Multilingual Scriptures Home » Greek NT Wescott-Hort » 1 Corinthians
Greek NT Wescott-Hort | ||
Chapter # | Verse # | Verse Detail |
1 | 1 | παυλος κλητος αποστολος {VAR1: ιησου χριστου } {VAR2: χριστου ιησου } δια θεληματος θεου και σωσθενης ο αδελφος |
1 | 2 | τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω ηγιασμενοις εν χριστω ιησου κλητοις αγιοις συν πασιν τοις επικαλουμενοις το ονομα του κυριου ημων ιησου χριστου εν παντι τοπω αυτων και ημων |
1 | 3 | χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου |
1 | 4 | ευχαριστω τω θεω {VAR2: μου } παντοτε περι υμων επι τη χαριτι του θεου τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου |
1 | 5 | οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει |
1 | 6 | καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβαιωθη εν υμιν |
1 | 7 | ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου |
1 | 8 | ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου [χριστου] |
1 | 9 | πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων |
1 | 10 | παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη |
1 | 11 | εδηλωθη γαρ μοι περι υμων αδελφοι μου υπο των χλοης οτι εριδες εν υμιν εισιν |
1 | 12 | λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου |
1 | 13 | μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερ υμων η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε |
1 | 14 | ευχαριστω {VAR2: [τω θεω] } οτι ουδενα υμων εβαπτισα ει μη κρισπον και γαιον |
1 | 15 | ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισθητε |
1 | 16 | εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλον εβαπτισα |
1 | 17 | ου γαρ απεστειλεν με χριστος βαπτιζειν αλλα ευαγγελιζεσθαι ουκ εν σοφια λογου ινα μη κενωθη ο σταυρος του χριστου |
1 | 18 | ο λογος γαρ ο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωρια εστιν τοις δε σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστιν |
1 | 19 | γεγραπται γαρ απολω την σοφιαν των σοφων και την συνεσιν των συνετων αθετησω |
1 | 20 | που σοφος που γραμματευς που συζητητης του αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεος την σοφιαν του κοσμου |
1 | 21 | επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι τους πιστευοντας |
1 | 22 | επειδη και ιουδαιοι σημεια αιτουσιν και ελληνες σοφιαν ζητουσιν |
1 | 23 | ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μεν σκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν |
1 | 24 | αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν |
1 | 25 | οτι το μωρον του θεου σοφωτερον των ανθρωπων εστιν και το ασθενες του θεου ισχυροτερον των ανθρωπων |
1 | 26 | βλεπετε γαρ την κλησιν υμων αδελφοι οτι ου πολλοι σοφοι κατα σαρκα ου πολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις |
1 | 27 | αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τους σοφους και τα ασθενη του κοσμου εξελεξατο ο θεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα |
1 | 28 | και τα αγενη του κοσμου και τα εξουθενημενα εξελεξατο ο θεος {VAR1: [και] } τα μη οντα ινα τα οντα καταργηση |
1 | 29 | οπως μη καυχησηται πασα σαρξ ενωπιον του θεου |
1 | 30 | εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις |
1 | 31 | ινα καθως γεγραπται ο καυχωμενος εν κυριω καυχασθω |
2 | 1 | καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν το μυστηριον του θεου |
2 | 2 | ου γαρ εκρινα τι ειδεναι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον |
2 | 3 | καγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας |
2 | 4 | και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν {VAR1: πειθοις σοφιας λογοις } {VAR2: <πειθοις> σοφιας [λογοις] } αλλ εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως |
2 | 5 | ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου |
2 | 6 | σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων |
2 | 7 | αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων |
2 | 8 | ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν |
2 | 9 | αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη {VAR1: οσα } {VAR2: α } ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον |
2 | 10 | ημιν {VAR1: γαρ } {VAR2: δε } απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθη του θεου |
2 | 11 | τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου |
2 | 12 | ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν |
2 | 13 | α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες |
2 | 14 | ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται |
2 | 15 | ο δε πνευματικος ανακρινει {VAR1: μεν } {VAR2: [τα] } παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται |
2 | 16 | τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν |
3 | 1 | καγω αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι υμιν ως πνευματικοις αλλ ως σαρκινοις ως νηπιοις εν χριστω |
3 | 2 | γαλα υμας εποτισα ου βρωμα ουπω γαρ εδυνασθε αλλ ουδε {VAR1: [ετι] } {VAR2: ετι } νυν δυνασθε |
3 | 3 | ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμιν ζηλος και ερις ουχι σαρκικοι εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε |
3 | 4 | οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ανθρωποι εστε |
3 | 5 | τι ουν εστιν απολλως τι δε εστιν παυλος διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκεν |
3 | 6 | εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα ο θεος ηυξανεν |
3 | 7 | ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουτε ο ποτιζων αλλ ο αυξανων θεος |
3 | 8 | ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον μισθον λημψεται κατα τον ιδιον κοπον |
3 | 9 | θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεου γεωργιον θεου οικοδομη εστε |
3 | 10 | κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει |
