f�mija do t� jet� nj� Nazireo kushtuar Per�ndis� q� n� barkun e n�nes s� tij; ai do t� filloj� ta �liroj� Izraelin nga duart e Filistejve".
13	6	At�her� gruaja shkoi t`i thot� bashk�shortit t� saj: "Nj� njeri i Per�ndis� erdhi tek un�; pamja e tij ishte si ajo e Engj�llit t� Per�ndis�, me t� v�rtet� e frikshme. Un� nuk e pyeta se nga vinte, dhe ai nuk m� tha emrin e tij;
13	7	por m� tha: "Ja, ti do t� mbetesh me barr� dhe do t� pjell�sh nj� djal�; prandaj tani mos pi ver� as pije deh�se, dhe mos ha asgj� t� papast�r, sepse f�mija do t� jet� nj� Nazireo i kushtuar Per�ndis� q� n� barkun e n�n�s s� tij deri n� dit�n e vdekjes s� tij"".
13	8	At�her� Manoahu iu lut me t� madhe Zotit dhe i tha: "O Zot, t� lutem q� njeriu i Per�ndis� i d�rguar prej teje t� kthehet p�rs�ri pran� nesh dhe t� na m�soj� se �far� duhet t� b�jm� me f�mij�n q� ka p�r t� lindur".
13	9	Per�ndia e d�gjoi z�rin e Manoahut; dhe Engj�lli i Per�ndis� u kthye p�rs�ri te gruaja, nd�rsa ajo ndodhej n� ar�, por burri i saj Manoah nuk ishte me t�.
13	10	Dhe gruaja me t� shpejt� shkoi t� informoj� bashk�shortin e saj dhe i tha: "Ja, m`u shfaq ai burr�, q� erdhi tek un� pardje".
13	11	At�her� Manoahu u ngrit dhe ndoqi gruan e tij dhe, kur arrit�n tek ai njeri, i tha: "Ti je ai njeri q� i foli k�saj gruaje?". Ai u p�rgjegj: "Jam un�".
13	12	Por Manoahu tha: "Kur t� realizohet fjala jote, cili duhet t� jet� stili i jet�s s� djalit dhe �`duhet t� b�j�?".
13	13	Engj�lli i Zotit iu p�rgjegj Manoahut: "Gruaja duhet t� ket� kujdes p�r t� gjitha ato q� i thash�.
13	14	T� mos haj� asnj� nga prodhimet e rrushit, t� mos pij� ver� a pije deh�se, dhe t� mos haj� asnj� gj� t� papast�r; t� ket� parasysh t� gjitha porosit� q� i kam urdh�ruar".
13	15	At�her� Manoahu i tha Engj�llit t� Zotit: "Na lejo t� t� mbajm� dhe t� t� p�rgatisim nj� kec!".
13	16	Engj�lli i Zotit iu p�rgjegj Manoahut me k�to fjal�: "Edhe sikur t� m� mbash nuk do ta ha ushqimin t�nd; por n� rast se ti d�shiron t� b�sh nj� olokaust, ofroja Zotit". (Manoahu nuk e dinte se ai ishte Engj�lli i Zotit).
13	17	Pastaj Manoahu i tha Engj�llit t� Zotit: "Cili �sht� emri yt q� t� realizohen fjal�t e tua, ne t� kemi mund�si t� t� nderojm�?".
13	18	Engj�lli i Zotit iu p�rgjegj: "Pse vall� k�rkon t� m�sosh emrin tim? Ai �sht� i mrekulluesh�m".
13	19	K�shtu Manoahu mori kecin dhe blatimin e ushqimit dhe ia ofroi Zotit mbi gurin. At�her� Engj�lli b�ri nj� mrekulli, nd�rsa Manoahu dhe e shoqja shikonin;
13	20	ashtu si flaka ngjitej nga altari n� qiell, Engj�lli i Zotit u ngjit me flak�n e altarit. Duke par� k�t�, Manoahu bashk� me gruan e tij ran� p�rmbys p�r tok�.
13	21	Engj�lli i Zotit nuk iu shfaq m� as Manoahut, as bashk�shortes s� tij. At�her� Manoahu kuptoi se ai ishte Engj�lli i Zotit.
13	22	Manoahu i tha pastaj bashk�shortes s� tij: "Ne me siguri do t� vdesim, sepse pam� Per�ndin�".
13	23	Por e shoqja i tha: "Po t� kishte dashur me t� v�rtet� vdekjen ton�, Zoti nuk do t� kishte pranuar nga duart tona olokaustin dhe blatimin e ushqimit, as do t� na kishte treguar t�r� k�to gj�ra, dhe tani nuk do t� b�nte q� t� d�gjonim gj�ra si k�to".
13	24	Pastaj gruaja lindi nj� djal� t� cilit ia vun� emrin Sanson. F�mija u rrit dhe Zoti e bekoi.
13	25	Fryma e Zotit filloi t� l�viz� mbi t� n� kampin e Danit, midis Tsorahut dhe Eshtaolit.
14	1	Sansoni zbriti n� Timnah dhe aty pa nj� grua midis bijave t� Filistejve.
14	2	Kur u kthye n� sht�pi, foli p�r t� me t� atin dhe t� �m�n, duke u th�n�: "Pash� n� Timnah nj� fem�r midis bijave t� Filistejve; ma merrni p�r grua".
14	3	Babai dhe n�na e tij i than�: "A nuk ka vall� nj� grua midis bijave t� v�llez�rve t� tu n� gjith� popullin ton�, q� ti t� shkosh t� marr�sh nj� grua midis Filistejve t� parrethprer�?". Por Sansoni iu p�rgjegj atit t� tij me k�to fjal�: "Merrma at�, sepse m� p�lqen".
14	4	Por i ati dhe e �ma nuk e dinin se kjo vinte nga Zoti dhe q� Sansoni k�rkonte nj� rast kund�r Filistejve. N� at� koh�, Filistejt� sundonin n� Izrael.
14	5	Pastaj Sansoni zbriti me t� atin dhe me t� �m�n n� Timnah; sapo arrit�n n� vreshtat e Timnahut, nj� luan i vog�l u doli p�rpara duke ul�ritur.
14	6	At�her� Fryma e Zotit zbriti n� m�nyr� t� fuqishme mbi t� dhe ai, pa pasur asgj� n� dor�, e shqeu luanin, ashtu si shqyhet nj� kec; por nuk i tha asgj� atit dhe n�nes s� tij p�r at� q� kishte b�r�.
14	7	Pastaj zbriti dhe i foli gruas, dhe ajo i p�lqeu Sansonit.
14	8	Mbas disa dit�sh ai u kthye p�r ta marr� me vete dhe doli nga rruga p�r t� par� skeletin e luanit; dhe ja, n� trupin e luanit kishte nj� mori blet�sh dhe mjalt�.
14	9	Ai mori pak mjalt� n� dor� dhe filloi ta haj� nd�rsa po ecte; kur arriti tek i ati dhe tek e �ma, u dha edhe atyre dhe ata e h�ngr�n; por nuk u tha q� e kishte marr� mjaltin nga trupi i luanit.
14	10	Pastaj i ati zbriti tek ajo grua, dhe aty Sansoni shtroi nj� gosti si� e kishin zakon t� rinjt�.
14	11	Dhe ndodhi q�, kur nj�r�zit e pan� vendit, ata mor�n tridhjet� shok�, q� t� rrinin bashk� me t�.
