Multilingual Scriptures Home » Greek NT Textus Receptus » 2 Timothy
| Greek NT Textus Receptus | ||
| Chapter # | Verse # | Verse Detail |
| 1 | 1 | παυλος αποστολος ιησου χριστου δια θεληματος θεου κατ επαγγελιαν ζωης της εν χριστω ιησου |
| 1 | 2 | τιμοθεω αγαπητω τεκνω χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του κυριου ημων |
| 1 | 3 | χαριν εχω τω θεω ω λατρευω απο προγονων εν καθαρα συνειδησει ως αδιαλειπτον εχω την περι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτος και ημερας |
| 1 | 4 | επιποθων σε ιδειν μεμνημενος σου των δακρυων ινα χαρας πληρωθω |
| 1 | 5 | υπομνησιν λαμβανων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου {VAR1: ευνεικη } {VAR2: ευνικη } πεπεισμαι δε οτι και εν σοι |
| 1 | 6 | δι ην αιτιαν αναμιμνησκω σε αναζωπυρειν το χαρισμα του θεου ο εστιν εν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου |
| 1 | 7 | ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμα δειλιας αλλα δυναμεως και αγαπης και σωφρονισμου |
| 1 | 8 | μη ουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τον δεσμιον αυτου αλλα συγκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου |
| 1 | 9 | του σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησει αγια ου κατα τα εργα ημων αλλα κατ ιδιαν προθεσιν και χαριν την δοθεισαν ημιν εν χριστω ιησου προ χρονων αιωνιων |
| 1 | 10 | φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σωτηρος ημων ιησου χριστου καταργησαντος μεν τον θανατον φωτισαντος δε ζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου |
| 1 | 11 | εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος εθνων |
| 1 | 12 | δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα και πεπεισμαι οτι δυνατος εστιν την παραθηκην μου φυλαξαι εις εκεινην την ημεραν |
| 1 | 13 | υποτυπωσιν εχε υγιαινοντων λογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει και αγαπη τη εν χριστω ιησου |
| 1 | 14 | την καλην παρακαταθηκην φυλαξον δια πνευματος αγιου του ενοικουντος εν ημιν |
| 1 | 15 | οιδας τουτο οτι απεστραφησαν με παντες οι εν τη ασια ων εστιν φυγελλος και ερμογενης |
| 1 | 16 | δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορου οικω οτι πολλακις με ανεψυξεν και την αλυσιν μου ουκ επησχυνθη |
| 1 | 17 | αλλα γενομενος εν ρωμη σπουδαιοτερον εζητησεν με και ευρεν |
| 1 | 18 | δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συ γινωσκεις |
| 2 | 1 | συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εν τη χαριτι τη εν χριστω ιησου |
| 2 | 2 | και α ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρων ταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινες ικανοι εσονται και ετερους διδαξαι |
| 2 | 3 | συ ουν κακοπαθησον ως καλος στρατιωτης ιησου χριστου |
| 2 | 4 | ουδεις στρατευομενος εμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαις ινα τω στρατολογησαντι αρεση |
| 2 | 5 | εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση |
| 2 | 6 | τον κοπιωντα γεωργον δει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν |
| 2 | 7 | νοει α λεγω δωη γαρ σοι ο κυριος συνεσιν εν πασιν |
| 2 | 8 | μνημονευε ιησουν χριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκ σπερματος δαβιδ κατα το ευαγγελιον μου |
| 2 | 9 | εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ως κακουργος αλλ ο λογος του θεου ου δεδεται |
| 2 | 10 | δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου |
| 2 | 11 | πιστος ο λογος ει γαρ συναπεθανομεν και συζησομεν |
| 2 | 12 | ει υπομενομεν και συμβασιλευσομεν ει αρνουμεθα κακεινος αρνησεται ημας |
| 2 | 13 | ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει αρνησασθαι εαυτον ου δυναται |
| 2 | 14 | ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενος ενωπιον του κυριου μη λογομαχειν εις ουδεν χρησιμον επι καταστροφη των ακουοντων |
| 2 | 15 | σπουδασον σεαυτον δοκιμον παραστησαι τω θεω εργατην ανεπαισχυντον ορθοτομουντα τον λογον της αληθειας |
| 2 | 16 | τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας |
| 2 | 17 | και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος |
| 2 | 18 | οιτινες περι την αληθειαν ηστοχησαν λεγοντες την αναστασιν ηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν την τινων πιστιν |
| 2 | 19 | ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα χριστου |
| 2 | 20 | εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν |
| 2 | 21 | εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον |
| 2 | 22 | τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας |
| 2 | 23 | τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας |
| 2 | 24 | δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον |
| 2 | 25 | εν πραοτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δω αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας |
| 2 | 26 | και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα |
| 3 | 1 | τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησονται καιροι χαλεποι |
| 3 | 2 | εσονται γαρ οι ανθρωποι φιλαυτοι φιλαργυροι αλαζονες υπερηφανοι βλασφημοι γονευσιν απειθεις αχαριστοι ανοσιοι |
| 3 | 3 | αστοργοι ασπονδοι διαβολοι ακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι |
| 3 | 4 | προδοται προπετεις τετυφωμενοι φιληδονοι μαλλον η φιλοθεοι |
| 3 | 5 | εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου |
| 3 | 6 | εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχμαλωτευοντες τα γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαις αγομενα επιθυμιαις ποικιλαις |
| 3 | 7 | παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν δυναμενα |
| 3 | 8 | ον τροπον δε ιαννης και ιαμβρης αντεστησαν μωυσει ουτως και ουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νουν αδοκιμοι περι την πιστιν |
| 3 | 9 | αλλ ου προκοψουσιν επι πλειον η γαρ ανοια αυτων εκδηλος εσται πασιν ως και η εκεινων εγενετο |
| 3 | 10 | συ δε παρηκολουθηκας μου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τη μακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη |
| 3 | 11 | τοις διωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετο εν αντιοχεια εν ικονιω εν λυστροις οιους διωγμους υπηνεγκα και εκ παντων με ερρυσατο ο κυριος |
| 3 | 12 | και παντες δε οι θελοντες ευσεβως ζην εν χριστω ιησου διωχθησονται |
| 3 | 13 | πονηροι δε ανθρωποι και γοητες προκοψουσιν επι το χειρον πλανωντες και πλανωμενοι |
| 3 | 14 | συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινος εμαθες |
| 3 | 15 | και οτι απο βρεφους τα ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου |
| 3 | 16 | πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν προς ελεγχον προς επανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη |
| 3 | 17 | ινα αρτιος η ο του θεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθον εξηρτισμενος |
| 4 | 1 | διαμαρτυρομαι ουν εγω ενωπιον του θεου και του κυριου ιησου χριστου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους κατα την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου |
| 4 | 2 | κηρυξον τον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρως ελεγξον επιτιμησον παρακαλεσον εν παση μακροθυμια και διδαχη |
| 4 | 3 | εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται αλλα κατα τας επιθυμιας τας ιδιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην |
| 4 | 4 | και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται |
| 4 | 5 | συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον |
| 4 | 6 | εγω γαρ ηδη σπενδομαι και ο καιρος της εμης αναλυσεως εφεστηκεν |
| 4 | 7 | τον αγωνα τον καλον ηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα την πιστιν τετηρηκα |
| 4 | 8 | λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου |
| 4 | 9 | σπουδασον ελθειν προς με ταχεως |
| 4 | 10 | δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δαλματιαν |
| 4 | 11 | λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν |
| 4 | 12 | τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον |
| 4 | 13 | τον {VAR1: φαιλονην } {VAR2: φελονην } ον απελιπον εν τρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερε και τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας |
| 4 | 14 | αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωη αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου |
| 4 | 15 | ον και συ φυλασσου λιαν γαρ ανθεστηκεν τοις ημετεροις λογοις |
| 4 | 16 | εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι συμπαρεγενετο αλλα παντες με εγκατελιπον μη αυτοις λογισθειη |
| 4 | 17 | ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουση παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματος λεοντος |
| 4 | 18 | και ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
| 4 | 19 | ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τον ονησιφορου οικον |
| 4 | 20 | εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητω ασθενουντα |
| 4 | 21 | σπουδασον προ χειμωνος ελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδης και λινος και κλαυδια και οι αδελφοι παντες |
| 4 | 22 | ο κυριος ιησους χριστος μετα του πνευματος σου η χαρις μεθ υμων αμην [προς τιμοθεον δευτερα της εφεσιων εκκλησιας πρωτον επισκοπον χειροτονηθεντα εγραφη απο ρωμης οτε εκ δευτερου παρεστη παυλος τω καισαρι νερωνι] |