3 | 11 | θεμελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενον ος εστιν ιησους χριστος |
3 | 12 | ει δε τις εποικοδομει επι τον θεμελιον {VAR1: χρυσιον αργυριον } {VAR2: χρυσον αργυρον } λιθους τιμιους ξυλα χορτον καλαμην |
3 | 13 | εκαστου το εργον φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ {VAR1: αυτο } {VAR2: [αυτο] } δοκιμασει |
3 | 14 | ει τινος το εργον μενει ο εποικοδομησεν μισθον λημψεται |
3 | 15 | ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος |
3 | 16 | ουκ οιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευμα του θεου {VAR1: εν υμιν οικει } {VAR2: οικει εν υμιν } |
3 | 17 | ει τις τον ναον του θεου φθειρει φθερει τουτον ο θεος ο γαρ ναος του θεου αγιος εστιν οιτινες εστε υμεις |
3 | 18 | μηδεις εαυτον εξαπατατω ει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τω αιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηται σοφος |
3 | 19 | η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων |
3 | 20 | και παλιν κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων οτι εισιν ματαιοι |
3 | 21 | ωστε μηδεις καυχασθω εν ανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν |
3 | 22 | ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε ενεστωτα ειτε μελλοντα παντα υμων |
3 | 23 | υμεις δε χριστου χριστος δε θεου |
4 | 1 | ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας χριστου και οικονομους μυστηριων θεου |
4 | 2 | ωδε λοιπον ζητειται εν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη |
4 | 3 | εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω |
4 | 4 | ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικαιωμαι ο δε ανακρινων με κυριος εστιν |
4 | 5 | ωστε μη προ καιρου τι κρινετε εως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου |
4 | 6 | ταυτα δε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α γεγραπται ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθε κατα του ετερου |
4 | 7 | τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις ο ουκ ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μη λαβων |
4 | 8 | ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδη επλουτησατε χωρις ημων εβασιλευσατε και οφελον γε εβασιλευσατε ινα και ημεις υμιν συμβασιλευσωμεν |
4 | 9 | δοκω γαρ ο θεος ημας τους αποστολους εσχατους απεδειξεν ως επιθανατιους οτι θεατρον εγενηθημεν τω κοσμω και αγγελοις και ανθρωποις |
4 | 10 | ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατιμοι |
4 | 11 | αχρι της αρτι ωρας και πεινωμεν και διψωμεν και γυμνιτευομεν και κολαφιζομεθα και αστατουμεν |
4 | 12 | και κοπιωμεν εργαζομενοι ταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοι ευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα |
4 | 13 | δυσφημουμενοι παρακαλουμεν ως περικαθαρματα του κοσμου εγενηθημεν παντων περιψημα εως αρτι |
4 | 14 | ουκ εντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ως τεκνα μου αγαπητα {VAR1: νουθετων } {VAR2: <νουθετων> } |
4 | 15 | εαν γαρ μυριους παιδαγωγους εχητε εν χριστω αλλ ου πολλους πατερας εν γαρ χριστω ιησου δια του ευαγγελιου εγω υμας εγεννησα |
4 | 16 | παρακαλω ουν υμας μιμηται μου γινεσθε |
4 | 17 | δια τουτο επεμψα υμιν τιμοθεον ος εστιν μου τεκνον αγαπητον και πιστον εν κυριω ος υμας αναμνησει τας οδους μου τας εν χριστω [ιησου] καθως πανταχου εν παση εκκλησια διδασκω |
4 | 18 | ως μη ερχομενου δε μου προς υμας εφυσιωθησαν τινες |
4 | 19 | ελευσομαι δε ταχεως προς υμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαι ου τον λογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν |
4 | 20 | ου γαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ εν δυναμει |
4 | 21 | τι θελετε εν ραβδω ελθω προς υμας η εν αγαπη πνευματι τε πραυτητος |
5 | 1 | ολως ακουεται εν υμιν πορνεια και τοιαυτη πορνεια ητις ουδε εν τοις εθνεσιν ωστε γυναικα τινα του πατρος εχειν |
5 | 2 | και υμεις πεφυσιωμενοι εστε και ουχι μαλλον επενθησατε ινα αρθη εκ μεσου υμων ο το εργον τουτο πραξας |
5 | 3 | εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρων δε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενον |
5 | 4 | εν τω ονοματι του κυριου [ημων] ιησου συναχθεντων υμων και του εμου πνευματος συν τη δυναμει του κυριου ημων ιησου |
5 | 5 | παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου |
5 | 6 | ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατε οτι μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι |
5 | 7 | εκκαθαρατε την παλαιαν ζυμην ινα ητε νεον φυραμα καθως εστε αζυμοι και γαρ το πασχα ημων ετυθη χριστος |
5 | 8 | ωστε εορταζωμεν μη εν ζυμη παλαια μηδε εν ζυμη κακιας και πονηριας αλλ εν αζυμοις ειλικρινειας και αληθειας |
5 | 9 | εγραψα υμιν εν τη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις |
5 | 10 | ου παντως τοις πορνοις του κοσμου τουτου η τοις πλεονεκταις και αρπαξιν η ειδωλολατραις επει ωφειλετε αρα εκ του κοσμου εξελθειν |
5 | 11 | νυν δε εγραψα υμιν μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν |
5 | 12 | τι γαρ μοι τους εξω κρινειν ουχι τους εσω υμεις κρινετε |
5 | 13 | τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων |
6 | 1 | τολμα τις υμων πραγμα εχων προς τον ετερον κρινεσθαι επι των αδικων και ουχι επι των αγιων |
6 | 2 | η ουκ οιδατε οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν και ει εν υμιν κρινεται ο κοσμος αναξιοι εστε κριτηριων ελαχιστων |
6 | 3 | ουκ οιδατε οτι αγγελους κρινουμεν μητι γε βιωτικα |
6 | 4 | βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητε τους εξουθενημενους εν τη εκκλησια τουτους καθιζετε |
6 | 5 | προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ ενι εν υμιν ουδεις σοφος ος δυνησεται διακριναι ανα μεσον του αδελφου αυτου |
6 | 6 | αλλα αδελφος μετα αδελφου κρινεται και τουτο επι απιστων |