14	12	Sansoni u tha atyre: "Un� do t`ju propozoj nj� gj�z�; n� rast se ju arrini t� gjeni shpjegimin e saj t� ma njoftoni brenda shtat� dit�ve t� gostis�, do t`ju jap tridhjet� tunika dhe tridhjet� nd�rresa rrobash;
14	13	por n� rast se nuk mund t� ma shpjegoni, do t� m� jepni mua tridhjet� tunika dhe tridhjet� nd�rresa rrobash".
14	14	Ata iu p�rgjegj�n: "Propozo gj�z�n t�nde, q� ta d�gjojm�". Ai u tha atyre: "Nga gllab�ruesi doli ushqimi, dhe nga i forti doli e �mbla". Tri dit� me radh� ata nuk arrit�n ta shpjegojn� gj�z�n.
14	15	Dit�n e shtat� i than� bashk�shortes s� Sansonit: "Mbushja mendjen burrit t�nd q� t� na shpjegoj� gj�z�n; ndryshe do t� t� djegim ty dhe do t`i v�m� flak�n sht�pis� s� atit t�nd. A na keni ftuar p�r t� na zhveshur? Vall� a s`�sht� ashtu?".
14	16	Gruaja e Sansonit qau para tij dhe i tha: "Ti ke vet�m urrejtje ndaj meje dhe nuk m� do; ti u propozove nj� gj�z� bijve t� popullit tim, por nuk ia shpjegova as atit tim; as n�n�s sime, pse duhet t� ta shpjegoj ty?".
14	17	Ajo qau para tij gjat� shtat� dit�ve t� fest�s. K�shtu dit�n e shtat� Sansoni ia shpjegoi, sepse e m�rziste; pastaj ua shpjegoi gj�z�n bijve t� popullit t� saj.
14	18	Njer�zit e qytetit, dit�n e shtat�, para se t� per�ndonte dita, i than� Sansonit: "A ka gj� m� t� �mb�l se mjalti? A ka gj� m� t� fort� se luani?". Dhe ai iu p�rgjegj atyre: "Po t� mos kishit l�ruar me m�shqerr�n time, nuk do ta kishit zgjidhur gj�z�n time".
14	19	At�her� Fryma e Zotit erdhi mbi t� n� m�nyr� t� fuqishme, dhe ai zbriti deri n� Ashkelon, vrau tridhjet� njer�z nga ata, mori pla�kat e tyre dhe u dha nd�rresat e rrobave atyre q� e kishin shpjeguar gj�z�n. K�shtu zem�rimi i tij u ndez; pastaj ai u ngjit p�rs�ri n� sht�pin� e t� atit.
14	20	Por gruan e Sansonit ia dhan� shokut t� tij, q� kishte qen� shoku i tij m� i mir�.
15	1	Mbas nj� far� kohe, kur korret gruri, Sansoni shkoi t� vizitoj� t� shoqen, duke pasur me vete nj� kec, dhe tha: "Dua t� hyj n� dhom� te gruaja ime". Por i ati i saj nuk e lejoi t� hyj�,
15	2	dhe i tha: "Mendoja pik�risht q� ti e urren, prandaj ia dhash� shokut t�nd; a nuk �sht� m� e bukur motra e saj m� e vog�l? Merre, pra, n� vend t� saj".
15	3	Sansoni iu p�rgjegj atyre: "K�t� her� nuk do t� kem asnj� faj ndaj Filistejve n� rast se do t`u b�j ndonj� t� keqe".
15	4	K�shtu Sansoni shkoi dhe kapi treqind dhelpra; pastaj mori pishtar�, i ktheu dhelprat bisht m� bisht dhe i vuri nga nj� pishtar midis dy bishtave.
15	5	Pastaj ndezi pishtar�t dhe i la dhelprat t� iknin n�p�r fushat e grurit t� Filistejve, dhe dogji demetet dhe grurin akoma n� k�mb� madje edhe vreshtat dhe ullishtat.
15	6	At�her� Filistejt� pyet�n: "Kush e b�ri k�t�?". Muarr�n k�t� p�rgjigje: "Sansoni, dh�ndri i burrit t� Timnahut, sepse ky mori gruan dhe ia dha si bashk�shorte shokut t� tij". K�shtu Filistejt� u ngrit�n dhe i vun� flak�n asaj dhe atit t� saj.
15	7	Sansoni u tha atyre: "Me qen� se keni b�r� k�t� gj�, un� do t� hakmerrem sigurisht kund�r jush dhe pastaj do t� rri".
15	8	K�shtu i goditi n� m�nyr� t� pam�shirshme, duke b�r� k�rdi t� madhe. Pastaj zbriti dhe qendroi n� shpell�n e shk�mbit t� Etamit.
15	9	At�her� Filistejt� dol�n, ngrit�n kampin e tyre n� Juda dhe u shtrin� deri n� Lehi.
15	10	Njer�zit e Jud�s u than� atyre: "Pse dol�t kund�r nesh?". Ata iu p�rgjigj�n: "Dol�m p�r t� kapur Sansonin dhe p�r t`i b�r� atij at� q� ai na ka b�r� neve".
15	11	At�her� tre mij� burra t� Jud�s zbrit�n n� shpell�n e shk�mbit t� Etamit dhe i than� Sansonit: "Nuk e di q� Filistejt� na sundojn�? �far� na b�re k�shtu?". Ai u p�rgjegj k�shtu: "At� q� m� b�n� mua, un� ua b�ra atyre".
15	12	Ata i than�: "Ne kemi zbritur q� t� t� kapim dhe t� t� dor�zojm� n� duart e Filistejve". Sansoni u p�rgjegj: "Betohuni q� ju nuk do t� m� vrisni".
15	13	At�her� ata i fol�n duke th�n�: "Jo, vet�m do t� t� lidhim dhe do t� t� dor�zojm� n� duart e tyre; por me siguri nuk do t� t� vrasim". K�shtu e lidh�n me dy litar� t� rinj dhe e nxor�n nga shpella.
15	14	Kur arriti n� Lehi, Filistejt� i dol�n p�rpara me klithma g�zimi; por Fryma e Zotit erdhi fuqish�m mbi t� dhe litar�t q� kishte n� krah� u b�n� si fije liri q� digjen; dhe lidhjet i ran� nga duart.
15	15	Gjeti pastaj nj� nofull gomari akoma t� fresk�t, shtriu dor�n dhe e kapi; me t� vrau nj� mij� njer�z.
15	16	At�her� Sansoni tha: "Me nj� nofull gomari, pirgje mbi pirgje! Me nj� nofull gomari vrava nj� mij� njer�z".
15	17	Kur mbaroi s� foluri hodhi nofull�n dhe e quajti at� vend Ramath-Lehi.
15	18	Pastaj pati nj� etje t� madhe dhe k�rkoi ndihm�n e Zotit, duke th�n�: "Ti lejove k�t� �lirim t� madh me dor�n e sh�rb�torit t�nd, por a duhet t� vdes un� tani nga etja dhe t� bie n� duart e atyre q� nuk jan� rrethprer�?".
15	19	At�her� Per�ndia �au shk�mbin e lug�t q� ndodhet n� Lehi dhe doli uj� prej tij. Ai piu uj�, fryma i tij u gjall�rua dhe ai mori jet�. Prandaj e quajti k�t� burim En-Hakore; ajo ekziston n� Lehi edhe sot.
15	20	Sansoni qe gjyqtar i Izraelit p�r nj�zet vjet n� koh�n e Filistejve.
16	1	Pastaj Sansoni shkoi n� Gaza dhe aty pa nj� prostitut�, dhe hyri tek ajo.
16	2	Kur u than� atyre t� Gaz�s: "Sansoni erdhi k�tu", ata rrethuan vendin dhe q�ndruan n� prit� t�r� nat�n pran� port�s s� qytetit, duke mbajtur heshtje t� plot�, dhe than�: "N� t� gdhir� do ta vrasim".
16	3	Sansoni ndejti shtrir� deri n� mesnat�; pastaj n� mesnat� u ngrit, kapi kanatet e port�s s� qytetit dhe dy shtalkat e saj i shkuli nga vendi bashk� me shufrat prej hekuri, i ngarkoi mbi kurriz dhe i �oi n� maj� t� malit q� ndodhet p�rball� Hebronit.
16	4	Mbas k�saj ra n� dashuri me nj� grua nga lugina e Sorekut, q� quhej Delilah.
16	5	At�her� princat e Filistejve shkuan tek ajo dhe i than�: "B�je p�r vete dhe zbulo ku q�ndron t�r� ajo forc� e madhe e tij, n� m�nyr� q� ta mposhtim p�r ta lidhur dhe p�r ta n�nshtruar; pastaj do t� t� japim secili nj� mij� e nj�qind sikla argjendi.
16	6	K�shtu Delilah i tha Sansonit: "M� thuaj t� lutem, ku q�ndron forca jote e madhe dhe n� �far� m�nyre mund t� t� lidhin q� t� t� n�nshtrojn�".
16	7	Sansoni iu p�rgjegj: "N� rast se m� lidhin me shtat� tela t� fresk�ta, jo akoma t� thara, t� harkut, un� do t� b�hem i dob�t dhe do t� jem si gjith� burrat e tjer�".
16	8	At�her� princat e Filistejve i suall�n shtat� tela t� fresk�ta harku, jo akoma t� thata, dhe ajo e lidhi me k�to tela.
16	9	Mir�po kishte njer�z q� rrinin n� prit� pran� saj, n� nj� dhom� t� br�ndshme. Ajo i tha: "Sansone, Filistejt� i ke mbi kok�!". Por ai i k�puti litar�t, ashtu si k�putet nj� fije shtupe kur ndjen zjarrin. K�shtu e fshehta e forc�s s� tij mbeti e panjohur.
16	10	Pastaj Delilah i tha Sansonit: "Ja, je tallur me mua dhe m� ke treguar g�njeshtra; por tani, t� lutem, m� thuaj se me �far� gj� mund t� lidhesh".
16	11	Ai iu p�rgjegj: "N� qoft� se m� lidhin me litar� t� rinj q� nuk kan� qen� p�rdorur kurr�, un� do t� b�hem i dob�t dhe do t� jem si �far�do burr� tjet�r".
16	12	Prandaj Delilah mori litar� t� rinj, e lidhi dhe i tha: "Sanson, Filistejt� i ke mbi kok�". Dhe kishte njer�z n� prit� n� dhom�n e brendshme. Ai i k�puti litar�t q� kishte n� krah� si t� ishin penj.
16	13	At�her� Delilah i tha Sansonit: "Deri tani je tallur me mua dhe m� ke th�n� g�njeshtra; tregom� me se mund t� lidhesh". Dhe ai iu p�rgjegj: "Mjafton t� thur�sh shtat� g�rshetat e kok�s sime me maj�n e tezgjahut".
16	14	Ajo i thuri dhe i fiksoi n� shulin e tezgjahut pastaj i tha: "Sanson, Filistejt� i ke mbi kok�". Por ai u zgjua nga gjumi dhe shkuli shulin nga tezgjahu dhe nga maja.
16	15	At�her� ajo i tha: "Si mund t� m� thuash: "T� dua", kur zemra jote nuk �sht� me mua? Tri her� me radh� je tallur me mua dhe nuk m� ke treguar ku q�ndron forca jote e madhe".
16	16	Tani, me qen� se ajo e bezdiste �do dit� me fjal�t e saj dhe e nxiste me ngulm, ai u zem�rua p�r vdekje,
16	17	dhe ia �eli asaj t�r� zemr�n, duke i th�n�: "Kurr� nuk ka kaluar brisku mbi kok�n time, sepse jam nj� Nazireo i Per�ndis�, qysh n� barkun e n�nes sime; po t� rruhesha, forca ime do t� ikte, do t� b�hesha i dob�t dhe i nj�llojt� si gjith� burrat e tjer�".
16	18	Kur Delilah u bind q� ai ia kishte �elur plot�sisht zemr�n, d�rgoi t� th�rrasin princat e Filistejve dhe u d�rgoi k�to fjal�: "Ejani lart k�t� radh� se ai ma hapi t�r� zemr�n e tij". At�her� princat
16	19	Pastaj ajo e vuri n� gjum� mbi gjunj�t e saj, thirri nj� njeri q� i rrovi t� shtat� g�rshetat t� kok�s s� Sansonit; pastaj filloi ta trajtoj keq, dhe fuqia e tij e la.
16	20	At�her� ajo i tha: "Sanson, Filistejt� i ke mbi kok�". Ai u zgjua nga gjumi dhe tha: "Un� do t`ia dal si her�t e tjera, do t� shpengohem". Por nuk e dinte q� Zoti e kishte braktisur.
16	21	Dhe Filistejt� e zun� dhe i nxor�n syt�; e zbrit�n n� Gaza dhe e lidh�n me zinxhir� prej bronzi. Dhe e vun� t� rrotulloj� mokr�n n� burg.
16	22	Nd�kaq flok�t e kok�s, mbasi u rruan, filluan p�rs�ri t� rriten.
16	23	Princat e Filistejve u mblodh�n p�r t`i paraqitur nj� flijim t� madh Dagonit, per�ndis� s� tyre, dhe p�r t`u g�zuar. Ata thonin: "Per�ndia yn� na ka dh�n� n� dor� Sansonin, armikun ton�".
16	24	Kur populli e pa, filloi t� lavd�roj� per�ndin� e vet dhe t� thot�: "Per�ndia yn� na dha n� dor� armikun ton�, at� q� shkat�rronte vendin ton� dhe q� ka vrar� aq shum� njer�z tan�".
16	25	K�shtu n� g�zimin e zemr�s s� tyre, ata than�: "Silleni Sansonin q� t� d�frehemi me t�!". E nxorr�n Sansonin nga burgu dhe ai b�ri karagjozll�qe para tyre. Pastaj e vun� midis shtyllave.
16	26	At�her� Sansoni i tha f�mij�s, q� e mbante prej dore: "L�rm� t� prek shtyllat mbi t� cilat qendron sht�pia,
16	27	q� t� mund t� mb�shtetem n� to". Sht�pia ishte pot me burra dhe gra; aty ndodheshin t�r� princat e Filistejve, dhe mbi �ati tre mij� veta, burra e gra, q� shikonin Sansonin nd�rsa ky b�nte pala�on.
16	28	At�her� Sansoni k�rkoi ndihm�n e Zotit dhe tha: "O Zot, o Zot, t� lutem mos m� harro! M� jep forc�n e nevojshme p�r k�t� her� vet�m, o Per�ndi q� t� hakmerrem me Filistejt� me nj� goditje t� vetme, p�r shkak t� humbjes s� dy syve t� mi".