6 | 7 | ηδη μεν {VAR1: ουν } {VAR2: [ουν] } ολως ηττημα υμιν εστιν οτι κριματα εχετε μεθ εαυτων δια τι ουχι μαλλον αδικεισθε δια τι ουχι μαλλον αποστερεισθε |
6 | 8 | αλλα υμεις αδικειτε και αποστερειτε και τουτο αδελφους |
6 | 9 | η ουκ οιδατε οτι αδικοι θεου βασιλειαν ου κληρονομησουσιν μη πλανασθε ουτε πορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοι ουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται |
6 | 10 | ουτε κλεπται ουτε πλεονεκται ου μεθυσοι ου λοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεου κληρονομησουσιν |
6 | 11 | και ταυτα τινες ητε αλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλα εδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριου {VAR1: [ημων] } ιησου χριστου και εν τω πνευματι του θεου ημων |
6 | 12 | παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος |
6 | 13 | τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι |
6 | 14 | ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυναμεως αυτου |
6 | 15 | ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μελη χριστου εστιν αρας ουν τα μελη του χριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο |
6 | 16 | {VAR1: η } {VAR2: [η] } ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν |
6 | 17 | ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν |
6 | 18 | φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει |
6 | 19 | η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων |
6 | 20 | ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δη τον θεον εν τω σωματι υμων |
7 | 1 | περι δε ων εγραψατε καλον ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι |
7 | 2 | δια δε τας πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω |
7 | 3 | τη γυναικι ο ανηρ την οφειλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη τω ανδρι |
7 | 4 | η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη |
7 | 5 | μη αποστερειτε αλληλους ει μητι {VAR1: [αν] } {VAR2: αν } εκ συμφωνου προς καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν {VAR1: [υμων] } {VAR2: υμων } |
7 | 6 | τουτο δε λεγω κατα συγγνωμην ου κατ επιταγην |
7 | 7 | θελω δε παντας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλα εκαστος ιδιον εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως |
7 | 8 | λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις εαν μεινωσιν ως καγω |
7 | 9 | ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κρειττον γαρ εστιν {VAR1: γαμειν } {VAR2: γαμησαι } η πυρουσθαι |
7 | 10 | τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλα ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωρισθηναι |
7 | 11 | εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω και ανδρα γυναικα μη αφιεναι |
7 | 12 | τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην |
7 | 13 | και γυνη {VAR1: ητις } {VAR2: ει τις } εχει ανδρα απιστον και ουτος συνευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω τον ανδρα |
7 | 14 | ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τω αδελφω επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν νυν δε αγια εστιν |
7 | 15 | ει δε ο απιστος χωριζεται χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η η αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν υμας ο θεος |
7 | 16 | τι γαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσεις η τι οιδας ανερ ει την γυναικα σωσεις |
7 | 17 | ει μη εκαστω ως {VAR1: μεμερικεν } {VAR2: εμερισεν } ο κυριος εκαστον ως κεκληκεν ο θεος ουτως περιπατειτω και ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαις διατασσομαι |
7 | 18 | περιτετμημενος τις εκληθη μη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληται τις μη περιτεμνεσθω |
7 | 19 | η περιτομη ουδεν εστιν και η ακροβυστια ουδεν εστιν αλλα τηρησις εντολων θεου |
7 | 20 | εκαστος εν τη κλησει η εκληθη εν ταυτη μενετω |
7 | 21 | δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ ει και δυνασαι ελευθερος γενεσθαι μαλλον χρησαι |
7 | 22 | ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλος απελευθερος κυριου εστιν ομοιως ο ελευθερος κληθεις δουλος εστιν χριστου |
7 | 23 | τιμης ηγορασθητε μη γινεσθε δουλοι ανθρωπων |
7 | 24 | εκαστος εν ω εκληθη αδελφοι εν τουτω μενετω παρα θεω |
7 | 25 | περι δε των παρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμην δε διδωμι ως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι |
7 | 26 | νομιζω ουν τουτο καλον υπαρχειν δια την ενεστωσαν αναγκην οτι καλον ανθρωπω το ουτως ειναι |
7 | 27 | δεδεσαι γυναικι μη ζητει λυσιν λελυσαι απο γυναικος μη ζητει γυναικα |
7 | 28 | εαν δε και γαμησης ουχ ημαρτες και εαν γημη {VAR1: [η] } {VAR2: η } παρθενος ουχ ημαρτεν θλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοι εγω δε υμων φειδομαι |
7 | 29 | τουτο δε φημι αδελφοι ο καιρος συνεσταλμενος εστιν το λοιπον ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν |
7 | 30 | και οι κλαιοντες ως μη κλαιοντες και οι χαιροντες ως μη χαιροντες και οι αγοραζοντες ως μη κατεχοντες |
7 | 31 | και οι χρωμενοι τον κοσμον ως μη καταχρωμενοι παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου |
7 | 32 | θελω δε υμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνα τα του κυριου πως αρεση τω κυριω |
7 | 33 | ο δε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τη γυναικι |
7 | 34 | και μεμερισται και η γυνη η αγαμος και η παρθενος μεριμνα τα του κυριου ινα η αγια {VAR1: [και] } {VAR2: και } τω σωματι και τω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τω ανδρι |
7 | 35 | τουτο δε προς το υμων αυτων συμφορον λεγω ουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρον τω κυριω απερισπαστως |