16	29	Pastaj Sansoni kapi dy shtyllat qendrore, q� mbanin tempullin, dhe u mb�shtet tek ato, tek njera me dor�n e djatht� dhe tek tjetra me dor�n e majt�;
16	30	pastaj Sansoni tha: "Le t� vdes bashk� me Filistejt�!". U p�rkul pastaj me t� gjith� forc�n e tij, dhe sht�pia u shemb mbi princat dhe mbi gjith� popullin q� ndodhej brenda; dhe qen� m� shum� ata q� ai vrau duke vdekur se ata q� kishte vrar� kur qe gjall�.
16	31	Pastaj v�llez�rit e tij dhe t�r� sht�pia e atit t� tij zbrit�n dhe e mor�n; dhe e �uan ta varrosin midis Tsorahut dhe Eshtaolit, n� varrin e Manoahut, t� atit t� tij. Ai qe gjyqtar i Izraelit nj�zet vjet me radh�.
17	1	N� krahin�n malore t� Efraimit ishte nj� njeri q� quhej Mikah.
17	2	Ai i tha n�nes s� tij: "Nj� mij� e nj�qind siklat prej argjendi q� t� kan� marr� dhe p�r t� cilat ke th�n� nj� mallkim, q� e d�gjova me vesh�t e mi, ja, i kam un�; ato para i kisha marr� un�". N�na e tij tha: "Im bir qoft� i bekuar nga Zoti!".
17	3	K�shtu ai ia ktheu n�nes s� tij t� nj� mij� e nj�qind siklat prej argjendi dhe e �ma tha: "Un� ia shenjt�roj plot�sisht nga dora ime k�t� argjend Zotit p�r birin tim, p�r ta b�r� nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur dhe nj� figur� me derdhje prandaj po ta kthej tani".
17	4	Pas kthimit t� argjendit n�nes s� tij, e �ma mori dyqind sikla argjendi dhe ia dha shkrir�sit, i cili b�ri nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur dhe nj� figur� me derdhje metali; dhe k�to u vendos�n n� sht�pin� e Mikahut.
17	5	K�shtu ky njeri, Mikahu, pati nj� sht�pi per�ndish; b�ri nj� efod dhe nj� sht�pi idhujsh, dhe shenjt�roi nj� nga bijt� e tij q� i sh�rbente ai prift.
17	6	N� at� koh� nuk kishte mbret n� Izrael; secili b�nte at� q� i dukej e drejt� n� syt� e tij.
17	7	Ishte nj� i ri nga Betlemi i Jud�s, nga familja e Jud�s, i cili ishte Levit dhe banonte n� at� vend si i huaj.
17	8	Ky njeri u nis nga qyteti i Betlemit t� Jud�s p�r t`u vendosur aty ku mund t� gjente nj� vend; duke ecur arriti n� krahin�n malore t� Efraimit, n� sht�pin� e Mikahut.
17	9	Mikahu e pyeti: "Nga po vjen?". Ai u p�rgjegj: "Jam nj� Levit nga Betlemi i Jud�s dhe jam duke k�rkuar nj� vend ku mund t� vendosem".
17	10	Mikahu i tha: "Rri me mua, dhe b�hu ati dhe prifti im; do t� t� jap dhjet� sikla argjendi �do vit, rroba dhe ushqim". At�her� Leviti hyri.
17	11	K�shtu Leviti pranoi t� rrinte me at� njeri, q� e trajtoi t� riun sikur t� ishte nj� nga bijt� e tij.
17	12	Mikahu e shenjt�roi Levitin; i riu i sh�rbeu si prift dhe u vendos n� sht�pin� e Mikahut.
17	13	Pastaj Mikahu i tha: "Tani e di q� Zoti do t� m� b�j� t� mira, sepse kam nj� Levit q� m� sh�rben si prift".
18	1	N� at� koh� nuk kishte mbret n� Izrael; po n� k�t� koh� fisi i Danit�ve k�rkonte p�r vete nj� territor p�r t`u vendosur, sepse deri n� ato dit� nuk i ishte caktuar asnj� trash�gimi midis fiseve t� Izraelit.
18	2	Bijt� e Danit d�rguan, pra, te Tsorahu dhe te Eshtaoli pes� burra trima, q� p�rfaq�sonin t�r� fisin e tyre, p�r t� v�zhguar dhe p�r t� kontrolluar vendin; dhe u than� atyre: "Shkoni t� v�zhgoni vendin!". K�shtu ata arrit�n n� krahin�n malore t� Efraimit, n� sht�pin� e Mikahut, dhe e kaluan nat�n aty.
18	3	Nd�rsa ishin pran� sht�pis� s� Mikahut, njoh�n z�rin e t� riut Levit; at�her� ata hyn� n� sht�pi dhe e pyet�n: "Kush t� solli k�tu? �far� b�n n� k�t� vend? �far� ke ti k�tu?".
18	4	Ai iu p�rgjegj: "Mikahu m� ka b�r� k�t� dhe at�; m� mori n� sh�rbim t� tij dhe un� jam prifti i tij".
18	5	At�her� ata i than�: "Pyet, pra, Per�ndin� q� t� dim� n� se rruga q� kemi nisur do t� jet� e mbar�".
18	6	Prifti iu p�rgjegj: "Shkoni n� paqe; rruga q� b�ni kryhet n�n shikimin e Zotit".
18	7	K�shtu t� pes� burrat u nis�n dhe arrit�n n� Laish, pan� q� populli q� banonte aty b�nte nj� jet� t� sigurt, simbas zakoneve t� atyre t� Sidonit, nj� jet� t� qet� dhe t� sigurt, sepse nuk kishte njeri
18	8	Pastaj u kthyen te v�llez�rit e tyre n� Tsorah dhe n� Eshtaol; dhe v�llez�rit i pyet�n ata: "�far� thoni?".
18	9	Ata u p�rgjigj�n: "Le t� ngrihemi dhe t� sulemi kund�r atyre njer�zve, sepse kemi par� vendin dhe �sht� me t� v�rtet� i mrekulluesh�m. Pse mbani nj� q�ndrim jo aktiv? Mos nguroni t� l�vizni p�r ta pushtuar vendin!
18	10	Kur t� arrini, keni p�r t� gjetur nj� popull t� sigurt dhe nj� vend t� gj�r�, sepse Per�ndiae ka dh�n� n� duart tuaja; �sht� nj� vend ku nuk mungon asgj� nga ajo q� �sht� mbi tok�".
18	11	At�her� gjasht�qind burra t� familjes s� Danit�ve u nis�n nga Tsorahu dhe nga Eshtoali, t� armatosur mir� p�r luft�.
18	12	Ata u ngjit�n dhe ngrit�n kampin e tyre n� Kirjath-Jearim, n� Jude; (prandaj ky vend, q� ndodhet prapa Kiriath-Jearimit, quhet edhe sot e k�saj dite kampi i Danit).
18	13	Q� k�tej kaluan n� krahin�n malore t� Efraimit dhe arrit�n n� sht�pin� e Mikahut.
18	14	At�her� t� pes� burrat, q� kishin shkuar t� v�zhgonin vendin e Laishit, filluan t`u thon� v�llez�rve t� tyre: "A e dini ju q� n� k�to sht�pi ka nj� efod, nj� sht�pi idhujsh, nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur
18	15	K�shtu ata u drejtuan nga ajo an�, arrit�n n� sht�pin� e Levitit t� ri, n� banes�n e Mikahut, dhe e p�rsh�ndet�n.