7 | 36 | ει δε τις ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμος και ουτως οφειλει γινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμειτωσαν |
7 | 37 | ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκην εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει |
7 | 38 | ωστε και ο γαμιζων την εαυτου παρθενον καλως ποιει και ο μη γαμιζων κρεισσον ποιησει |
7 | 39 | γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρ ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω |
7 | 40 | μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτως μεινη κατα την εμην γνωμην δοκω {VAR1: γαρ } {VAR2: δε } καγω πνευμα θεου εχειν |
8 | 1 | περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι παντες γνωσιν εχομεν η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει |
8 | 2 | ει τις δοκει εγνωκεναι τι ουπω εγνω καθως δει γνωναι |
8 | 3 | ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου |
8 | 4 | περι της βρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδεν ειδωλον εν κοσμω και οτι ουδεις θεος ει μη εις |
8 | 5 | και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι γης ωσπερ εισιν θεοι πολλοι και κυριοι πολλοι |
8 | 6 | {VAR1: [αλλ] } {VAR2: αλλ } ημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντα και ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησους χριστος δι ου τα παντα και ημεις δι αυτου |
8 | 7 | αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθεια εως αρτι του ειδωλου ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται |
8 | 8 | βρωμα δε ημας ου παραστησει τω θεω ουτε εαν μη φαγωμεν υστερουμεθα ουτε εαν φαγωμεν περισσευομεν |
8 | 9 | βλεπετε δε μη πως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενεσιν |
8 | 10 | εαν γαρ τις ιδη {VAR1: [σε] } {VAR2: σε } τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλειω κατακειμενον ουχι η συνειδησις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν |
8 | 11 | απολλυται γαρ ο ασθενων εν τη ση γνωσει ο αδελφος δι ον χριστος απεθανεν |
8 | 12 | ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε |
8 | 13 | διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεα εις τον αιωνα ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω |
9 | 1 | ουκ ειμι ελευθερος ουκ ειμι αποστολος ουχι ιησουν τον κυριον ημων εορακα ου το εργον μου υμεις εστε εν κυριω |
9 | 2 | ει αλλοις ουκ ειμι αποστολος αλλα γε υμιν ειμι η γαρ σφραγις μου της αποστολης υμεις εστε εν κυριω |
9 | 3 | η εμη απολογια τοις εμε ανακρινουσιν εστιν αυτη |
9 | 4 | μη ουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν και πειν |
9 | 5 | μη ουκ εχομεν εξουσιαν αδελφην γυναικα περιαγειν ως και οι λοιποι αποστολοι και οι αδελφοι του κυριου και κηφας |
9 | 6 | η μονος εγω και βαρναβας ουκ εχομεν εξουσιαν μη εργαζεσθαι |
9 | 7 | τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτου ουκ εσθιει {VAR1: [η] } {VAR2: η } τις ποιμαινει ποιμνην και εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει |
9 | 8 | μη κατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομος ταυτα ου λεγει |
9 | 9 | εν γαρ τω μωυσεως νομω γεγραπται ου {VAR1: φιμωσεις } {VAR2: κημωσεις } βουν αλοωντα μη των βοων μελει τω θεω |
9 | 10 | η δι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφη οτι οφειλει επ ελπιδι ο αροτριων αροτριαν και ο αλοων επ ελπιδι του μετεχειν |
9 | 11 | ει ημεις υμιν τα πνευματικα εσπειραμεν μεγα ει ημεις υμων τα σαρκικα θερισομεν |
9 | 12 | ει αλλοι της υμων εξουσιας μετεχουσιν ου μαλλον ημεις αλλ ουκ εχρησαμεθα τη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομεν ινα μη τινα εγκοπην δωμεν τω ευαγγελιω του χριστου |
9 | 13 | ουκ οιδατε οτι οι τα ιερα εργαζομενοι {VAR1: τα } {VAR2: [τα] } εκ του ιερου εσθιουσιν οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τω θυσιαστηριω συμμεριζονται |
9 | 14 | ουτως και ο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιον καταγγελλουσιν εκ του ευαγγελιου ζην |
9 | 15 | εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν η το καυχημα μου ουδεις κενωσει |
9 | 16 | εαν γαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι καυχημα αναγκη γαρ μοι επικειται ουαι γαρ μοι εστιν εαν μη ευαγγελισωμαι |
9 | 17 | ει γαρ εκων τουτο πρασσω μισθον εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι |
9 | 18 | τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μη καταχρησασθαι τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω |
9 | 19 | ελευθερος γαρ ων εκ παντων πασιν εμαυτον εδουλωσα ινα τους πλειονας κερδησω |
9 | 20 | και εγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομον μη ων αυτος υπο νομον ινα τους υπο νομον κερδησω |
9 | 21 | τοις ανομοις ως ανομος μη ων ανομος θεου αλλ εννομος χριστου ινα κερδανω τους ανομους |
9 | 22 | εγενομην τοις ασθενεσιν ασθενης ινα τους ασθενεις κερδησω τοις πασιν γεγονα παντα ινα παντως τινας σωσω |
9 | 23 | παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι |
9 | 24 | ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δε λαμβανει το βραβειον ουτως τρεχετε ινα καταλαβητε |
9 | 25 | πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ινα φθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτον |
9 | 26 | εγω τοινυν ουτως τρεχω ως ουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκ αερα δερων |
9 | 27 | αλλα υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μη πως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι |
10 | 1 | ου θελω γαρ υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον |
10 | 2 | και παντες εις τον μωυσην {VAR1: εβαπτισαντο } {VAR2: εβαπτισθησαν } εν τη νεφελη και εν τη θαλασση |
10 | 3 | και παντες {VAR1: [το αυτο] } {VAR2: το αυτο } πνευματικον βρωμα εφαγον |
10 | 4 | και παντες το αυτο πνευματικον επιον πομα επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η πετρα δε ην ο χριστος |
10 | 5 | αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω |
10 | 6 | ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν |
10 | 7 | μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ωσπερ γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πειν και ανεστησαν παιζειν |
10 | 8 | μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσαν μια ημερα εικοσι τρεις χιλιαδες |
10 | 9 | μηδε εκπειραζωμεν τον {VAR1: κυριον } {VAR2: χριστον } καθως τινες αυτων επειρασαν και υπο των οφεων απωλλυντο |
10 | 10 | μηδε γογγυζετε καθαπερ τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου |
10 | 11 | ταυτα δε τυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντηκεν |
10 | 12 | ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση |
10 | 13 | πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υπενεγκειν |
10 | 14 | διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατριας |
10 | 15 | ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμεις ο φημι |
10 | 16 | το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια εστιν του αιματος του χριστου τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος του χριστου εστιν |
10 | 17 | οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν |
10 | 18 | βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχ οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν |
10 | 19 | τι ουν φημι οτι ειδωλοθυτον τι εστιν η οτι ειδωλον τι εστιν |
10 | 20 | αλλ οτι α θυουσιν {VAR1: [τα εθνη] } δαιμονιοις και ου θεω {VAR1: θυουσιν } {VAR2: [θυουσιν] } ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι |
10 | 21 | ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων |
10 | 22 | η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν |
10 | 23 | παντα εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει |
10 | 24 | μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου |
10 | 25 | παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν |
10 | 26 | του κυριου γαρ η γη και το πληρωμα αυτης |
10 | 27 | ει τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν |
10 | 28 | εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν |
10 | 29 | συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως |
10 | 30 | ει εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω |
10 | 31 | ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε |
10 | 32 | απροσκοποι και ιουδαιοις γινεσθε και ελλησιν και τη εκκλησια του θεου |
10 | 33 | καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητων το εμαυτου συμφορον αλλα το των πολλων ινα σωθωσιν |
11 | 1 | μιμηται μου γινεσθε καθως καγω χριστου |
11 | 2 | επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε |
11 | 3 | θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος |
11 | 4 | πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου |
11 | 5 | πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη |
11 | 6 | ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω |
11 | 7 | ανηρ μεν γαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν |
11 | 8 | ου γαρ εστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξ ανδρος |
11 | 9 | και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ δια την γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα |
11 | 10 | δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιαν εχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους |
11 | 11 | πλην ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτε ανηρ χωρις γυναικος εν κυριω |
11 | 12 | ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου |
11 | 13 | εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι |
11 | 14 | ουδε η φυσις αυτη διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμια αυτω εστιν |
11 | 15 | γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται {VAR1: αυτη } {VAR2: [αυτη] } |
11 | 16 | ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου |
11 | 17 | τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα εις το ησσον συνερχεσθε |
11 | 18 | πρωτον μεν γαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησια ακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν και μερος τι πιστευω |
11 | 19 | δει γαρ και αιρεσεις εν υμιν ειναι ινα [και] οι δοκιμοι φανεροι γενωνται εν υμιν |
11 | 20 | συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν |
11 | 21 | εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δε μεθυει |
11 | 22 | μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω |
11 | 23 | εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η παρεδιδετο ελαβεν αρτον |
11 | 24 | και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμων τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν |
11 | 25 | ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις την εμην αναμνησιν |
11 | 26 | οσακις γαρ εαν εσθιητε τον αρτον τουτον και το ποτηριον πινητε τον θανατον του κυριου καταγγελλετε αχρις ου ελθη |
11 | 27 | ωστε ος αν εσθιη τον αρτον η πινη το ποτηριον του κυριου αναξιως ενοχος εσται του σωματος και του αιματος του κυριου |
11 | 28 | δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω |
11 | 29 | ο γαρ εσθιων και πινων κριμα εαυτω εσθιει και πινει μη διακρινων το σωμα |
11 | 30 | δια τουτο εν υμιν πολλοι ασθενεις και αρρωστοι και κοιμωνται ικανοι |
11 | 31 | ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα |
11 | 32 | κρινομενοι δε υπο {VAR1: του } {VAR2: [του] } κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν |
11 | 33 | ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε |
11 | 34 | ει τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι |
12 | 1 | περι δε των πνευματικων αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν |
12 | 2 | οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγομενοι |
12 | 3 | διο γνωριζω υμιν οτι ουδεις εν πνευματι θεου λαλων λεγει αναθεμα ιησους και ουδεις δυναται ειπειν κυριος ιησους ει μη εν πνευματι αγιω |
12 | 4 | διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα |
12 | 5 | και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος |
12 | 6 | και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν {VAR1: και ο } {VAR2: ο δε } αυτος θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν |
12 | 7 | εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον |
12 | 8 | ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα |
12 | 9 | ετερω πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εν τω ενι πνευματι |
12 | 10 | αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω [δε] προφητεια αλλω [δε] διακρισεις πνευματων ετερω γενη γλωσσων αλλω δε ερμηνεια γλωσσων |
12 | 11 | παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται |
12 | 12 | καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχει παντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστιν σωμα ουτως και ο χριστος |
12 | 13 | και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εν πνευμα εποτισθημεν |
12 | 14 | και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα |
12 | 15 | εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος |
12 | 16 | και εαν ειπη το ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος |
12 | 17 | ει ολον το σωμα οφθαλμος που η ακοη ει ολον ακοη που η οσφρησις |
12 | 18 | {VAR1: νυν } {VAR2: νυνι } δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν |
12 | 19 | ει δε ην {VAR1: [τα] } {VAR2: τα } παντα εν μελος που το σωμα |
12 | 20 | νυν δε πολλα {VAR2: μεν } μελη εν δε σωμα |
12 | 21 | ου δυναται {VAR1: [δε] } {VAR2: δε } ο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υμων ουκ εχω |
12 | 22 | αλλα πολλω μαλλον τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχειν αναγκαια εστιν |
12 | 23 | και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι του σωματος τουτοις τιμην περισσοτεραν περιτιθεμεν και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει |
12 | 24 | τα δε ευσχημονα ημων ου χρειαν εχει αλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα τω υστερουμενω περισσοτεραν δους τιμην |
12 | 25 | ινα μη η σχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιν τα μελη |
12 | 26 | και ειτε πασχει εν μελος συμπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεται {VAR2: [εν] } μελος συγχαιρει παντα τα μελη |
12 | 27 | υμεις δε εστε σωμα χριστου και μελη εκ μερους |
12 | 28 | και ους μεν εθετο ο θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους δευτερον προφητας τριτον διδασκαλους επειτα δυναμεις επειτα χαρισματα ιαματων αντιλημψεις κυβερνησεις γενη γλωσσων |
12 | 29 | μη παντες αποστολοι μη παντες προφηται μη παντες διδασκαλοι μη παντες δυναμεις |
12 | 30 | μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαις λαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν |
12 | 31 | ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μειζονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι |
13 | 1 | εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον |
13 | 2 | {VAR1: καν } {VAR2: και εαν } εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν {VAR1: καν } {VAR2: και εαν } εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη {VAR1: μεθιστανειν } {VAR2: μεθισταναι } αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι |
13 | 3 | καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου {VAR1: καν } {VAR2: και εαν } παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι |
13 | 4 | η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι {VAR2: [η αγαπη] } ου περπερευεται ου φυσιουται |
13 | 5 | ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον |
13 | 6 | ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια |
13 | 7 | παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει |
13 | 8 | η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται |
13 | 9 | εκ μερους γαρ γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν |
13 | 10 | οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργηθησεται |
13 | 11 | οτε ημην νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην ως νηπιος οτε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου |
13 | 12 | βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην |
13 | 13 | νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη |
14 | 1 | διωκετε την αγαπην ζηλουτε δε τα πνευματικα μαλλον δε ινα προφητευητε |
14 | 2 | ο γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλει αλλα θεω ουδεις γαρ ακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια |
14 | 3 | ο δε προφητευων ανθρωποις λαλει οικοδομην και παρακλησιν και παραμυθιαν |
14 | 4 | ο λαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευων εκκλησιαν οικοδομει |
14 | 5 | θελω δε παντας υμας λαλειν γλωσσαις μαλλον δε ινα προφητευητε μειζων δε ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκτος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησια οικοδομην λαβη |
14 | 6 | νυν δε αδελφοι εαν ελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τι υμας ωφελησω εαν μη υμιν λαλησω η εν αποκαλυψει η εν γνωσει η εν προφητεια η {VAR1: εν } {VAR2: [εν] } διδαχη |
14 | 7 | ομως τα αψυχα φωνην διδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαρα εαν διαστολην τοις φθογγοις μη δω πως γνωσθησεται το αυλουμενον η το κιθαριζομενον |
14 | 8 | και γαρ εαν αδηλον σαλπιγξ φωνην δω τις παρασκευασεται εις πολεμον |
14 | 9 | ουτως και υμεις δια της γλωσσης εαν μη ευσημον λογον δωτε πως γνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθε γαρ εις αερα λαλουντες |