18	16	Nd�rsa t� gjasht�qind burrat e bijve t� Danit, t� armatosur mir� p�r luft�, rrinin para port�s,
18	17	pes� burrat q� kishin vajtur t� v�zhgonin vendin u ngjit�n lart, hyn� n� sht�pi, mor�n sh�mb�lltyr�n e gdhendur, efodin, sht�pin� e idhujve dhe figur�n prej metali t� shkrir�. Prifti rrinte para port�s bashk� me gjasht�qind njer�zit e armatosur mir� p�r luft�.
18	18	Kur k�ta hyn� n� sht�pin� e Mikahut dhe mor�n sh�mb�lltyr�n e gdhendur, efodin, sht�pin� e idhujve dhe figur�n prej metali t� shkrir�, prifti u tha atyre: "�`po b�ni k�shtu?".
18	19	Ata iu p�rgjegj�n: "Hesht, v�re dor�n mbi goj�, eja me ne, dhe do t� jesh p�r ne nj� at� dhe nj� prift. �`�sht� m� mir� p�r ty, t� jesh prifti i sht�pis� s� nj� njeriu t� vet�m apo t� jesh prifti i nj� fisi ose t� nj� familjeje n� Izrael?".
18	20	K�shtu prifti ndjeu nj� g�zim n� zemr�n e tij; mori efodin, sht�pin� e idhujve dhe sh�mb�lltyr�n e gdhendur dhe u bashkua me ata njer�z.
18	21	At�her� rifilluan marshimin, duke v�n� para f�mij�t, bag�tin� dhe orendit�.
18	22	Kur ishin larguar nga sht�pia e Mikahut, burrat q� banonin n� sht�pit� af�r asaj t� Mikahut u mblodh�n dhe ndoq�n bijt� e Danit.
18	23	U b�rtit�n pastaj bijve t� Danit. K�ta u kthyen dhe i than� Mikahut: "�far� ke q� ke mbledhur k�ta njer�z?".
18	24	Ai u p�rgjegj: "Mor�t me vete per�ndit� q� i kisha b�r� un� dhe priftin, dhe ik�t. Tani �`m� mbetet? Si mund t� m� thoni: "�far� ke?".
18	25	Bijt� e Danit i than�: "B�j q� z�ri yt t� mos d�gjohet m� prapa nesh, sepse njer�z t� zem�ruar mund t� hidhen mbi ju, dhe ti do t� humbje jet�n t�nde dhe at� t� familjes sate!".
18	26	Bijt� e Danit e vazhduan rrug�n e tyre; dhe Mikahu, kur pa se ata ishin m� t� fort� se ai, u kthye dhe shkoi n� sht�pin� e tij.
18	27	K�shtu ata, mbasi mor�n gj�rat q� kishte b�r� Mikahu dhe priftin q� kishte n� sh�rbim t� tij, arrit�n n� Laish, ku jetonte nj� popull q� rinte i qet� dhe i sigurt�; e vran� me shpat� dhe i vun� flak�n qytetit.
18	28	Nuk pati asnj� q� ta �lironte, sepse ndodhej larg Sidonit, dhe banor�t e tij nuk mbanin marr�dh�nie me njer�z t� tjer�. Ai ndodhej n� lugin�n q� zgjatej n� drejtim t� Beth-Rehobit. Pastaj Danit�t e rind�rtuan qytetin dhe banuan n� t�,
18	29	e quajt�n Dan, nga emri i Danit, ati i tyre, q� ishte bir i Izraelit; por m� par� qyteti quhej Laish.
18	30	Pastaj bijt� e Danit ngrit�n p�r vete sh�mb�lltyr�n e gdhendur; dhe Jonathani, bir i Gershomit, bir i Manasit, dhe bijt� e tij u b�n� prift�rinj t� fiseve t� Danit�ve deri dit�n e rob�rimit t� banor�ve t� vendit.
18	31	K�shtu ngrit�n p�r vete sh�mb�lltyr�n e gdhendur nga Mikahu, gjat� gjith� koh�s q� sht�pia e Per�ndis� mbeti n� Shiloh.
19	1	N� at� koh�, kur nuk kishte mbret n� Izrael, nj� Levit, q� banonte n� pjes�n m� t� lart� t� krahin�s malore t� Efraimit, mori si konkubin� nj� grua nga Betlemi i Jud�s.
19	2	Kjo konkubin� kreu nj� shkelje t� kuror�s kund�r tij dhe e la p�r t`u kthyer n� sht�pin� e atit t� saj n� Betlem t� Jud�s, ku qendroi kat�r muaj.
19	3	Burri i saj u ngrit dhe shkoi te ajo p�r t`i folur zemr�s s� saj dhe p�r ta kthyer n� sht�pi. Ai kishte marr� me vete sh�rb�torin e tij dhe dy gomar�. K�shtu ajo e �oi n� sht�pin� e atit t� saj; sa e pa, i ati i s� res� e priti t�r� g�zim.
19	4	Vjehrri i tij, i ati i s� res�, e mbajti dhe ai q�ndroi tri dit� me t�; k�shtu h�ngr�n e pin�, dhe e kaluan nat�n aty.
19	5	Dit�n e kat�rt u ngrit�n her�t n� m�ngjes dhe Leviti po b�hej gati t� nisej, por i ati i vajz�s s� re i tha dh�ndrit t� tij: "Ha di�ka q� t� mbahesh, pastaj shkoni".
19	6	K�shtu u ul�n bashk�, h�ngr�n dhe pin� njeri af�r tjetrit. Pastaj i ati s� res� i tha burrit t� saj: "T� lutem, prano ta kalosh nat�n k�tu, dhe zemra jote t� g�zohet".
19	7	Ai u ngrit p�r t� ikur, por i vjehrri nguli k�mb� aq shum� sa q� ai vendosi ta kaloj� nat�n aty.
19	8	Dit�n e pest� ai u ngrit her�t n� m�ngjes q� t� ikte; dhe i ati i s� res� i tha: "T� lutem, ngrohe zemr�n". K�shtu u ndal�n deri n� pasdite dhe q� t� dy h�ngr�n.
19	9	Kur ai njeri u ngrit p�r t� ikur bashk� me konkubin�n e tij dh� sh�rb�torin e tij, i vjehrri, i ati i s� res�, i tha: "Ja, ka filluar t� erret; t� lutem kaloje nat�n k�tu; shiko, dita �sht� duke mbaruar; kaloje k�tu nat�n dhe zemra jote t� g�zohet; nes�r do t� niseni her�t dhe do t� arrini n� sht�pi".
19	10	Por ai njeri nuk deshi ta kaloj� nat�n aty; k�shtu u ngrit, u nis dhe arriti p�rball� Jebusit, q� �sht� Jeruzalemi, me dy gomar�t e tij t� shaluar dhe me konkubin�n e tij.
19	11	Kur arrit�n pran� Jebusit, dita kishte kaluar t�r�sisht; sh�rb�tori i tha zotit t� tij: "Eja, t� lutem, t� hyjm� n� k�t� qytet t� Jebusejve dhe ta kalojm� nat�n aty".
19	12	I zoti iu p�rgjegj: "Jo, nuk do t� hyjm� n� nj� qytet t� huajsh q� nuk jan� bij t� Izraelit, por do t� shkojm� deri n� Gibeah".
19	13	Pastaj i tha sh�rb�torit t� tij: "Eja, t� arrijm� n� nj� nga k�to vende dhe ta kalojm� nat�n n� Gibeah ose n� Ramah".
19	14	K�shtu shkuan tutje dhe e vazhduan udh�timin; dhe dielli per�ndoi mbi ta pran� Gibeahut, q� �sht� pron� e Beniaminit.
19	15	Aty u kthyen p�r t� hyr� dhe p�r t� kaluar nat�n n� Gibeah. K�shtu Leviti hyri dhe u ndal n� sheshin e qytetit; por askush nuk i priti p�r t� kaluar nat�n n� sht�pin� e tij.
19	16	Pik�risht n� at� koh� nj� plak po kthehej n� mbr�mje nga puna e tij n� ara; ai ishte nga krahina malore e Efraimit dhe banonte si i huaj n� Gibeah, por njer�zit e vendit ishin Beniaminit�.
19	17	Me t� ngritur syt�, pa kalimtarin n� sheshin e qytetit. Plaku i tha: "Ku po shkon dhe nga po vjen?".
19	18	Leviti iu p�rgjegj: "Po shkojm� nga Betlemi i Jud�s n� drejtim t� pjes�s m� t� larg�t t� krahin�s malore t� Efraimit. Un� jam q� andej dhe kisha vajtur n� Betlem t� Jud�s; tani po shkoj n� sht�pin� e Zotit, por nuk ka njeri q� t� m� pres� n� sht�pin� e tij.
19	19	Megjithat� ne kemi kasht� dhe bar p�r gomar�t tan� dhe buk� e ver� p�r mua, p�r sh�rb�toren t�nde dhe p�r djalin q� �sht� bashk� me sh�rb�torin t�nd; nuk na mungon asgj�".
19	20	Plaku i tha: "Paqja qoft� me ty! Megjithat� m� lejo t� kujdesem p�r �do nevoj� q� ke; por ti nuk duhet ta kalosh nat�n n� shesh".
19	21	K�shtu e �oi n� sht�pin� e tij dhe u dha ushqim gomar�ve; udh�tar�t lan� k�mb�t, pastaj h�ngr�n dhe pin�.
19	22	Nd�rsa po k�naqeshin, disa njer�z t� qyteti, njer�z t� k�qij rrethuan sht�pin� i ran� port�s dhe i than� t� zotit plak t� sht�pis�: "Nxirre jasht� at� njeri q� ka hyr� n� sht�pin� t�nde, sepse duam ta njohim!".
19	23	Por i zoti i sht�pis� me t� dal� jasht�, u tha atyre: "Jo, v�llez�rit e mi, mos u sillni n� m�nyr� kaq t� keqe; ky njeri erdhi n� sht�pin� time, prandaj mos kryeni nj� posht�rsi t� till�!.
19	24	Ja ku jan� k�tu vajza ime e virgj�r dhe konkubina e k�tij njeriu; un� do t`i nxjerr jasht�, posht�rojini dhe b�ni at� q� mendoni; por mos kryeni kund�r k�tij njeriu nj� turp t� till�!".
19	25	Por ata njer�z nuk e d�gjuan. At�her� ai burr� mori konkubin�n e tij dhe ua nxori atyre; ata e njoh�n dhe e p�rdor�n t�r� nat�n deri n� m�ngjes; e lan� t� ik� vet�m kur filloi t� zbardh� dita.
19	26	Ndaj t� gdhir� kjo grua erdhi e u rr�zua para port�s s� sht�pis� t� njeriut pran� t� cilit rrinte burri i saj dhe mbeti aty deri sa u b� dit�.
19	27	N� m�ngjes burri i saj u ngrit, hapi port�n e sht�pis� dhe doli p�r t� vazhduar udh�timin e tij; dhe ja, konkubina e tij rrinte shtrir� te porta e sht�pis� me duart n� pragun e saj.
19	28	Ai i tha: "�ohu dhe eja t� shkojm�!". Por nuk mori asnj� p�rgjigje. At�her� burri e ngarkoi mbi gomarin dhe u nis�n p�r t`u kthyer n� sht�pin� e vet.
19	29	Me t� arritur n� sht�pi, kapi nj� thik�, mori konkubin�n e tij dhe e preu, gjymtyr� p�r gjymtyr�, n� dymb�dhjet� copa, q� i shp�rndau n� gjith� territorin e Izraelit.
19	30	Kushdo q� e pa k�t� tha: "Nuk ka ndodhur kurr� dhe nuk �sht� par� asnj� her� nj� gj� e till�, qysh prej koh�s q� bijt� e Izraelit dol�n nga vendi i Egjiptit e deri sot! Mbajeni parasysh k�t� gj�; k�shillohuni dhe flisni".
20	1	At�her� t�r� bijt� e Izraelit l�viz�n, nga Dani deri n� Beer-Sheba dhe n� vendin e Galaadit, dhe asambleja u mblodh si nj� njeri i vet�m p�rpara Zotit n� Mitspah.
20	2	Krer�t e t�r� popullit, e gjith� fiseve t� Izraelit u paraqit�n p�rpara asambles� s� popullit t� Per�ndis�; ishin kat�rqind mij� k�mb�sor�, t� aft� t� p�rdornin shpat�n.
20	3	(Dhe bijt� e Beniaminit d�gjuan q� bijt� e Izraelit ishin ngjitur n� Mitspah). At�her� bijt� e Izraelit than�: "Na tregoni, si u krye ky krim?".
20	4	At�her� Leviti, burri i gruas q� ishte vrar�, u p�rgjegj: "Un� kisha hyr� bashk� me konkubin�n time n� Gibeah t� Beniaminit p�r t� kaluar nat�n.
20	5	Por banor�t e Gibeahut u ngrit�n kund�r meje dhe rrethuan nat�n sht�pin� n� t� cil�n ndodhesha, dhe kjo p�r t� m� vrar�; por ata dhunuan p�rkundrazi konkubin�n time dhe ajo vdiq.
20	6	K�shtu un� mora konkubin�n time, e preva cop�-cop�, dhe e d�rgova n�p�r gjith� territorin e trash�gimis� s� Izraelit, sepse k�ta kryen nj� krim dhe nj� posht�rsi n� Izrael.
20	7	Dhe ja, tani t�r� ju, o bij t� Izraelit, jepni mendimin dhe k�shill�n tuaj".
20	8	At�her� t�r� populli u ngrit si nj� njeri i vet�m, duke th�n�: "Asnj� prej nesh nuk do t� kthehet n� �adr�n e tij, asnj� prej nesh nuk do t� kthehet n� sht�pin� e tij.
20	9	Dhe tani, ja se �`do t`i b�jm� Gibeahut: do t� shkojm� kund�r tij duke hedhur me short,
20	10	dhe do t� marrim nga t� gjitha fiset e Izraelit dhjet� njer�z mbi nj�qind, nj�qind mbi nj� mij� dhe nj� mij� mbi dhjet� mij�, t� cil�t do t� shkojn� t� k�rkojn� ushqime p�r popullin, me q�llim q� duke shkuar kund�r Gibeahut t� Beniaminit t� mund t`ia lajm� t� gjitha posht�rsit� q� ka kryer n� Izrael".
20	11	K�shtu t�r� burrat e Izraelit u mblodh�n kund�r atij qyteti, t� bashkuar si nj� njeri i vet�m.
20	12	Fiset e Izraelit d�rguan pastaj njer�z n� gjith� fisin e Beniaminit p�r t`i th�n�: "�`�sht� ky krim q� �sht� kryer nd�r ju?