14 | 10 | τοσαυτα ει τυχοι γενη φωνων εισιν εν κοσμω και ουδεν αφωνον |
14 | 11 | εαν ουν μη ειδω την δυναμιν της φωνης εσομαι τω λαλουντι βαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος |
14 | 12 | ουτως και υμεις επει ζηλωται εστε πνευματων προς την οικοδομην της εκκλησιας ζητειτε ινα περισσευητε |
14 | 13 | διο ο λαλων γλωσση προσευχεσθω ινα διερμηνευη |
14 | 14 | εαν [γαρ] προσευχωμαι γλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δε νους μου ακαρπος εστιν |
14 | 15 | τι ουν εστιν προσευξομαι τω πνευματι προσευξομαι δε και τω νοι ψαλω τω πνευματι ψαλω {VAR1: [δε] } {VAR2: δε } και τω νοι |
14 | 16 | επει εαν ευλογης [εν] πνευματι ο αναπληρων τον τοπον του ιδιωτου πως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστια επειδη τι λεγεις ουκ οιδεν |
14 | 17 | συ μεν γαρ καλως ευχαριστεις αλλ ο ετερος ουκ οικοδομειται |
14 | 18 | ευχαριστω τω θεω παντων υμων μαλλον γλωσσαις λαλω |
14 | 19 | αλλα εν εκκλησια θελω πεντε λογους τω νοι μου λαλησαι ινα και αλλους κατηχησω η μυριους λογους εν γλωσση |
14 | 20 | αδελφοι μη παιδια γινεσθε ταις φρεσιν αλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιν τελειοι γινεσθε |
14 | 21 | εν τω νομω γεγραπται οτι εν ετερογλωσσοις και εν χειλεσιν ετερων λαλησω τω λαω τουτω και ουδ ουτως εισακουσονται μου λεγει κυριος |
14 | 22 | ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισιν ου τοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοις η δε προφητεια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν |
14 | 23 | εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε |
14 | 24 | εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτης ελεγχεται υπο παντων ανακρινεται υπο παντων |
14 | 25 | τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γινεται και ουτως πεσων επι προσωπον προσκυνησει τω θεω απαγγελλων οτι οντως ο θεος εν υμιν εστιν |
14 | 26 | τι ουν εστιν αδελφοι οταν συνερχησθε εκαστος ψαλμον εχει διδαχην εχει αποκαλυψιν εχει γλωσσαν εχει ερμηνειαν εχει παντα προς οικοδομην γινεσθω |
14 | 27 | ειτε γλωσση τις λαλει κατα δυο η το πλειστον τρεις και ανα μερος και εις διερμηνευετω |
14 | 28 | εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατω εν εκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω |
14 | 29 | προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσαν και οι αλλοι διακρινετωσαν |
14 | 30 | εαν δε αλλω αποκαλυφθη καθημενω ο πρωτος σιγατω |
14 | 31 | δυνασθε γαρ καθ ενα παντες προφητευειν ινα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται |
14 | 32 | και πνευματα προφητων προφηταις υποτασσεται |
14 | 33 | ου γαρ εστιν ακαταστασιας ο θεος αλλα ειρηνης ως εν πασαις ταις εκκλησιαις των αγιων |
14 | 34 | αι γυναικες εν ταις εκκλησιαις σιγατωσαν ου γαρ επιτρεπεται αυταις λαλειν αλλα υποτασσεσθωσαν καθως και ο νομος λεγει |
14 | 35 | ει δε τι {VAR1: μανθανειν } {VAR2: μαθειν } θελουσιν εν οικω τους ιδιους ανδρας επερωτατωσαν αισχρον γαρ εστιν γυναικι λαλειν εν εκκλησια |
14 | 36 | η αφ υμων ο λογος του θεου εξηλθεν η εις υμας μονους κατηντησεν |
14 | 37 | ει τις δοκει προφητης ειναι η πνευματικος επιγινωσκετω α γραφω υμιν οτι κυριου εστιν εντολη |
14 | 38 | ει δε τις αγνοει αγνοειται |
14 | 39 | ωστε αδελφοι {VAR1: μου } {VAR2: [μου] } ζηλουτε το προφητευειν και το λαλειν μη κωλυετε γλωσσαις |
14 | 40 | παντα δε ευσχημονως και κατα ταξιν γινεσθω |
15 | 1 | γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε |
15 | 2 | δι ου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμην υμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικη επιστευσατε |
15 | 3 | παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστος απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας |
15 | 4 | και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα τας γραφας |
15 | 5 | και οτι ωφθη κηφα ειτα τοις δωδεκα |
15 | 6 | επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλειονες μενουσιν εως αρτι τινες δε εκοιμηθησαν |
15 | 7 | επειτα ωφθη ιακωβω ειτα τοις αποστολοις πασιν |
15 | 8 | εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι |
15 | 9 | εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαι αποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του θεου |
15 | 10 | χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου {VAR2: [η] } συν εμοι |
15 | 11 | ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε |
15 | 12 | ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν |
15 | 13 | ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται |
15 | 14 | ει δε χριστος ουκ εγηγερται κενον αρα {VAR2: [και] } το κηρυγμα ημων κενη και η πιστις {VAR1: ημων } {VAR2: υμων } |
15 | 15 | ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται |
15 | 16 | ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδε χριστος εγηγερται |
15 | 17 | ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων {VAR1: [εστιν] } ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων |
15 | 18 | αρα και οι κοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο |
15 | 19 | ει εν τη ζωη ταυτη εν χριστω ηλπικοτες εσμεν μονον ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν |
15 | 20 | νυνι δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων |
15 | 21 | επειδη γαρ δι ανθρωπου θανατος και δι ανθρωπου αναστασις νεκρων |
15 | 22 | ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντες αποθνησκουσιν ουτως και εν τω χριστω παντες ζωοποιηθησονται |
15 | 23 | εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου |
15 | 24 | ειτα το τελος οταν παραδιδω την βασιλειαν τω θεω και πατρι οταν καταργηση πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν |
15 | 25 | δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ου θη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου |
15 | 26 | εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος |
15 | 27 | παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα |
15 | 28 | οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε [και] αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος {VAR2: [τα] } παντα εν πασιν |
15 | 29 | επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολως νεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ αυτων |
15 | 30 | τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν |
15 | 31 | καθ ημεραν αποθνησκω νη την υμετεραν καυχησιν {VAR1: αδελφοι } {VAR2: [αδελφοι] } ην εχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων |
15 | 32 | ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν εφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριον γαρ αποθνησκομεν |
15 | 33 | μη πλανασθε φθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι |
15 | 34 | εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε αγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προς εντροπην υμιν λαλω |
15 | 35 | αλλα ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται |
15 | 36 | αφρων συ ο σπειρεις ου ζωοποιειται εαν μη αποθανη |
15 | 37 | και ο σπειρεις ου το σωμα το γενησομενον σπειρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σιτου η τινος των λοιπων |
15 | 38 | ο δε θεος διδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω των σπερματων ιδιον σωμα |
15 | 39 | ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων |
15 | 40 | και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων |
15 | 41 | αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνης και αλλη δοξα αστερων αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξη |
15 | 42 | ουτως και η αναστασις των νεκρων σπειρεται εν φθορα εγειρεται εν αφθαρσια |
15 | 43 | σπειρεται εν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεται εν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει |
15 | 44 | σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεται σωμα πνευματικον ει εστιν σωμα ψυχικον εστιν και πνευματικον |
15 | 45 | ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν |
15 | 46 | αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνευματικον |
15 | 47 | ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος εξ ουρανου |
15 | 48 | οιος ο χοικος τοιουτοι και οι χοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι και οι επουρανιοι |
15 | 49 | και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου {VAR1: φορεσωμεν } {VAR2: φορεσομεν } και την εικονα του επουρανιου |
15 | 50 | τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει |
15 | 51 | ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες ου κοιμηθησομεθα παντες δε αλλαγησομεθα |
15 | 52 | εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημεις αλλαγησομεθα |
15 | 53 | δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν |
15 | 54 | οταν δε το {VAR2: φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το } θνητον τουτο ενδυσηται {VAR1: [την] } αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος |
15 | 55 | που σου θανατε το νικος που σου θανατε το κεντρον |
15 | 56 | το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος |
15 | 57 | τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου |
15 | 58 | ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργω του κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν κενος εν κυριω |
16 | 1 | περι δε της λογειας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε |
16 | 2 | κατα μιαν σαββατου εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετω θησαυριζων ο τι εαν ευοδωται ινα μη οταν ελθω τοτε λογειαι γινωνται |
16 | 3 | οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ |
16 | 4 | εαν δε αξιον η του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται |
16 | 5 | ελευσομαι δε προς υμας οταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρ διερχομαι |
16 | 6 | προς υμας δε τυχον {VAR1: καταμενω η } {VAR2: παραμενω η και } παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι |
16 | 7 | ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω γαρ χρονον τινα επιμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεψη |
16 | 8 | επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης |
16 | 9 | θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικειμενοι πολλοι |
16 | 10 | εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως {VAR1: εγω } {VAR2: καγω } |
16 | 11 | μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων |
16 | 12 | περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση |
16 | 13 | γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε κραταιουσθε |
16 | 14 | παντα υμων εν αγαπη γινεσθω |
16 | 15 | παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους |
16 | 16 | ινα και υμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι |
16 | 17 | χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι το υμετερον υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν |
16 | 18 | ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επιγινωσκετε ουν τους τοιουτους |
16 | 19 | ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιας ασπαζεται υμας εν κυριω πολλα ακυλας και πρισκα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια |
16 | 20 | ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω |
16 | 21 | ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου |
16 | 22 | ει τις ου φιλει τον κυριον ητω αναθεμα μαρανα θα |
16 | 23 | η χαρις του κυριου ιησου μεθ υμων |
16 | 24 | η αγαπη μου μετα παντων υμων εν χριστω ιησου |