20	13	Prandaj na dor�zoni ata njer�z, ata kriminel� q� jan� n� Gibeah, q� t`i vrasim dhe t� heqim t� keqen nga Izraeli". Por bijt� e Beniaminit nuk pranuan t� d�gjojn� z�rin e v�llez�rve t� tyre, t� bijve t� Izraelit.
20	14	Bijt� e Beniaminit madje u mblodh�n nga qytetet e tyre n� Gibeah p�r t� luftuar kund�r bijve t� Izraelit.
20	15	At� dit� bijt� e Beniaminit t� thirrur nga qytetet e tyre p�r t`u mbledhur ishin nj�zet e gjasht� mij� burra t� aft� p�r t� p�rdorur shpat�n, pa llogaritur banor�t e Gibeahut, q� arrinin n� shtat�qind burra t� zgjedhur.
20	16	Midis t�r� k�tyre njer�zve kishte shtat�qind burra t� zgjedhur, q� ishin m�ngjarash�. T�r� k�ta ishin t� aft� t� hidhnin nj� gur me hoben kund�r nj� fije floku, pa gabuar goditjen.
20	17	Njer�zit e Izraelit t� thirrur p�r t`u mbledhur, pa p�rfshir� ata t� Beniaminit, ishin kat�rqind mij� burra t� aft� p�r t� p�rdorur shpat�n, t� gjith� luft�tar�.
20	18	K�shtu bijt� e Izraelit l�viz�n, u ngjit�n n� Bethel dhe konsultuan Per�ndin�, duke th�n�: "Kush prej nesh do t� nis� i pari luft�n kund�r bijve t� Beniaminit?". Zoti u p�rgjegj: "Juda do t� filloj� i pari".
20	19	T� nes�rmen n� m�ngjes bijt� e Izraelit u nis�n dhe e ngrit�n kampin e tyre kund�r Gibeahut.
20	20	Njer�zit e Izraelit dol�n k�shtu p�r t� luftuar kund�r Beniaminit dhe u rreshtuan p�r betej� kund�r luft�tar�ve t� tij pran� Gibeahut.
20	21	At�her� bijt� e Beniaminit dol�n nga Gibeahu dhe po at� dit� shtrin� t� vdekur p�r tok� nj�zet e dy mij� burra t� Izraelit.
20	22	Por populli, burrat e Izraelit, mor�n zem�r p�rs�ri dhe u rreshtuan p�rs�ri p�r betej� n� po at� vend ku ishin rreshtuar dit�n e par�.
20	23	At�her� bijt� e Izraelit shkuan dhe qan� p�rpara Zotit deri n� mbr�mje, dhe u konsultuan me Zotin, duke th�n�: "A duhet ta vazhdoj luft�n kund�r bijve t� Beniaminit, v�llait tim?". Zoti iu p�rgjegj: "Suluni kund�r tyre".
20	24	Bijt� e Izraelit u ndesh�n p�r her� t� dyt� me bijt� e Beniaminit.
20	25	Beniaminit�t dol�n p�r her� t� dyt� nga Gibeahu kund�r tyre dhe shtrin� p�r tok� tet�mb�dhjet� mij� burra t� tjer� nga bijt� e Izraelit, t� gjith� t� aft� t� p�rdornin shpat�n.
20	26	At�her� t�r� bijt� e Izraelit, dometh�n� t�r� populli, u ngjit�n n� Bethel dhe qan�; mbet�n aty p�rpara Zotit dhe agj�ruan at� dit� deri n� mbr�mje, dhe ofruan olokauste dhe flijime falenderimi p�rpara Zotit.
20	27	Pastaj bijt� e Izraelit u konsultuan me Zotin (arka e bes�lidhjes s� Per�ndis� ndodhej aty n� at� koh�,
20	28	dhe Finehasi, bir i Eleazarit, bir i Aaronit, sh�rbente n� at� koh� para saj) dhe than�: "A duhet t� vazhdoj� akoma t� dal p�r t� luftuar kund�r bijve t� Beniaminit, v�llait tim, apo duhet t� heq dor� nga nj� gj� e till�?". Zoti u p�rgjegj: "Suluni, sepse nes�r do t`i jap n� duart tuaja".
20	29	K�shtu Izraeli zuri nj� prit� rreth e rrotull Gibeahut.
20	30	Bijt� e Izraelit u v�rsul�n p�r t� tret�n her� kund�r bijve t� Beniaminit, dhe u rreshtuan p�r betej� n� af�rsi t� Gibeahut si her�t e tjera.
20	31	Bijt� e Beniaminit dol�n kund�r popullit dhe armiqt� e tyre i t�rhoq�n larg qytetit; dhe filluan t� godasin dhe t� vrasin, si her�t e tjera, disa nga populli i Izraelit n�p�r rrug�t (nga t� cilat njera shkon n� Bethel dhe tjetra n� Gibeah), dhe n� fshatrat; ata vran� rreth tridhjet� veta.
20	32	K�shtu bijt� e Beniaminit than�: "Ja ku jan�, t� mundur para syve tona si her�n e par�!". Por bijt� e Izraelit than�: "T� ikim dhe t`i t�rheqim larg qytetit, mbi rrug�t kryesore!".
20	33	At�her� t�r� njer�zit e Izraelit l�viz�n nga pozicionet e tyre dhe u rreshtuan p�r betej� n� Baal-Thamar; nd�rkaq njer�zit e Izraelit q� ishin n� prit� dol�n nga v�ndet e tyre t� fshehta n� fush�n e Gibeahut.
20	34	Dhjet� mij� burra t� zgjedhur n� t� gjith� Izraelin u v�rsul�n kund�r Gibeahut; Beteja qe e ashp�r, por Beniaminit�t nuk e shihnin katastrof�n q� po u afrohej.
20	35	K�shtu Zoti mundi Beniaminin para Izraelit; dhe bijt� e Izraelit vran� at� dit� nj�zet e pes� mij� e nj�qind burra t� Beniaminit, t� gjith� t� zot� t� p�rdornin shpat�n.
20	36	K�shtu bijt� e Beniaminit e kuptuan se ishin mundur. Izraelit�t i kishin l�shuar terren Beniaminit, sepse kishin besim te njer�zit q� kishin z�n� prit� n� af�rsi t� Gibeahut.
20	37	Njer�zit e prit�s u hodh�n menj�her� mbi Gibeahun; ata ec�n p�rpara dhe vran� me shpat� gjith� banor�t e qytetit.
20	38	Midis njer�zve t� Izraelit dhe atyre q� kishin ngritur prit�n ishte caktuar nj� sinjal; k�ta t� fundit duhet t� b�nin q� t� ngrihej nj� re e madhe tymi nga qyteti.
20	39	Njer�zit e Izraelit, pra, kishin kthyer krah�t gjat� luftimit; dhe ata t� Beniaminit kishin filluar t� godisnin dhe t� vrisnin rreth tridhjet� njer�z t� Izraelit. N� fakt ata thonin: "Me siguri ata jan� plot�sisht t� mundur para nesh si n� betej�n e par�!".
20	40	Por kur sinjali i kolon�s s� tymit filloi t� ngrihet nga qyteti, ata t� Beniaminit u kthyen prapa dhe ja, t�r� qyteti ishte pushtuar nga flaka q� po ngrihej n� qiell.
20	41	At�her� njer�zit e Izraelit u kthyen dhe njer�zit e Beniaminit i zuri nj� frik� e madhe, duke par� gj�m�n e madhe q� u kishte r�n�.
20	42	Prandaj filluan t� ikin p�rpara njer�zve t� Izraelit n� drejtim t� shkret�tir�s, por pa arritur t`i shmangen betej�s; dhe ata q� dilnin nga qyteti u v�rsul�n n� mes tyre dhe i masakruan.
20	43	I rrethuan Beniaminit�t, i ndoq�n pa pushim dhe i luftuan deri p�rball� Gibeahut nga ana lindore.
20	44	Beniaminit�t humb�n tet�mb�dhjet� mij� njer�z, t� gjith� burra trima.
20	45	Ata q� mbet�n gjall� kthyen kurrizin dhe ua mbath�n n� drejtim t� shkret�tir�s, t� shk�mbit t� Rimonit; dhe ata zun� rrug�s pes� mij� prej tyre i ndoq�n deri n� Gidon dhe vran� dy mij� t� tjer�.
20	46	K�shtu numri i p�rgjithsh�m i Beniaminit�ve q� u vran� at� dit� ishte nj�zet e pes� mij� veta, t� gjith� t� zot� t� p�rdornin shpat�n, t�r� njer�z trima.
20	47	Gjasht�qind burra, q� kishin kthyer kurrizin dhe kishin ikur n� shkret�tir� n� drejtim t� shk�mbit t� Rimonit, mbet�n aty kat�r muaj.
20	48	Pastaj Izraelit�t u kthyen kund�r bijve t� Beniaminit dhe vran� me shpat� t�r� banor�t e qytetit, duke p�rfshir� edhe bag�tin� dhe gjith�ka gjenin; u vun� flak�n edhe t�r� qyteteve q� u dilnin p�rpara.
21	1	Por njer�zit e Izraelit ishin betuar n� Mitspah, duke th�n�: "Asnj� nga ne nuk do t`ja jap� bij�n e tij p�r grua nj� Beniaminiti".
21	2	Pastaj populli erdhi n� Bethel, ku q�ndroi deri n� mbr�mje p�rpara Per�ndis�; dhe ngriti z�rin dhe qau me t� madhe,
21	3	duke th�n�: "O Zot, Per�ndi i Izraelit, pse ndodhi kjo n� Izrael, q� sot t� mungoj� nj� fis n� Izrael?".
21	4	T� nes�rmen populli u ngrit her�t n� m�ngjes, nd�rtoi n� at� vend nj� altar dhe ofroi olokauste dhe flijime falenderimi.
21	5	Pastaj bijt� e Izraelit than�: "Cili nga fiset e Izraelit nuk ka dal� n� asamble para Zotit?". Sepse kishin b�r� nj� betim solemn kund�r kujtdo q� nuk kishte dal� p�rpara Zotit n� Mitspah, duke th�n�: "Ai njeri do t� vritet".
21	6	Bijt� e Izraelit ishin t� hidh�ruar p�r Beniaminin, v�llan� e tyre, dhe thonin: "Sot u zhduk nj� fis i Izraelit.
21	7	Si do t� b�jm� t`u gjejm� gra atyre q� shp�tuan, sepse jemi betuar n� em�r t� Zotit t� mos u japim atyre p�r grua asnj� prej vajzave tona?".
21	8	Pastaj than�: "Cili �sht� midis fiseve t� Izraelit ai q� nuk ka dal� para Zotit n� Mitspah?". Dhe ja q� asnjeri nga Jabesi i Galaadit nuk kishte ardhur n� kamp p�r asamblen�;
21	9	n� fakt u kalua n� revist� populli, u vu re q� n� gjirin e tij nuk kishte asnj� nga banor�t e Jabesit t� Galaadit.
21	10	At�her� asambleja d�rgoi atje dymb�dhjet� mij� burra nga m� trimat dhe u dha k�t� urdh�r, duke th�n�: "Shkoni dhe vrisni me shpat� banor�t e Jabesit t� Galasadit, duke p�rfshir� grat� dhe f�mij�t.
21	11	Do t� veproni k�shtu: do t� shfarosni �do mashkull dhe �do grua q� ka pasur marr�dh�nie seksuale me nj� burr�".
21	12	Ata gjet�n midis bano�ve t� Jabesit t� Galaadit kat�rqind vajza q� nuk kishin pasur marr�dh�nie seksuale me burra, dhe i �uan n� kamp, n� Shilon, q� ndodhet n� vendin e Kanaanit.
21	13	At�her� t�r� asambleja d�rgoi lajm�tar� p�r t� folur me bijt� e Beniaminit, q� ndodheshin n� shk�mbin e Rimonit, dhe p�r t`u shpallur paqen.
21	14	K�shtu Beniaminit�t u kthyen dhe muarr�n ato gra q� nuk ishin vrar� n� Jabes t� Galaadit; por nuk pati mjaft p�r t� gjith�.
21	15	Populli ishte i hidh�ruar p�r ato q� i kish b�r� Beniaminit, sepse Zoti kishte hapur nj� t� �ar� midis fiseve t� Izraelit.
21	16	At�her� pleqt� e asambles� than�: "Si do t� b�jm� t`u gjejm� gra atyre q� kan� mbetur gjall�, mbasi grat� beniaminite jan� vrar�?".
21	17	Pastaj than�: "Njer�zit e Beniaminit q� kan� mbetur gjall� duhet t� ken� nj� trash�gimi, me q�llim q� t� mos zhduket nj� fis n� Izrael.
21	18	Por ne nuk mund t`u japim atyre p�r bashk�shorte bijat tona", me qen� se bijt� e Izraelit ishin betuar, duke th�n�: "I mallkuar qoft� ai q� do t`i jap� nj� grua Beniaminit!".
21	19	At�her� than�: "Ja, �do vit b�het nj� fest� p�r nder t� Zotit n� Shiloh, q� ndodhet n� veri t� Bethelit, n� lindje t� rrug�s q� ngjitej nga Betheli n� Sikem, dhe n� jug t� Lebonahut".
21	20	K�shtu u dhan� k�t� urdh�r bijve t� Beniaminit, duke u th�n�: "Shkoni dhe fshihuni n� vreshtat,
21	21	dhe rrini e shikoni; kur vajzat e Shilohut do t� dalin p�r t� hedhur valle n� kor, ju do t� dilni nga vreshtat, dhe secili do t� rr�mbej� gruan e tij midis vajzave t� Shilohut; pastaj do t� shkoni n� vendin e Beniaminit.
21	22	Kur et�rit o v�llez�rit e tyre do t� vin� te ne p�r t� protestuar, ne do t`u themi: "Na i jepni, ju lutem, sepse n� k�t� luft� nuk kemi z�n� nj� grua p�r secilin prej tyre; por n� rast se nuk ua jepni atyre as n� k�t� rast, ju do t� jeni fajtor�"".
21	23	Bijt� e Beniaminit vepruan k�shtu: mor�n gra simbas numrit t� tyre, midis valltareve; i rr�mbyen, pastaj u nis�n dhe u kthyen n� trash�gimin� e tyre, i rind�rtuan qytetet dhe banuan n� to.
21	24	N� t� nj�jt�n koh� bijt� e Izraelit u nis�n q� andej, secili shkoi n� fisin dhe n� familjen e tij, e q� andej secili u kthye n� trash�gimin� e tij.
21	25	N� at� koh� nuk kishte asnj� mbret n� Izrael; secili b�nte at� q� i dukej e drejt� n� syt� e tij.

Multilingual Scriptures

(Compare books in 2 different language versions of your choice)

Comparison Search:

Free Search: